Ταυτότητα

Θεμελιώδεις Ιδέες

Συχνές Ερωτήσεις

Επικοινωνία

ΑρχικήΕπικαιρότηταΕλληνική ΕπικαιρότηταΗ «μνημονιακή» διάλυση του ΕΣΥ και οι αναγκαίες απαντήσεις από το κίνημα...

Αγωνίσου μαζί μας!

Η Επαναστατική Κομμουνιστική Οργάνωση, το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης (IMT), χρειάζεται τη δική σου ενεργή στήριξη στον αγώνα της υπεράσπισης και διάδοσης των επαναστατικών σοσιαλιστικών ιδεών.

Ενίσχυσε οικονομικά τον αγώνα μας!

Η «μνημονιακή» διάλυση του ΕΣΥ και οι αναγκαίες απαντήσεις από το κίνημα και την Αριστερά

H κυβερνητική πολιτική για την Υγεία δεν προέρχεται από καμία προσπάθεια «νοικοκυρέματος» και δεν στηρίζεται ούτε στο ελάχιστο σε «επιστημονικό» σχεδιασμό. Οι όροι που μπαίνουν από την κυβέρνηση για την Υγεία είναι οι ίδιοι με αυτούς που μπαίνουν στο σύνολο της πολιτικής της. Περικοπές σε όλες τις κρατικές δαπάνες υπέρ της αστικής τάξης και του κεφαλαίου.

Το υπουργείο Υγείας έχει δεσμευτεί να θέσει σε «κινητικότητα» 1.250 εργαζόμενους στην Υγεία έως το τέλος του έτους και άλλους 1.250 το 2014. Παράλληλα, δημοσιεύτηκε η απόφαση για την κατάργηση 1665 οργανικών θέσεων από 12 Νοσοκομεία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Οι πρόσθετες κενές θέσεις που δημιουργήθηκαν (113 θέσεις) δεν θα καλυφθούν με έξτρα προσλήψεις, γεγονός που σημαίνει ελλείψεις σε προσωπικό ακόμα και με τα στοιχεία που παρουσιάζει το ίδιο το υπουργείο!

Πρέπει να σημειωθεί ότι ο υπουργός Υγείας Α. Γεωργιάδης επισήμανε πως η όλη διαδικασία θα επιφέρει μείωση δαπανών ύψους 32 εκ. ευρώ. Ο μόνος τρόπος όμως, για να προκύψει αυτή η μείωση είναι από το κλείσιμο των νοσοκομείων και τη μη επαναπρόσληψη όσων τίθενται σε διαθεσιμότητα.

Ακόμα, τέθηκαν εκτός προγράμματος εφημεριών τα οχτώ νοσοκομεία που αλλάζουν χρήση (Αττική: Σπηλιοπούλειο, Αγία Βαρβάρα, Πατησίων, Πολυκλινική, Αμαλία Φλέμινγκ και Θεσσαλονίκη: πρώην νοσοκομείο του ΙΚΑ Παναγία, Αφροδίσιων και Δερματικών Νόσων και το Ειδικών Παθήσεων), ενώ ξεκινάει να ισχύει το νέο σύστημα εφημεριών για τα υπόλοιπα νοσοκομεία. Συγκεκριμένα, προβλέπει ότι όλα τα νοσοκομεία της Αττικής θα εφημερεύουν σε 24ωρη βάση, κάθε τρεις εργάσιμες μέρες και όχι σε τρεις χρονικές ζώνες, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα. Το σύστημα αυτό, θα σημάνει την κατάρρευση των τμημάτων επειγόντων περιστατικών αφού ούτε από άποψη υποδομής και εξοπλισμού και σίγουρα ούτε από άποψη προσωπικού θα μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες σε επείγουσα ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Παράλληλα, θα επιφέρει ακόμα μεγαλύτερη ένταση της φυσικής εξόντωσης που υφίσταται το – εδώ και μήνες απλήρωτο – προσωπικό και χειροτέρευση της ποιότητας της παρεχόμενης φροντίδας.

Στον τομέα του φαρμάκου, οι αλλαγές που προωθούνται στόχο έχουν οι πωλήσεις των γενόσημων να φτάσουν στο 60% από το 19,8% που είναι σήμερα. Πλέον, οι ασφαλισμένοι θα πληρώνουν ολόκληρη τη διαφορά πάνω από την ασφαλιστική τιμή, για εκατοντάδες φάρμακα που δεν είναι γενόσημα και είναι κατά συνέπεια ακριβότερα, καθώς η κάλυψη της διαφοράς από τον ΕΟΠΠΥ του 50% θα πάψει να ισχύει.

Τέλος, οι ίδιες οι μονάδες του εθνικού συστήματος Υγείας έχουν αρχίσει να αντιμετωπίζονται ως «φιλέτα» προς ιδιωτικοποίηση. Αυτό αποδεικνύει με τον πιο καταφανή τρόπο, η πρόσφατη επιστολή του υπουργού υγείας Άδωνη Γεωργιάδη στον δήμαρχο Θήρας στην οποία αναφέρει ότι το Υπουργείο Υγείας αδυνατεί να αναλάβει το κόστος λειτουργίας του Νοσοκομείου Σαντορίνης και κατά συνέπεια, θα πρέπει να βρει 6 εκ ευρώ ο Δήμος για να το λειτουργήσει ή «θα παραχωρήσω το κτίριο στο ΤΑIΠΕΔ για να ξεκινήσει διαδικασίες αποκρατικοποιήσεως του».

Αγώνας διαρκείας η μόνη διέξοδος

Η επικρατούσα αστική προπαγάνδα επιχειρεί να διασπάσει τις τάξεις των εργαζομένων. Η καλύτερη απάντηση στην χυδαία αυτή προσπάθεια είναι ο συντονισμένος αγώνας. Σε μια περίοδο τόσο βαθιάς ύφεσης όπως η σημερινή, κατά την οποία η επίθεση από το αστικό στρατόπεδο είναι σκληρή και ολομέτωπη, τα ίδια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει και ο αγώνας μας. Ο αγώνας που καλούμαστε να δώσουμε πρέπει να είναι σκληρός, διαρκής και ενιαίος.

Οι ηγεσίες των συνδικάτων με την υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ είναι αναγκαίο το επόμενο διάστημα να εγκαταλείψουν την τακτική των στάσεων εργασίας και των – στην καλύτερη περίπτωση – 48ωρων απεργιών. Αντί αυτών πρέπει να ξεκινήσει η προετοιμασία όλων των λεπτομερειών (πχ. απεργιακό ταμείο, απεργιακές φρουρές, προσωπικό ασφαλείας για υπηρεσίες όπως η υγεία κτλ) μιας γενικής πολιτικής απεργίας διαρκείας για την ανατροπή της συγκυβέρνησης και την εκλογής μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ.

Ο σοσιαλιστικός δρόμος για την Υγεία

Θα κάναμε λάθος εάν προσπαθούσαμε να δώσουμε απαντήσεις στο πρόβλημα του τομέα της Υγείας αποσπώντας τον από τη συνολική οικονομική κατάσταση, χωρίς δηλαδή να τον συνδέουμε με την αναγκαιότητα κοινωνικοποίησης των νευραλγικών τομέων της οικονομίας με κεντρικό σχεδιασμό και με δημοκρατικό έλεγχο από τους εργαζόμενους. Μόνο σε μία οικονομία σοσιαλιστική και ένα κράτος εργατικό η πρόσβαση στις υπηρεσίες Υγείας θα ήταν αυτονόητη για τον πληθυσμό.

Η σημερινή κατάσταση από μόνη της αναδεικνύει την αναγκαιότητα του κεντρικού σχεδιασμού στις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας, με την έννοια της κατανομής του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού στα αστικά κέντρα και στην ύπαιθρο σύμφωνα με τις ανάγκες. Στην πραγματικότητα οι ανάγκες σε προσωπικό αρκούν για να έχουν εργασία όλοι οι υπάρχοντες γιατροί και νοσηλευτές. Αντίστοιχη φυσικά θα πρέπει να είναι και η κατανομή των υγειονομικών μονάδων. Μόνο έτσι θα μπορούσε να λυθεί η αντίφαση της υπερπληθώρας γιατρών στα αστικά κέντρα, ενώ υπάρχει έλλειψη στην περιφέρεια.

Η μελλοντική αριστερή κυβέρνηση θα πρέπει να εφαρμόσει ένα σοβαρό σχέδιο για την Υγεία καταγράφοντας με ακριβή τρόπο τις υγειονομικές ανάγκες στα αστικά κέντρα και την ύπαιθρο, τις διαθέσιμες δομές (κτήρια, εξοπλισμός) και το διαθέσιμο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό (είτε ήδη εργάζεται, είτε αναζητά εργασία π.χ. νέοι γιατροί). Όλες οι ιδιωτικές δομές παροχής υπηρεσιών υγείας και ο εξοπλισμός τους θα πρέπει να κοινωνικοποιηθούν, προκειμένου να εξασφαλιστεί δωρεάν και υψηλής ποιότητας παροχή υγειονομικής φροντίδας, ενώ παράλληλα, κάθε ιδιωτική παροχή υπηρεσιών Υγείας να απαγορευθεί, έτσι ώστε να μην κερδοσκοπεί κανείς πάνω στο αγαθό της υγείας του πληθυσμού.

Παράλληλα με τα παραπάνω, είναι αναγκαίο να κοινωνικοποιηθεί κάτω από εργατικό έλεγχο και η βιομηχανία φαρμάκου και ιατρικού υλικού, έτσι ώστε να έχουμε αποφασιστική μείωση στην τιμή των φαρμάκων και η ζωτική υπόθεση της υγειονομικής περίθαλψης να αποσυνδεθεί πλήρως από την κερδοσκοπία του κεφαλαίου. Προς αυτή την κατεύθυνση, μια ουσιώδης μεταβατική διεκδίκηση που πρέπει να παλέψουν οι εργαζόμενοι στον τομέα της Υγείας μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, είναι το άμεσο άνοιγμα και η δημοσιοποίηση των λογιστικών βιβλίων των εταιριών που προμηθεύουν ιατροφαρμακευτικά υλικά στα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία, καθώς και των λογιστικών βιβλίων των ιδιωτικών και δημόσιων νοσοκομείων.

Γεράσιμος Μακρής

{fcomment}

Πρόσφατα Άρθρα

Σχετικά άρθρα