Οι πρόσφατες μαθητικές «καταλήψεις για τη Μακεδονία», οι οποίες κορυφώθηκαν στις 29 Νοεμβρίου ύστερα από κάλεσμα για πανελλαδική ημέρα καταλήψεων, εξυπηρετούν τα σχέδια της ΧΑ και άλλων φασιστικών, δεξιών-ακροδεξιών οργανώσεων που επιχειρούν να χτίσουν πολιτική δυναμική στην κοινωνία εκμεταλλευόμενες τη σύγχυση και την άγνοια που επικρατεί σχετικά με το μακεδονικό ζήτημα, σε ευρύτατα τμήματα μαθητών.
Αυτές οι καταλήψεις (δήθεν χωρίς πολιτικό χαρακτήρα, αλλά “πατριωτικό”) έρχονται ένα μήνα μετά το μαζικό συλλαλητήριο και τις καταλήψεις ενάντια στο νομοσχέδιο Γαβρόγλου, στο οποίο συμμετείχαν 7.000 μαθητές, με στόχο να το ανακόψουν εξυπηρετώντας τον σχεδιασμό της κυβέρνησης, αλλά εκδηλώνει και την προσπάθεια φασιστικών ομάδων να διεισδύσουν στους μαθητές και να στρέψουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των μαθητών προς τον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία.
Φυσικά, οι μαθητές δε μετατράπηκαν ξαφνικά σε φασίστες, αλλά βγήκαν στην επιφάνεια στοιχεία συγχυσμένα όσον αφορά το Μακεδονικό ζήτημα (κάτι το οποίο ισχύει και για μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας) που σε κάποια σχολεία, ως επί το πλείστον της βόρειας Ελλάδας, κυριάρχησαν κλείνοντας τα σχολεία, πολλές φορές χωρίς να γίνει γενική συνέλευση. Οι μαθητές είναι το στρώμα της κοινωνίας όπου εκφράζονται πιο γρήγορα οι διαθέσεις της. Είναι το πιο μαχητικό στρώμα και έχει ριζοσπαστικές διαθέσεις για αγώνα, όπως έχει φανεί όλα τα τελευταία χρόνια με τις μαθητικές καταλήψεις και διαδηλώσεις.
Η κούραση όμως της μαθητικής πρωτοπορίας από τη μαζική κινητοποίηση της 29ης Οκτώβρη και τη μη νικηφόρα έκβασή της, έφερε στο προσκήνιο τα πιο συγχυσμένα στοιχεία των μαθητών, όπου προχώρησαν σε καταλήψεις με εθνικιστικό περιεχόμενο με την παθητική υποστήριξη της πλειοψηφίας των μαθητών των σχολείων που έκλεισαν με εθνικιστικά συνθήματα. Παράλληλα, πολλά σχολεία προχώρησαν σε καταλήψεις ενάντια στον εθνικισμό με συνθήματα εκπαιδευτικά και ενάντια στην κυβέρνηση. Αυτό δείχνει την πραγματική κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία και αποδεικνύει πως οι μαθητές δεν έχουν «φασιστικοποιηθεί» όπως υποστηρίζουν κάποιοι στην Αριστερά.
Η πορεία της 29ης Οκτωβρίου και η συνέλευση των μαθητών στο Πάντειο
Ευθύνες για αυτή την κατάσταση έχουν οι δυνάμεις της ΚΝΕ και των αναρχικών, οι οποίες κατάφεραν να εκτονώσουν τη ριζοσπαστική διάθεση της μαθητικής πρωτοπορίας για αγώνα με το ανεπαρκές σχέδιο αγώνα που προπαγανδίζουν, αλλά και τη διαλυτική/διασπαστική τους στάση που κορυφώθηκε στη μαζική κινητοποίηση της 29ης Οκτωβρίου.
Η μαθητική πορεία της 29ης Οκτωβρίου ήταν σχετικά μαζική σε σχέση με τις αντίστοιχες κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών. Στην Αθήνα συμμετείχαν περίπου 7.000 μαθητές, ενώ άλλοι τόσοι συμμετείχαν σε άλλες 50 πόλεις της χώρας (σύμφωνα με τον ιστότοπο της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών, mathites.gr), κάτι που δείχνει ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις για ένα μαζικό πανελλαδικό μαθητικό κίνημα. Τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το μαθητικό κίνημα είναι η έλλειψη σοβαρής περιφρούρησης του μαθητικού αγώνα και η έλλειψη δημοκρατικής οργάνωσης και συντονισμού αυτού του αγώνα, όπως φάνηκε ξεκάθαρα στα γεγονότα της 29ης Οκτωβρίου.
Από την έναρξη της πορείας, αλλά και κατά τη διάρκειά της, μικρές ομάδες αναρχικών επιτέθηκαν με πέτρες στα ματ δίνοντάς τους την αφορμή να επιτεθούν στη συγκέντρωση με δακρυγόνα και βομβίδες κρότου λάμψης. Ανεξάρτητα από προθέσεις, πρέπει να πούμε πως αυτή η μέθοδος πάλης διάφορων αναρχικών ομάδων, αφενός δεν αποτελεί σοβαρή απειλή προς το κράτος και την αστική τάξη και αφετέρου δίνει το έναυσμα στις κρατικές δυνάμεις καταστολής να ασκήσουν βία στο μαθητικό κίνημα τρομοκρατώντας πολλούς μαθητές. Απέναντι στη δράση αυτών των ομάδων, το μαθητικό κίνημα οφείλει να περιφρουρεί τις συγκεντρώσεις του με ομάδες περιφρούρησης επιλεγμένες από τις Συντονιστικές Επιτροπές που έχουν εκλεγεί από τα σχολεία, αλλά και με βοήθεια από τις φοιτητικές και εργατικές (κατά τόπους ΕΛΜΕ) συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Η μαθητική πορεία κατέληξε στο Πάντειο, όπου πραγματοποιήθηκε συνέλευση όσων μαθητών ακολούθησαν την πορεία μέχρι εκεί (περίπου 500 μαθητές). Μετά από μερικές ομιλίες μαθητών που πρόσκεινταν στην ΚΝΕ, οι οποίοι πρότειναν τη συνέχιση του αγώνα με καταλήψεις σχολείων στο τριήμερο του Πολυτεχνείου (15-17 Νοεμβρίου) και συμμετοχή των μαθητών στην πορεία της 17ης Νοεμβρίου στην Ομόνοια, το λόγο πήρε ένας αναρχικός μαθητής, ο οποίος άσκησε κριτική στις δυνάμεις της ΚΝΕ για τον τρόπο περιφρούρησης της πορείας από φοιτητές-μέλη της συγκεκριμένης οργάνωσης με σκοπό την απομόνωση των μπλοκ των αναρχικών μαθητών. Έπειτα, μέλη της ΚΝΕ φώναζαν συνθήματα την ώρα της ομιλίας του αναρχικού μαθητή με αποτέλεσμα να προκληθούν αψιμαχίες μεταξύ αναρχικών και κνιτών μαθητών. Η κατάσταση ξέφυγε τελείως, όταν ένας αναρχικός επιτέθηκε με κράνος κατά ενός ομιλητή μέλους της ΚΝΕ και στη συνέχεια οι δύο πλευρές οδηγήθηκαν σε ανοιχτή σύγκρουση και άσκηση φυσικής βίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η πλειοψηφία των ανένταχτων μαθητών να αποχωρήσει από το Πάντειο και σε τελική ανάλυση, η μαθητική συνέλευση δεν κατάφερε να πάρει καμία απόφαση για τον αγώνα. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως τέτοιου τύπου μέθοδοι είναι ξένοι προς το εργατικό και μαθητικό κίνημα και πρέπει να καταδικαστούν.
Ευθύνη για αυτή την ντροπιαστική έκβαση της μαθητικής συνέλευσης βαραίνει τόσο τις δυνάμεις της ΚΝΕ, όσο και τους αναρχικούς. Οι αντιδημοκρατικές μέθοδοι οργάνωσης του μαθητικού κινήματος που χρησιμοποιεί η ΚΝΕ, αλλά και οι εκτονωτικές και ψευτο-εξεργεσιακές μέθοδοι των αναρχικών, είχαν ως αποτέλεσμα τη λήξη της συνέλευσης χωρίς απόφαση.
Η αναγκαία απάντηση στους φασίστες από το μαθητικό κίνημα
Οι εθνικιστικές καταλήψεις λαμβάνουν χώρα 10 χρόνια μετά τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου από αστυνομικούς και το μαζικό μαθητικό κίνημα που ξέσπασε αμέσως μετά τη δολοφονία. Σε αυτό το κίνημα εκφράστηκε η αγανάκτηση των μαθητών απέναντι στο σύστημα που συσσωρευόταν για πάρα πολλά χρόνια και η εναντίωσή τους στην κρατική καταστολή. Τα επόμενα χρόνια το μαθητικό κίνημα συνέχισε να παλεύει ενάντια στις μνημονιακές κυβερνήσεις, ενώ τα τρία τελευταία χρόνια οι μαθητικές κινητοποιήσεις γινόντουσαν όλο και πιο άμαζες και χωρίς διάθεση για αγώνα. Η κινητοποίηση της 29ης Οκτώβρη έδειξε πως οι μαθητές έχουν διάθεση για αγώνα και μπορούν να αποτελέσουν τη θρυαλλίδα για ένα μαζικό κίνημα ενάντια στην κυβέρνηση.
Αμέσως μετά από αυτή τη μαζική μαθητική κινητοποίηση που έληξε άδοξα χωρίς κάποια νίκη, διάφοροι φασίστες προσπαθούν να μετατρέψουν την αγωνιστική διάθεση των μαθητών σε εθνικιστικό μίσος. Για να αποτραπεί αυτή η κατεύθυνση θα πρέπει εμείς, οι μαθητές να ανοίξουμε τη συζήτηση σε κάθε σχολείο με γενικές συνελεύσεις όπου θα προβάλλεται θαρρετά η ταξική και διεθνιστική θέση για το Μακεδονικό. Θα εκφράζεται η απαραίτητη αλληλεγγύη των μαθητών και των εργατών των Βαλκανίων και ο κοινός μας αγώνας ενάντια στις κυβερνήσεις και το καπιταλιστικό σύστημα. Θα πρέπει να εκλέξουμε σε όλα τα σχολεία Επιτροπές αντι-εθνικιστικού αγώνα που θα οργανώσουν μαζικές καταλήψεις και κινητοποιήσεις ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης και τους φασίστες.
– Όχι στις εθνικιστικές καταλήψεις!
– Όλοι οι εργαζόμενοι λαοί της Βαλκανικής είναι αδέλφια μας!
– Η θέση της νεολαίας είναι στην πρωτοπορία ενός κοινού, διεθνούς αγώνα των εργαζόμενων λαών ενάντια στη λιτότητα, την εκμετάλλευση και τους πολέμους, του διεθνούς αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό.
– Διαδηλώσεις και καταλήψεις για δωρεάν παιδεία, αξιοπρεπή δουλειά και ανθρώπινη ζωή για κάθε νέο!
– Επιτροπές αντι-εθνικιστικού αγώνα σε κάθε σχολείο!
