Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που απευθύνουμε αυτό το κάλεσμα, εκφράζουμε την αντίθεσή μας στην εξελισσόμενη απόπειρα των συντρόφων της κυρίαρχης ηγετικής ομάδας να κινηθεί το κόμμα μας προς τις κλασσικές χρεοκοπημένες ιδεολογικές και πολιτικές θέσεις της σοσιαλδημοκρατίας, που θέτουν σαν σκοπό την «προοδευτική», «δημοκρατική» διαχείριση του καπιταλισμού.
Η ηγετική απόπειρα της σοσιαλδημοκρατικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζεται με την άρνηση κάθε μονομερούς ενέργειας σχετικά με το χρέος και την υποστήριξη της «εταιρικής» διαπραγμάτευσης με τους δανειστές που επιβάλουν πολιτικές μαζικής εξαθλίωσης, με την υιοθέτηση μιας παθητικής τακτικής – ουραγού στους εργατικούς αγώνες, με την αντικατάσταση του στόχου της αριστερής κυβέρνησης από εκείνον μιας θολής κυβέρνησης «λαϊκής σωτηρίας», με την αποφυγή της ρητής δέσμευσης ότι όλα τα αντεργατικά μέτρα και οι περικοπές της τελευταίας τριετίας θα καταργηθούν και την προπαγάνδιση μιας αφηρημένης «παραγωγικής ανασυγκρότησης» αντί για την υπεράσπιση ενός προγράμματος σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας.
Σε όποιον γνωρίζει στοιχειωδώς την ιστορία του ελληνικού και διεθνούς εργατικού κινήματος, είναι γνωστό ότι όλες οι σοσιαλδημοκρατικές απόπειρες διαχείρισης του καπιταλισμού κατέληξαν σε αδιέξοδο και μετέτρεψαν τους εκφραστές τους σε φορείς της ίδιας της κρίσης και της παρακμής του συστήματος.
Η σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση της ηγεσίας εισάγεται με διακηρυγμένο σκοπό την απόσπαση υποστήριξης από τα «μεσαία στρώματα». Όμως σήμερα τα «μεσαία στρώματα» τσακίζονται από την κρίση και όπως αποδείχθηκε στο μαζικό κίνημα στις πλατείες το 2011, στις μαχητικές κινητοποιήσεις πολλών μικροαστικών κλάδων τα τελευταία χρόνια, αλλά και στη μαζική εκλογική στροφή ενός μεγάλου τους τμήματος προς τον ΣΥΡΙΖΑ τον περασμένο Ιούνιο, ριζοσπαστικοποιούνται και χάνουν την παλιά πίστη τους στον καπιταλισμό. Οι μόνοι που ενθουσιάζονται με την σοσιαλδημοκρατική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι Έλληνες και ξένοι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, που δεν χάνουν την ευκαιρία να μιλούν και να γράφουν για την «ωρίμανση» του κόμματος, εννοώντας φυσικά την ηγετική διάθεση «συνεννόησης» με τους ληστές και καταπιεστές του εργαζόμενου λαού.
Αν η ηγετική ομάδα, θέλει να προσφέρει καλές υπηρεσίες στο κόμμα και τους εργαζόμενους, θα πρέπει το συντομότερο δυνατό να αλλάξει πολιτική γραμμή και να στρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ, από την σοσιαλδημοκρατική προς μια γνήσια σοσιαλιστική κατεύθυνση. Η σημερινή ηγεσία και προσωπικά ο σ. Αλέξης Τσίπρας, έχει αναμφίβολα δείξει στοιχεία πολιτικής ικανότητας να εκπροσωπεί τις ριζοσπαστικές διαθέσεις του εργαζόμενου λαού. Δεν πρέπει να συνεχίσει στον ολισθηρό δρόμο της σοσιαλδημοκρατικοποίησης, γιατί έτσι θα στερήσει από εκατοντάδες χιλιάδες ανιδιοτελείς αγωνιστές του εργατικού κινήματος και της νεολαίας την πολιτική ελπίδα και θα τους σπρώξει στην απογοήτευση και τον πεσιμισμό.
Ο μόνος κατάλληλος και επιβεβλημένος δρόμος για τον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα είναι ο δρόμος των ιστορικών του καταβολών. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τις ρίζες του στο ηρωικό κομμουνιστικό κίνημα, που σε κάθε κρίσιμη ιστορική καμπή αποτέλεσε βασικό πολιτικό εκπρόσωπο των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων της χώρας και έδωσε χιλιάδες μάρτυρες στην υπόθεση της κοινωνικής χειραφέτησης του εργαζόμενου λαού.
Οι αριστεροί αγωνιστές που συγκροτούμε τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουμε κανένα λόγο να απολογούμαστε για τις κομμουνιστικές μας ρίζες ή ακόμα χειρότερα, να τις αποκηρύσσουμε. Αντίθετα πρέπει να είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτές και να τονίζουμε σε κάθε στιγμή την ανωτερότητα και την επιβεβαίωση των θεμελιωδών ιδεών του κομμουνισμού στην εποχή της μεγαλύτερης κρίσης και παρακμής του καπιταλισμού. Ταυτόχρονα, χρειάζεται εμφατικά να διαχωρίζουμε τους κοινωνικούς στόχους και τα ιδανικά του κομμουνισμού από το στίγμα του σταλινισμού που τα δυσφήμισε στα μάτια της ανθρωπότητας, εξηγώντας υπομονετικά ότι ο αληθινός σοσιαλισμός ταυτίζεται με την δημοκρατία, στην πιο αναπτυγμένη της μορφή, την δημοκρατία της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας.
To κόμμα χρειάζεται μια νέα, κομμουνιστική τάση
Οι χιλιάδες αγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ που βλέπουν με απογοήτευση ή σκεπτικισμό την σοσιαλδημοκρατική πορεία της ηγεσίας δεν μπορούν, ούτε πρέπει να μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια, παρακολουθώντας τα νέα της επεισόδια ή τα όποια ηγετικά «ζιγκ-ζαγκ» στο μέλλον. «ΣΥΡΙΖΑ των μελών» σημαίνει ένα κόμμα με μέλη που μπορούν να χρησιμοποιούν τα στοιχειώδη δημοκρατικά τους δικαιώματα για να επηρεάζουν την πολιτική γραμμή του κόμματός τους. Το δικαίωμα στον ελεύθερο σχηματισμό μιας πολιτικής τάσης είναι ένα δικαίωμα που ταυτίζεται με τις γνήσιες δημοκρατικές παραδόσεις του κομμουνιστικού κινήματος. Η αμφισβήτησή του αποτελεί κληρονομιά του σταλινισμού και των αρχηγικών, γραφειοκρατικών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων. Οι αγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει από τώρα να εναντιωθούν σε κάθε σχέδιο ταύτισης του νέου, ενιαίου κόμματος με ένα μονολιθικό κόμμα που απαγορεύει τις τάσεις.
Το κόμμα των τάσεων δεν έχει τίποτα κοινό με το αντιδημοκρατικό μοντέλο του κόμματος των συνιστωσών. Το σημερινό μοντέλο του κόμματος – ομοσπονδία συνιστωσών, δικαίως συγκεντρώνει την δυσαρέσκεια της πλειοψηφίας της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί είναι ταυτισμένο με τη λήψη των αποφάσεων και την εκλογή οργάνων μέσα από αδιαφανείς «συνεννοήσεις» κορυφής, «βέτο» και ποσοστώσεις, που οδηγούν στην ύπαρξη μιας ανεξέλεγκτης ηγεσίας και στο ακραίο φαινόμενο, συνιστώσες με μέλη «μετρημένα στα δάχτυλα» να έχουν τα μισά από αυτά στην ΚΕ!
Η «Πρωτοβουλία για έναν Επαναστατικό ΣΥΡΙΖΑ» υπεράσπισε με συνέπεια στη συνδιάσκεψη του περασμένου Δεκέμβρη μια μαρξιστική προγραμματική Διακήρυξη ενάντια στη θολή, ρεφορμιστική διακήρυξη της Γραμματείας. Ήμασταν η μόνη πολιτική συλλογικότητα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ που έθεσε στη συνδιάσκεψη ένα άλλο αντιπαραθετικό κείμενο Διακήρυξης, από τη σκοπιά του μαρξισμού, έχοντας να αντιμετωπίσουμε διαδικασίες – παρωδία, που ουσιαστικά απαγόρευσαν τη γνωστοποίηση και συζήτηση στη βάση κάθε εναλλακτικού κειμένου και κορυφώθηκαν στην πρωτοφανή απαγόρευση από την Γραμματεία της παρουσίασής του με εισήγηση στην συνδιάσκεψη.(http://www.marxismos.com/greece-menu/greece-politics-menu/greece-politics-syriza-menu/1674-h-grammatia-syriza-apogorepse-thn-paroysiash-sth-syndiaskepsi-allis-diakyriksis-ektos-apo-ti-diki-tis.html).
Η ραγδαία κίνηση των πολιτικών εμπνευστών της ηγετικής Διακήρυξης προς τα δεξιά το τελευταίο διάστημα, επιβεβαίωσε πλήρως την απόφασή μας να αντιπαρατεθούμε εφ’ όλης της ύλης με τις απόψεις τους στη συνδιάσκεψη. Αντίθετα, η τακτική της αποσπασματικής και επιμέρους αντιπολίτευσης που ακολουθούν, με τροποποιήσεις και προσθήκες στα ηγετικά κείμενα, οι σύντροφοι της ηγεσίας του Αριστερού Ρεύματος και του «R-PROJECT», όταν μάλιστα η ηγετική ομάδα τολμά να αποκαλεί δημόσια το ΔΝΤ και τη Γερμανική κυβέρνηση «εταίρους» και να εμφανίζει την πολιτική διαχείρισης του αμερικάνικου καπιταλισμού σαν ένα παράδειγμα προς μίμηση, αποδεικνύεται ανεπαρκής και οδηγεί απλά σε μια πιο αριστερή εκδοχή του ρεφορμισμού.
Ενόψει του κρίσιμου ιδρυτικού συνεδρίου του ενιαίου πλέον κόμματος, η «Πρωτοβουλία για έναν Επαναστατικό ΣΥΡΙΖΑ» αναλαμβάνει το καθήκον της θεμελίωσης της πρώτης και βασικής προϋπόθεσης για τον επαναστατικό προσανατολισμό του ΣΥΡΙΖΑ: της δημιουργίας μιας γνήσιας κομμουνιστικής τάσης, που σαν οργανικό τμήμα της πλατιάς Αριστεράς του κόμματος, θα δώσει με συνέπεια και συστηματικότητα τη μάχη για ένα κόμμα αληθινά ριζοσπαστικό και σοσιαλιστικό. Έτσι και το όνομα της Πρωτοβουλίας που συγκροτήσαμε με αφορμή τη συνδιάσκεψη του περασμένου Δεκέμβρη, για να ανταποκρίνεται στην ουσία των νέων καθηκόντων μετατρέπεται σε Πρωτοβουλία «Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ».
Πολιτικές και προγραμματικές αρχές της Κομμουνιστικής Τάσης
Το κάλεσμά μας απευθύνεται στα μέλη και τους υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ που αποδέχονται την ανάγκη για ένα κόμμα:
- που θα εκπροσωπεί πολιτικά τα συμφέροντα της εργατικής τάξης
- που θα στηρίζεται στις αρχές του επιστημονικού σοσιαλισμού, όπως διατυπώθηκαν στα έργα των ιδρυτών του και αναπτύχθηκαν στα πρώτα συνέδρια της Κομμουνιστικής Διεθνούς, πριν από την επικράτηση της λαίλαπας του σταλινισμού στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα
- με γνήσια εσωκομματική δημοκρατία που θα κατοχυρώνει το δικαίωμα της ύπαρξης και της λειτουργίας των τάσεων, στο πλαίσιο του σεβασμού των δημοκρατικά ειλημμένων συλλογικών αποφάσεων
- με πρόγραμμα που θα διαμορφωθεί και θα αποφασιστεί μέσα από δημοκρατική συζήτηση στη βάση του κόμματος και δεν θα επιβληθεί έτοιμο από «ειδικούς» διορισμένων επιτροπών.
Το πολιτικό πρόγραμμα που προτείνουμε στηρίζεται στην πεποίθηση ότι το σημερινό αδιέξοδο της χώρας εκφράζει το αδιέξοδο του ίδιου του παγκόσμιου καπιταλισμού, που εκδηλώνεται με τη σοβαρότερη κρίση υπερπαραγωγής της σύγχρονης ιστορίας του. Το μόνο που μπορεί να «προσφέρει» στην κοινωνία ο καπιταλισμός είναι ακόμα περισσότερη φτώχεια, ανεργία και εκμετάλλευση. Το αδιέξοδο της Ελλάδας μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο μέσα από τον επαναστατικό δρόμο, μέσα δηλαδή από την πάλη για την ανάδειξη στην εξουσία μιας κυβέρνησης που θα αφαιρέσει το έλεγχο της οικονομίας και της πολιτικής εξουσίας από τα χέρια του κεφαλαίου, με σκοπό να αναδιοργανωθεί η κοινωνία πάνω σε μια νέα, σοσιαλιστική βάση.
Το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι, αφηρημένα, ένα πρόγραμμα «παραγωγικής ανασυγκρότησης». Καμία παραγωγική ανασυγκρότηση προς όφελος της κοινωνίας δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσα στα όρια του καπιταλισμού. Στην παρούσα φάση ιστορικής κρίσης και παρακμής του καπιταλιστικού συστήματος, το διεθνές πρόγραμμα των καπιταλιστών είναι η λιτότητα και η εξαθλίωση της κοινωνικής πλειοψηφίας. Το πρόγραμμα του κόμματός μας χρειάζεται να υιοθετεί σαν στόχο την ανατροπή αυτού του συστήματος με τη λήψη σοσιαλιστικών μέτρων. Η πραγματικά αντιμνημονιακή πολιτική ταυτίζεται σήμερα με μέτρα επαναστατικά και σοσιαλιστικά. Κάθε κυβερνητική απόπειρα ερφαρμογής αντιμνημονιακής πολιτικής χωρίς επαναστατικές αλλαγές στην οικονομία και την εξουσία, θα οδηγήσει απλά σε παροχή χρόνου και «χώρου» στην αστική αντίδραση για να αντεπιτεθεί και να τσακίσει την Αριστερά και το εργατικό κίνημα.
Κάτω από αυτό το πρίσμα θα πρέπει να προσεγγίζεται και το ζήτημα μιας ενδεχόμενης επιστροφής σε εθνικό νόμισμα. Αν η οικονομική και πολιτική εξουσία δεν φύγει από τα χέρια της άρχουσας τάξης, τότε το εθνικό νόμισμα θα συνιστά απλά ένα διαφορετικό σύμβολο στην αυξανόμενη εξαθλίωση των εργαζόμενων μαζών. Τόσο το σύνθημα της υπεράσπισης του ευρώ, όσο και εκείνο της εξόδου από το ευρώ χωρίς σοσιαλιστικό πρόγραμμα, αποπροσανατολίζουν τους εργαζόμενους από τα επαναστατικά, σοσιαλιστικά καθήκοντα της εποχής μας.
Τα δέκα βασικά σημεία του προγράμματος που προτείνουμε είναι τα ακόλουθα:
1) Διαγραφή του χρέους και άμεση κατάργηση των Μνημονίων, καθώς και όλων των μέτρων που επιβλήθηκαν από αυτά.
2) Βαριά φορολογία στο μεγάλο κεφάλαιο και τον πλούτο.
3) Θεσμοθέτηση του εργατικού ελέγχου στις επιχειρήσεις από εκλεγμένες επιτροπές εργαζόμενων, που με τη σειρά τους, θα εκλέξουν μια Πανελλαδική Επιτροπή Εργατικού Ελέγχου.
4) Κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και δημιουργία μιας ενιαίας κρατικής τράπεζας, με διοίκηση αποτελούμενη κατά 1/3 από εργαζόμενους στις τράπεζες, 1/3 από εκπρόσωπους των συνδικάτων και 1/3 από εκπροσώπους της κυβέρνησης.
5) Κοινωνικοποίηση και ένταξη σε ενιαίους φορείς κατά κλάδο όλων των επιχειρήσεων στις οποίες το κράτος έχει έστω και μια μετοχή, των μεγάλων επιχειρήσεων που κλείνουν, των μεταφορών, των συγκοινωνιών, της ύδρευσης, της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, του ορυκτού πλούτου, των υποδομών και των κατασκευών, με διοικήσεις που θα αποτελούνται κατά 1/3 από εργαζόμενους του χώρου, 1/3 από τους εργαζόμενους καταναλωτές (συνδικάτα κλπ) και 1/3 από εκπροσώπους της κυβέρνησης. Δημιουργία Πανελλαδικού Συμβουλίου Κοινωνικοποιήσεων και Σχεδιασμού της οικονομίας με τη συμμετοχή της Πανελλαδικής Επιτροπής Εργατικού Ελέγχου, των οργανώσεων του εργαζόμενου λαού (συνδικάτα, επαγγελματικές ενώσεις κ.α.) και εκπροσώπων της κυβέρνησης, το οποίο θα καταρτίσει ένα άμεσο πλάνο για την κοινωνικοποίηση του συνόλου των μεγάλων επιχειρήσεων κατά κλάδο.
6) Κοινωνικοποίηση της μεγάλης ιδιοκτησίας γης και παροχή κίνητρων για εθελοντική συνένωση των μικροϊδιοκτητών σε συνεταιρισμούς υπό τον έλεγχο του κράτους.
7) Εφαρμογή με τη συνεργασία κυβέρνησης και Πανελλαδικής Επιτροπής Εργατικού Ελέγχου ενός σχεδίου άμεσης εξασφάλισης μιας θέσης εργασίας για κάθε άνεργο, μέσα από ένα πρόγραμμα κοινωφελών έργων, από την πραγματοποίηση του προγράμματος κοινωνικοποιήσεων και τη μείωση των ωρών εργασίας όσο απαιτείται για να μοιραστούν οι υπάρχουσες θέσεις εργασίας σε όλα τα διαθέσιμα εργατικά χέρια.
8) Η βαριά φορολογία του κεφαλαίου και του πλούτου, η άμεση εξοικονόμηση δαπανών από το «πάγωμα» των εξοπλισμών, την απαλλοτρίωση της εκκλησιαστικής περιουσίας και πάνω απ όλα, από το πρόγραμμα κοινωνικοποιήσεων, θα εξασφαλίσουν τα αναγκαία έσοδα για να πραγματοποιηθεί άμεσα η αύξηση μισθών, συντάξεων και επιδομάτων στα όρια μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης, για να εισαχθεί η Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή τους και να χρηματοδοτηθούν με επάρκεια η Υγεία, η Παιδεία, η Πρόνοια, η Κοινωνική Ασφάλιση, ο Πολιτισμός και ο Αθλητισμός.
9) Ξερίζωμα των γραφειοκρατικών και καταπιεστικών δομών του υφιστάμενου, αστικού κρατικού μηχανισμού και θεμελίωση μιας νέας κρατικής εξουσίας σε σοσιαλιστικές βάσεις, με εκλογή και δικαίωμα ανάκλησης όλων των υψηλόβαθμων κρατικών υπαλλήλων και αξιωματούχων, αμοιβή τους στο ύψος του μισθού ενός ειδικευμένου εργάτη, κατάργηση των ειδικών κατασταλτικών δυνάμεων των εργατικών αγώνων, υπαγωγή των σωμάτων ασφαλείας και του στρατού στο δημοκρατικό έλεγχο και διοίκηση των μαζικών οργανώσεων των εργαζόμενων και της νεολαίας, εκλογή των δικαστών από το λαό και αναμόρφωση του Δικαίου σύμφωνα με τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού. Άνοιγμα της συζήτησης στον εργαζόμενο λαό και την κοινωνία για την ταχύτερη δυνατή ψήφιση ενός Συντάγματος που θα κατοχυρώνει την κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και τις επαναστατικές αλλαγές στην εξουσία.
10) Η πιστή εφαρμογή αυτού του προγράμματος συνεπάγεται αυτονόητα την αποχώρηση από την αντιδραστική, ιμπεριαλιστική στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ, τη σύγκρουση με την καπιταλιστική ΕΕ και τους θεσμούς της και αναπόφευκτα, την έξοδο από αυτήν. Το παράδειγμα της επαναστατικής Ελλάδας και η ανοικτή ταξική έκκληση στους ευρωπαίους εργαζόμενους για κοινό αγώνα ενάντια στον ευρωπαϊκό καπιταλισμό με σκοπό τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης, θα αφοπλίσουν τον ιμπεριαλισμό, θα θωρακίσουν τη χώρα από εξωτερικές απειλές και θα της δώσουν πολύ σύντομα μια ασφαλή και ισότιμη διεθνή θέση με το άνοιγμα της προοπτικής της πανευρωπαϊκής και παγκόσμιας νίκης του σοσιαλισμού.
Την ολοκληρωμένη μας πρόταση για το πρόγραμμα μιας επαναστατικής, αριστερής κυβέρνησης, την έχουμε δημοσιοποιήσει έγκαιρα, τις παραμονές της θεαματικής εκλογικής ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ. Την πρόταση αυτή θα καταθέσουμε και στο επερχόμενο ιδρυτικό συνέδριο του ενιαίου κόμματος και γι’ αυτό καλούμε κάθε αγωνιστή να την υποστηρίξει και να τη διαδώσει. (Διαβάστε την εδώ).
- Συσπειρωθείτε στην Πρωτοβουλία μας!
- Χτίστε την Κομουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ!
- Παλέψτε για έναν ΣΥΡΙΖΑ επαναστατικό, για μια επαναστατική – σοσιαλιστική κυβέρνηση της Αριστεράς!
Πρωτοβουλία «Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ»
{fcomment}