Για πάνω από 3 δεκαετίες οι αστοί ισχυρίζονταν ότι είχαν πετύχει να αντιμετωπίσουν οριστικά την απειλή του πληθωρισμού, τουλάχιστον στη βιτρίνα του παγκόσμιου καπιταλισμού, την ανεπτυγμένη Δύση, με τη «μαγική» συνταγή της λιτότητας. Αρέσκονταν να εμφανίζουν ως βασικότερη αιτία για τον πληθωρισμό κάθε ανοδική τάση της ζήτησης για βασικά καταναλωτικά αγαθά από την πλευρά των εργαζόμενων και κάθε αύξηση των κρατικών δαπανών για κοινωφελείς σκοπούς. Με αυτόν τον τρόπο ενοχοποιούσαν για τον πληθωρισμό τις διεκδικήσεις των εργαζόμενων ανθρώπων για καλύτερους μισθούς, συντάξεις, ασφάλιση, υγεία και παιδεία, δηλαδή την ίδια την ανάγκη τους για μια πιο ανθρώπινη ζωή.
Παρεμπιπτόντως, η βασική αιτία για την απουσία υψηλού πληθωρισμού στην καπιταλιστική Δύση σε αυτήν την περίοδο δεν ήταν η λιτότητα, αλλά η μεγάλη ώθηση και σταθερότητα που εξασφάλισε για τον παγκόσμιο καπιταλισμό η αλματώδης ανάπτυξη του παγκόσμιου εμπορίου. Αυτή η ανάπτυξη του παγκόσμιου εμπορίου, με άλλα λόγια, η αυξημένη εκμετάλλευση των χωρών του πρώην αποικιακού κόσμου από τις ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ήταν ο παράγοντας που οδήγησε σε χαμηλές και σχετικά σταθερές τιμές των αναγκαίων πρώτων υλών για τη βιομηχανική παραγωγή στην καπιταλιστική Δύση.
Όμως με την αναζωπύρωση του πληθωρισμού στις μέρες μας, αποδεικνύεται πανηγυρικά πως η πολυδιαφημισμένη από τους αστούς «οριστική νίκη κατά του πληθωρισμού» ήταν απατηλή. Ο πληθωρισμός πλέον επέστρεψε για τα καλά, και αποδεικνύεται ότι, σε τελική ανάλυση, αποτελεί προϊόν της ίδιας της αντιφατικής φύσης του καπιταλισμού.
Τους τελευταίους μήνες έχουμε ένα διογκούμενο κύμα πληθωρισμού που έχει γίνει καθημερινός εφιάλτης για τη ζωή της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων παγκόσμια. Αυτό το διεθνές κύμα που έχει οξυνθεί ακόμα περισσότερο από τον πόλεμο στην Ουκρανία, έχει αποσταθεροποιήσει την παγκόσμια οικονομία και πλήττει την εύθραυστη ανάκαμψή της μετά την κατάρρευση που υπέστη το 2020.
Τον περασμένο Φεβρουάριο σε ετήσια βάση (δηλαδή σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του 2021) ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ έφθασε στο 7,9%, στο υψηλότερο σημείο από τον Ιανουάριο του 1982! Τον ίδιο μήνα, ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη ανήλθε στο 5,8%, ενώ στην Ελλάδα έφτασε στο 6,3%, επιστρέφοντας στα επίπεδα του 1997!
Η «ατμομηχανή» του πληθωρισμού είναι η εκτόξευση των τιμών της ενέργειας διεθνώς . Στην Ελλάδα, στο πλαίσιο αυτού του διεθνούς κύματος, από τον Μάρτιο του 2021 μέχρι τον φετινό Μάρτιο οι τιμές του φυσικού αερίου έχουν αυξηθεί κατά 1.200%, του ηλεκτρικού ρεύματος κατά 500% και του πετρελαίου κατά 80%! Η εκτόξευση των τιμών της ενέργειας έχει αυξήσει το κόστος των μεταφορών και έχει πυροδοτήσει μεγάλες αυξήσεις τιμών στα τρόφιμα, που φτάνουν το 20%-30% το τελευταίο τρίμηνο. Ταυτόχρονα, έχουμε και μια αξιοσημείωτη άνοδο των τιμών στα οικοδομικά υλικά τον τελευταίο χρόνο, με άμεση αντανάκλαση στην αύξηση του κόστους ανακαίνισης των κατοικιών κατά 70%.
Ποιες είναι οι αιτίες της ακρίβειας
Οι αστοί οικονομολόγοι για να αθωώσουν τον καπιταλισμό αποσιωπούν τη βαθύτερη γενική αιτία του πληθωρισμού και εστιάζουν αποκλειστικά στις αφορμές που συνδέονται με τη σημερινή του άνοδο. Με αυτήν τη στάση συμπεριφέρονται σαν τον «γιατρό» ο οποίος γνωματεύει ότι ο θάνατος ενός ασθενούς που έπασχε από μια βαριά και ανίατη αρρώστια και επήλθε μετά από ένα κοινό κρυολόγημα έχει ως βασική αιτία αυτό το κρυολόγημα.
Πάντα κατά την εκδήλωση ενός κύματος ακρίβειας, ανεξαρτήτως αφορμής, πίσω από την απότομη αύξηση των τιμών βρίσκονται ανεξέλεγκτοι από την κοινωνία καπιταλιστές που επιδιώκουν να καρπωθούν το περιθώριο κέρδους που οι ίδιοι θεωρούν επαρκές, εκμεταλλευόμενοι τις περιστάσεις σε βάρος της κοινωνίας. Με άλλα λόγια, πίσω από τις εκάστοτε αφορμές που συνδέονται κάθε φορά με την άνοδο των τιμών βρίσκεται η παραγωγή με σκοπό το κέρδος και η καπιταλιστική αναρχία, δηλαδή η έλλειψη συνειδητού κοινωνικού σχεδίου και ελέγχου στην παραγωγή και την αγορά, τα θεμελιώδη στοιχεία του καπιταλιστικού συστήματος.
Στο καυτό ερώτημα ποιά είναι η συγκεκριμένη αιτία για την έναρξη του κύματος πληθωρισμού που αναπτύσσεται διεθνώς τους τελευταίους μήνες, οι αστοί οικονομολόγοι και τα αστικά οικονομικά επιτελεία επικαλέστηκαν την «απότομη επανέναρξη των οικονομιών μετά από τα λοκντάουν». Ωστόσο, δεν δίνουν καμία εξήγηση στο γιατί, παρότι η άρση των οριζόντιων περιοριστικών μέτρων τύπου λοκντάουν στις περισσότερες χώρες του πλανήτη έχουν αποκαταστήσει εδώ και αρκετούς μήνες μια ορισμένη κανονικότητα στην οικονομία, ο πληθωρισμός συνεχίζει να αυξάνεται.
Μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, το ρεφρέν τους έχει αλλάξει. Η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία φωτογραφίζεται ως η βασική αιτία για την κλιμάκωση του πληθωρισμού. Όμως μια στοιχειωδώς προσεκτική ματιά στα γεγονότα και τα διαθέσιμα στοιχεία στα πεδία που διαμορφώνεται η ακρίβεια αρκεί για να κατανοήσει κανείς ότι η διεθνής άνοδος των τιμών δεν οφείλεται σε αυτές καθ’ αυτές τις έκτακτες αφορμές που καλούνται «πανδημία» και «πόλεμος», αλλά στη συστηματική απόπειρα εκμετάλλευσής τους για αχαλίνωτη καπιταλιστική κερδοσκοπία.
Οι βασικές αιτίες για το διεθνές κύμα πληθωρισμού, είναι από τη μία πλευρά η αχαλίνωτη καπιταλιστική κερδοσκοπία, η οποία ευνοήθηκε από την απότομη αύξηση της ζήτησης μετά τα σκληρά λοκντάουν και από την διοχέτευση μεγάλης ποσότητας χρήματος κύρια προς τις μεγάλες επιχειρήσει από τις κυβερνήσεις και τις κεντρικές τράπεζες και τις κυβερνήσεις, και από την άλλη, η εκδήλωση με αφορμή την πανδημία, στρεβλώσεων και εμποδίων που γεννιούνται απευθείας από την αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής και αγοράς.
Πιο συγκεκριμένα, πίσω από την εκτόξευση των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου βρίσκεται το όργιο κερδοσκοπίας που συντελείται στα διεθνή χρηματιστήρια. Όπως είναι γνωστό, η ΕΕ στο όνομα της «πράσινης μετάβασης» δημιούργησε ένα σύστημα διανομής δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων και ένα «Χρηματιστήριο ρύπων». Με αφορμή τη φυσιολογική αύξηση που εμφανίστηκε στη ζήτηση για ενέργεια μετά τα λοκντάουν, η αχαλίνωτη χρηματιστηριακή κερδοσκοπία εκτόξευσε τη τιμή του δικαιώματος εκπομπής ρύπων. Έτσι τα δικαιώματα εκπομπών CO2 αυξήθηκαν κατά 150% από τις αρχές του προηγούμενου χρόνου. Και στην Ελλάδα, αυτή η αύξηση, λόγω της πλήρους ιδιωτικοποίησης της ηλεκτροπαραγωγής, μεταφέρθηκε ως πρόσθετο κόστος στους καταναλωτές.
Επιπλέον, η μεγάλη αύξηση της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας προέκυψε σε αποφασιστικό βαθμό από την εκτόξευση της τιμής του φυσικού αερίου, το οποίο χρησιμοποιείται όλο και πιο πολύ από τις εταιρείες ηλεκτροπαραγωγής και είναι σήμερα το είδος ενέργειας με τη μεγαλύτερη αύξηση τιμής. Στην Ελλάδα όπου το ποσοστό ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο βρίσκεται σήμερα πλέον στο 35% (διπλασιάστηκε τα τελευταία 8 χρόνια) η μεγάλη αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου παίζει σημαντικό ρόλο στην αύξηση της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας. Μάλιστα η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με την απόφασή της να κλείσει πλήρως τις λιγνιτικές μονάδες έως το 2028 στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης», πολλαπλασίασε το πρόβλημα, ευνοώντας ταυτόχρονα στον μέγιστο βαθμό τους καπιταλιστές που δραστηριοποιούνται στο φυσικό αέριο.
Σε έναν βαθμό, η μεγάλη αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου τους προηγούμενους μήνες οφειλόταν στα κερδοσκοπικά παιχνίδια μείωσης των ροών προς την Ευρώπη από τα ρωσικά καπιταλιστικά ενεργειακά συμφέροντα ή και αναπροσανατολισμού των ροών με κερδοσκοπικά κριτήρια από τη Γερμανία, σύμφωνα με όσα κατήγγειλε επίσημα η Ρωσία. Επιπλέον, καθοριστικό ρόλο στην εκρηκτική αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου διαδραματίζει η αγορά τεράστιων ποσοτήτων από τις μεγάλες κινεζικές εταιρείες στο πλαίσιο της στροφής της Κίνας στο φυσικό αέριo, πίσω από την οποία κρύβεται ένα μεγάλο πεδίο κερδοφορίας για μεγάλες ενεργειακές εταιρείες όπως η BP που έχει γίνει πλέον σε σημαντικό βαθμό ο ρυθμιστής της ροής φυσικού αερίου στην Κίνα.
Ωστόσο, αποφασιστικό ρόλο στην αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου διαδραμάτισε και διαδραματίζει η χρηματιστηριακή κερδοσκοπία. Η τιμή του φυσικού αερίου καθορίζεται κυρίως στο χρηματιστήριο του Άμστερνταμ. Εκεί λοιπόν τους τελευταίους μήνες βρίσκεται το επίκεντρο μιας κερδοσκοπικής φούσκας, η οποία καθορίζει παντού τις τιμές του φυσικού αερίου, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας.
Μέσα σ’ αυτό το διεθνές κερδοσκοπικό σύστημα είναι ενταγμένο και το ελληνικό χρηματιστήριο ενέργειας (ΕΧΕ), που έχει ιδρυθεί το 2018. Σε αυτό κατά τους τελευταίους μήνες συντελείται ένα ιδιαίτερο, νόμιμο, κερδοσκοπικό όργιο, που έχει ως συνέπεια η Ελλάδα να κατατάσσεται σήμερα πρώτη σε ακρίβεια στο ηλεκτρικό ρεύμα σε όλη την Ευρώπη! Εκεί, για να αποφέρει η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας τα μεγαλύτερα δυνατά κέρδη για τις ηλεκτροπαραγωγές εταιρείες, έχει καθιερωθεί να διαμορφώνεται σαν να παράγεται εξολοκλήρου από μονάδες φυσικού αερίου, παρότι όπως αναφέραμε το φυσικό αέριο συμμετέχει στην πραγματική ηλεκτροπαραγωγή μόνο σχεδόν κατά το 1/3!
Περίοπτη θέση μέσα στο κερδοσκοπικό όργιο που λαμβάνει χώρα στο ΕΧΕ καταλαμβάνει η λεγόμενη «αγορά εξισορρόπησης». Αυτή είναι τυπικά μια αγορά στην οποία οι προμηθευτές ενέργειας καταθέτουν προσφορές για την κάλυψη έκτακτων ελλείψεων ενέργειας που μπορεί να δημιουργηθούν το σύστημα. Όμως οι εταιρείες πάροχοι δημιουργούν τεχνητά τέτοιες ελλείψεις ενέργειας στο σύστημα έτσι ώστε να ανεβάζουν την τιμή πολλές φορές στην «αγορά εξισορρόπησης».
Στο πετρέλαιο και τα παράγωγά του όπως η βενζίνη, πίσω από τη μεγάλη αύξηση της τιμής επίσης κρύβεται ένα κερδοσκοπικό όργιο από τα αρπακτικά «hedge funds». Η ακρίβεια στα τρόφιμα πυροδοτείται από την ενεργειακή ακρίβεια, αλλά έχει ως αιτία επίσης και την αισχροκέρδεια που εμφανίζεται στον ίδιο τον κλάδο της εμπορίας τροφίμων, όπως κατήγγειλε πρόσφατα ο πρόεδρος του Κέντρου Προστασίας Καταναλωτών (ΚΕΠΚΑ).
Τέλος, η αποτύπωση στον υψηλό πληθωρισμό του δεύτερου παράγοντα, αυτού της αναρχίας της καπιταλιστικής παραγωγής και αγοράς, δηλαδή της έλλειψης ενός κεντρικού οικονομικού σχεδίου που θα επιτρέπει να ικανοποιείται χωρίς χρονοτριβές η αυξημένη ζήτηση, φανερώνεται με φαινόμενα έλλειψης προϊόντων στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα, τα οποία προκαλούνται από πρωτοφανείς στρεβλώσεις και εμπόδια στο παγκόσμιο εμπόριο, όπως η έλλειψη εμπορευματοκιβωτίων (κοντέινερς) και η έλλειψη οδηγών για τις μεταφορές.
Σε μια κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία αυτά τα προβλήματα θα είχαν αντιμετωπιστεί με τις αναγκαίες επενδύσεις. Τώρα η ανθρωπότητα πρέπει να περιμένει πότε αυτά θα τα λύσει – κατά την προσφιλή έκφραση των απολογητών του καπιταλισμού – το «αόρατο χέρι της οικονομία της αγοράς».
Με δεδομένο το ότι ουδέποτε υπήρξε και ούτε μπορεί να υπάρξει ποτέ καπιταλισμός χωρίς κερδοσκοπία και χωρίς αναρχία της παραγωγής και της αγοράς, ο εφιάλτης της ακρίβειας δεν μπορεί να εξαλειφθεί πάνω στο έδαφος αυτού του συστήματος. Όποιοι ισχυρίζονται ότι είναι δυνατή μια δραστική και σταθερή αντιμετώπιση αυτού του εφιάλτη χωρίς μέτρα που θα αμφισβητούν τις καπιταλιστικές σχέσεις ιδιοκτησίας, κατά κανόνα εξαπατούν συνειδητά τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα που σήμερα δεινοπαθούν.
Λαϊκή εξαθλίωση και άρχουσα ταξική αδιαφορία
Οι αστικές κυβερνήσεις και τα διεθνή επιτελεία του κεφαλαίου, ένοχοι και αμήχανοι μπροστά σ’ ένα πρόβλημα που πηγάζει από τη φύση και τη λειτουργία του συστήματος που υπηρετούν, παρουσιάζουν το πληθωριστικό κύμα περίπου σαν μια θεομηνία που οι λαοί θα πρέπει να υπομείνουν καρτερικά. Επιπλέον, δεν έχουν κουραστεί εδώ και μήνες να μιλούν για «προσωρινό» κύμα ακρίβειας. Όμως ο πληθωρισμός «επιμένει» και γκρεμίζει μέρα με τη μέρα το ήδη ρημαγμένο από την κρίση του 2020 εισόδημα και βιοτικό επίπεδο των εργατικών και φτωχών λαϊκών μαζών.
Στην Ελλάδα, σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ (ΙΝΕ-ΓΣΕΕ), με ενδεικτικό σημείο αναφοράς τον Δεκέμβριο του 2020, η απώλεια αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων λόγω του του κύματος της ακρίβειας σε σχέση με τον ίδιο μήνα του 2020 ήταν τεράστια. Συγκεκριμένα, για τους αμειβόμενους με τον κατώτατο μισθό, η απώλεια αυτή έφτασε στο 10,4% και για τους αμειβόμενους με τον μέσο μισθό μερικής απασχόλησης στο 13,7%. Για το 2022, σύμφωνα με έρευνα-πρόβλεψη της «Καθημερινής» στα τέλη του περασμένου χρόνου, οι απώλειες από την ακρίβεια για μια τετραμελή οικογένεια μισθωτών στην Ελλάδα θα είναι ενάμισης μισθός. Αλλά τα στοιχεία αυτά είναι πλέον ήδη ξεπερασμένα, καθώς δεν είχαν ενσωματώσει τις μεγάλες αυξήσεις που είχαμε στις τιμές των βασικών αγαθών από τις αρχές του 2022.
Μπροστά στην καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου του εργαζόμενου λαού η κυβέρνηση της ΝΔ επιδεικνύει μια παγερή, ταξική αδιαφορία και περιορίζεται σε μέτρα κοροϊδίας, όπως οι επιδοτήσεις-ψίχουλα στους λογαριασμούς της ΔΕΗ και τη βενζίνη, στο όνομα της μη επέμβασης στην «ελεύθερη» (ληστρική) καπιταλιστική αγορά. Όμως αυτές οι επιδοτήσεις σε τιμές ενέργειας που έχουν φτάσει στα ύψη εξαιτίας της μεγάλης κερδοσκοπίας, όχι μόνο δεν προσφέρουν ουσιαστική ελάφρυνση στο εισόδημα του εργαζόμενου λαού, αλλά στην πράξη αποτελούν επιδοτήσεις στην κερδοσκοπία και πλήρη νομιμοποίησή της.
Η συνολική στάση της κυβέρνησης έναντι της αυξανόμενης μαζικής εξαθλίωσης εξαιτίας της ακρίβειας, συνιστά ένα γιγάντιο ταξικό σκάνδαλο. Στα δυο προηγούμενα χρόνια, στο όνομα της αντιμετώπισης των οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας, η κυβέρνηση παρείχε συνολικά 42 δισ. ευρώ, κυρίως στις επιχειρήσεις με τη μορφή χρηματοδότησης των απωλειών των κερδών τους και κρατικής ανάληψης δικών τους υποχρεώσεων, ενώ μέχρι το 2026 το σύνολο των εκταμιεύσεων προς τις επιχειρήσεις από το «Ταμείο Ανάκαμψης» της ΕΕ θα φτάσει στα 32 δισ. ευρώ με τη μορφή άμεσων επιδοτήσεων και φτηνών ή και άτοκων δανείων. Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση έχει το θράσος να επικαλείται το έλλειμμα και το χρέος προκειμένου να μη λάβει στοιχειώδη και πάμφθηνα σε σύγκριση με τους προαναφερθέντες πακτωλούς χρημάτων για τις επιχειρήσεις, μέτρα ανακούφισης της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το κόστος σε ετήσια βάση από μια αναγκαία κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα διάφορα είδη βενζίνης είναι μόλις 2,137 δισ. ευρώ, η πλήρης κατάργηση του ΦΠΑ στο ψωμί θα είχε κόστος μόλις 200 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση, στα φρούτα μόλις 320 εκατ. ευρώ, στα λαχανικά μόλις 180 εκατ. ευρώ και στο κρέας μόλις 500 εκατομμύρια ευρώ.
Καμιά κυβέρνηση του κεφαλαίου δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί για την αληθινή ανακούφιση του εργαζόμενου λαού από την ακρίβεια, γιατί ο σκοπός της ύπαρξής της είναι να περιφρουρεί και όχι να αμβλύνει την καπιταλιστική ανισότητα. Οι εργαζόμενοι έχουν μόνο ένα όπλο για να προστατέψουν το βιοτικό επίπεδο των οικογενειών τους από τον οδοστρωτήρα του πληθωρισμού και αυτό είναι ο μαζικός αγώνας με τις κατάλληλες μεθόδους και διεκδικήσεις. Έτσι λοιπόν, σε όλα τα σωματεία και τους χώρους δουλειάς πρέπει να διεξαχθούν γενικές συνελεύσεις με βασικό θέμα την προετοιμασία ενός κλιμακούμενου απεργιακού αγώνα ενάντια στην ακρίβεια και σε όλα τα υπόλοιπα μεγάλα δεινά που πλήττουν της ζωή της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Βασικές διεκδικήσεις για το αποφασιστικό χτύπημα της ακρίβειας
Οι διεκδικήσεις σ’ αυτόν τον αγώνα σχετικά με το ζήτημα της ακρίβειας για να είναι κατάλληλες θα πρέπει να συνδυάζουν μέτρα που θα καταπολεμούν αποφασιστικά τόσο τα αίτια όσο και τα συμπτώματα της ασθένειας, δηλαδή και τις συστημικές αιτίες της, αλλά και τις άμεσες επιπτώσεις τους στο βιοτικό επίπεδο των μαζών. Τέτοιου χαρακτήρα διεκδικήσεις είναι οι ακόλουθες:
1. Μέτρα για την άμεση και αποφασιστική ανακούφιση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων από την ακρίβεια και μετάθεση του κόστους σε εκείνους που κερδοσκοπούν, έχουν υψηλά εισοδήματα και κατέχουν μεγάλο πλούτο. α) Πλήρης κατάργηση κάθε φόρου και επιβολή διατίμησης στα προϊόντα καθημερινής και ευρείας λαϊκής κατανάλωσης όπως το ψωμί, το κρέας, τα γαλακτοκομικά, τα φρούτα, τα λαχανικά, ο καφές, το τσάι, το αλάτι, το ξύδι, τα παρασκευάσματα διατροφής με βάση τα δημητριακά, τα αλεύρια, τα άμυλα, τα είδη καθαριότητας και υγιεινής, τα φάρμακα, η ηλεκτρική ενέργεια, το φυσικό αέριο, τα καύσιμα αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών, τα βιβλία, οι εφημερίδες, τα εισιτήρια θεατρικών παραστάσεων, κινηματογράφου και συναυλιών, ώστε όλα αυτά να γίνουν αμέσως προσιτά για το υπάρχον εισόδημα μιας μέσης εργατικής οικογένειας. β) Δωρεάν παροχή επαρκούς ποσότητας βασικών τροφίμων, φαρμάκων, καυσίμων και ενέργειας σε μηνιαία βάση σε άνεργους και ανίκανους προς εργασία. γ) Οι συνεπαγόμενες από αυτά τα μέτρα απώλειες για τα κρατικά έσοδα να καλυφθούν από άμεσους φόρους στους κατόχους μεγάλης κινητής και ακίνητης περιουσίας, στους μεγαλοεισοδηματίες και στα συνολικά εισοδήματα και τα διανεμόμενα κέρδη και μερίσματα των Α.Ε, αλλά και από την άμεση διακοπή της εξυπηρέτησης του κρατικού χρέους.
2. Αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή των μισθών, των συντάξεων και των επιδομάτων. Αυτό το μέτρο σημαίνει τη δια νόμου, μηνιαία αυτόματη ποσοστιαία αύξησή τους, ανάλογη με την άνοδο των τιμών στα είδη κατανάλωσης.
3. Επιβολή εργατικού ελέγχου σε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις που επηρεάζουν τη διαμόρφωση των τιμών στα βασικά αγαθά για ένα εργατικό-λαϊκό νοικοκυριό στην ενέργεια και γενικότερα στη βιομηχανία, στο εμπόριο, τις μεταφορές και τις υπηρεσίες, με σκοπό την πλήρη αποκάλυψη της καπιταλιστικής αισχροκέρδειας. Κύριοι φορείς άσκησης αυτού του κοινωνικά ζωτικού ελέγχου θα πρέπει να είναι εκλεγμένες επιτροπές από εργαζόμενους της κάθε επιχείρησης και του εκάστοτε κλάδου, εκλεγμένοι εκπρόσωποι από τα εργατικά συνδικάτα και από μαζικούς φορείς που αντιπροσωπεύουν όλα τα λαϊκά στρώματα που πλήττονται από την ακρίβεια, με τη βοήθεια μισθωτών λογιστών. Αυτές θα πρέπει να δημοσιοποιούν τα πορίσματά τους σε όλη την κοινωνία, πληροφορώντας την με αναλυτικά στοιχεία για τα φαινόμενα κερδοσκοπίας των διαφόρων ομάδων καπιταλιστών.
4. Άμεση απαλλοτρίωση και κοινωνικοποίηση, δηλαδή κρατικοποίηση με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο και διοίκηση, όλων των παραπάνω μεγάλων εταιρειών στις οποίες α) οι ιδιοκτήτες αρνούνται ή εμποδίζουν την άσκηση εργατικού ελέγχου, β) ο εργατικός έλεγχος αποκαλύπτει φαινόμενα αισχροκέρδειας.
5. Για να κατακτηθούν σταθερά και οριστικά όλες αυτές οι ζωτικές διεκδικήσεις, ο μαζικός αγώνας ενάντια στην ακρίβεια θα πρέπει να στοχεύει στη συντομότερη δυνατή εκλογή μιας εργατικής κυβέρνησης στην εξουσία, η οποία θα εντάξει την πραγματοποίησή τους σ’ ένα συνολικό σοσιαλιστικό οικονομικό πρόγραμμα, με την κοινωνικοποίηση των τραπεζών και όλων των υπολοίπων μεγάλων επιχειρήσεων. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να υπάρξει πλήρης κοινωνικός έλεγχος πάνω στους εγχώριους παράγοντες που συντελούν στην ακρίβεια.
Ωστόσο, με την κερδοσκοπική ακρίβεια στην ενέργεια και στα υπόλοιπα βασικά αγαθά να γεννιέται και να εξαπλώνεται κατά κύριο λόγο ως αποτέλεσμα διεθνών παραγόντων, μόνο μέσω ενός διεθνώς συντονισμένου αγώνα για τις προαναφερθείσες διεκδικήσεις και στη βάση μιας διεθνούς αντικαπιταλιστικής-σοσιαλιστικής προοπτικής μπορεί ο εφιάλτης του πληθωρισμού να εξαλειφθεί οριστικά και να μην επιστρέψει πάλι στο προσκήνιο απειλητικός για τα εργατικά και φτωχά λαϊκά εισοδήματα.
«ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» – www.marxismos.com
