Σχεδιασμοί και ζωντανή ταξική πραγματικότητα
Όμως τα σχέδια που εκπονούνται από τα αστικά επιτελεία σκοντάφτουν πάνω στην ζωντανή ταξική πραγματικότητα. Το πιο πιθανό ενδεχόμενο, στις σημερινές συνθήκες αριστερής στροφής της κοινωνικής συνείδησης, είναι μια δεξιά, αστική διάσπαση του ΠΑΣΟΚ να απαξιωθεί από τη γέννησή της και να δώσει ακόμα μεγαλύτερη ώθηση προς τ’ αριστερά, τόσο στο απομεινάρι του παραδοσιακού ΠΑΣΟΚ, όσο και συνολικά στο πολιτικό σκηνικό. Αυτό αρχίζει να γίνεται κατανοητό από τους πιο σοβαρούς αστούς αναλυτές που προβληματίζονται για την βιωσιμότητα ενός νέου αστικού κόμματος υπό τον Σημίτη και για τις συνέπειες της ίδρυσής του. Ο Χριστόφορος Βερναρδάκης έγραψε χαρακτηριστικά στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» της 29/6/08 : « Το τρίτο κόμμα θα εξασθενήσει ακόμα περισσότερο τα δύο μεγάλα και, δεδομένου ότι η κοινωνική δυναμική απαιτεί και «σπρώχνει» σε ριζικές ανατροπές, θα αυξήσει ακόμα περισσότερο την εκλογική διαθεσιμότητα προς τον ΣΥΡΙΖΑ (που δεν αποκλείεται να καταγράψει τότε αδιανόητα για σήμερα ποσοστά) και το ΚΚΕ (το οποίο εύκολα θα ξεπεράσει το όριο του 10%).»
Στην πραγματικότητα, ότι και να κάνουν οι αστοί δεν μπορούν να αποφύγουν τις πολιτικές επιπτώσεις της κρίσης του συστήματός τους και της ανόδου της ταξικής πάλης. Έχουμε ήδη εισέλθει σε μια περίοδο παρατεταμένης πολιτικής και κοινωνικής αστάθειας, κατά την οποία σε κάποιο στάδιο θα τεθεί ξανά το ζήτημα της εξουσίας. Οι πολιτικές λύσεις των αστών είναι ήδη περιορισμένες. Τόσο η μονοκομματική διακυβέρνηση από τη Ν.Δ, όσο και η συγκυβέρνηση με το δεξιότερο τμήμα του ΠΑΣΟΚ, είναι προσωρινές λύσεις εξαιτίας των ορίων που τους βάζει η ίδια η κρίση του καπιταλισμού και η αναπτυσσόμενη τάση αμφισβήτησής του από τις μάζες. Τέλος, μια μελλοντική εκ νέου στήριξή των αστών στους δεξιούς ή αριστερούς ρεφορμιστές (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ή συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ) σαν έσχατη λύση, αντί να σταθεροποιήσει το σύστημα θα επιφέρει μεγαλύτερη αστάθεια και θα στρέψει τις μάζες μέσα από την εμπειρία τους δυνατότερα προς τα’ αριστερά.
Λύση εξουσίας από ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ
Στις συνθήκες αυτού του οξυμένου αστικού οικονομικού και πολιτικού αδιεξόδου, η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα χρειάζονται τη δική τους βιώσιμη λύση εξουσίας. Ως μόνη τέτοια λύση προβάλει σήμερα η συγκυβέρνηση των κομμάτων της παραδοσιακής Αριστεράς, στη βάση ενός σοσιαλιστικού προγράμματος που θα ξεθεμελιώσει τον σάπιο ελληνικό καπιταλισμό.
Το τμήμα των ηγετών του ΠΑΣΟΚ που ακολουθούν τον Παπανδρέου και επιτίθενται φραστικά στον Σημίτη, είναι όλοι τους στελέχη που διαχειρίστηκαν για χρόνια το καπιταλιστικό σύστημα, μετέχοντας σε υπουργικούς θώκους και σε θέσεις κλειδιά στον διεφθαρμένο, αστικό κρατικό μηχανισμό. Είναι σήμερα μέλη ομάδων και μερίδων στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ που δείχνουν απρόθυμες να ψελλίσουν έστω και τα πιο στοιχειώδη συνθήματα του αριστερού ρεφορμιστικού ΠΑΣΟΚ του παρελθόντος. Τίποτα δεν μπορεί να περιμένει η εργατική τάξη από αυτούς τους όψιμους «αντι-Σημιτικούς», που οι περισσότεροι αντιπολιτεύονται τα πιο δεξιά στοιχεία της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ μόνο και μόνο επειδή με τις «ακρότητές» τους, τους στέρησαν τη συμμετοχή στην νομή και τα προνόμια της αστικής εξουσίας.
Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι ελπίδες των εργαζόμενων αρχίζουν να διοχετεύονται δυνατότερα προς την παραδοσιακή Αριστερά, που στα μάτια τους είναι άφθαρτη από άμεση εμπλοκή στην διαχείριση του συστήματος τα τελευταία χρόνια. Αλλά δυστυχώς, οι ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, δείχνουν απρόθυμες να συνεργαστούν πάνω σε ένα πρόγραμμα που θα δώσει διέξοδο στους εργαζόμενους και θα φέρει τους ίδιους στην εξουσία, υπερασπίζοντας τα συμφέροντά τους.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι και οι πρωτοπόροι νεολαίοι που στρέφουν το ενδιαφέρον τους σήμερα προς την παραδοσιακή Αριστερά, πρέπει να δεχθούν αυτή την κατάσταση με μοιρολατρία. Τα απλά μέλη και οι υποστηριχτές του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και κάθε αριστερός αγωνιστής, πρέπει να αγωνιστούμε για να επιβάλουμε στις ηγεσίες την ενότητα για την προώθηση της λύσης μιας σοσιαλιστικής συγκυβέρνησης που θα στηρίζεται στις οργανώσεις του εργατικού κινήματος.
Όμως πάνω από όλα, οι αγωνιστές που παλεύουμε για την ενότητα και το σοσιαλιστικό προσανατολισμό της Αριστεράς και του εργατικού κινήματος έχουμε χρέος να οργανωθούμε ενιαία. Να χτίσουμε σήμερα μια μαζική Μαρξιστική Τάση στην Αριστερά, το εργατικό κίνημα και την πρωτοπόρα νεολαία, σαν εγγύηση για τη νίκη του σοσιαλισμού στην Ελλάδα και διεθνώς.
– Οργανωθείτε στη Μαρξιστική Τάση, διαδώστε τη «Μαρξιστική Φωνή», τη φωνή των δίκαιων αγώνων και των προσδοκιών των εργαζόμενων και της νεολαίας.
Η ΣΥΝΤΑΞΗ