ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ WIND
Η συνάδελφος Φ. Αθανασιάδου καλέστηκε σήμερα αιφνιδιαστικά από το Τμήμα Προσωπικού (HR) και ενημερώθηκε ότι ο λόγος της «πρόσκλησης» ήταν η απόλυσή της. Είναι εργαζόμενη 10 χρόνια στην εταιρία, μητέρα 2 παιδιών και βρίσκεται ακόμα σε καθεστώς μειωμένου ωραρίου, όπως προβλέπεται από τον νόμο περί μητρότητας. Η “αξιολόγησή” της ήταν αρνητική, όπως πολλών συναδέλφων.
Η συνάδελφος εξήγησε προς το HR και τους προϊσταμένους της ότι δεν δέχεται την απόλυσή της και απαίτησε το Σωματείο να παρευρίσκεται έξω από την αίθουσα όπου θα γινόταν η συνάντησή της με το HR. Όπως και έγινε τελικά, όσο κι αν οι εκπρόσωποι της εταιρίας προσπάθησαν να το αποφύγουν.
Είχαν προηγηθεί απίστευτες συμπεριφορές από την πλευρά του HR και των προϊσταμένων της συναδέλφου, που προσπαθούσαν να την απομονώσουν από τα μέλη του Σωματείου που της συμπαραστέκονταν, προκειμένου σε καθεστώς ψυχολογικής πίεσης να εκβιάσουν τελικά την αποδοχή της απόλυσης.
Μάλιστα, τόλμησαν να πουν ότι με την στάση της… χάλασε άσκοπα 9 υπέροχα χρόνια! Δεν φτάνει που απολύουν, μας χλευάζουν κι από πάνω με το «χαμόγελο» και την «ευγένειά» τους. Αίσχος «κύριοι» του HR και «κύριοι» προϊστάμενοι!
Αξίζουν συγχαρητήρια στη συνάδελφο που κάτω από καθεστώς πίεσης αρνήθηκε μέχρι τέλους να υπογράψει την απόλυση και αποφάσισε σθεναρά και αγωνιστικά να διεκδικήσει το δικαίωμα στην εργασία. Αξίζουν συγχαρητήρια στους συναδέλφους που της συμπαραστάθηκαν έμπρακτα.
Συνάδελφοι, ο ίδιος κίνδυνος μας απειλεί όλους. Πριν λίγο καιρό δεκάδες θέσεις εργασίας χάθηκαν με την πώληση των καταστημάτων της WIND σε Λάρισα και Πάτρα – και αυτό το γαϊτανάκι θα συνεχιστεί και θα αγγίξει όλους μας αργά ή γρήγορα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Θα αφήσουμε την διοίκηση της εταιρίας, που πλουτίζει από την δική μας εργασίας, να μας πετάει στον δρόμο έτσι απλά; Αν δεν μετατρέψουμε κάθε προσπάθεια απόλυσης και σε μια αποφασιστική μάχη ενάντια στην πολιτική της διοίκησης της εταιρίας. Αν δεν υπερασπίσουμε κάθε θέση εργασίας, δηλ. το δικαίωμά μας να ζούμε από την εργασία μας. Τότε να είμαστε σίγουροι ότι η εργοδοσία δεν θα σταματήσει τις επιθέσεις της μέχρι να μην μείνει τίποτα από τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά μας.
Αθήνα, 13 Μαρτίου 2009