Η εγκατάσταση των Ομάδων Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων (ΟΠΠΙ), του σώματος της αστυνομίας που θα εδράζεται στο εσωτερικό των πανεπιστημίων, δεν έχει προχωρήσει. Μάλιστα, στις 16 Σεπτεμβρίου, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη (ΠΡΟΠΟ), Τάκης Θεοδωρικάκος, ανακοίνωσε ότι οι ΟΠΠΙ θα περιπολούν έξω από τα campus της Πανεπιστημιούπολης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) και της Πολυτεχνειούπολης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) και έξω από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), ενώ δεν αναφέρθηκε καν στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΟΠΑ-πρώην ΑΣΟΕΕ). Αυτή η δήλωση της κυβέρνησης, δια στόματος του υπουργού της, αποδεικνύει πως οι κυβερνώντες αστοί πολιτικοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτός ο νόμος που ψήφισαν τον Φεβρουάριο του 2021, σχετικά με τη δημιουργία αυτού του ειδικού σώματος της αστυνομίας, είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί στην πράξη.
Η απόπειρα των ΟΠΠΙ να εισέλθουν στην Πανεπιστημιούπολη στις 5 Σεπτεμβρίου πυροδότησε κινητοποιήσεις φοιτητών στις πύλες της Πανεπιστημιούπολης για να εμποδίσουν τις αστυνομικές δυνάμεις από το να μπουν στο campus του ΕΚΠΑ. Η κυβέρνηση συνειδητοποίησε ότι αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα μαζικό κίνημα φοιτητών, το οποίο θα εξάπλωνε το αγωνιστικό «μικρόβιο» στις εργατικές μάζες και το κίνημά τους θέτοντας έτσι στο προσκήνιο το ζήτημα της πτώσης της κυβέρνησης.
Αυτή η ανακοίνωση του υπουργού φανερώνει τη δύσκολη θέση της κυβέρνησης. Στην προσπάθειά του να εκτονώσει το κλίμα μετά την επιχείρηση των ΜΑΤ και των ΟΠΠΙ στην Πανεπιστημιούπολη, ο υπουργός ανέφερε σε σύσκεψη με την ηγεσία της αστυνομίας και τους πρυτάνεις των ΕΚΠΑ, ΕΜΠ, ΟΠΑ και ΑΠΘ ότι «τα μέλη των ΟΠΠΙ δεν έχουν να χωρίσουν κάτι με τα μέλη των παρατάξεων, δεν είναι αντίπαλοι» και «εάν υπάρχει επεισόδιο στην εξωτερική περίμετρο του campus, τα μέλη των ΟΠΠΙ θα παρεμβαίνουν». Δημιουργείται ένα ειδικό σώμα της αστυνομίας για τα πανεπιστήμια που όμως δε θα περιπολεί στο εσωτερικό τους, αλλά θα επεμβαίνει σε περίπτωση επεισοδίων, ενώ κάτι τέτοιο μπορεί να το κάνει γενικά οποιοσδήποτε αστυνομικός και αυτό γινόταν και πριν από τη σύσταση των ΟΠΠΙ.
Φυσικά αυτό το σώμα συστάθηκε εξ αρχής όχι γιατί οι ΟΠΠΙ έχουν να «χωρίσουν κάτι με τα μέλη των παρατάξεων» γενικά, αλλά συγκεκριμένα για την καταστολή των αριστερών αγωνιστικών φοιτητικών παρατάξεων και την τρομοκράτηση του φοιτητικού κινήματος. Συνεπώς η αλλαγή της στάσης της κυβέρνησης σε σχέση με τη λειτουργία των ΟΠΠΙ δεν έχει να κάνει με τους πραγματικούς σκοπούς αυτού του αστυνομικού σώματος, αλλά με τον φόβο της μπροστά σε μια πιθανή κοινωνική έκρηξη από πλευράς φοιτητών και οργανωμένου εργατικού κινήματος γύρω από αυτό το ζήτημα.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να παραδεχθεί ανοικτά την αποτυχία της στην εφαρμογή του νόμου που ψήφισε πριν από ενάμιση χρόνο για τη δημιουργία των ΟΠΠΙ γιατί κάτι τέτοιο θα υπογράμμιζε την αδυναμία της και θα επιτάχυνε τη διαδικασία προς την πτώση της. Για αυτό τον λόγο προσπάθησε να πείσει τη λεγόμενη κοινή γνώμη ότι η αναγκαιότητα των ΟΠΠΙ για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας μέσα στους χώρους των πανεπιστημίων είναι υπαρκτή οργανώνοντας μια μεγάλη αστυνομική επιχείρηση για την εξάρθρωση μιας συμμορίας διακίνησης ναρκωτικών στην Πολυτεχνειούπολη στις 27 Σεπτεμβρίου, η οποία θα μπορούσε να αποβεί μοιραία για τους φοιτητές που βρίσκονταν κοντά στο σημείο των πυροβολισμών της αστυνομικού κατά του υπόπτου διακινητή ναρκωτικών.
Έτσι, ναι μεν οι ΟΠΠΙ θα εδράζονται σε τρία πανεπιστήμια με τη συνδρομή των πλησιέστερων αστυνομικών τμημάτων και θα εγκατασταθούν τα τουρνικέ και οι κάμερες στους χώρους των πανεπιστημίων, αλλά θα περιπολούν έξω από τα πανεπιστήμια και υποτίθεται πως δεν θα παρεμποδίζουν τις φοιτητικές παρατάξεις και τους φοιτητές από το να παλεύουν ενάντια στις αντιμεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης.
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική της υποχρηματοδότησης των πανεπιστημίων, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την πτώση φοιτητή του ΑΠΘ από τον τρίτο όροφο εξαιτίας του συνωστισμού στην αίθουσα διδασκαλίας και την ανεπάρκεια μεγαλύτερων διαθέσιμων αιθουσών για τη διεξαγωγή του μαθήματος, και την εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο στην τριτοβάθμια Εκπαίδευση που υπερψηφίστηκε στη Βουλή τον περασμένο Ιούλιο.
Όσον αφορά την εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο, μέχρι τις αρχές Νοεμβρίου θα έχουν ολοκληρωθεί οι εκλογές για την ανάδειξη των εσωτερικών μελών των Συμβουλίων Διοίκησης (ΣΔ) 10 πανεπιστημίων. Τα έξι από τα έντεκα μέλη των ΣΔ θα αποτελούνται από καθηγητές του εκάστοτε πανεπιστημίου, τα οποία θα αναδεικνύονται μέσα από ηλεκτρονικές εκλογές με δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι μόνο για τα μέλη του Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (ΔΕΠ-το μόνιμο καθηγητικό προσωπικό στην τριτοβάθμια Εκπαίδευση). Στη συνέχεια τα έξι μέλη θα επιλέγουν άλλα πέντε μέλη από εκπροσώπους επιχειρήσεων και καθηγητών πανεπιστημίων του εξωτερικού. Επιπλέον θα επιλέγουν και έναν οικονομικό εκτελεστικό διευθυντή-μάνατζερ για την οικονομική διαχείριση των πανεπιστημίων.
Αντιτιθέμενοι σε αυτές τις εκλογές, ορισμένοι σύλλογοι ΔΕΠ πανεπιστημίων (όπως ο σύλλογος ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Αιγαίου) έχουν προχωρήσει σε αποχή από τις εκλογές. Παράλληλα οι φοιτητικοί σύλλογοι πραγματοποίησαν διαδήλωση ενάντια στην εφαρμογή του νόμου. Ωστόσο για να μπορέσει να ηττηθεί πραγματικά ο νόμος-πλαίσιο απαιτείται η πτώση της ίδιας της κυβέρνησης το συντομότερο δυνατό και η ανάδειξη μιας αριστερής εργατικής κυβέρνησης, η οποία θα καταργήσει αμέσως όλους τους νόμους της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Δεν φτάνει μόνο η ανυπακοή και η αποχή από τις εκλογές για τα ΣΔ καθώς αυτά θα δημιουργηθούν παρά την έκκληση για αποχή από συλλόγους μελών ΔΕΠ και φοιτητών.
Ως απάντηση στα κυβερνητικά σχέδια για την εγκατάσταση των ΟΠΠΙ στα πανεπιστήμια και την εφαρμογή του πρόσφατου νόμου-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια, οι αριστερές φοιτητικές παρατάξεις θα πρέπει να συγκροτήσουν ένα ενιαίο αγωνιστικό μέτωπο. Το μέτωπο αυτό θα αναλάβει την πραγματοποίηση μαζικών γενικών συνελεύσεων φοιτητών σε κάθε πανεπιστήμιο της χώρας και θα προτείνει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα αγώνα, το οποίο θα καλεί τους συλλόγους των καθηγητών, των διοικητικών υπαλλήλων και ολόκληρο το εργατικό κίνημα σε καταλήψεις πανεπιστημίων, διαδηλώσεις και απεργίες με στόχο την πτώση της κυβέρνησης της ΝΔ και την αντικατάστασή της από μια εργατική κυβέρνηση των μαζικών εργατικών κομμάτων.
