Τις τελευταίες βδομάδες, στο φόντο του κυβερνητικού προγράμματος λιτότητας ύψους 12 δισεκατομμυρίων, στους κόλπους των κομμάτων της Αριστεράς, υπήρξε μία σχετική αναστάτωση με αφορμή τις επικείμενες προεδρικές εκλογές.
Τρία βασικά αριστερά κόμματα της Γαλλίας θα συμμετάσχουν στις εκλογές αυτές, συσπειρωμένα στον εκλογικό συνασπισμό που συνέστησαν ήδη από τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2009 και ονομάζεται Μέτωπο της Αριστεράς. Στο Μέτωπο συμμετέχουν το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, το Αριστερό Κόμμα και η Ενωμένη Αριστερά. Ο υποψήφιος που προτάθηκε είναι ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν, που βρήκε αμέσως την υποστήριξη του Αριστερού Κόμματος και της Ενωμένης Αριστεράς. Η υποψηφιότητα αυτή έγινε δεκτή πλειοψηφικά και από το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα με ποσοστό 59,12% στο συνέδριό του.
Δυστυχώς όμως το πρόγραμμα του Κομμουνιστικού Κόμματος που θα συνέβαλλε στην τελική διαμόρφωση του ενιαίου προγράμματος του Μετώπου της Αριστεράς δεν συζητήθηκε στη βάση του κόμματος και δεν υπήρξε καμία δυνατότητα τροποποίησης. Επιπλέον, καθίσταται αδύνατη κάθε τροποποίηση του προγράμματος του Μετώπου, καθώς δεν υπάρχει σχετική πρόβλεψη. Παρόλα αυτά, το τελικό πρόγραμμα παρουσιάζεται ως εάν να πήγαζε από τις μάζες, ενώ στην πραγματικότητα πηγάζει αποκλειστικά από τις ηγεσίες των κομμάτων.
Το πρόγραμμα κάνει λόγο για «εξέγερση του λαού», χωρίς όμως να αναφέρεται στην κατάκτηση από μέρους του των βασικών μοχλών της οικονομίας. Γι’ αυτό ακριβώς παραμένει καθαρά ρεφορμιστικό. Πώς είναι δυνατόν μια λαϊκή επανάσταση να πετύχει, όταν τα μέτρα που προβάλλει δεν στοχεύουν στην κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας;
Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι το πρόγραμμα δεν κάνει καμία νύξη για την ανάμειξη της Γαλλίας στην Ακτή Ελεφαντοστού και τη Λιβύη. Η αποσιώπηση αποδίδεται στη σύγχυση που υπάρχει εντός των κομμάτων και του Αριστερού Μετώπου. Ο Μελανσόν μάλιστα τοποθετήθηκε υπέρ της επέμβασης στη Λιβύη, με το πρόσχημα ότι αυτή έχει την υποστήριξη των Ηνωμένων Εθνών. Ακόμα και εντός του Κομμουνιστικού Κόμματος επικρατεί σύγχυση πάνω στο θέμα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο όμως, η άποψη του Μελανσόν παρουσιάζεται στα μέσα ενημέρωσης ως η άποψη του Αριστερού Μετώπου.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «La Riposte» της Μαρξιστικής τάσης του ΚΚΓ, η ενότητα της Αριστεράς είναι όντως αναγκαία, διότι δυναμώνει το κίνημα και την ίδια την Αριστερά. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να οδηγήσει το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα σε περεταίρω απομάκρυνση από τις μαρξιστικές ιδέες. Πάνω σε αυτή τη βάση, οι σύντροφοι της “La Riposte” προβάλλουν ένα πρόγραμμα που αντιπαρατίθεται στο καπιταλιστικό σύστημα και θέτει ως βασικό όρο την εθνικοποίηση των τραπεζών και των μέσων παραγωγής, καθώς και τη δημοκρατικά σχεδιασμένη οικονομία.
Αγγελική Σωτηροπούλου
