Τα ξημερώματα της Δευτέρας η κυβέρνηση έστειλε 15 διμοιρίες των ΜΑΤ σε Λέσβο και Χίο για να σπάσουν με τη βία το μπλοκάρισμα των κατοίκων στις τοποθεσίες που επιτάχθηκαν με σκοπό την κατασκευή κλειστών δομών ταυτοποίησης προσφύγων και μεταναστών. Ύστερα από τρεις ημέρες άγριων συμπλοκών μεταξύ των κατοίκων και των αστυνομικών δυνάμεων, η κυβέρνηση αποφάσισε να αποσύρει 8 από τις 15 διμοιρίες που εστάλησαν στα νησιά. Αυτό το γεγονός αποτελεί αντικειμενικά μια πρώτη νίκη ενάντια στο σχέδιο μονιμοποίησης της αθλιότητας του απάνθρωπου περιορισμού και της φυλάκισης χιλιάδων κατατρεγμένων ανθρώπων σε αυτά τα νησιά. Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη αυτή έπαιξε το εργατικό κίνημα της Λέσβου και της Χίου, καθώς τα Εργατικά Κέντρα και τα Νομαρχιακά Τμήματα της ΑΔΕΔΥ των δύο νησιών κάλεσαν σε γενική απεργία που διαρκεί μέχρι και σήμερα.
Το κίνημα των κατοίκων άρχισε να παίρνει εξεγερσιακό χαρακτήρα λόγω της βαρβαρότητας των δυνάμεων καταστολής. Οι άνδρες των ΜΑΤ, όχι μόνο άσκησαν σκληρή καταστολή απέναντι σε απλούς κατοίκους χρησιμοποιώντας ακόμα και πραγματικά πυρά που τραυμάτισαν κάτοικο της Λέσβου, αλλά και επέδειξαν έναν αποικιακού χαρακτήρα σωβινισμό (συμπεριφέρθηκαν σαν δυνάμεις κατοχής) αποκαλώντας τους διαδηλωτές στη Λέσβο «Γκασμάδες» και «Τουρκόσπορους». Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα οι κάτοικοι της Λέσβου να πολιορκήσουν το στρατόπεδο της Καλλονής, όπου διέμεναν οι διμοιρίες των ΜΑΤ, ενώ στη Χίο οι κάτοικοι ξυλοκόπησαν τους ΜΑΤατζήδες μέσα στο ξενοδοχείο που διανυκτέρευαν.
Παράλληλα, μετά την πρώτη αυτή σημαντική νίκη ενάντια στις πολιτικές της κυβέρνησης που στοιβάζει δεκάδες χιλιάδες μετανάστες στα νησιά και στέλνει εκατοντάδες ΜΑΤατζήδες για να τρομοκρατήσουν ντόπιους και μετανάστες, οι οποίοι αγωνίζονται ενάντια στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στα νησιά, φανερώθηκε και η ταξική διαφοροποίηση που υπάρχει μέσα στις γραμμές του κινήματος των κατοίκων των δύο νησιών.Έτσι, από τη μία πλευρά, στη χθεσινή απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία Σαπφούς στη Μυτιλήνη, ο Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Μυτιλήνης ανέφερε στην ομιλία του ότι θα πρέπει να κλείσουν όλες οι δομές στη Λέσβο, αλλά και ότι θα πρέπει η κυβέρνηση να ξεκινήσει τον διάλογο με τους δημάρχους και τον περιφερειάρχη των νησιών από μηδενική βάση προβαίνοντας «οπωσδήποτε σε επαναπροωθήσεις» και «να φυλάξει τα σύνορα». Από την άλλη, ο Πρόεδρος του Παλλεσβιακού Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου (το οποίο ελέγχεται από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ), υποστήριξε το αίτημα να κλείσει η άθλια ανοικτή δομή της Μόριας και την αποτροπή ανοίγματος νέων ανοικτών και κλειστών δομών στη Λέσβο, αναφέροντας ότι «τα νησιά μας δεν θα γίνουν φυλακές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν θα γίνουν αποθήκες ανθρώπινων ψυχών». Αυτή η διαφορά στα αιτήματα και κυρίως στο ύφος των δύο ομιλητών της απεργιακής συγκέντρωσης αντανακλά την ταξική διαφοροποίηση που υπάρχει μέσα στο κίνημα των νησιών.
Όμως, παρόλα αυτά, η ηγεσία του ΠΑΜΕ δεν προβάλει επαρκώς ταξικά αιτήματα μέσα στο κίνημα των κατοίκων των νησιών του ανατολικού Αιγαίου που θα μπορούσαν να διαφοροποιήσουν πλήρως το εργατικό κίνημα από τους δεξιούς/ακροδεξιούς αστούς και μικροαστούς δημαγωγούς (όπως η Περιφερειακή Αρχή, οι Δημοτικές Αρχές και οι περισσότεροι Εμπορικοί Σύλλογοι των νησιών) και δεν προωθεί με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες το συντονισμένο αγώνα των ντόπιων και των μεταναστών ενάντια στα «στρατόπεδα συγκέντρωσης».
Ο ισχυρισμός ότι με αυτόν τον τρόπο θα διασπαστεί το κίνημα των κατοίκων είναι λαθεμένος και απαράδεκτος. Μόνο αν το κίνημα πάρει ταξικά χαρακτηριστικά και αναπτυχθεί σε κοινή δράση με τους ίδιους τους πρόσφυγες μπορεί να νικήσει και να απομονώσει τους ακροδεξιούς που επιχειρούν να το εμφανίσουν ως αντι-προσφυγικό (άλλωστε 5 χρόνια τώρα η μεγάλη πλειονότητα των κατοίκων των νησιών έχει αποδείξει έμπρακτα τα αλληλέγγυα αισθήματά της στους πρόσφυγες), αλλά και τους δημαγωγούς «αντάρτες» της ΝΔ στα νησιά.
Το σύνθημα «Ούτε κλειστές – ούτε ανοικτές δομές στα νησιά» για να αποκτήσει αληθινά προοδευτικό χαρακτήρα θα πρέπει να συμπληρωθεί από τις εξής διεκδικήσεις:
- Να αποχωρήσουν όλες οι δυνάμεις καταστολής από τη Λέσβο και τη Χίο. Κοινός αγώνας κατοίκων και προσφύγων ενάντια στην κρατική – κυβερνητική απανθρωπιά και καταστολή! Να φύγει η μισητή κυβέρνηση που καταπιέζει νησιώτες, πρόσφυγες, φοιτητές και εργαζομένους!
- Να κλείσουν οι υπάρχουσες άθλιες «δομές» -φυλακές στα νησιά!
- Άνοιγμα των συνόρων για τα ταξικά μας αδέρφια που επιθυμούν να ζήσουν και να εργαστούν στην Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Οι πρόσφυγες να πηγαίνουν ελεύθερα σε όποιο ευρωπαϊκό κράτος επιθυμούν. Όχι στη Frontex! Όχι άλλα θύματα στο Αιγαίο! Άσυλο σε όλους τους πρόσφυγες!
- Δημιουργία ανοικτών κέντρων φιλοξενίας αποκλειστικά από το κράτος σε ολόκληρη τη χώρα, με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης μέχρι να ταυτοποιηθούν οι πρόσφυγες, να τους δοθεί άσυλο ή να μεταβούν στη χώρα που επιθυμούν! Καμιά εμπλοκή ΜΚΟ και ιδιωτικών επιχειρήσεων στην υπόθεση της φροντίδας των προσφύγων!
- Να εκπονηθεί ένα πρόγραμμα μαζικών κρατικών επενδύσεων και έργων ώστε να βρουν εργασία οι γηγενείς και οι μετανάστες – πρόσφυγες άνεργοι!
- Εργατική-ταξική αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες και σύνδεσή τους με το ελληνικό εργατικό κίνημα. Άμεση εγγραφή χιλιάδων στα συνδικάτα ανάλογα με την ειδικότητα που είχαν όταν εργάζονταν στις χώρες προέλευσής τους. Τα συμφέροντα Ελλήνων και μεταναστών εργατών είναι κοινά, κοινός πρέπει να είναι και ο αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό!
- Περιφρούρηση και προστασία της ασφάλειας των προσφύγων από τη βία των δυνάμεων καταστολής και των φασιστών με ευθύνη των συνδικάτων και των μαζικών εργατικών κομμάτων!
Κωνσταντίνος Αυγέρος
