Μεγάλο επικοινωνιακό «ντόρο» έκανε πριν από λίγες εβδομάδες η κυβέρνηση για τα μέτρα περιορισμού των χρεώσεων των τραπεζών, παριστάνοντας την προστάτιδα των λαϊκών εισοδημάτων και τη διώκτρια της αισχροκέρδειας. Ωστόσο, αποδεικνύεται εύκολα ότι τα μέτρα αυτά είναι τόσο ανεπαρκή, σε βαθμό που συνιστούν κυριολεκτικά κοροϊδία.
Είναι γεγονός ότι μέσω των διαφόρων προμηθειών οι τράπεζες διαχρονικά εισπράττουν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ κάθε μήνα, από στοιχειώδεις ηλεκτρονικές συναλλαγές που συστηματικά οφείλουν να πραγματοποιούν εκατομμύρια νοικοκυριά και χιλιάδες επιχειρήσεις. Αλλά τα νέα κυβερνητικά μέτρα αφορούν ένα πολύ μικρό τμήμα αυτών των χρεώσεων (μηδενισμός των προμηθειών για πληρωμές λογαριασμών και μείωση στα 0,50 ευρώ για διατραπεζικές μεταφορές έως 5.000 ευρώ). Όπως είναι εύκολα αντιληπτό, αυτές οι αλλαγές θα επιφέρουν για την πλειονότητα του πληθυσμού ένα μηδαμινό όφελος σε σύγκριση με τις αυξήσεις δεκάδων ευρώ στους μηνιαίους λογαριασμούς και τα νοίκια που οι ίδιοι άνθρωποι πληρώνουν μέσω των συναλλαγών αυτών.
Ο περιορισμός των προμηθειών αυτού του μεγέθους, αποτελεί «σταγόνα στον ωκεανό» των συνολικών παρασιτικών εσόδων των τραπεζών από τις προμήθειες (για διάφορες συναλλαγές σε φυσικό κατάστημα, αντικατάσταση καρτών, έκδοση βεβαιώσεων κ.α.) που δεν «αγγίζουν» οι πρόσφατες κυβερνητικές παρεμβάσεις. Έτσι, ενώ η απώλεια για τις τράπεζες (ή αλλιώς το όφελος των συναλλασσόμενων πολιτών) από τα πρόσφατα μέτρα περιορισμού των προμηθειών υπολογίζεται από την κυβέρνηση μόλις στα 150 εκατ. ευρώ ετησίως, τα έσοδα των τραπεζών από το σύνολο των προμηθειών το 2021 ήταν 1,57 δισ. ευρώ, το 2022 ήταν 1,75 δισ. ευρώ και το 2023 έφθασαν στο 1,85 δισ. ευρώ.
Είναι λοιπόν προφανές ότι δεν πρόκειται παρά για ένα επικοινωνιακό τρικ της κυβέρνησης, αλλά και για μια προσπάθειά της να αμβλύνει το διάχυτο μίσος που επικρατεί για τις τράπεζες στην κοινωνία. Την ίδια στιγμή που διαφημίζει πανηγυρικά τη «σπουδαία ανακούφιση» που τάχα τα μέτρα θα επιφέρουν για τους πολίτες, αδιαφορεί ή και ενθαρρύνει τη ληστρική ακρίβεια που προκαλούν τα κάθε είδους καπιταλιστικά παράσιτα στην ενέργεια, τα τρόφιμα, τα καύσιμα, τη στέγη, κ.ο.κ., έχοντας μάλιστα η ίδια καταργήσει κι εκείνα τα πρόσκαιρα ψίχουλα των επιδοτήσεων τύπου «pass». Και την ίδια στιγμή που παριστάνει την υπερασπίστρια του λαού από τις αυθαιρεσίες των τραπεζών, αποτελεί μια ακόμα αστική κυβέρνηση που «διασώζει» τις τράπεζες με κρατικό χρήμα για να τις επιστρέψει «εξυγιασμένες» στους καπιταλιστές ιδιοκτήτες τους, που διευρύνει την ασυλία και φοροαπαλλαγή τους, και που ενθαρρύνει το «πλιάτσικο» των πλειστηριασμών πάνω στη λαϊκή μικρή ιδιοκτησία.
Οι επαναστάτες κομμουνιστές υπερασπιζόμαστε τη μόνη ρεαλιστική λύση απέναντι στο γιγάντιο και διαρκές ταξικό σκάνδαλο των τραπεζών: την εθνικοποίησή τους και τη δημιουργία μια ενιαίας κρατικής τράπεζας, που θα αποτελεί κοινωνική ιδιοκτησία και θα λειτουργεί υπό εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, στο πλαίσιο του συνολικού επαναστατικού – σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας.
Πάτροκλος Ψάλτης
