Ο χαμός ενός άπορου εφήβου που διέπραξε το «έγκλημα» να μπει σ’ ένα τρόλεϊ χωρίς εισιτήριο, δεν συνιστά καθόλου ένα ατύχημα. Ο υπερβάλλον ζήλος του ελεγκτή – δολοφόνου είναι το αποτέλεσμα των σχετικών κυβερνητικών εντολών και κατευθύνσεων για να παταχθεί η δωρεάν επιβίβαση δίχως κανένα έλεος για τους φτωχούς και τους ανέργους. Ο 18χρονος έγινε το τραγικό θύμα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που φορτώνει τα αμαρτωλά ελλείμματα του αστικού κράτους στους ώμους των φτωχών, για να πληρώνονται στην ώρα τους οι κερδοσκόποι ομολογιούχοι.
Το σημερινό έγκλημα συμβολίζει και αντανακλά το θανατηφόρο μίσος των αστών για τη φτωχή, εργατική νεολαία. Καθόλου τυχαία λοιπόν, όπως συνέβη και με τους αδικοχαμένους φτωχούς φοιτητές της Λάρισας που πνίγηκαν από τις αναθυμιάσεις μαγκαλιού στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν, έτσι και σήμερα, οι αντιδράσεις των «πνευματικών» εκπροσώπων της άρχουσας τάξης όπως η συγγραφέας – πανεπιστημιακός Λένα Διβάνη, υπήρξαν απόλυτα αντιπροσωπευτικές για το βαθμό αντιδραστικότητας των ίδιων και της τάξης τους. Οι φοιτητές της Λάρισας ήταν απλά «κουτοί και αμόρφωτοι» για τους αστούς. Σήμερα ο 18χρονος ήταν για αυτούς απλά ακόμα «ένας τζαμπατζής». Η αστική τάξη κλεισμένη στο «χρυσό καβούκι» της, από αντιδραστική μετατρέπεται ταχύτατα σε μισάνθρωπη.
Η νεολαία – μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενοι, άνεργοι – πρέπει να διοχετεύσει τη δίκαιη οργή της για τον τραγικό χαμό του άπορου εφήβου στη ζωτική υπόθεση του αγώνα για μια κοινωνία χωρίς Μνημόνια και καπιταλισμό.
Να διεκδικήσουμε:
- Παραδειγματική τιμωρία των φυσικών αυτουργών για το έγκλημα, καθώς και των εντολέων προϊσταμένων τους.
- Δωρεάν μετακίνηση των ανέργων και των απόρων με όλα τα Μέσα Μαζικής μεταφοράς και μείωση του αντιτίμου του εισιτηρίου, ίση με το ποσοστό μείωσης των εργατικών εισοδημάτων από την έναρξη της κρίσης.
Η δίκαιη οργή για τη δολοφονία του εφήβου πρέπει να γίνει το εφαλτήριο για τον μαζικότερο κύκλο ταξικού αγώνα των τελευταίων χρόνων, με την προετοιμασία μιας γενικής πολιτικής απεργίας διαρκείας τον Σεπτέμβριο μέχρι την ανατροπή της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, μέσα από τη δράση και το συντονισμό επιτροπών αγώνα σε κάθε εργατικό χώρο και κάθε γειτονιά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μπει επικεφαλής σε αυτό τον αγώνα, σε κοινό μέτωπο με το ΚΚΕ, με σκοπό την εκλογή μιας συγκυβέρνησης των δυο κομμάτων, που θα εφαρμόσει ένα πρόγραμμα υπεράσπισης των συμφερόντων και των δικαιωμάτων των εργαζόμενων και της νεολαίας, το πρόγραμμα της ανατροπής του καπιταλισμού και της θεμελίωσης του σοσιαλισμού!