Οι σεισμοί που τραντάζουν το νησί αυτές τις μέρες είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι για τους κατοίκους της Σαντορίνης. Αυτό το ειδυλλιακό μέρος, που προσφέρει δουλειά σε πολλούς από εμάς, λειτουργεί σε δύο ταχύτητες: αυτή που βιώνουν οι τουρίστες και αυτή που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι που εργάζονται σκληρά (υπάλληλοι ξενοδοχείων, κουζίνα, μπαρ, εργάτες γης κλπ). Οι δε επιχειρηματίες που ρημάζουν το νησί τις τελευταίες δεκαετίες, στην πλειοψηφία τους δεν μένουν καν στο νησί. Από μια απόσταση ασφάλειας, μακριά από τις οδούς «σκοτώστρες», τις κατακερματισμένες κλινικές και τον επικίνδυνο συνωστισμό σε δρομάκια της Καλντέρας από ορδές τουριστών, μπορούν να απολαμβάνουν τα κέρδη τους. Ένας μικρόκοσμος άγριου καπιταλισμού, το «στολίδι του Αιγαίου», τώρα βρίσκεται στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης (εν μέρει και σαν αντιπερισπασμός από το θέμα της συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών), με επιπτώσεις όχι μόνο στην εικόνα του νησιού στους τουρίστες αλλά και στην ταξική συνείδηση των κατοίκων της Σαντορίνης.
Χρόνια τώρα τα σπίτια που νοικιάζουμε σε τιμές ανάλογες ή και υψηλότερες της Αθήνας, είναι είτε προχειροκατασκευές, είτε παλιά κτίρια που χρήζουν ανακαίνισης. Ζυγίζουμε κατά πόσο θα κρατήσει το χρυσοπληρωμένο διαμερισματάκι μας σε έναν επικείμενο «μεγάλο» σεισμό, ενώ η ακραία ακατάλληλη ρυμοτομία δεν αφήνει ανοιχτούς χώρους όπου θα μπορούμε να τρέξουμε χωρίς να φοβόμαστε ότι θα μας πλακώσει το αυθαίρετο κτίριο του διπλανού ξενοδοχείου. Και αν θέλει κάποιος να ξεφύγει, θα πρέπει να αγοράσει εισιτήριο που πλησιάζει τον μισό του μηνιαίο μισθό. Όσοι έχουμε μείνει πίσω, δεν έχουμε άλλη επιλογή. Χωρίς εμάς, δεν θα μπορέσει να υπάρξει οικονομική ζωή στο νησί.
Η απάντηση της κυβέρνησης σε αυτή την κατάσταση ήταν να κηρύξει κατάσταση «έκτακτης ανάγκης», χωρίς να κάνει κανέναν λόγο για επίταξη αεροπλάνων και πλοίων για την εκκένωση, ή για ασφαλείς χώρους για τη διαμονή των κατοίκων. Πρόκειται για άλλο ένα επικοινωνιακό παιχνίδι της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αντίστοιχο της «φάρσας» του 112 (το οποίο μας ενημέρωσε δύο μέρες μετά την έναρξη των σεισμών ότι υπάρχει κίνδυνος σεισμών στο νησί…). Η αγωνία της κυβέρνησης άλλωστε είναι να μην πληγεί ο τουρισμός, όπως είπε ο Πρωθυπουργός στην επίσκεψη του στο νησί. Όπως και το καλοκαίρι με το μήνυμα έκκλησης του Δήμου προς τους κατοίκους να περιορίσουμε τις μετακινήσεις μας για να έχουν χώρο οι τουρίστες να κυκλοφορούν, βλέπουμε πως οι ανάγκες της ραχοκοκκαλιάς της σαντορινιάς οικονομίας, οι εργάτες, μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Σαν μια μικρογραφία του πού βαδίζει ο ελληνικός καπιταλισμός και ποιες προτεραιότητες θέτει, βιώνουμε την απόλυτη αδιαφορία από τους κατέχοντες και τους πολιτικούς τους υπαλλήλους, τη δεξιά νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Νίνα Χρήστου
κάτοικος και εργαζόμενη στη Σαντορίνη