Η σημερινή κυβέρνηση, ενώ έχει αφήσει γυμνό το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και ενώ, ακόμα και την ύστατη ώρα, συνεχίζει προκλητικά να προστατεύει τα «ιερά» κέρδη των καπιταλιστών, τις τελευταίες μέρες έχει επιδοθεί σε ένα μπαράζ υποκριτικών ενεργειών και δηλώσεων, που «παίζουν» με τη νοημοσύνη των καθημερινών ανθρώπων και με το λαϊκό περί δικαίου αίσθημα.
Έτσι, λοιπόν, μετά τη μετατροπή της υπόθεσης της προστασίας της δημόσιας υγείας από ΚΡΑΤΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ σε «ατομική ευθύνη», τώρα έχουμε το καινούριο «ανέκδοτο» με τη δωρεά στο κράτος της μισής βουλευτικής αποζημίωσης από μεριάς των βουλευτών της ΝΔ τους επόμενους 2 μήνες, με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη.
Αρχικά, ας αναφέρουμε τι ισχύει για τους εργαζόμενους και και τα λαϊκά νοικοκυριά και τι ισχύει για τον Μητσοτάκη και τους υπόλοιπους βουλευτές της ΝΔ. Ας ρίξουμε μια ματιά σε κάποια στοιχεία για το 2018 (του 2019 και τα τωρινά, προφανώς, δε θα απέχουν πολύ), τα οποία αντλήσαμε από την περσινή, και τελευταία μέχρι σήμερα, ετήσια έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ (ΙΝΕ-ΓΣΕΕ). Το 50,4% των ελληνικών νοικοκυριών αδυνατεί να καλύψει έκτακτες ανάγκες, η σχετική φτώχεια ανέρχεται στο 45,8%, ο δείκτης «ποσοστό φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού» είναι κοντά στο 35%, περίπου το 30% αδυνατεί να καλύψει βασικές υποχρεώσεις και το 20% αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα διαβίωσης.
Όσον αφορά τους εργαζόμενους, ο κατώτατος μισθός είναι σήμερα 546€. Από τα κάτι λιγότερο από 2,4 εκατομμύρια εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, το 29% εργάζεται με μερική απασχόληση και ο μέσος μισθός του διαμορφώνεται στα 375€, και το 71% εργάζεται με πλήρη απασχόληση και ο μέσος μισθός του διαμορφώνεται στα 1.111€. Ο μέσος μισθός συνολικά των εργαζομένων διαμορφώνεται τελικά στα 898€. Στην εν λόγω έρευνα, δεν αναφέρεται πώς κατανέμονται αυτά τα στοιχεία στις διάφορες ηλικιακές ομάδες, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι για τους εργαζόμενους κάτω των 35 ετών η κατάσταση είναι αναλογικά αρκετά χειρότερη και ότι τα παραπάνω νούμερα διατηρούνται σ’ αυτά τα επίπεδα από τους μισθούς των πιο ηλικιωμένων εργαζομένων.
Συνεχίζοντας με τα στοιχεία της έρευνας, το 50% των εργαζομένων αμείβεται με λιγότερα από 793€ το μήνα, το 25% με λιγότερα από 500€ και το 11,1% με λιγότερα από 250€. Το επίσημο ποσοστό ανεργίας για το 2018 ήταν 19,3% και το πραγματικό, συνυπολογίζοντας κι άλλους παράγοντες, που δεν υπολογίζονται από τα επίσημα στοιχεία, φτάνει το 25,14%. Επίσης, από το 2014 μέχρι σήμερα, οι νέες προσλήψεις με ευέλικτες μορφές απασχόλησης – δηλαδή με καθεστώς είτε μερικής απασχόλησης είτε εκ περιτροπής εργασίας – είναι σταθερά πάνω από το 50%.
Στην αντίπερα όχθη, ας δούμε τον Κ. Μητσοτάκη και τους λοιπούς βουλευτές της ΝΔ. Από 8.000€ το μήνα, που παίρνουν ως βουλευτική αποζημίωση, προτίθενται να πάρουν τα 4.000€ το μήνα για τους επόμενους 2 μήνες. Ευχόμαστε στον «αξιότιμο» πρωθυπουργό και τους υπόλοιπους βουλευτές του κόμματός του να μην πάθουν τίποτα από τις στερήσεις αυτούς τους 2 «σκληρούς» για εκείνους μήνες… Ο Κ. Μητσοτάκης, ακόμα κι αν αφήσουμε στην άκρη τα εισοδήματα που έχει από μισθούς, με τις καταθέσεις, τα μερίσματα μετοχών και τα ακίνητά του είμαστε βέβαιοι ότι μπορεί να ζήσει χωρίς να πάρει ούτε ένα επιπλέον ευρώ για το υπόλοιπο της ζωής του και να περισσέψουν και για τα εγγόνια του – στα δεδομένα αυτά δε χρειάζεται καν να συνυπολογίσουμε τα αντίστοιχα περιουσιακά στοιχεία της συζύγου του, που δεν είναι καθόλου λιγότερα. Τα ίδια είμαστε βέβαιοι ότι ισχύουν και για τους υπόλοιπους βουλευτές της ΝΔ. Αν κάποιος θέλει να δει αναλυτικά το πόθεν έσχες του Κ. Μητσοτάκη, μπορεί να το κάνει στον ακόλουθο σύνδεσμο από την «Εφημερίδα των Συντακτών».
Τα παραπάνω, όμως, ας υποθέσουμε ότι έχουν μικρή σημασία, κι ας πάμε στην ουσία του ζητήματος. Τι σημαίνει η «δωρεά» των βουλευτών της ΝΔ; Τέσσερις χιλιάδες ευρώ επί 158 βουλευτές που έχει η ΝΔ επί δύο μήνες, μας κάνει χοντρικά 1.250.000€. Το ποσό αυτό για τον κρατικό προϋπολογισμό (όπως και τα 4.000€ για τον Μητσοτάκη και το σινάφι του) είναι σαν να πηγαίνουμε εμείς, οι καθημερινοί άνθρωποι, στο περίπτερο και να παίρνουμε μία τσιχλόφουσκα. Άρα, ντε φάκτο, μιλάμε για μια κίνηση που έχει καθαρά ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ σημασία και κανένα ουσιαστικό περιεχόμενο. Πιο συγκεκριμένα, γίνεται για επικοινωνιακούς λόγους.
Και για ποιο λόγο; Γιατί κάπως πρέπει να αντισταθμίσουν επικοινωνιακά το μέτρο, που πέρασαν πρόσφατα, που δίνει το δικαίωμα στον εργοδότη να μειώσει για τους επόμενους 6 μήνες ως και 50% τις ώρες απασχόλησης και στο αντίστοιχο ποσοστό και το μισθό των εργαζομένων τους. Αυτό το τελευταίο είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ, όχι ΣΥΜΒΟΛΙΚΟ μέτρο, γιατί είναι εύκολο να καταλάβει κανείς τι σημαίνει για τη διαβίωση κάποιου να πηγαίνει από τα 8.000€ στα 4.000€ το μήνα και για κάποιον άλλο να πηγαίνει από τα 600-700€ στα 300-350€. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ μέτρο επίσης είναι η προσωρινή απαλλαγή των εργοδοτών από την υποχρέωση καταβολής δώρου Πάσχα μέχρι το καλοκαίρι (και μετά βλέπουμε…).
Επίσης, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ είναι και το επίδομα των 800€. Ας το ξεκαθαρίσουμε κι αυτό, επειδή λέγονται διάφορα ανυπόστατα πράγματα γύρω μας. Κατ’ αρχάς, το επίδομα αυτό αφορά εργαζόμενους σε επιχειρήσεις, που έκλεισαν ή ανέστειλαν τη λειτουργία τους λόγω του κορονοϊού. Επίσης, αφορά 1,5 μήνα: όλο τον Μάρτη και τον μισό Απρίλη. Αν κάνει κανείς τη διαίρεση, προκύπτει το ποσό των 533€ το μήνα, δηλαδή κάτω από τον κατώτατο μισθό. Αυτό το ποσό θα το πάρουν ως επίδομα οι δικαιούχοι, ανεξαρτήτως του ύψους του μισθού τους, που μπορεί να ήταν και πάνω από τον κατώτατο μισθό. Άλλη παράμετρος που αφορά το εν λόγω επίδομα: από ποιον θα δοθεί; Από το κράτος. Δηλαδή, τι μας λένε (για πολλοστή φορά); Ο ιδιώτης εργοδότης, σε «φυσιολογικές» περιόδους, έχει ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ σε υπέρογκα κέρδη, εκμεταλλευόμενος τον ιδρώτα των εργαζομένων, πληρώνοντάς τους, στη χειρότερη των περιπτώσεων, «μισθούς πείνας», και στην καλύτερη απλά αρκετά κάτω από την υπεραξία που παράγουν, κατά τη διάρκεια της εργασίας τους. Σε έκτακτες περιόδους, όπως τη σημερινή, δεν έχει ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ σε ό,τι έχει να κάνει με τη διαβίωση των εργαζομένων του. Αυτή την υποχρέωση, σε τέτοιες συνθήκες, την αναλαμβάνει το κράτος. Η πανδημία, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα τελειώσει. Και τι θα μας πουν μετά; Είναι χιλιοπαιγμένο και κακόγουστο το έργο… Επειδή «δώσαμε» το τάδε «επίδομα», τη δείνα «επιχορήγηση» και ούτω καθεξής, άδειασαν τα κρατικά ταμεία, έχουμε τις τάδε «υποχρεώσεις» (τοκοχρεολύσια κλπ.), άρα «σφίξτε πάλι το ζωνάρι», εσείς που το έχετε σφίξει και το έχετε ξανασφίξει και δεν πάει άλλο, την ώρα που κάποιοι άλλοι, ελάχιστοι στον αριθμό, συνεχίζουν να κερδοσκοπούν ανενόχλητοι και δεν πρόκειται κανείς να τους πει ούτε καν να βάλουν ζωνάρι, πόσο μάλλον να το σφίξουν.
Ας δούμε ποια άλλα μέτρα της κυβέρνησης και ποιες καταστάσεις είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ και δείχνουν το ΠΟΙΟΝ της:
– Από τα 22 δισ. που θα χρησιμοποιήσουν το επόμενο διάστημα για την «τόνωση της οικονομίας εν μέσω πανδημίας», μόλις τα 2-2,5 εξ αυτών θα πάνε σε εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, ελεύθερους επαγγελματίες και τα 20 δισ. σε μερικές χούφτες από τραπεζίτες και επιχειρηματίες.
– Αύξηση ενοικίου σε κλίνες ΜΕΘ ιδιωτικών νοσοκομείων από 800€ σε 1.600€ τη βραδιά, γιατί, ως γνωστόν, οι ιδιοκτήτες ιδιωτικών νοσοκομείων είναι ένα βήμα πριν από την εξαθλίωση…
– Τριάντα εκατομμύρια ευρώ σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα για τεστ για τον κορονοϊό, σε πενταπλάσιο κόστος απ’ ό,τι θα κόστιζε η διενέργεια των τεστ με δημόσιες υποδομές.
– Τριάντα χιλιάδες οργανικές κενές θέσεις στα νοσοκομεία.
– Ογδόντα κλίνες ΜΕΘ κλειστές στα δημόσια νοσοκομεία, λόγω έλλειψης προσωπικού.
– Πεντακόσια πενήντα εφτά κλίνες ΜΕΘ αντί 3.500, που είναι το ελάχιστο αναγκαίο, σύμφωνα με τη γνώμη των γιατρών.
– Απολύσεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, κλείσιμο 7 δημόσιων νοσοκομείων, βομβαρδισμός προπαγάνδας για την ανάγκη ιδιωτικοποίησης της Υγείας και ανάθεση κομματιών της παροχής υπηρεσιών Υγείας στον ιδιωτικό τομέα με την «πατέντα» των ΣΔΙΤ από την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ. Αναστολή προσλήψεων σχεδόν 1.000 γιατρών με το που ξεκίνησε η νέα της κυβερνητική θητεία.
– Δημόσια εξαγγελία για προσλήψεις γιατρών, δια στόματος του υπουργού Υγείας, Β. Κικίλια. Τελικά, όταν βγήκε η προκήρυξη για 2.000 προσωπικό στα νοσοκομεία, όλες αφορούσαν νοσηλευτές, σύμφωνα με καταγγελία της ΟΕΝΓΕ.
– Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό στα νοσοκομεία έχει σοβαρές ελλείψεις σε προστατευτικές μάσκες, γάντια και στολές μιας χρήσης.
Αυτά τα ίδια τα κυβερνητικά στελέχη, που φέρουν την ευθύνη για τα παραπάνω, είναι οι ίδιοι, που σε κάθε ευκαιρία κατηγορούσαν για «λαϊκισμό» οποιονδήποτε πρότεινε κάποιο φιλολαϊκό – φιλεργατικό μέτρο, ή έκανε κριτική στην κυρίαρχη, αστική μέθοδο διαχείρισης των διαφόρων οικονομικών και κοινωνικών ζητημάτων. Ας μαντέψουμε ποιοι είναι τώρα οι λαϊκιστές – χωρίς εισαγωγικά αυτή τη φορά.
Το 1.250.000€, που «δωρίζουν» σήμερα στο κράτος, είναι «στάλα στον ωκεανό». Όλοι οι καθημερινοί άνθρωποι της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων θα προτιμούσαν – χίλιες φορές – να δοθούν τα μεγάλα ποσά, που κατασπαταλώνται για χάρη των κερδών των «ιδιωτών» από τα κρατικά ταμεία, στην αποφασιστική ενίσχυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας. Γι’ αυτό, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι εκείνοι οι άνθρωποι, που τώρα προσπαθούν να παρουσιαστούν ως «ευεργέτες», «φιλάνθρωποι», «θυσιαζόμενοι για το κοινό καλό» κλπ, δεν είναι τίποτα άλλο παρά τσαρλατάνοι και εμπαίκτες.
Σε αντίθεση με τα παραπάνω, μια γνήσια δημοκρατική εξουσία – που μπορεί να είναι μόνο μια εργατική-σοσιαλιστική εξουσία – θα επέβαλλε την εφαρμογή του ακόλουθου κανόνα: το καθαρό μηνιαίο εισόδημα κάθε κρατικού αξιωματούχου να μην ξεπερνά το αντίστοιχο ενός ειδικευμένου εργάτη.
Νίκος Σέντης
