Κίνα
Η παγκόσμια ύφεση έχει σημαντικό αντίκτυπο στην κινεζική οικονομία. Η κινεζική οικονομική ανάπτυξη εξαρτάται ιδιαιτέρως από τις εξαγωγές και κατά την πρόσφατη οικονομική άνθηση το ετήσιο ποσοστό της αύξησης των εξαγωγών έφτασε το 38% (στο τρίτο τέταρτο του 2003). Τώρα το τελευταίο ποσοστό του τετάρτου έπεσε κατα 2% και παράλληλα με αυτό, βλέπουμε τους τελευταίους μήνες μία έντονη μείωση στις παραγγελίες στις βιομηχανίες. Επιφανείς αστοί σχολιαστές συζητούν για το αν θα ακολουθήσει "σταδιακή μείωση" ή "αιφνίδια πτώση" στην κινεζική παραγωγή.
Ο Stephen Green , ειδικός σε θέματα της κινεζικής οικονομίας στην τράπεζα Standard Chartered, προέβλεψε ότι οι εξαγωγές μπορεί να πέσουν "στο μηδέν ή να υπάρξει αρνητική αύξηση τους" μέχρι τον επόμενο χρόνο. Η πρόσφατη εκτίμηση της JP Morgan Chase, η οποία περιγράφει πως οι εξαγωγές της Κίνας πέφτουν κατά 5,7% για κάθε πτώση της τάξεως του 1% της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης, καταδεικνύει την στενή σύνδεση της παγκόσμιας οικονομίας με την Κίνα. Η κατάσταση αυτή οδηγεί στο μαζικό κλείσιμο εργοστάσιων σε όλη την Κίνα και κατ’ επέκταση σε εκατομμύρια άνεργους εργάτες.
Το 2007 η ανάπτυξη βρισκόταν στο 12% και μόλις το 2008 έπεσε στο 9% και θα μπορούσε να πέσει περισσότερο. Στην περιοχή γύρω από το Hong Kong πάνω από δύο εκατομμύρια εργάτες είναι πιθανό να χάσουν τη δουλειά τους μέσα στους επόμενους μήνες. Μαζί με αυτό έρχεται και "έκρηξη της στεγαστικής φούσκας" καθώς οι τιμές των σπιτιών πέφτουν έντονα, επιφέροντας αρνητικά και άδικα αποτελέσματα για τις οικογένειας της Κίνας. Για παράδειγμα, μία υποθήκη μπορεί να αξίζει περισσότερο από τα σπίτια που αγόρασαν. Έτσι υπάρχει αντίκτυπο στην αγορά σπιτιών. Η αντίδραση της κινεζικής κυβέρνησης ήταν ένα επινοήσει ένα οικονομικό πακέτο για την τόνωση της οικονομίας.
Είναι απαραίτητο το ποσοστό ανάπτυξης να βρίσκεται πάνω από 8% για να διατηρηθεί σχετική κοινωνική σταθερότητα. Είναι αλήθεια ότι η Κίνα έχει συγκεντρώσει τεράστια αποθέματα. Τα αποθέματα αυτά όμως δεν θα την αποζημιώσουν για τις απώλειες στις ξένες αγορές καθώς η οικονομία πέφτει όλο και περισσότερο σε ύφεση. Ως αποτέλεσμα, επεκτείνεται η αντίδραση των εργατών και εμφανίστηκε ένα κύμα διαμαρτυρίας με οδοφράγματα και κατάληψη εργοστασίων που διεκδικεί την καταβολή των απλήρωτων μισθών. Όπως στη Ρωσία και την Ανατολική Ευρώπη, έτσι και στην Κίνα, θα υπάρξει βίαιη αντίδραση εναντίον του καπιταλισμού. Οι ιδέες του μαρξισμού θα βρουν ανταπόκριση, προετοιμάζοντας το δρόμο για μία νέα και αναπόφευκτη κίνηση προς το σοσιαλισμό.
Διεκδικούμε:
1 Το τέλος των ιδιωτικοποιήσεων και την εγκατάλειψη της οικονομίας της αγοράς.
2) Κάτω οι ολιγαρχικοί και νεόπλουτοι! Επανεθνικοποίηση των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση.
3) Εργατική δημοκρατία.
4) Κάτω η γραφειοκρατία και η διαφθορά! Τα συνδικάτα πρέπει να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των εργατών!
5) Την υπεράσπιση των κομμουνιστικών τακτικών από τα Κομμουνιστικά Κόμματα! Την επιστροφή στο πρόγραμμα του Μαρξ και του Λένιν!
6) Την επανεισαγωγή του κρατικού μονοπωλίου στο ξένο εμπόριο.
