Τις τελευταίες ώρες κλιμακώνεται ο πόλεμος που διεξάγει το κοινό μπλοκ του δυτικού ιμπεριαλισμού και της ελληνικής άρχουσας τάξης, με σκοπό τη διατήρηση του καθεστώτος των Μνημονίων στη χώρα και την παραδειγματική τιμωρία της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων για το «θράσος» τους να εκλέξουν πρώτο στις πρόσφατες εκλογές ένα αριστερό κόμμα που υποσχέθηκε ότι θα γκρεμίσει αυτό το αντιδραστικό καθεστώς.
Οι εκβιαστές – δανειστές, αξιοποιώντας τη χρηματοδοτική ασφυξία που έχουν επιβάλει στη χώρα, στέλνουν στην κυβέρνηση το ένα τελεσίγραφο μετά το άλλο, δείχνοντας αποφασισμένοι, στην περίπτωση που δεν λάβουν σαν λάφυρο την απόλυτη υποταγή του ελληνικού εργαζόμενου λαού και του ΣΥΡΙΖΑ, να σπρώξουν την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης. Ξεκαθαρίζουν έτσι με τη στάση τους, ότι αν έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε – ακόμα και μετριοπαθείς – πολιτικές και οικονομικές παραχωρήσεις προς μια κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει πλειοψηφικά ένα αριστερό κόμμα και στην αβεβαιότητα που θα προκαλέσει στη διεθνή οικονομία ένα «Grexit», το ταξικό τους κριτήριο θα τους οδηγήσει στη δεύτερη επιλογή.
Η ελληνική άρχουσα τάξη και οι έμμισθοι απολογητές της, σε κοινό πολιτικό συντονισμό με τους εκβιαστές ιμπεριαλιστές, σαλπίζουν επίθεση σε όλα τα μέτωπα και χρησιμοποιούν κάθε βρώμικο όπλο που έχουν στη διάθεσή τους για να επιτύχουν μια έστω και εύθραυστη ή προσωρινή συμφωνία που θα παρατείνει τη συμμετοχή τους στο σκληρό πυρήνα του ευρωπαϊκού καπιταλισμού. Παράλληλα, επιδιώκουν να απαλλαγούν από μια κυβέρνηση που δεν εμπιστεύονται, για να προκύψει το συντομότερο δυνατό στη θέση της μια πλήρως ελεγχόμενη από τους ίδιους και την τρόικα, κυβέρνηση «εθνικής ενότητας».
Για να πετύχει αυτούς τους σκοπούς, η ελληνική άρχουσα τάξη βάζει ήδη τα θεμέλια για ένα πραξικόπημα με δημοκρατικό, κοινοβουλευτικό μανδύα, αξιοποιώντας την οικονομική της εξουσία, την κυριαρχία της στους μηχανισμούς διαμόρφωσης της «κοινής γνώμης», καθώς και τους πολιτικούς και πολιτειακούς της εκπροσώπους και θεσμούς. Έτσι απροκάλυπτα πλέον, οι τραπεζίτες σε συνεργασία με άλλους ισχυρούς καπιταλιστές οργανώνουν φυγή καταθέσεων και προωθούν το «πάγωμα» κάθε δραστηριότητας στην οικονομία, πιέζοντας την κυβέρνηση να συνθηκολογήσει χωρίς περαιτέρω διαπραγματεύσεις με τους εκβιαστές της τρόικας.
Τα ιδιωτικά ΜΜΕ καλούν σε μαζική αντικυβερνητική εξέγερση «υπέρ της Ευρώπης» και επιτυγχάνουν να κινητοποιήσουν για πρώτη φορά στους δρόμους μερικές (λίγες ακόμα) χιλιάδων μικροαστών. Οι ηγεσίες και τα κόμματα της αστικής τάξης ενώνονται στους δρόμους ενάντια στους «παλαβούς» του ΣΥΡΙΖΑ και προαναγγέλλουν «θεσμικές πρωτοβουλίες». Ο αστός πρόεδρος της Δημοκρατίας δηλώνει ότι θα «εξαντλήσει τα όρια των εξουσιών του» για να κρατηθεί η χώρα στο ευρώ….
Βαρύτατες οι πολιτικές ευθύνες κυβέρνησης και ηγεσίας ΣΥΡΙΖΑ
Η κυβέρνηση και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ φέρουν βαρύτατες ευθύνες για την εξελισσόμενη αντεπίθεση της αστικής αντίδρασης. Πέντε μήνες τώρα με την πολιτικές τους επιλογές και ανεξάρτητα από τις προθέσεις τους, δίνουν χώρο και χρόνο στο μπλοκ τρόικας και ελληνικής άρχουσας τάξης για να κλιμακώνει τον ταξικό του πόλεμο από θέση ισχύος.
Η κυβέρνηση και η ηγεσία δηλώνουν καθημερινά έκπληξη και αγανάκτηση για τη χρηματοδοτική ασφυξία που επιβάλουν οι δανειστές και για τα εκβιαστικά τους τελεσίγραφα. Αλλά οι ίδιοι ήταν και είναι αυτοί που υπεράσπισαν και υπερασπίζουν σαν μονόδρομο το συμβιβασμό με τους εκβιαστές, έχοντας ήδη υποκύψει στους εκβιασμούς τους με την επ’ αόριστο παραίτηση από την εφαρμογή των προεκλογικών δεσμεύσεων και διευκολύνοντας τους εκβιασμούς με την κανονική εξυπηρέτηση του χρέους και τη χορήγηση 8 περίπου δισεκατομμυρίων ευρώ στα ταμεία των εκβιαστών το τελευταίο 5μηνο.
Η κυβέρνηση και η ηγεσία διαμαρτύρονται σήμερα γιατί οι αστοί οργανώνουν φυγή καταθέσεων από τις τράπεζες. Αλλά η κυβέρνηση είναι αυτή που καταπατώντας τις ιδρυτικές διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ, ματαίωσε την εθνικοποίηση των τραπεζών και τις άφησε στα χέρια της τρόικας και της ελληνικής άρχουσας τάξης.
Η κυβέρνηση και η ηγεσία διαμαρτύρονται σήμερα για την υστερική, αντιδραστική εκστρατεία των ιδιωτικών καναλιών. Αλλά μέχρι τώρα δεν έχουν κάνει τίποτα ουσιαστικό για να αφαιρέσουν τον έλεγχο της ενημέρωσης από μια χούφτα καπιταλιστές ολιγάρχες, ενώ ακόμα και στη επανιδρυμένη ΕΡΤ, οι απεργοσπάστες και οι απολογητές των Μνημονιακών κυβερνήσεων κατέχουν εξέχοντα ρόλο.
Η κυβέρνηση και η ηγεσία διαμαρτύρονται σήμερα για τις πολιτικές προκλήσεις της «τρόικας εσωτερικού». Αλλά είναι οι ίδιοι που για να εξευμενίσουν την «τρόικα εσωτερικού», δηλαδή την ελληνική άρχουσα τάξη, συμμάχησαν μετά τις εκλογές με ένα αστικό κόμμα που έχει αρχηγό τον αγαπημένο υπουργό των Ελλήνων εφοπλιστών, επιδίωξαν την οικοδόμηση πολιτικών δεσμών με μια ολόκληρη πτέρυγα του παραδοσιακού κόμματος της αστικής τάξης στη χώρα (Καραμανλικοί), εκλέγοντας μάλιστα στην Προεδρεία της Δημοκρατίας έναν εκπρόσωπό της, πρώην υπουργό της ΝΔ και επάνδρωσαν με αστούς καριερίστες νευραλγικές θέσεις του κυβερνητικού μηχανισμού.
Αυτή την κρίσιμη ώρα που η αστική αντίδραση σηκώνει απειλητικά κεφάλι, η κυβέρνηση και η ηγεσία αντιδρούν αμήχανα, ένοχα και αντιφατικά. Την ώρα που καλούν το λαό να διαδηλώσει ενάντια στους εκβιασμούς, επιμένουν να αναζητούν συμβιβασμό με τους εκβιαστές, αντιπροτείνοντας τους «ηπιότερα», αλλά εξίσου νεοφιλελεύθερα, Μνημόνια. Η στάση τους αυτή αντανακλά φόβο για τη θεαματική μεταστροφή υπέρ της ρήξης που εξελίσσεται στην κοινωνική βάση του ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα στα πιο πληβειακά τμήματα της κοινωνίας, την ώρα που οι ίδιοι εμφανώς δεν διαθέτουν ούτε πολιτικό σχέδιο, ούτε τη βούληση για μια πραγματική ρήξη και είναι σταθερά προσανατολισμένοι να επιδιώκουν την απόσπαση ενός «φύλου συκής» από την τρόικα για να υποχωρήσουν και να συμβιβαστούν.
Η κυβέρνηση και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αρχίζοντας να συνειδητοποιούν ότι στην πραγματικότητα ισχύει αυτό που υπομονετικά υποστηρίζουν οι κομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δηλαδή για να είναι βιώσιμη μια ρήξη με τους δανειστές πρέπει να συνοδεύεται από επαναστατικά, αντικαπιταλιστικά μέτρα ώστε να εξασφαλιστούν τρόφιμα, φάρμακα, ενέργεια και στοιχειώδεις κοινωνικές υπηρεσίες για το λαό, φοβούνται τις επαναστατικές ευθύνες που τους θέτει η ίδια η ζωή και επιθυμούν ένα «κίνημα» που θα εξαντλείται στην υποστήριξη μιας «σκληρής διαπραγμάτευσης» και δεν θα διεκδικεί τη ρήξη και την άμεση εφαρμογή των δεσμεύσεων για κατάργηση της λιτότητας και των Μνημονίων.
Μαζικό κίνημα υπέρ της ρήξης και της άμεσης εφαρμογής των δεσμεύσεων
Η απόπειρα της αστικής αντίδρασης να δημιουργήσει τις κατάλληλες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες για να διαφυλάξει και να διαιωνίσει τα Μνημόνια και να προετοιμάσει μια νέα βολικότερη για τα σχέδιά της κυβερνητική λύση, θα πρέπει να λάβει μαζική απάντηση. Μπροστά στην κλιμάκωση των προκλήσεων της τρόικας «εξωτερικού» και «εσωτερικού» και στην απόπειρά τους να δημιουργήσουν ένα αντιδραστικό κίνημα τάχα υπέρ της Ευρώπης (βλέπε υπέρ των άγριων πολιτικών του ελληνικού και ευρωπαϊκού κεφαλαίου), η εργατική τάξη, η νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να πάρουν – όχι τη φάρσα της «διαπραγμάτευσης» – αλλά την ίδια τη «μοίρα» της ζωής τους στα χέρια τους.
Σε αυτό τον αναγκαίο αγώνα, ο εργαζόμενος λαός δεν πρέπει να έχει καμία εμπιστοσύνη στην πολιτική της κυβέρνησης και της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, που ενώ στα λόγια απειλούν με ρήξη και υπόσχονται από βδομάδα σε βδομάδα την εφαρμογή των προεκλογικών δεσμεύσεων, στην πράξη εκλιπαρούν την τρόικα να τους παραχωρήσει ένα λιγότερο σκληρό, νεοφιλελεύθερο Μνημόνιο και αφήνουν ανέπαφη την οικονομική και πολιτική εξουσία της τρόικας εσωτερικού, της ελληνικής άρχουσας τάξης.
Το εργατικό κίνημα και οι μαζικές του οργανώσεις έχουν το καθήκον να διαδραματίσουν αποφασιστικό ρόλο στην ζωτική υπόθεση της μαζικής κινητοποίησης του εργαζόμενου λαού. Η διοργάνωση από τα συνδικάτα ενός συλλαλητηρίου στο Σύνταγμα την Κυριακή, πρέπει να γίνει το πρώτο βήμα για να δημιουργηθεί ένα ισχυρό μαζικό κίνημα. Το συλλαλητήριο της Κυριακής θα πρέπει να έχει μαζική συμμετοχή και να ακολουθηθεί από ένα πρόγραμμα καθημερινών συλλαλητηρίων και μαζικής δράσης που θα ανατρέψει τα σχέδια της αντίδρασης, θα στείλει τρομαγμένους και αποθαρρυμένους πίσω στα σπίτια τους όσους μικροαστούς άρχισαν να διαδηλώνουν με τα συνθήματα και τις ιδέες της, κάνοντας αδύνατη τη διοργάνωση του δεύτερου αντιδραστικού συλλαλητηρίου που προγραμματίζεται για τη Δευτέρα και θα ματαιώσει κάθε κυβερνητική απόπειρα συνθηκολόγησης με την τρόικα και τα Μνημόνια.
Ο ρόλος της αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ αυτές τις κρίσιμες ώρες είναι καθοριστικός. Δυστυχώς η ηγεσία της Αριστερής Πλατφόρμας είναι αυτοπαγιδευμένη στην κυβέρνηση και συνυπεύθυνη με την ηγετική ομάδα για τις βασικές κυβερνητικές επιλογές που δεν υπηρετούν τη στρατηγική της ρήξης αλλά τη στρατηγική του «έντιμου συμβιβασμού». Έτσι χωρίς αυταπάτες για την αδιέξοδη πολιτική των ηγεσιών των βασικών ηγετικών τάσεων, οι χιλιάδες απλοί αριστεροί αγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να παλέψουν για την ανάπτυξη του μαζικού κινήματος στις γειτονιές και τους εργατικούς χώρους που δρουν, προπαγανδίζοντας και εξηγώντας υπομονετικά την αναγκαιότητα της ρήξης.
Η Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ, υπερασπίζοντας το μόνο ρεαλιστικό φιλολαϊκό πρόγραμμα ρήξης, το πρόγραμμα μιας αντικαπιταλιστικής – σοσιαλιστικής ρήξης, καλεί κάθε εργαζόμενο, άνεργο και νέο σε μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο της Κυριακής στο Σύνταγμα με τα συνθήματα, τις διεκδικήσεις και τις προτάσεις που ακολουθούν:
- Μαζική, ταξική απάντηση στους εκβιασμούς της τρόικας και στα πραξικοπηματικά σχέδια της «τρόικας εσωτερικού»! Καθημερινά συλλαλητήρια στις μεγάλες πόλεις για να εξαφανιστεί από τους δρόμους η «ανθρώπινη σκόνη» της αντίδρασης. Συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα στις γειτονιές και τους εργατικούς χώρους. Άμεση προκήρυξη γενικής απεργίας, ενταγμένης σε ένα κλιμακούμενο πρόγραμμα απεργιακής δράσης από τα συνδικάτα.
- Να τελειώσει η φάρσα της διαπραγμάτευσης, να διακοπούν τα παζαρέματα με τους εκβιαστές για νέα Μνημόνια και για το τι θα χάσει ο εξαθλιωμένος λαός!
- Άμεση κατάργηση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων, άμεση εφαρμογή όλων των προεκλογικών δεσμεύσεων!
- Στάση πληρωμών και μονομερής Διαγραφή του χρέους, που επίσημα η επιτροπή της Βουλής αποκάλυψε ότι είναι «επονείδιστο» και «παράνομο».
- Να αφοπλιστεί η «τρόικα εσωτερικού» και να συντριβεί η εξουσία της μέσα από : α) την κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, για να διαφυλαχθούν οι καταθέσεις των μικρομεσαίων αποταμιευτών και να αποτραπέι η φυγή κεφαλαίων, β) την κοινωνικοποίηση των συχνοτήτων των ΜΜΕ και την απόδοση τους για ελεύθερη χρήση στις κάθε λογής μαζικές ενώσεις και οργανώσεις των πολιτών της χώρας, γ) την κοινωνικοποίηση των 500 μεγάλων εταιρειών, συμπεριλαμβανομένων των εταιρειών ενέργειας, των βιομηχανιών φαρμάκων και τροφίμων, καθώς και των μεγάλων αγροτικών εκμεταλλεύσεων, σαν «ασπίδα» για να προστατευτεί το βιοτικό επίπεδο του λαού από τον οικονομικό πόλεμο της τρόικας και του μεγάλου κεφαλαίου, δ) τη βαριά φορολογία στα κέρδη και τον πλούτο, αλλά και την επιβολή εργατικού έλεγχου στις επιχειρήσεις και το κράτος για να καταπολεμηθεί έμπρακτα η τρομακτική ταξική ανισότητα και η εκτεταμένη διαφθορά και να εξοικονομηθούν οι αναγκαίοι πόροι για κοινωνική πολιτική.
- Να σπάσει η συμμαχία με τους αστούς ΑΝΕΛ, να φύγουν απ’ την κυβέρνηση όλοι οι υπερασπιστές του συμβιβασμού με την τρόικα και το κεφάλαιο! Να σχηματιστεί αριστερή κυβέρνηση ρήξης, είτε μέσα από τη συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΚΕ στην παρούσα τη Βουλή, είτε μέσα από νέες εκλογές.
- Έκτακτο δημοκρατικό συνέδριο στον ΣΥΡΙΖΑ για να συζητηθεί και να αποφασιστεί ένα νέο κυβερνητικό πρόγραμμα αντικαπιταλιστικής – σοσιαλιστικής ρήξης και να εκλεγεί η κατάλληλη ηγεσία που θα αναλάβει να το εφαρμόσει στην εξουσία.
