Το κίνημα καταλήψεων υποχώρησε, ο αγώνας συνεχίζεται!
Οργανώσου στη Νεολαία Ενάντια στον Καπιταλισμό!
Τις προηγούμενες εβδομάδες ξέσπασε το μεγαλύτερο κίνημα καταλήψεων από το 2008. Στην κορύφωσή του τα κατειλημμένα σχολεία ξεπέρασαν τα 700, και παρά το φόβο από την έξαρση της πανδημίας, πραγματοποιήθηκαν μαχητικές διαδηλώσεις μαθητών σε όλη τη χώρα. Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε κάθε μέσο για να σταματήσει το κίνημα: συκοφαντία, καταστολή των διαδηλώσεων, εισαγγελικές διώξεις, συλλήψεις μαθητών, υποχρεωτική τηλεκπαίδευση και απουσίες σε όσους στήριζαν τις καταλήψεις.
Παρά την τρομοκρατία, το κίνημα συνεχίστηκε για πάνω από ένα μήνα. Αυτό έδειξε την αγωνιστική διάθεση των μαθητών και την αποφασιστικότητα τους να παλέψουν για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους.
Ωστόσο, το κίνημα καταλήψεων φτάνει στο τέλος του χωρίς να έχει πετύχει τους βασικούς του στόχους. Πρέπει να εξετάσουμε τους κύριους λόγους που συνέβη αυτό και να βγάλουμε τα απαραίτητα συμπεράσματα για να προετοιμαστούμε για τον επόμενο γύρο κινητοποιήσεων. Οι βασικοί λόγοι ήταν οι ακόλουθοι:
1) Η επιβολή της τηλεκπαίδευσης και η καταγραφή απουσιών για τους «καταληψίες» έθετε άμεσα τον κίνδυνο να χάσουν τη χρονιά οι μαθητές που συμμετείχαν στον αγώνα. Με αυτό το μέτρο χρειαζόταν λίγες βδομάδες κατάληψης για να συγκεντρώσουν οι αγωνιζόμενοι μαθητές αρκετές απουσίες και να χάσουν τη σχολική χρονιά.
2) Από το κίνημα έλειπε ο πραγματικός, ενιαίος και δημοκρατικός συντονισμός. Για παράδειγμα, στο καθήκον της αγωνιστικής απάντησης του μαθητικού κινήματος στο μέτρο της τηλεκπαίδευσης, εξαιτίας της ανυπαρξίας ενιαίου δημοκρατικού συντονισμού, οι μαθητές μπορούσαν να συζητήσουν την αντίδραση τους σε κάθε σχολείο ξεχωριστά αλλά όχι σε κεντρικό επίπεδο με τους δημοκρατικά εκλεγμένους αντιπροσώπους τους. Έτσι κάποια σχολεία σταματούσαν, ενώ κάποια άλλα συνέχιζαν τον αγώνα.
3) Η πιο ισχυρή οργανωμένη δύναμη μέσα στο μαθητικό κίνημα, η«Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών» που ελέγχεται από την ΚΝΕ, αποφάσισε την αποκλιμάκωση των κινητοποιήσεων ακριβώς πάνω στη φάση όπου ο αριθμός των καταλήψεων αυξανόταν. Συγκεκριμένα, η «Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Αθήνας» στις 3/10 αποφάσισε να γίνουν καταλήψεις μόνο την Τετάρτη 7/10 και την Παρασκευή 9/10, τη στιγμή που οι καταλήψεις είχαν φτάσει στο αποκορύφωμα τους. Τα περισσότερα σχολεία υπό κατάληψη, ελλείψει ενός πραγματικού δημοκρατικά εκλεγμένου συντονιστικού οργάνου, παρακολουθούσαν τις αποφάσεις των λεγόμενων Συντονιστικών Επιτροπών για να συντονίσουν τις δράσεις τους. Η απόφαση της Συντονιστικής Επιτροπής Αθήνας για αποκλιμάκωση του αγώνα έδωσε πρακτικά το σήμα στα περισσότερα σχολεία για το σταμάτημα των καταλήψεων.
4) Υπήρξε μία συστηματική προσπάθεια διάσπασης του κινήματος από τις δυνάμεις της ΚΝΕ με χαρακτηριστικά παραδείγματα το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Πέμπτη 8/10 και την πορεία στις 15/10, όπου τα μπλοκ μαθητών της «Συντονιστικής Επιτροπής Αθήνας» έκαναν ξεχωριστή πορεία από τους υπόλοιπους μαθητές, φοιτητές και καθηγητές. Αυτές οι διασπαστικές πρακτικές είναι ιδιαίτερα επιζήμιες γιατί αποδυναμώνουν το κίνημα και απογοητεύουν και προκαλούν σύγχυση σε χιλιάδες μαθητές.
5) Δεν υπήρξε κανένας συντονισμός με τους καθηγητές, κάτι που βέβαια συνδέεται με το γεγονός πως απουσιάζει ένας κεντρικός, αληθινά αντιπροσωπευτικός συντονισμός των ίδιων των μαθητών. Υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις για ένα κοινό αγώνα μαθητών και εργαζομένων. Η ΟΛΜΕ τάχθηκε ανοιχτά ενάντια στην τηλεκπαίδευση τονίζοντας πως «Δε θα γίνουμε ο βούρδουλας και το μακρύ χέρι της κυβέρνησης ενάντια στους αγωνιζόμενους μαθητές!». Επιπρόσθετα, η ΑΔΕΔΥ κάλεσε σε απεργία την Πέμπτη 15 Οκτωβρίου με διεκδικήσεις που περιλάμβαναν και τα αιτήματα του μαθητικού κινήματος.
Το γεγονός ότι απουσιάζει η δημοκρατική οργάνωση στο μαθητικό κίνημα είναι αποφασιστικής σημασίας. Οι μαθητές ψήφιζαν για το αν θα γίνει ή όχι κατάληψη, ωστόσο δεν αποφάσιζαν συλλογικά για ευρύτερες δράσεις ανά περιοχή, πόλη και πανελλαδικά. Οι λεγόμενες Συντονιστικές Επιτροπές Μαθητών σε διάφορες πόλεις, δεν είναι επιτροπές δημιουργημένες δημοκρατικά από το κίνημα, αλλά μαθητικά σχήματα της ΚΝΕ, στα οποία συμμετείχαν κάποιοι μαθητές από 5μελή και 15μελή σχολείων.
Το μαθητικό κίνημα έχει ανάγκη από ένα πραγματικό συντονιστικό όργανο που θα εκφράζει αυθεντικά τους αγωνιζόμενους μαθητές. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την εκλογή αντιπροσώπων από τη συνέλευση κάθε κατειλημμένου σχολείου και τη δημιουργία Συντονιστικών Επιτροπών ανά Δήμο αρχικά και έπειτα πανελλαδικά με τη δημιουργία μίας Πανελλαδικής Ένωσης Μαθητών, η οποία θα αναλάβει την οργάνωση του αγώνα. Αυτό θα επιτρέψει στο μαθητικό κίνημα να οργανώσει καλύτερα τον αγώνα, να προβάλει ενιαία αιτήματα αλλά και να συντονιστεί πιο αποτελεσματικά με το φοιτητικό και το εργατικό κίνημα.
Το κίνημα καταλήψεων προς το παρόν έχει λήξει. Τα προβλήματα όμως παραμένουν και γιγαντώνονται. Η σημερινή κατάσταση στα σχολεία δεν εκφράζει μόνο την απροθυμία της κυβέρνησης να δαπανήσει χρήματα για την προστασία της υγείας των μαθητών και των καθηγητών. Εκφράζει την παρακμή του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος και την αδυναμία του να προστατεύσει τη δημόσια υγεία, όπως φαίνεται από σχετικές πολιτικές των κυβερνήσεων σε ολόκληρο τον κόσμο που έχουν καταδικάσει στο θάνατο χιλιάδες ανθρώπους. Ο καπιταλισμός δεν είναι μόνο ανίκανος να εξασφαλίσει αξιοπρεπείς μισθούς, δουλειά, στέγη, ειρήνη είναι ανίκανος να υλοποιήσει τα πιο στοιχειώδη μέτρα για την προστασία της υγείας και της ζωής. Ο αγώνας λοιπόν για υγεία, παιδεία και μία καλύτερη ζωή είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον αγώνα για την ανατροπή του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος που γεννά καθημερινά καταπίεση, εκμετάλλευση, φτώχεια και πολέμους! Αγωνίσου κι εσύ μαζί μας γι’ αυτό το σκοπό! Γίνε μέλος της Νεολαίας Ενάντια στον Καπιταλισμό που παλεύει συντονισμένα με χιλιάδες αγωνιστές από δεκάδες χώρες του κόσμου!
Νεολαία Ενάντια στον Καπιταλισμό (ΝΕΚ)
