4 Ιουλίου
Ψήφισμα του Σοβιέτ της Πετρούπολης: «Αγρότες, δώστε ψωμί στον στρατό. Εργάτες, μεριμνήστε ώστε ο στρατός να μην έχει έλλειψη πυρομαχικών. Στρατιώτες, αξιωματικοί, μην έχετε αμφιβολία στην καρδιά σας. Πολεμάτε για την ελευθερία και την ευτυχία της Ρωσίας, για την παγκόσμια ειρήνη».
Το ψήφισμα του Σοβιέτ της Πετρούπολης που υποστήριζε τον πόλεμο, πέρασε με 472 ψήφους υπέρ έναντι 271 κατά και 39 λευκών. Αυτός είναι ο νέος συσχετισμός δυνάμεων!
Τα μέλη της Εθνικής Ένωσης Συνδικάτων έφτασε στο 1.5 εκατ. Τα μέλη του συνδικάτου των μεταλλεργατών έφτασαν τις 190 χιλιάδες, διπλασιάζοντας τη δύναμή τους μέσα στη διάρκεια του Μαΐου. Η επιρροή των Μπολσεβίκων αυξάνεται παντού. Στη Μόσχα, είναι το μεγαλύτερο κόμμα του Σοβιέτ. Τα μέλη του έχουν φτάσει τις 82 χιλιάδες.
5 Ιουλίου
Το κεντρικό συμβούλιο των εργατικών πολιτοφυλακών συνεδρίασε, για να συζητήσει την απομάκρυνση των αναρχικών από τη Βίλα Ντούρνοβο. Η συνεδρίαση αποφάσισε «να υπερασπιστεί την αρχή της πλειοψηφίας με κάθε μέσο, συμπεριλαμβανομένης μέχρι και της ένοπλης δράσης».
Το εργοστάσιο Πουτίλοφ μοιάζει με βόμβα έτοιμη να εκραγεί. Φαίνεται ότι πρόκειται να γίνει απεργία. Εβδομήντα τρεις επιτροπές μεταλλεργατών συνεδριάζουν στο εργοστάσιο. Υποστηρίζουν σθεναρά μια απεργία στο Πουτίλοφ αλλά δεν θέλουν να ενεργήσουν πρόωρα και απομονωμένοι. Το ζήτημα των μισθών έχει λάβει έντονο χαρακτήρα. Δεν έχει υπάρξει καμία αισθητή βελτίωση, οι μισθοί χάνουν την αξία τους από τον πληθωρισμό. Οι αντιπρόσωποι των μεταλλεργατών αποφασίζουν: «Οι αυξήσεις μισθών δεν έχουν κανένα αντίκρισμα με αυτόν τον πληθωρισμό. Χρειαζόμαστε αποφασιστική πάλη για εργατικό έλεγχο».
Οι Μπολσεβίκοι προσπαθούν να συγκρατήσουν την απεργία, γιατί θα οδηγούσε σε εξέγερση ολόκληρης της Πετρούπολης. Ο Μπολσεβίκος Βολοντάρσκι διεξάγει ακούραστη αγκιτάτσια, για να συγκρατήσει μια πρόωρη έκρηξη. Οι εργάτες βρίσκονται σε απόγνωση. Οποιαδήποτε απεργία στην Πετρούπολη σήμερα μπορεί να οδηγήσει σε ένα κίνημα, που μπορεί να πάρει διαστάσεις σε ολόκληρη την πόλη και να επεκταθεί ταχύτατα.
Εργατική αναφορά από το Πουτίλοφ προς την Πράβδα: «Είδαμε πως η Προσωρινή Κυβέρνηση αρνείται να πάρει μέτρα ενάντια στους καπιταλιστές… Τα συμφέροντα των καπιταλιστών είναι πιο σημαντικά γι’ αυτήν από αυτά της εργατικής τάξης».
Η 3η Πανρωσική Συνδιάσκεψη των Συνδικάτων κυριαρχείται από τους Μενσεβίκους και τους Σοσιαλεπαναστάτες και προσπαθεί να βάλει φρένο στις ελεγχόμενες από τους Μπολσεβίκους εργοστασιακές επιτροπές. Οι Μπολσεβίκοι προειδοποιούν το Σοβιέτ: «Σαράντα χιλιάδες άντρες μπορούν να απεργήσουν και να βγουν στους δρόμους ανά πάσα στιγμή. Το κόμμα μας τους έχει σταματήσει προσωρινά. Αλλά οι εργάτες του Πουτίλοφ, αναμφίβολα, θα βγουν μπροστά και, αναπόφευκτα, θα συμπαρασύρουν την πλειοψηφία των εργατών και των στρατιωτών».
6 Ιουλίου
Η Πετρούπολη βράζει. Πείνα, φτώχεια, απεργίες, διαδηλώσεις, οδομαχίες. Οι εργάτες στρέφονται προς τα αριστερά και το Φεβρουαριανό καθεστώς εξίσου γρήγορα προς τα δεξιά! Καμία από τις δύο πλευρές δεν θέλει να επιτεθεί: η αντίδραση είναι εξαιρετικά αδύναμη, η επανάσταση δεν έχει ακόμα την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση. Οι δρόμοι, όμως, είναι γεμάτοι με εύφλεκτο υλικό.
Ο Βαχρουσόφ, διοικητής της 5ης στρατιάς, αναφέρει: «Οι στρατιώτες δεν είναι έτοιμοι να επιτεθούν λόγω “της ηθικής τους κατάστασης και της αναστάτωσής τους”. Είναι αδύνατο να εκτελεστούν εντολές εξαιτίας της έντονης αγκιτάτσιας, που προέρχεται από την Πετρούπολη, ενάντια στην επίθεση».
Σαράντα χιλιάδες εργάτες στο εργοστάσιο Πουτίλοφ είναι έτοιμοι να κατέβουν σε απεργία. Οι Μπολσεβίκοι έπεισαν τους περισσότερους να επιστρέψουν στη δουλειά τους, αλλά η έκρηξη φαίνεται αναπόφευκτη.
7 Ιουλίου
Οι στρατιώτες στην Πετρούπολη βράζουν από θυμό. Τα συντάγματα περνούν ψηφίσματα εναντίον της επίθεσης και υπέρ της ανατροπής της κυβέρνησης. 1ο Σύνταγμα Πυροβολικού: «Στο εξής, ενισχύσεις θα σταλούν στο μέτωπο, μόνο αν ο πόλεμος έχει επαναστατικό χαρακτήρα». Το Σοβιέτ στην επαρχία του Βίμποργκ λαμβάνει το παρακάτω ψήφισμα: «Διαμαρτυρόμαστε ενάντια στην επίθεση της Προσωρινής Κυβέρνησης που υπερασπίζει τις συνθήκες των παλιών ληστών… θέτουμε την ευθύνη γι’ αυτή (την επίθεση) στην Προσωρινή Κυβέρνηση και τα κόμματα των Μενσεβίκων/Σοσιαλεπαναστατών που την υποστηρίζουν». Η επίθεση αποτυγχάνει οικτρά. Οι Γερμανοί έχουν υποχωρήσει και ανασυνταχθεί. Οι Ρώσοι στρατιώτες δεν βιάζονται να προχωρήσουν πιεστικά. Υπάρχουν φήμες ότι οι αστοί υπουργοί θα παραιτηθούν από την κυβέρνηση. Η «Ρεχ» (εφημερίδα των φιλελεύθερων) προειδοποιεί: «Η εξουσία περνάει στα σοβιέτ, τα οποία πρέπει να διαλέξουν ανάμεσα στο παλιό καθεστώς και το “Γιακωβινισμό/Τρομοκρατία”».
Ο Λένιν απαντά στη «Ρεχ»: Δεν φοβόμαστε τον «Γιακωβινισμό» που σήμερα σημαίνει εξουσία της εργατικής τάξης!
Το καπιταλιστικό σαμποτάζ στην οικονομία εξαπλώνεται. Η παραγωγή μετάλλου έχει πέσει 40%, των υφασμάτων 20%. Η πάλη για εργατικό έλεγχο αυξάνεται. Η «Ιζβέστια» ανακοινώνει μια σειρά από κλεισίματα σε εργοστάσια και σιδηροδρομικές γραμμές. Τα μισά τρένα χρειάζονται σοβαρές επισκευές. Η Πετρούπολη έχει αποθέματα αλευριού μόνο για 10-15 μέρες. Η πείνα βρίσκεται προ των πυλών. Τι έχει καταφέρει η επανάσταση τελικά;
8 Ιουλίου
Η φρουρά του Οράνιενμπαουμ (Λομονόσοφ) καταγγέλλει τις συλλήψεις του Ντούρνοβο και υποστηρίζει τους αναρχικούς της Κροστάνδης. Όλο και περισσότεροι Ρώσοι στρατιώτες αρνούνται να προχωρήσουν παραπέρα σε εχθρικό έδαφος. Γι’ αυτούς η επίθεση έγινε με σκοπό την ειρήνη, όχι για ιμπεριαλιστικά κέρδη! Λένιν γράφει σε άρθρο του : Οι Ρεφορμιστές/Φιλελεύθεροι έχουν την εξουσία, αλλά και πάλι κατηγορούν τους Μπολσεβίκους για τα πάντα!
9 Ιουλίου
Πετρούπολη: Η εργοστασιακή επιτροπή εργατών του Πουτίλοφ οργανώνει μια επαναστατική επιτροπή ώστε να διατηρήσει τη τάξη στο εργοστάσιο και να προλάβει απροετοίμαστες – αυθόρμητες απεργίες. Εργάτης στο Πουτίλοφ: «Οι εργάτες είναι απελπισμένοι. Παίρνουν από το γιακά ακόμα και μέλη της επιτροπής, τους βάζουν στα καταστήματα και τους λένε: ‘Δώστε μας χρήματα!’».
11 Ιουλίου
Πρώτα ο Κερένσκι και τώρα ο Τσερετέλι, έχουν γίνει και οι δυο τους οι πιο μισητές φιγούρες στην Πετρούπολη. Οι μάζες της Πετρούπολης βρίσκονται σε αναβρασμό. Διαδηλώσεις και συγκρούσεις ξεσπούν σε καθημερινή βάση. Ποια είναι τα βασικά τους αιτήματα; Ψωμί και Ειρήνη!
Οι Μπολσεβίκοι συγκρατούν τους εργάτες της Πετρούπολης καθώς η υπόλοιπη χώρα βρίσκεται ακόμα πίσω πολιτικά. Ως αποτέλεσμα, οι αναρχικοί ενισχύονται στην Πετρούπολη. Ακόμα και πειθαρχημένα εργατικά στρώματα αρχίζουν να χάνουν την υπομονή τους. «Οι κυβερνήσεις δεν έχουν καμία υποστήριξη, γιατί οι Μπολσεβίκοι δεν κάνουν τίποτα;»
12 Ιουλίου
Πολλές φρουρές της Πετρούπολης πέρασαν ψηφίσματα για την ανατροπή της κυβέρνησης. Οι στρατιώτες λένε: «Οι Μπολσεβίκοι κοιμούνται; Ας διώξουμε τον Κερένσκι!»
Οι πολυβολητές της Πετρούπολης στέλνουν αντιπροσώπους σε άλλες μονάδες καλώντας σε στάση ενάντια στην παράταση του πολέμου.
Φήμες για επικείμενη εξέγερση διαδίδονται στην Πετρούπολη. «Οι στρατιώτες θα εξεγερθούν αύριο, και αν όχι αύριο, τότε μεθαύριο!»
Κάθε μέρα, Μπολσεβίκοι αγκιτάτορες προσπαθούν να αποτρέψουν τις απεργίες και τις διαδηλώσεις. Οι Μπολσεβίκοι του Βίμποργκ δυσανασχετούν: «Παίζουμε το ρόλο του πυροσβέστη. Ντροπή!»
Προβοκάτορες προσπαθούν να ωθήσουν τους εργάτες της Πετρούπολης σε πρόωρη μάχη, ώστε να τους στρέψουν ενάντια στην υπόλοιπη χώρα.
13 Ιουλίου
Το 2ο Σύνταγμα Πυροβολικού απαιτεί να περάσει όλη η εξουσία στα Σοβιέτ. Το 3ο Σύνταγμα Πεζικού αρνείται να στείλει ενισχύσεις στο μέτωπο. Ο Λένιν αναχώρησε από την Πετρούπολη για την Φινλανδία.
Υπήρχαν 3 αντιλήψεις στο ρωσικό μαρξιστικό κίνημα για την Επανάσταση του 1917. Των Μενσεβίκων, των Μπολσεβίκων και του Τρότσκι με βάση τη θεωρία του της Διαρκούς Επανάστασης.
14 Ιουλίου
Η συνάντηση του συντάγματος βομβιστών συνέλαβε τον ίδιο τον πρόεδρο της επιτροπής τους και διέκοπτε τους Μενσεβίκους φωνάζοντας: «Κάτω η επίθεση! Κάτω ο Κερένσκι!». Το σύνταγμα Πυροβολικού στην Πετρούπολη ήταν στα άκρα. Φήμες λένε ότι αρνείται να στείλει άλλους άντρες στο μέτωπο!
15 Ιουλίου
Αναταραχή επικρατεί στη Πετρούπολη όλη μέρα. Το 1ο σύνταγμα Πυροβολικού οργανώνει αποχαιρετιστήρια συνάντηση για τη «τελευταία μονάδα που στέλνεται στο μέτωπο»! Τέσσερις Καντέτοι υπουργοί παραιτούνται από την κυβέρνηση! Θέλουν να πετάξουν την ευθύνη του καταρρέοντος μετώπου σ’ εκείνους που συμβιβάζονται. Οι εργάτες τους απαντούν: «Καλά ξεκουμπίδια! Ας ξεμπερδεύουμε τώρα με όλους τους καπιταλιστές υπουργούς και ας πάρουμε την εξουσία με τα Σοβιέτ».
16 Ιουλίου
Σήμερα το πρωί, χιλιάδες πολυβολητές εξέλεξαν επί τόπου επιτροπές και έστειλαν αντιπροσώπους σε όλη την Πετρούπολη με σκοπό να οργανώσουν μια ένοπλη διαδήλωση. Οι Μπολσεβίκοι διαφωνούν με την ένοπλη διαμαρτυρία, αλλά οι εργάτες θυμούνται πως οι Μπολσεβίκοι καθυστερούσαν το κίνημα και τον Φλεβάρη. Η Στρατιωτική Επιτροπή των Μπολσεβίκων στέλνει αντιπροσώπους στα εργοστάσια και τους στρατώνες ώστε να τους καθησυχάσει, αλλά αποτυγχάνει. Πολυβολητές επισκέπτονται το εργοστάσιο της Ρενώ για να ζητήσουν φορτηγά. Οι Μπολσεβίκοι διαμαρτύρονται, αλλά οι εργάτες τελικά συμφωνούν. Οι στρατιώτες φορτώνουν ένα πυροβόλο στο φορτηγό και κατευθύνονται προς το Νέφσκι. 10.000 συναντιούνται στο εργοστάσιο Πουτίλοφ για να συζητήσουν το κάλεσμα σε διαμαρτυρία. Οι εργάτες δεν αντέχουν άλλο! Θέλουν οι καπιταλιστές υπουργοί να φύγουν άμεσα! Οι Μπολσεβίκοι καλούν σε αυτοσυγκράτηση, αλλά οι εργάτες απαντούν: «Πάλι θέλετε να αναβάλουμε τα πράγματα. Δε γίνεται να ζούμε έτσι άλλο πια». Το Βίμποργκ είναι ήδη στους δρόμους. Η περιοχή του Σαμσονέφσκι είναι γεμάτη με εργάτες και στρατιώτες με πανό: «Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ!». Το 1ο σύνταγμα πυροβολικού της Μόσχας, οι βομβιστές και ένα μέρος του συντάγματος Παβλόφσκι είναι στους δρόμους. Περισσότερα συντάγματα αρχίζουν να παρουσιάζονται.
Το συνέδριο των Μπολσεβίκων της Πετρούπολης λαμβάνει χώρα σήμερα στο κτίριο Κσεσίνσκα. Μια αντιπροσωπεία στέλνεται να τους ενημερώσει για τη διαδήλωση. Αρχικά, η επιτροπή των Μπολσεβίκων της Πετρούπολης πήρε την απόφαση να μη στηρίξει τη διαδήλωση, αλλά τα γεγονότα κυλάνε πολύ γρήγορα ώστε να τα εμποδίσουν. Χιλιάδες εργάτες και στρατιώτες κάνουν πορεία προς τα κεντρικά γραφεία των Μπολσεβίκων. «Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ!», «Κάτω οι 10 καπιταλιστές υπουργοί!». Η επιτροπή των Μπολσεβίκων της Πετρούπολης δεν μπορεί πλέον να μη συμμετάσχει. Αποφασίζει να μπει στο κίνημα ώστε να το κατευθύνει με ασφάλεια. Ενθουσιασμός επικρατεί έξω από τα γραφεία των Μπολσεβίκων όταν γίνεται γνωστό ότι το κόμμα θα υποστηρίξει τη διαμαρτυρία! Το Νέφσκι γεμίζει με πανό, με χρυσά γράμματα σε κόκκινο φόντο: «Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ!», «Κάτω ο Πόλεμος!». Η διαδήλωση στην Πετρούπολη διαφέρει από τις αντίστοιχες του Φλεβάρη και του Μάρτη. Συμμετέχουν μόνο εργάτες και στρατιώτες, όχι ανώτερα στρώματα και φοιτητές. ΄
Η Εκτελεστική επιτροπή των Σοβιέτ συναντιέται στο Παλάτι της Ταυρίδας. Στέλνουν μηνύματα παντού ζητώντας ενισχύσεις. Οι ηγέτες των Σοβιέτ ονομάζουν τη διαδήλωση, «εξέγερση» και προδοσία ενάντια στην επανάσταση. Στην εργατική επιτροπή του Σοβιέτ της Πετρούπολης ο Κάμενεφ παρουσιάζει ένα ψήφισμα υπέρ της διαδήλωσης. Ο Τρότσκι το υποστηρίζει. Μια πομπή με 10.000 εργαζόμενους, ξεκινάει από το εργοστάσιο Πουτίλοφ προς το Παλάτι της Ταυρίδας. Οι γυναίκες των εργαζόμενων: «Όλοι πρέπει να πάνε – θα φροντίσουμε εμείς τα σπίτια». Μια μαζική συγκέντρωση λαμβάνει χώρα έξω από το Παλάτι της Ταυρίδας. Εκλέγεται μια αντιπροσωπεία για την Πανρωσική Κεντρική Εκτελεστική Επιτροπή.
17 Ιούλη
Από νωρίς το πρωί, στρατιώτες και εργάτες συγκεντρώνονται στους δρόμους της Πετρούπολης. Η Στρατιωτική Οργάνωση των Μπολσεβίκων ανέλαβε σήμερα την οργάνωση της διαδήλωσης. Ο στρατηγός Polovtsev σε ανακοίνωση του δηλώνει ότι θα καθαρίσει τους δρόμους από τις ένοπλες ορδές, όμως δεν έχει στρατιώτες για να εκτελέσει την απειλή του. Ακόμη και τα εργοστάσια που ελέγχονται από τους Μενσεβίκους και τους Σοσιαλεπαναστάτες συμμετέχουν στη διαδήλωση. 10000 ναύτες από την Κρονστάνδη καταφθάνουν με 2.5 τόνους όπλων και πυρομαχικών πλέοντας στο Νέβα. Αποβιβάζονται και ενώνονται με τους κοκκινοφρουρούς, τους φαντάρους και τους εργάτες. 500.000 διαδηλωτές βαδίζουν προς το παλάτι της Ταυρίδας.
Ο Τσέρνοφ απευθύνεται στο πλήθος μπροστά από παλάτι της Ταυρίδας. Οι εργάτες φωνάζουν: «Πάρε την εξουσία μπάσταρδε όταν σου τη δίνουν». Το πλήθος έξω από το παλάτι είναι εξαγριωμένο. Κάποιοι προσπαθούν να συλλάβουν τον υπουργό Τσέρνοφ όμως ο Τρότσκι και ο Ρασκόλνικοφ επεμβαίνουν για να τον σώσουν.
Εν τω μεταξύ Κοζάκοι και γιούνκερ εκ μέρους της «επαναστατικής κυβέρνησης» επιτίθενται στους διαδηλωτές στήνοντας ενέδρες στους δρόμους. Ρίχνουν από κρυψώνες στο πλήθος. Κανείς δεν ξέρει από πού έρχονται οι πυροβολισμοί. Η Εκτελεστική Επιτροπή των Σοβιέτ χαρακτηρίζει τους διαδηλωτές αντεπαναστάτες.
Στο μπολσεβίκικο επιτελείο ο ακούραστος οργανωτής Σβερντλόφ διευθύνει τη δουλειά.
Η Κεντρική Επιτροπή των Μπολσεβίκων αποφασίζει το τέλος των διαδηλώσεων. Οι διαδηλώσεις σταματάνε στην Πετρούπολη.
18 Ιούλη
«Πιστά» στρατεύματα στην κυβέρνηση καταφθάνουν. Χρησιμοποιώντας πλαστά έγγραφα, οι ηγέτες των Σοβιέτ έχουν πείσει τους πιο αμφιταλαντευόμενους στρατιώτες ότι οι μπολσεβίκοι είναι πράκτορες των Γερμανών. Τα γραφεία της Πράβντα καταστρέφονται. Συλλαμβάνονται εργάτες και στρατιώτες. Οποιοσδήποτε ακούγεται σαν Μπολσεβίκος συλλαμβάνεται. Ο Τρότσκι, ο Κάμενεφ και ο Ρασκόλνικοφ συμφωνούν ότι ναύτες της Κροστάνδης πρέπει να σταλούν πίσω για να αποφύγουν τη σύγκρουση και τις συλλήψεις.
Η συκοφαντία γίνεται πραγματική υστερία ενάντια στους Μπολσεβίκους. Συμμορίες Μαυροεκατονταρχιτών κυκλοφορούν ελεύθερες στους δρόμους. Προβοκάτορες ανοίγουν πυρ ενάντια σε στρατεύματα που καταφθάνουν στην πρωτεύουσα για να τους στρέψουν ενάντια στους Μπολσεβίκους.
19 Ιούλη
Ναύτες της βαλτικής που αρνούνται να στραφούν ενάντια στους ναύτες της Κροστάνδης φυλακίζονται και ολοκληρώνουν εκεί την πολιτική τους εκπαίδευση.
Η αμυντική γραμμή της Ρωσίας καταρρέει. Η επίθεση αποτυγχάνει. Πόσοι έχασαν τη ζωή τους γι’ αυτή την ανούσια περιπέτεια;
Όλα τα γραφεία των Μπολσεβίκων έχουν καταληφθεί. Οι εργατικές συνοικίες είναι αποκομμένες. Ξεκινάει ένα πραγματικό κυνήγι μαγισσών.
Η «τάξη» έχει επανέλθει στην πρωτεύουσα όμως το κίνημα δεν έχει συντριβεί. Οι ρεφορμιστές ηγέτες συμφωνούν ότι έχει έρθει η ώρα να τσακίσουν τους Μπολσεβίκους.
20 Ιούλη
Συνεδριάζει σήμερα η Εκτελεστική Επιτροπή των Σοβιέτ. Το θέμα: η «συμπεριφορά» των Μπολσεβίκων! Ο πρίγκιπας Λβοφ παραιτείται από την κυβέρνηση!
Ο Λένιν συνοψίζει την εμπειρία του κινήματος : «ήταν κάτι περισσότερο από διαδήλωση αλλά κάτι λιγότερο από επανάσταση».
21 Ιουλίου
Αναφορά από το Νοτιοδυτικό μέτωπο: Η επίθεση είναι μια καταστροφή χωρίς προηγούμενο… το μέτωπο κατέρρευσε και σημειώνονται μαζικές λιποταξίες. Όλοι οι Ρώσοι ανώτεροι αξιωματούχοι καταγγέλλουν τις διαδηλώσεις του Ιούλη σαν «αποτυχημένη εξέγερση… από αναρχο-μπολσεβίκικα στοιχεία» και καλούν την κυβέρνηση να επαναφέρει την τάξη. Η Προσωρινή Κυβέρνηση έχει διατάξει τη σύλληψη «όλων των οργανωτών και ηγετών των ένοπλων κινητοποιήσεων ενάντια στην κυβέρνηση». Ο Κερένσκι, ο νέος πρωθυπουργός, ζητά «όλα τα προδοτικά στοιχεία (Μπολσεβίκοι) να συλληφθούν αμέσως!»
Λένιν: «Υπάρχει μια στρατιωτική δικτατορία. Δεν έχει κανένα νόημα να εμφανιστούμε στα δικαστήρια. Οι Μπολσεβίκοι πρέπει να δράσουν στην παρανομία. Πρόκειται για μια στρατιωτική δικτατορία. Δεν πρόκειται για ζήτημα δικαιοσύνης, αλλά για ένα ακόμα επεισόδιο σε έναν εμφύλιο πόλεμο!»
22 Ιουλίου
11ος Στρατός: «Τα στρατεύματα είναι διχασμένα. Δεν υπάρχει καμία ιεραρχία. Οι διαταγές δεν έχουν πλέον καμία ισχύ και απαντιούνται με απειλές ή και, κάποιες φορές, με εκτελέσεις». Ο Πρίγκιπας Λβοφ παραιτείται! Οι καπιταλιστές παραιτούνται ώστε να φέρουν τους σοσιαλιστές αντιμέτωπους με τους εργάτες και να αποποιηθούν τις ευθύνες τους για την επίθεση!
24 Ιουλίου. Εκατοντάδες Μπολσεβίκοι ηγέτες συλλαμβάνονται. Ο Λένιν κρύβεται στην παρανομία, τον αναζητά όλη η χώρα. Στο μέτωπο, οι διάφορες μονάδες συνεχίζουν την υποχώρηση. Ο τύπος έχει στραφεί εναντίον τους με σχεδόν την ίδια πυγμή που επιτίθεται στους Μπολσεβίκους. Η Αντι-Μπολσεβίκικη προπαγάνδα εξελίσσεται σε υστερία ενάντια της Αριστεράς γενικότερα, αλλά και των Εβραίων. Οι Μαύρες Εκατονταρχίες δοκιμάζουν τη δύναμη τους. Τα μέλη των Μπολσεβίκων παραμένουν σταθερά. Οι ηγέτες τους κόμματος, ανακουφισμένοι, δεν βλέπουν μια απότομη φυγή μελών από το κόμμα.
27 Ιουλίου. Η Πανρωσική Εκτελεστική Επιτροπή των Σοβιέτ συναντήθηκε σήμερα. Το βασικό θέμα συζήτησης ήταν η εξαφάνιση του Λένιν! Ο Κερένσκι εμφανίστηκε στη συνάντηση αυτή κι έλαβε ένα δυνατό χειροκρότημα. Ζήτησε ένα αποφασιστικό σπάσιμο με τους Μπολσεβίκους! Ο Τσχέιτζε λαμβάνει σειρά στην αντι-Μπολσεβίκικη υστερία: «Καμία θυσία δεν είναι αρκετή για την άμυνα της επανάστασης!». Ο Κερένσκι σηκώθηκε από την καρέκλα του και αγκάλιασε τον Τσχέιτζε. Χειροκροτήματα και φωνές: «Ζήτω η Δημοκρατία!» & «Τρία ζήτω για την πατρίδα!». Η Εκτελεστική Επιτροπή των Σοβιέτ υιοθετεί ένα ψήφισμα που ουσιαστικά απαγορεύει στους Μπολσεβίκους να λαμβάνουν οποιαδήποτε ηγετική θέση στα Σοβιέτ.
30 Ιουλίου. Παρά τη σοβαρή καταστολή, οι Μπολσεβίκοι σιγά σιγά αυξάνουν τις δυνάμεις τους! «Ειρήνη, Ψωμί και Γη» παραμένει το βασικό τους σύνθημα προς τις μάζες. Προετοιμάζουν ένα νέο Συνέδριο μέσα στις επόμενες μέρες. Ο Λένιν έχει πειστεί ότι πλέον δεν είναι δυνατή μια ειρηνική κατάκτηση της εξουσίας μέσω του κερδίσματος της πλειοψηφίας στα Σοβιέτ!
31 Ιουλίου. Ο Λένιν γράφει για το «Ξεκίνημα του Βοναπαρτισμού».
Λένιν: «Οι Σοσιαλεπαναστάτες και οι Μενσεβίκοι έχουν αλλοιώσει τη φυσιογνωμία των Σοβιέτ και τα έχουν μετατρέψει σε συζητητικούς ομίλους που δεν παλεύουν ενάντια στην αναπτυσσόμενη αντεπανάσταση».
