Στο πλαίσιο της Καμπάνιας για τα 100 χρόνια από τη Ρωσική Επανάσταση, συνεχίζουμε τη δημοσίευση του χρονολογίου με τα γεγονότα ολόκληρου του έτους 1917. Σε αυτό το δημοσίευμα περιλαμβάνονται τα γεγονότα του Απριλίου του 1917, ανά ημέρα.
(Όλες οι ημερομηνίες αντιστοιχούν στο νέο ημερολόγιο, το λεγόμενο Γρηγοριανό και όχι στο λεγόμενο Ιουλιανό ημερολόγιο, που ίσχυε στη Ρωσία πριν από το 1918 και το οποίο βρισκόταν χρονολογικά 13 ημέρες πιο πίσω.)
1 Απριλίου
Ο Κορνίλωφ, ο διοικητής της Πετρούπολης, προσπαθεί να ξανακτίσει μία σταθερή βάση μέσα στο στρατό της Πετρούπολης, επιλέγοντας τους «καλύτερους» αξιωματικούς.
Όμως οι περισσότεροι αντιδραστικοί αξιωματικοί έχουν εκδιωχθεί από τους επαναστατημένους στρατιώτες. Τα νέα της επανάστασης εξαπλώνονται γρήγορα σε όλη την Ευρώπη. Οι Γάλλοι διπλωμάτες φοβούνται ότι η ιδέα των σοβιέτ θα εξαπλωθεί επίσης.
2 Απριλίου
Τα σοβιέτ προτείνουν 5 με 6 ρούβλια κατώτερο μισθό. Οι εργοδότες προτείνουν 3,2 ρούβλια, όμως δεν έχουν τα μέσα να επιβάλουν την θέληση τους στην επανάσταση.
Στο εργοστάσιο παπουτσιών Skorokhod που απασχολεί 1508 εργάτες, ανάμεσά τους 2.687 γυναίκες και 705 νέοι, πέτυχαν 40% αύξηση του μισθού τους στα 4 ρούβλια. Οι εργάτες δεν ήταν ικανοποιημένοι με την συμφωνία που έκανε η ηγεσία τους, ξεκίνησαν απεργία και πέτυχαν αύξηση του κατώτερου μισθού στα 10 ρούβλια. Ο Τύπος ξεσπαθώνει ενάντια στους εργαζόμενους: «Οι εγωιστές εργάτες ξέρουν μόνο να απεργούν ενώ οι στρατιώτες πεθαίνουν στο μέτωπο λόγω έλλειψης όπλων».
3 Απριλίου
Ο Λένιν γράφει: «Εργάτες, οργανωθείτε για να προετοιμάσετε τη νίκη στο δεύτερο στάδιο της επανάστασης»
5 Απριλίου
Η παραγωγή επιβραδύνεται από τους καπιταλιστές και στο μεταξύ ο Τύπος συκοφαντεί τους εργάτες για τις λιποταξίες στο μέτωπο. Η αντεργατική εκστρατεία στον Τύπο επιχειρεί να δημιουργήσει συγκρούσεις μεταξύ των εργατών και των στρατιωτών. Ο Κερένσκι ιδρύει ειδικά δικαστήρια για τη διευθέτηση αυτών των συγκρούσεων. Υπό την πίεση εθνικών κινημάτων από τις μειονότητες, η Προσωρινή κυβέρνηση περιορίζει τις εθνικές και θρησκευτικές διακρίσεις.
5 Απριλίου
Η επανάσταση εξαπλώνεται και στις επαρχίες. Εμφανίστηκαν 77 Σοβιέτ και ήρθαν σε επαφή με το Σοβιέτ της Πετρούπολης. Σήμερα στην Πετρούπολη, 1 εκατομμύριο άνθρωποι συμμετέχουν στη νεκρώσιμη ακολουθία στο Πεδίο του Άρεως, αποχαιρετώντας τους μάρτυρες της επανάστασης. Η πρώτη νόμιμη διαδήλωση στην Ιστορία της Ρωσίας. Η Φεβρουαριανή Επανάσταση δεν ήταν αναίμακτη όπως ισχυρίζονται οι αστοί. Στην κηδεία συμμετέχει ο μισός πληθυσμός της Πετρούπολης – παρευρίσκονται αυτοί που πάλεψαν μαζί με τους μάρτυρες, αυτοί που τους εμπόδιζαν, αυτοί που τους σκότωσαν και αυτοί που στάθηκαν έξω από τον αγώνα.
5 Απριλίου
Ο Λένιν παρουσιάζει τις Θέσεις του Απρίλη, προσανατολίζοντας το Μπολσεβίκικο κόμμα στην επαναστατική γραμμή που οδήγησε την εργατική τάξη στην εξουσία!
6 Απριλίου
Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής μπαίνουν επίσημα στον πόλεμο. Η Επιτροπή Διαμεσολάβησης του Σοβιέτ συναντιέται σήμερα με την Προσωρινή Κυβέρνηση. Στη συνάντηση πρωταγωνιστεί ο Μενσεβίκος Τσερετέλι. Τονίζει ότι αν η Προσωρινή Κυβέρνηση πάρει θέση υπέρ της «Άμυνας», τότε το Σοβιέτ θα μπορούσε να κινητοποιηθεί για να κερδίσει υποστήριξη υπέρ του πολέμου μέσα στο κίνημα. Η Προσωρινή Κυβέρνηση από την πλευρά της της εκφράζεται πολύ αισιόδοξα για την πολεμική προσπάθεια της χώρας. Δεν εντυπωσιάστηκε όμως από την ομιλία του Τσερετέλι. Ο Μιλιούκωφ μάλιστα, αρνήθηκε να υπογράψει οτιδήποτε καλεί σε αμυντικό πόλεμο. Οι υπόλοιποι Υπουργοί ήταν πιο θετικοί. Έβλεπαν τον «αμυντισμό στα χαρτιά» ως έναν καλό τρόπο για να υποστηρίξει τον πόλεμο το Σοβιέτ και να ενισχυθεί η Προσωρινή Κυβέρνηση
8 Απριλίου
Ο Γάλλος Πρέσβης βλέπει τον Κερένσκι να μιλά: «Ηταν μια έξυπνη ομιλία, στην οποία το θέμα του πολέμου διανθίστηκε με σοσιαλιστική φρασεολογία». Η είσοδος των ΗΠΑ στον πόλεμο ενθουσίασε τους συμμάχους. Αλλά οι Σύμμαχοι ανησυχούν για το Ανατολικό Μέτωπο. Θέλουν διασφαλίσεις ότι «η Ρωσία θα πολεμήσει μέχρι την τελική νίκη».
9 Απριλίου
Οι Μενσεβίκοι και οι Σοσιαλεπαναστάτες στις συνδιασκέψεις τους έλαβαν σκληρές αποφάσεις κατά του πολέμου. Η Κυβέρνηση σχεδίασε ένα ψήφισμα για τον πόλεμο. Αλλά με το κλίμα που επικρατούσε η Εκτελεστική Επιτροπή του Σοβιέτ της Πετρούπολης δεν μπορούσε να το υποστηρίξει. Η Προσωρινή Κυβέρνηση πρόσθεσε στο ψήφισμα 6 λέξεις: «όχι βίαιη κατάκτηση ξένης επικράτειας ως βασικός σκοπός του πολέμου». Ο Γάλλος Πρέσβης ασκεί πιέσεις στον Μιλιούκωφ: Έχετε 9 συμμάχους από πίσω σας. Αυτό ισοδυναμεί με λιποταξία». Μιλιούκωφ: «Είμαστε υποχρεωμένοι να κινούμαστε πολύ προεσεκτικά ασχολούμενοι με το σοβιέτ. Δεν μπορούμε ακόμα να βασιζόμαστε στη φρουρά για να μας υπερασπίσει».
10 Απριλίου
Οι καταπιεσμένες εθνότητες της Ρωσίας έχουν ριζοσπαστικοποιηθεί από την επανάσταση. Η μία μετά την άλλη, απαιτούν αυτονομία και ανεξαρτησία. Σαράντα χιλιάδες Εσθονοί κάνουν πορεία στη Πετρούπολη απαιτώντας την αυτονομία τους. To Εθνικό Συμβούλιο της Λευκορωσίας αυτοανακυρήσσεται επίσημο όργανο της αυτόνομης Λευκορωσίας. Δεσμεύεται να στηρίξει τη Προσωρινή Κυβέρνηση και να συμμετέχει στο πόλεμο κατά της Γερμανίας. Η ΚΕ των Μπολσεβίκων καλεί σε συνέδριο στην Πετρούπολη, την ίδια στιγμή που τα Σοβιέτ πραγματοποιούν το πρώτο τους Πανρωσικό συνεδρίου.
12 Απριλίου
Η Συνδιάσκεψη των Μπολσεβίκων συζητά το ζήτημα της ενότητας με τους Μενσεβίκους. Ο Στάλιν υποστηρίζει ολόψυχα την ενότητα, αλλά η βάση των Μπολσεβίκων είναι αντίθετη.Ο Στάλιν ανοίγει τη Μπολσεβίκικη συνδιάσκεψη στην Πετρούπολη, δίνοντας το πολιτικό ραπόρτο. Παρουσιάζει τη Δούμα και τα Σοβιέτ ως δύο συμπληρωματικά όπλα για την επανάσταση. Λέει: «Είμαστε πολύ αδύναμοι ακόμα, δεν θέλουμε να αποξενώσουμε την αστική τάξη». Ο Μακλάκωφ, ηγέτης των φιλελεύθερων, επισκέπτεται τον Γάλλο πρέσβη και του αναφέρει: «Είμαστε ακόμα σε καθεστώς σοκ. Κανένας δεν περίμενε την επανάσταση. Μόλις μίλησα στους σοσιαλιστές Γκόρκι και Τσχέιτζε, είναι επίσης σοκαρισμένοι.»
13 Απριλίου
Η Τριπλή Αντάντ είναι πολύ προβληματισμένη για το Ανατολικό Μέτωπο και την επίδραση του Σοβιέτ στο Ρωσικό Στρατό. Στέλνει μια αντιπροσωπεία Σοσιαλιστών να συναντηθεί με το Σοβιέτ, με σκοπό να το «συνετίσει»: τρεις Γάλλοι Σοσιαλιστές βουλευτές και δυο βουλευτές των Βρετανών Εργατικών καταφθάνουν στη Ρωσία. Ο Γάλλος Πρέσβης σχολιάζει: «Για 25 χρόνια το Σοσιαλιστικό Κόμμα επιτιθόταν στη Γαλλο-Ρωσική συμμαχία. Τώρα τρεις Σοσιαλιστές βουλευτές την υπερασπίζονται – ενάντια στα όσα συμβαίνουν στην Ρωσία!».
15 Απριλίου
Οι στρατιώτες δεν εξαπατώνται από τις επιθέσεις του Τύπου ενάντια στους εργαζόμενους. Αντιθέτως, αυξάνουν την καχυποψία απεναντί του. Ανιχνεύοντας την επικίνδυνη διάθεση έναντι των εφημερίδων, η «Russkaia Volia» γράφει: «Οι εργάτες βρίσκονται στους πάγκους τους, ζήτω η Νίκη!». Οι δεσμοί μεταξύ των εργατών και των στρατιωτών ενισχύθηκαν σημαντικά από τις επιθέσεις του φιλελεύθερου Τύπου. Ο Λένιν έφτασε στη Στοκχόλμη σήμερα, όπου οι σύντροφοί του τον πείθουν να αγοράσει παπούτσια και ένα παντελόνι. Συμφώνησε απρόθυμα. Σοσιαλιστές βουλευτές μιλούν στο συνέδριο των Σοβιέτ. Η πίεση της επαναστατικής διάθεσης που επικρατεί αναγκάζουν τον Κασίν να καταγγείλει το γαλλικό αίτημα για την Αλσατία-Λωραίνη! Ο Γάλλος πρέσβης δηλώνει: «Αν αυτή είναι όλη η βοήθεια που έφεραν, καλύτερα να μην έκαναν καθόλου το ταξίδι!». Ο Πλεχάνωφ φτάνει στη Πετρούπολη. Έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από το συνέδριο των Σοβιέτ. Αλλά όταν άρχισε να υπερασπίζεται τον πόλεμο και να καταγγέλει τους Χοετζόλερν, το κλίμα άλλαξε απότομα. Ο Λένιν και η συνοδεία του φτάνουν στην Πετρούπολη την επόμενη μέρα!
16 Απριλίου
Το τρένο του Λένιν φτάνει στη Πετρούπολη. Χιλιάδες έχουν έρθει να υποδεχτούν τον ηγέτη της επανάστασης. Το Σοβιέτ στέλνει απρόθυμα κάποιους εκπροσώπους του για να τον υποδεχτούν. Ο Τσερετέλι αρνείται κατηγορηματικά. Ο Τσχέιτζε συμφωνεί να πάει. Τσχέιτζε: «Σύντροφε Λένιν, στο όνομα του Σοβιέτ και της επανάστασης, καλώς ήρθες στη Ρωσία. Πιστεύουμε ότι το βασικό καθήκον της επαναστατικής δημοκρατίας είναι η υπεράσπιση της επανάστασης. Ο στόχος αυτός δεν απαιτεί διχασμό, αλλά συμμαχίες στις τάξεις των δημοκρατών. Ελπίζουμε να κυνηγήσεις αυτούς τους στόχους μαζί μας»
Λένιν: «Σύντροφοι, στρατιώτες, ναύτες, εργάτες. Η Ρωσική επανάσταση έχει ανοίξει μια νέα εποχή. Ζήτω η διεθνής Σοσιαλιστική Επανάσταση». Ο Λένιν έφυγε από το κτίριο υπό τους ήχους της «Μασσαλιώτιδας». Οι μάζες τον ανάγκασαν να δώσει άλλη μια ομιλία και μετά μπήκε σε ένα θωρακισμένο όχημα. Στο αμάξι, ο Λένιν γυρνάει στον Κάμενεφ: «Τι είναι αυτά που γράφεις στη Πράβδα; Έχουμε διαβάσει διάφορα τεύχη και πραγματικά σε βρίζουμε!». Ο Λένιν αρνείται να μιλήσει σε οποιονδήποτε άλλο, αλλά έχει μια σοβαρή κουβέντα με τον Κάμενεφ. Το απόγευμα αυτό, οι Μπολσεβίκοι οργανώνουν μια εσωτερική συνάντηση. Ο Λένιν γελοιοποίησε κάθε υποστήριξη προς τη Προσωρινή Κυβέρνηση και κάλεσε για την κατάληψη της εξουσίας από τα Σοβιέτ. Λένιν: «Η Σοβιετική εξουσία είναι επείγουσα αναγκαιότητα για την επανάσταση». Κάμενεφ: «Μπορεί να συμφωνούμε ή και να μη συμφωνούμε με τον σύντροφο Λένιν»…
17 Απριλίου
Ο Λένιν παραθέτει τις θέσεις του για την Επανάσταση, που προκαλούν σοκ και φρίκη στους περισσότερους Σοσιαλιστές «ηγέτες».
Λένιν: «Η εργατική τάξη δε μπορεί να υπερασπίζει τον Ιμπεριαλιστική πόλεμο. Χωρίς την ανατροπή του κεφαλαίου, η ειρήνη είναι αδύνατη.
Η Ρωσία περνάει από τη 1η φάση της επανάστασης στη 2η, όπου οι αγρότες πρέπει να πάρουν την εξουσία.
Καμία υποστήριξη στη Προσωρινή Κυβέρνηση. Καμία αυταπάτη ότι θα σταματήσει να είναι ιμπεριαλιστική.
Οι μπολσεβίκοι είναι μια μειοψηφία απέναντι σε ένα μπλοκ ρεφορμιστών. Το καθήκον μας είναι η υπομονετική εξήγηση: Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ!
Πρέπει να εξηγήσουμε στις μάζες ότι η σοβιετική εξουσία είναι η μόνη μορφή κυβέρνησης υπέρ των συμφερόντων τους.
Εθνικοποίηση όλης της γης, να διατεθεί από τα τοπικά Σοβιέτ.
Ενιοποίηση όλων των τραπεζών, ύπο μία κεντρική κρατική τράπεζα υπό σοβιετικό έλεγχο.
Συνέδριο του κόμματος για αλλαγή προγράμματος και ονόματος!
Πρέπει να ανακοινώσουμε μια νέα Διεθνή! Ο Σοσιαλισμός είναι διεθνής ή δεν είναι τίποτα».
18 Απριλίου
Οι θέσεις του Λένιν ταρακουνούν το Μπολσεβίκικο κόμμα! Ο Στάλιν και ο Κάμενεφ δεν έχουν πειστεί! Μετά την απεύθυνση του Λένιν στο Σοβιέτ, ο Μιλιούκωφ είναι πανευτυχής: «Βγήκε από το δωμάτιο εν μέσω αποδοκιμασιών. Δε θα μπορέσει να το ξεπεράσει».
«Πράβδα», υπό την επιμέλεια Στάλιν και Κάμενεφ: «Οι θέσεις του Λένιν είναι δικές του προσωπικές απόψεις!».
19 Απριλίου
Το Γραφείο της Κεντρικής Επιτροπής των Μπολσεβίκων απορρίπτει τις θέσεις του Λένιν. Η βάση του κόμματος όμως, βλέπει θετικά το ότι αναδεικνύεται μια αποφασισμένη ηγεσία.
20 Απριλίου
Σε όλο το στρατό ξεφυτρώνουν Σοβιετικές επιτροπές
22 Απριλίου
Ο Γάλλος «Σοσιαλιστής» υπουργός Εξοπλισμών, Άλμπερτ Τόμας, φτάνει σήμερα στη Πετρούπολη. Έχουν κινητοποιηθεί όλες οι δυνάμεις για να κρατήσουν τη Ρωσία στο πόλεμο. Το ζήτημα της παραμονής της Ρωσίας στο πόλεμο δεν αφορά πλέον αποκλειστικά τον πόλεμο. Αλλά κυρίαρχα την ανάγκη να συντριβεί η επανάσταση και να μη διαδοθεί. Οι Ιμπεριαλιστές και ο Μιλιούκωφ το γνωρίζουν: Ο Ρωσικός στρατός είναι ανίκανος απέναντι στην Γερμανία. Αλλά θέλουν να συνεχίσουν τη μάχη ώστε να σπάσουν το ηθικό, να διασπάσουν και μετά να διαλύσουν την επανάσταση.
23 Απριλίου
Το Εθνικό Πανουκρανικό Συνέδριο κλείνει με αίτημα την αυτονομία της Ουκρανίας από τη Ρωσία. Η καμπάνια του Τύπου να στρέψε τοιυς στρατιώτες ενάντια στα σοβιέτ τους γύρισε μπούμερανγκ και η αστική τάξη ηττήθηκε. Τώρα στρέφουν τη προσοχή τους στους Μπολσεβίκους.
Λένιν στο τάγμα Ισμαϊλόφσκι τη 2η μέρα: «Σύντροφοι στρατιώτες! Το ζήτημα του κράτους είναι επίκαιρο. Οι καπιταλιστές θέλουν μια κοινοβουλευτική δημοκρατία, όπου η εξουσία παραμένει στους ίδιους. Εμείς θέλουμε μια διαφορετική δημοκρατία, υπέρ των συμφερόντων του λαού, πιο δημοκρατική. Οι επαναστάτες εργάτες και στρατιώτες ανέτρεψαν τον τσαρισμό και καθάρισαν όλη την αστυνομία. Όλη η εξουσία από κάτω προς τα πάνω, από τα μικρά χωριά μέχρι τους δρόμους της Πετρούπολης, πρέπει να ανήκει στα Σοβιέτ. Καμία μη εκλεγμένη αστυνομική γραφειοκρατία και στρατός αλλά ο λαός, οπλισμένος και ενωμένος στα Σοβιέτ, πρέπει να διοικεί το κράτος. Μόνο τα Σοβιέτ μπορούν να λύσουν το πρόβλημα της γης… Τα συμβούλια των αγροτών πρέπει να απαλλοτριώσουν τη γη αμέσως. Ο μόνος τρόπος να σταματήσει αυτός ο φρικτός πόλεμος και να επιτευχθεί μια δημοκρατική ειρήνη – να παρθεί η κρατική εξουσία από τα Σοβιέτ. Μόνο οι εργάτες και οι φτωχοί αγρότες μπορούν να διασφαλίσουν την ειρήνη και την ελευθερία σε όλο το λαό χωρίς εξαιρέσεις».
25 Απριλίου
Σε όλο το μέτωπο, τα χαρακώματα στέλνουν αντιπροσώπους στη πρωτεύουσα για να μάθουν πως εξελίσσονται τα πράγματα.
26 Απριλίου
Στο χημικό εργοστάσιο Ντεντόβκιν, οι απεργοί αρνήθηκαν μια αρχική πρόταση αυξήσεων 20% στους μισθούς και πέτυχαν σήμερα αυξήσεις 60-150%. Ο Λένιν γράφει το πρώτο άρθρο μετά την επιστροφή του, στο οποίο επιτίθεται σκληρά στην Προσωρινή Κυβέρνηση και τους ηγέτες του Σοβιέτ που τη στηρίζουν: «Ο Μιλιούκωφ βοηθά τους Γερμανούς ιμπεριαλιστές να ενισχύσουν το σωβινισμό και επομένως, βοηθά τελικά την πολεμική προσπάθεια του Κάιζερ. Αυτό, αναμφίβολα, θα κάνει το γύρο του ξένου Τύπου και θα ενισχύσει τα πολεμικά αισθήματα στην Γερμανία. Πολεμάμε για ληστρικές ειρηνευτικές συμφωνίες που έχουν συναφθεί από την τσαρική κλίκα και τους Σύμμαχους τραπεζίτες. Οι εργάτες και οι φαντάροι έχουν χορτάσει από παραμύθια για ειρήνη χωρίς προσαρτήσεις, όταν ταυτόχρονα η πολιτική που πραγματικά ακολουθείται είναι προς το συμφέρον μόνο μιας κλίκας εκατομμυριούχων που πλουτίζουν από τον πόλεμο. Σύντροφοι! Διατρανώστε ότι δεν επιθυμείτε να πεθάνετε για τα “ιερά του Τσαρισμού” που παραμένουν ιερά και για τον Μιλιούκωφ!».
27 Απριλίου
Οι αστικές εφημερίδες, έχοντας παραιτηθεί από την προσπάθεια να στρέψουν τους φαντάρους ενάντια στην εργατική τάξη, ξεκινάνε την προπαγάνδα ενάντια στον Λένιν. Οι ναύτες και οι λιμενικοί που υποδέχτηκαν τον Λένιν, τώρα εμφανίζονται να είναι «μετανιωμένοι» που συμμετείχαν στην υποδοχή του και να λένε «πίσω στη χώρα απ’ όπου πέρασες για να έρθεις στη Ρωσία!». Στο μεταξύ, συνέρχεται το Συνέδριο των Μπολσεβίκων της Πετρούπολης. Ο Λένιν υποστηρίζει: «Οι παλιές φόρμουλες δεν ισχύουν σήμερα. Πρέπει να εξηγούμε υπομονετικά στις μάζες: Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ! (…) Υπουργός σήμερα, τραπεζίτης αύριο. Τραπεζίτης σήμερα, υπουργός αύριο. “Πόλεμος μέχρι τέλους” – και σήμερα και αύριο».
L28 Απριλίου
Λένιν: Μια τίμια φωνή σε μια κουστωδία συκοφαντών. Φωνάζει: «Σοβιέτ σε κάθε χωριό!Η μοίρα των αγροτών στα δικά τους χέρια. Όλη η γη πρέπει να γίνει ιδιοκτησία όλου του λαού και να διατεθεί από τα τοπικά σοβιέτ. Καμία “ελευθερία” δεν μπορεί να βοηθήσει τους αγρότες, όταν οι γαιοκτήμονες κατέχουν 10 εκατομμύρια στρέματα γης».
29 Απριλίου
Μετά από την άσκηση τεράστιας πίεσης, η Προσωρινή Κυβέρνηση ζητά από τη Βρετανική να αφήσει ελέυθερο τον Τρότσκι.
30 Απριλίου
Η πειθαρχία στο στρατό εμφανίζει ιστορικά χαμηλό ποσοστό. Εώς και 1,2 εκατομμύρια λιποτάκτες έχουν αναφερθεί να περιπλανούνται στη Ρωσία. Οι ελλείψεις φαγητού δεν έχουν βελτιωθεί καθόλου. Οι μάζες θέλουν Ειρήνη, ψωμί και γη, αλλά η Προσωρινή Κυβέρνηση δε μπορεί να τους τα προσφέρει. Παντού επικρατεί αναταραχή. Οι αγροτικές μικροεξεγέρσεις διαδίδονται σε όλη τη χώρα και ιδιαίτερα στις επαρχίες Κουρσκ, Βορονέι, Ταμπώφ και Σαράτωφ.
Μετάφραση από την ιστοσελίδα «In Defence of October» – www.bolshevik.info: Ηλίας Κυρούσης, Σταμάτης Καραγιαννόπουλος, Μάριος Καλομενόπουλος, Πάτροκλος Ψάλτης
Επιμέλεια: Σταμάτης Καραγιαννόπουλος
