Η φετινή στρατιωτική παρέλαση της 25ης Μαρτίου ήταν ίδια με όλες τις προηγούμενες παρελάσεις, εκτός από μια διαφορά. Διοργανώθηκε από μια κυβέρνηση που κύριος κορμός της είναι ένα κόμμα της Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ. Η διοργάνωση της παρέλασης από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ίσως να φαίνεται εκ πρώτης όψεως ως παράδοξο αν αναλογιστεί κανείς δηλώσεις και ανακοινώσεις του κόμματος των προηγούμενων χρόνων. Η τελευταία υποχώρηση της κυβέρνησης είναι φυσικό επακόλουθο των σοβαρών υποχωρήσεων που έχει κάνει στα κύρια οικονομικά και πολιτικά ζητήματα της μετεκλογικής περιόδου όπως αυτό του χρέους, των τραπεζών κλπ. Είναι πλέον ολοφάνερο σε όποιον διαθέτει στοιχειωδώς κριτική σκέψη ότι η κυβέρνηση και η ίδια η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχουν υποχωρήσει σε όλες τις βασικές δεσμεύσεις τους προς το ίδιο το κόμμα και το εργατικό κίνημα. Η υποχώρηση στο ζήτημα των παρελάσεων ακολουθεί όλες τις άλλες υποχωρήσεις στα κυριότερα θέματα όπως η «νύχτα ακολουθεί τη μέρα».
Με αφορμή την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου του 2013 στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όπως ο υφυπουργός Παιδείας Κουράκης είχαν δηλώσει πολύ σωστά την αντίθεσή τους για τις στρατιωτικές παρελάσεις και πως θα τις καταργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν έρθει στην κυβέρνηση («Το Βήμα, 27/10/2013»). Ο θεσμός των στρατιωτικών παρελάσεων είναι κοινός σε όλα τα αστικά κράτη διότι είναι χρήσιμος στην καπιταλιστική τάξη για δύο λόγους: 1ον για επίδειξη ισχύος ενάντια στον εξωτερικό εχθρό δηλαδή την ανταγωνιστική αστική τάξη άλλης εθνικότητας και 2ον προσανατολισμός της προσοχής των μαζών από τα κεντρικά και καθημερινά προβλήματά τους στην καλλιέργεια κλίματος «εθνικής ενότητας» και ομοψυχίας.
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όντας όπως έχουμε εξηγήσει μια κυβέρνηση ταξικής συνεργασίας που κινείται δεξιά ιδιαίτερα μετά την υπογραφή της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου, θέλει να παρουσιάσει μια εικόνα πατριωτισμού και εθνικής συμφιλίωσης. Μετά το τέλος της παρέλασης και των στρατιωτικών εμβατηρίων ακολούθησε «γλέντι» με δημοτικά τραγούδια και συμμετοχή του κόσμου που παρευρέθηκε στην παρέλαση. Αυτό το «πάντρεμα» της στρατιωτικής παρέλασης με το «παραδοσιακό γλέντι» αντανακλά τη γενικότερη πολιτική κατεύθυνση της κυβέρνησης που δεν είναι άλλη από αυτή του ταξικού συμβιβασμού.
Επίσης σημαντικό ζητούμενο είναι το οικονομικό κόστος της στρατιωτικής παρέλασης. Η χρησιμοποίηση αεροσκαφών, ελικοπτέρων, αρμάτων και μηχανοκίνητων μονάδων στην παρέλαση της Αθήνας κόστισε στον κρατικό προϋπολογισμό πάνω από 1,5 εκατομμύριο ευρώ. Σύμφωνα με στοιχεία το κόστος για παρελάσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη μέχρι το 2010 που χρησιμοποιούνταν άρματα ήταν πάνω από 3,1 εκατομμύρια ευρώ (15/3/2015, Η Καθημερινή). Αυτό σημαίνει ότι εν μέσω άσχημης οικονομικής κατάστασης, αβέβαιης ρευστότητας κλπ. η κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο αστός εθνικιστής υπουργός εθνικής άμυνας, Καμμένος αλλά και η περιφερειάρχης Αττικής του ΣΥΡΙΖΑ, Ρ. Δούρου επέλεξαν να θυσιάσουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για τη διοργάνωση μιας μιλιταριστικής φιέστας, με μοναδικό σκοπό τον αποπροσανατολισμό των μαζών.
Τις τελευταίες δύο μέρες προκλήθηκε έντονη δυσφορία στην «κοινή γνώμη» εξαιτίας των εθνικιστικών συνθημάτων που ακούστηκαν από τους άντρες της Ο.Υ.Κ. Τα συνθήματα αφορούσαν την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τους ίδιους. Παρόμοιο γεγονός είχε συμβεί και με προηγούμενες κυβερνήσεις και τα άτομα που φώναζαν τα μισαλλόδοξα συνθήματα τιμωρήθηκαν μετά από Ε.Δ.Ε. Πολλοί απαιτούν από την σημερινή κυβέρνηση να πράξει το ίδιο. Το ζητούμενο είναι να δούμε γιατί αυτά τα φαινόμενα δεν έπαψαν παρά τις τιμωρίες που επιβλήθηκαν, αλλά αντιθέτως επαναλαμβάνονται.
Η απάντηση βρίσκεται στον ταξικό χαρακτήρα του στρατού και γενικότερα του κράτους. Όπως εξηγούμε διαρκώς, το αστικό κράτος δεν είναι μια ουδέτερη μηχανή που μπορεί να τη διαχειριστεί μια κυβέρνηση προς όφελος των εργατικών συμφερόντων. Συγκεκριμένα ο ελληνικός στρατός έχει δημιουργηθεί από την ελληνική αστική τάξη για την καταπίεση του εργαζόμενου λαού και την υπεράσπιση των συμφερόντων της από τους ανταγωνιστές καπιταλιστές άλλων χωρών, ιδιαίτερα των γειτονικών. Οι αξιωματικοί του στρατού, ιδιαίτερα οι ανώτεροι και οι ανώτατοι, προέρχονται από την αστική τάξη με κάθε είδους προνόμια και απολαβές. Σε αντίθεση με τους φαντάρους και τους κατώτερους αξιωματικούς, οι «γαλονάδες» είναι δεμένοι με χίλια νήματα με την αστική τάξη και αντιπροσωπεύουν τα αντιδραστικά συμφέροντά της μέσα στον στρατό. Ειδικά σε περιόδους αστάθειας όπως η σημερινή που κλονίζεται η σταθερότητα του καπιταλιστικού συστήματος, βγαίνουν στην επιφάνεια τα πιο αντιδραστικά στοιχεία του στρατού όπως οι «ΟΥΚάδες».
Από αυτή τη σκοπιά λοιπόν, οι Μαρξιστές δεν είμαστε αντίθετοι στις στρατιωτικές παρελάσεις γενικά, αλλά συνδέουμε το ζήτημα αυτό με τον ταξικό χαρακτήρα του στρατού και την ταξική φύση του κράτους. Αν στην εξουσία υπήρχε μια αληθινά αριστερή κυβέρνηση που θα δημιουργούσε έναν αληθινά δημοκρατικό, λαϊκό στρατό που θα υπερασπιζόταν ένα σοσιαλιστικό κράτος, τότε οι παρελάσεις θα είχαν έναν τελείως διαφορετικό, προοδευτικό χαρακτήρα.
Εκεί που οι μαρξιστές είμαστε γενικά αντίθετοι, είναι οι μαθητικές παρελάσεις, που σήμερα έχουν στόχο να εμφυσήσουν στους νέους μιλιταριστικές και εθνικιστικές ιδέες ήδη από το σχολείο. Ακόμα και στις συνθήκες ενός σοσιαλιστικού, εργατικού κράτους ο θεσμός της υποχρεωτικής παρέλασης τον νέων της δημόσιας εκπαίδευσης υπό την οποιαδήποτε σημαία συνιστά πράξη προβολής της νεανικής προσωπικότητας και επίδειξης κρατικού αυταρχισμού, ασυμβίβαστου με την ουσία μιας εργατικής σοσιαλιστικής δημοκρατίας.
Οι κομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή λοιπόν τις παρελάσεις της 25ης Μαρτίου, υπερασπίζουμε τις ακόλουθες προτάσεις – διεκδικήσεις;
-
Άμεση κατάργηση του αντιδραστικού θεσμού των μαθητικών παρελάσεων.
-
Άμεση απόταξη των διοικητών και των εκπαιδευτών των σωμάτων που παρέλασαν εκφωνώντας σωβινιστικά και εθνικιστικά συνθήματα (ΟΥΚ, «Ευέλπιδες» κ.α).
-
Εκ βάθρων, δημοκρατική επανίδρυση του στρατού, με πλήρη κατάργηση των προνομίων των υψηλόβαθμων αξιωματικών, εκλογή τους από τους φαντάρους και τους κατώτερους αξιωματικούς, έλεγχο και επαναπροσδιορισμό των στρατιωτικών δαπανών και ολόκληρου του πλαισίου και των κανόνων λειτουργίας του στρατεύματος από τις μαζικές εργατικές και λαϊκές οργανώσεις.
Κωνσταντίνος Αυγέρος – Μέλος Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Μυτιλήνης
