1) Η βαθειά παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, οξύνοντας παντού τα προβλήματα των εργαζόμενων μαζών, κλιμακώνει τα φαινόμενα της μετανάστευσης και της προσφυγιάς. Η καπιταλιστική βαρβαρότητα που εκδηλώνεται με την μαζική ανεργία, τη φτώχεια, τον υποσιτισμό και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους για τον έλεγχο αγορών, πρώτων υλών και σφαιρών επιρροής, επιβάλει σε εκατομμύρια εργαζόμενων ανθρώπων από τις πιο υπανάπτυκτες καπιταλιστικές χώρες, να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να αναζητήσουν στην πιο ανεπτυγμένη καπιταλιστική Δύση δουλειά για να θρέψουν τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους.
2) Οι εργαζόμενοι αυτοί, ανεξάρτητα από το πώς τους ονομάζουν τυπικά οι αρχές στα κράτη που αναζητούν την τύχη τους («λαθρομετανάστες» κ.α.) και από το αν με βάση τους νόμους της κάθε χώρας που καταφεύγουν είναι «νόμιμοι» ή «παράνομοι», αποτελούν τμήμα του παγκόσμιου προλεταριάτου που παλεύει για μια καλύτερη ζωή και μάλιστα είναι το πιο χτυπημένο και το πιο σκληρά εκμεταλλευόμενο. Με αυτή την έννοια, για τους εργαζόμενους που γεννήθηκαν και δουλεύουν στην Ελλάδα, οι μετανάστες εργάτες που αναγκάστηκαν να έρθουν στη χώρα για να παλέψουν για την επιβίωση τους, είναι ταξικά αδέλφια. Είναι μέλη της ίδιας τάξης που αδιάκριτα από εθνικότητα, θρήσκευμα, φύλο ή φυλή, στενάζει σήμερα κάτω από την καπιταλιστική σκλαβιά. Η δεινή θέση στην οποία βρίσκονται οι μετανάστες εργάτες δείχνει σε τελική ανάλυση στους υπόλοιπους εργαζόμενους ποιο είναι το μέλλον που τους επιφυλάσσει ο καπιταλισμός. Η χειραφέτηση των Ελλήνων εργαζόμενων δεν μπορεί να κατακτηθεί χωρίς να κατακτηθεί η χειραφέτηση των μεταναστών και το αντίστροφο. Όλοι τους, στον αγώνα για τη βελτίωση της ζωής τους, έχουν κοινό εχθρό το κεφάλαιο – όποια εθνική σφραγίδα και αν αυτό φέρει – καθώς και το καταπιεστικό του κράτος.
3) Οι καπιταλιστές ανοίγουν και κλείνουν τη «στρόφιγγα» της εισροής των μεταναστών ανάλογα με το αν αυτή τους αποφέρει κέρδη ή όχι. Την προηγούμενη δεκαπενταετία, τα μεγάλα αφεντικά στην Ελλάδα χρησιμοποίησαν τις στρατιές των ξεριζωμένων μεταναστών για να εκτοξεύσουν την κερδοφορία τους στα ύψη. Η υπερ-εκμετάλλευση των μεταναστών εργατών ήταν ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία που συνετέλεσαν σε μια μεγάλη και παρατεταμένη για τα δεδομένα του ελληνικού καπιταλισμού ανάπτυξη του ΑΕΠ. Εθνικοί δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμια και στάδια, κάθε μεγάλη και κερδοφόρα επένδυση της προηγούμενης περιόδου ανάπτυξης κρύβει μέσα της τον ιδρώτα και το αίμα χιλιάδων «αλλοεθνών» και «αλλόθρησκων» προλετάριων. Τώρα όμως που η κρίση κτυπάει την πόρτα του ελληνικού καπιταλισμού και τα αφεντικά, μέρα με τη μέρα, προχωρούν σε μαζικές απολύσεις, η προσφορά άφθονων εργατικών χεριών από τις τάξεις των μεταναστών γίνεται μια περιττή «πολυτέλεια»… Οι μετανάστες δεν αποφέρουν πια κέρδη, γι’ αυτό πρέπει να πεταχτούν σαν «στυμμένες λεμονόκουπες» : είναι καιρός να «επανα-προωθηθούν», με άλλα λόγια, άρων – άρων «να πάνε από εκεί που ήρθαν»… Αυτή είναι η υλική βάση των σχεδίων «σκούπα» που σχεδιάζει η κυβέρνηση της ΝΔ, με την υποστήριξη του ακροδεξιού ΛΑΟΣ και την έμμεση στήριξη της φιλοκαπιταλιστικής ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ.
4) Οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί τους απολογητές μισούν τους μετανάστες με ένα μίσος ταξικό. Καταλαβαίνουν ότι η κοινή θέση των Ελλήνων και μεταναστών εργαζόμενων διαμορφώνει έναν συντριπτικό συσχετισμό δύναμης σε βάρος του κεφαλαίου. Φοβούνται ότι αν τα εκατομμύρια των Ελλήνων εργατών συνενωθούν σαν μια γροθιά με τα εκατομμύρια των μεταναστών αδελφών τους, μια χούφτα πλουτοκρατών της άρχουσας τάξης θα έρθουν αντιμέτωποι με τον πιο ακατάβλητο αντίπαλο. Πρέπει λοιπόν να κάνουν τα πάντα για να χωρίσουν τους εργάτες και να δηλητηριάσουν την κοινή τους ταξική συνείδηση. Αυτή είναι η πολιτική βάση της εκστρατείας που διεξάγεται εδώ και καιρό στην ελληνική κοινωνία και στοχεύει στην ανάπτυξη της ξενοφοβίας και του ρατσισμού μέσα στις μάζες.
5) Οι αστοί προσπαθούν να δημιουργήσουν μια κοινωνική βάση υποστήριξης των «πογκρόμ» των μεταναστών που ετοιμάζουν. Τα μέσα που χρησιμοποιούν είναι πολυποίκιλα. Η διοχέτευση υστερίας από τα ΜΜΕ για την αύξηση της παραβατικότητας και της εγκληματικότητας και η ενοχοποίηση των μεταναστών ως υπευθύνων γι’ αυτή. Η υπερπροβολή των ακροδεξιών πολιτικών και ιδεολόγων, που από περιθωριακές φιγούρες μετατρέπονται σε τηλεοπτικούς αστέρες. Η ενεργοποίηση και προστασία από τον κρατικό μηχανισμό της ναζιστικής συμμορίας της «Χρυσής Αυγής». Η τεχνητή όξυνση του εθνικισμού διαμέσου της επίκλησης της υποτιθέμενης νέας απειλής που προκύπτει για την «ελληνικότητα» και «χριστιανικότητα» του κράτους από την αυξημένη εισροή προσφύγων από την Ασία. Η ξαφνική επίδειξη υποκριτικού ενδιαφέροντος για την δημόσια υγεία των πολιτών, από αυτούς που επιδεικτικά αδιαφορούν όλα αυτά τα χρόνια για τον μαρασμό και την διάλυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας. Η καλλιέργεια της φιλολογίας περί της υποτιθέμενης λαϊκής απαίτησης για την επιβολή του «νόμου και της τάξης». Η απόπειρα να εμφανιστεί με αφορμή τις Ευρωεκλογές, η όλο και πιο απροκάλυπτα αντιδραστική κατεύθυνση της δικής τους τάξης, σαν στροφή της κοινωνίας προς τα δεξιά ή και την άκρα δεξιά, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται με μια ψύχραιμη ματιά στα εκλογικά αποτελέσματα. Με όλα αυτά επιδιώκουν τον αποπροσανατολισμό χιλιάδων τσακισμένων μικροαστών, αλλά και καθυστερημένων τμημάτων της εργατικής τάξης, με σκοπό όλοι αυτοί να χάσουν από τα μάτια τους εκείνους που αποτελούν τους κύριους υπαίτιους για την μιζέρια τους, δηλαδή τους τραπεζίτες, τους βιομήχανους και τις πολυεθνικές και να τους υποκαταστήσουν με τους «ξένους», που τάχα «διαταράσσουν τη γαλήνη του έθνους».
6) Οι αστοί, οι ιδεολόγοι τους, τα ελεγχόμενα ΜΜΕ τους και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι είναι ψεύτες και υποκριτές. Οι πολιτικοί και δημοσιογράφοι που κόπτονται για το μέλλον της «χριστιανοσύνης», είναι τόσο καλοί χριστιανοί που χωρίς ενοχές υποστηρίζουν τον ξυλοδαρμό και εξευτελισμό χιλιάδων ανθρώπων, το στίβαγμά τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, την αποστολή τους σαν «άψυχα πακέτα» στο «πυρ το εξώτερο». Αυτοί οι καλοί χριστιανοί που κάθε Πάσχα βγάζουν λόγους για την φιλάνθρωπο θυσία του «θεανθρώπου» τους που «ήρθε στη γη για να σώσει τους ταπεινούς και καταφρονεμένους» απαιτούν με φαρισαϊκή μανία την άρων – άρων «σταύρωση» των μεταναστών. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο πεδίο αποκάλυψης της ηθικής υποκρισίας και ξετσιπωσιάς της άρχουσας τάξης και των εκπροσώπων της, όσο το ζήτημα των μεταναστών.
7) Η γηγενής εργατική τάξη και τα φτωχά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, δεν πρέπει να παρασυρθούν από τους ψεύτες και τους υποκριτές της άρχουσας τάξης και να αφήσουν ανυπεράσπιστα τα ταξικά αδέλφια τους. Κανένας άνθρωπος του μόχθου δεν είναι λαθραίος ή παράνομος. Λαθραία και παρασιτική είναι η τάξη των τραπεζιτών και των άλλων εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου, που ενώ δεν εργάζονται και δε μοχθούν, ζουν μέσα στην αμύθητη χλιδή και την προκλητική πολυτέλεια. Τα κέρδη και τα πλούτη αυτής τη τάξης αρκούν για να θρέψουν όλους τους προλετάριους, γηγενείς και μετανάστες, φθάνει η ιδιοκτησία της πάνω στις μεγάλες εταιρείες να απαλλοτριωθεί και η οικονομία να σχεδιαστεί δημοκρατικά από την εργατική τάξη. Οι μετανάστες προλετάριοι δεν είναι βάρος για την «εθνική οικονομία». Ακριβώς το αντίθετο ισχύει. Έχουν αποδείξει ότι μαζί με τους έλληνες εργάτες μπορούν να δημιουργήσουν τρομερά αποθέματα πλούτου για να ζήσει ολόκληρη η εργαζόμενη κοινωνία μια όμορφη και άνετη ζωή. Βάρος για το έθνος και την εθνική οικονομία, είναι μόνο τα υποκριτικά και τεμπέλικα παράσιτα της άρχουσας τάξης.
