Αύριο είναι η ημέρα των ψηφοφοριών της συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ. Δεκάδες μέλη του ΣΥΡΙΖΑ απ’ όλη την Ελλάδα – παρά την προκλητική απόπειρα φίμωσής τους από τη διορισμένη Γραμματεία – τολμούν να καταθέσουν για ψήφιση μια εναλλακτική Διακήρυξη, παλεύοντας ενάντια στην προοπτική ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει ένα κόμμα της χρεοκοπημένης σοσιαλδημοκρατίας, υπερασπίζοντας την επιλογή ενός επαναστατικού – σοσιαλιστικού ΣΥΡΙΖΑ. Καλούμε κάθε αριστερό αγωνιστή – αντιπρόσωπο στη συνδιάσκεψη που ασπάζεται αυτή την επιλογή, να ψηφίσει τη Διακήρυξή μας. Εδώ δημοσιεύουμε μια σύνοψή της, η οποία παρουσιάστηκε στην ομιλία του σ. Σταμάτη Καραγιαννόπουλου στην κεντρική εκδήλωση παρουσίασης της Εναλλακτικής Επαναστατικής Διακήρυξης στις 23/11 στην ΑΣΟΕΕ.
– Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Η κυρίαρχη φιλολογία για το «καλό κλίμα των τελευταίων μηνών έναντι της Ελλάδας»,
Για την «αναγνώριση των θυσιών του ελληνικού λαού από τους δανειστές» και για τη «διάθεση για επιβράβευση της φιλοτιμίας της κυβέρνησης Σαμαρά» αποδείχθηκε μια μεγάλη απάτη.
– Το ναυάγιο του «Eurogroup» της Τρίτης, επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά, τη θεμελιώδη εκτίμηση των μαρξιστών του ΣΥΡΙΖΑ :
η διεθνής καπιταλιστική κρίση, που μέχρι τώρα έχει οδηγήσει την Ελλάδα και τον υπόλοιπο Ευρωπαϊκό Νότο στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ουσιαστικά από τα ευρωπαϊκά και διεθνή επιτελεία του κεφαλαίου.
– Κανένα από τα ισχυρότερα καπιταλιστικά κράτη – ούτε φυσικά η Γερμανία – δεν είναι διατεθειμένο να χρηματοδοτήσει και να εγγυηθεί τα χρέη της Ελλάδας και των άλλων υπερχρεωμένων.
– Η συνταγή τους παραμένει και θα παραμένει μόνο μια. Τα χρέη που γέννησε η κρίση του καπιταλισμού πρέπει να τα πληρώσουν μόνο οι εργαζόμενοι.
– Ποια είναι λοιπόν η άμεση προοπτική για την καπιταλιστική Ευρώπη; Αργά ή γρήγορα, με την ύφεση να εξαπλώνεται στην Ευρώπη, αυξάνοντας την τάση για υπερχρέωση σε όλες της χώρες, τα πιο εκτεθειμένα κράτη θα σπρωχθούν εκτός ενιαίου νομίσματος και η ίδια η ύπαρξη του ευρώ θα τεθεί σε αμφισβήτηση.
– Το ναυάγιο του «Eurogroup» της Τρίτης είναι μόνο ο πρώτος σταθμός σε αυτή την πορεία, ανεξάρτητα από το αν τελικά θα καταβληθεί η εκκρεμούσα δόση του δανείου της τρόικας στην Ελλάδα.
– Η δόση έτσι κι αλλιώς, μπορεί απλά μόνο να επιβραδύνει την κίνηση της Ελλάδας προς τη χρεοκοπία.
– Ακόμα και η ίδια η ελληνική άρχουσα τάξη, η οποία στο όνομα της παραμονής στο ευρώ έχει ισοπεδώσει το βιοτικό επίπεδο των εργαζόμενων
– όπως δείχνουν τα τελευταία άρθρα του «Βήματος» – συνειδητοποιεί ότι τα περιθώρια στενεύουν και αρχίζει να ετοιμάζει το έδαφος για την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, ζητώντας από το εργατικό κίνημα και την Αριστερά «εθνική συναίνεση».
– Σε αυτές τις συνθήκες, η πολιτική στάση, οι θέσεις και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μετατρέπεται στο βασικό, μαζικό κόμμα των εργαζόμενων στη χώρα, είναι κρίσιμη.
– Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Μέσα από τη θεαματική άνοδο της απήχησης του ΣΥΡΙΖΑ, για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες, ένας εκπρόσωπος του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος, βρίσκεται τόσο κοντά στην εξουσία.
– Αυτή η εξέλιξη δεν είναι ελληνική ιδιαιτερότητα.
– Σηματοδοτεί την αρχή μιας αριστερής στροφής σε όλη την Ευρώπη, κάτω από την επίδραση της βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού.
– Σύμφωνα με τις θεμελιώδεις ιδέες της κομμουνιστικής ιδεολογίας, η παρούσα κρίση είναι μια καπιταλιστική κρίση υπερπαραγωγής.
– Δεν είναι δηλαδή το αποτέλεσμα της «κακοδιαχείρισης» της οικονομίας, αλλά το προϊόν της βασικής καπιταλιστικής αντίφασης.
– Της αντίφασης
ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής από τη μία πλευρά
και στην ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής
και τη λειτουργία τους με σκοπό το κέρδος από την άλλη.
– Ταυτόχρονα όμως, η σφοδρότητα, η διάρκεια και η έκταση αυτής της κρίσης, αποδεικνύουν ότι δεν είναι μια απλή φάση στον αέναο καπιταλιστικό κύκλο ανάπτυξη – κρίση – ύφεση αλλά
– η απόδειξη του ιστορικού αδιεξόδου του καπιταλισμού
και
– η αρχή – όπως οι ίδιοι οι επιφανείς αστοί οικονομολόγοι ομολογούν – μιας ολόκληρης περιόδου συρρίκνωσης των παραγωγικών δυνάμεων και δραματικής υποχώρησης του βιοτικού επιπέδου των μαζών.
– Όπως εξηγούσε το πάντα επίκαιρο «Κομμουνιστικό Μανιφέστο», οι αστοί προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν τις κρίσεις δημιουργούν πιο βαθιές και πιο εκτεταμένες κρίσεις.
– Αυτό αποδείχθηκε περίτρανα την τελευταία περίοδο.
– Για να αποφύγουν μια βαθειά ύφεση το 2008, οι αστοί κρατικοποίησαν τις δικές τους ζημιές.
– Έτσι όμως δημιούργησαν γιγάντια κρατικά χρέη παγκόσμια.
– Και τώρα, η νέα κίνηση της παγκόσμιας οικονομίας προς την ύφεση, μεταβάλει τα κρατικά χρέη σε «βόμβα» έτοιμη να εκραγεί.
– Σήμερα πάλι, η απόπειρά τους να αντιμετωπίσουν τα μεγάλα κρατικά χρέη φορτώνοντάς τα στους ώμους των εργαζόμενων μαζών με μόνιμη λιτότητα, οξύνει περεταίρω την κρίση και απειλεί ακόμα και την ανεπτυγμένη Δύση, με επιστροφή στη βαρβαρότητα.
– Δεν αρκεί λοιπόν να λέμε, όπως κάνει η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ ότι η κρίση είναι «δομική».
– Χρειάζεται να τονίζουμε ότι η κρίση θέτει μπροστά μας ξανά το θεμελιώδες ιστορικό δίλλημα: Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα!
– Ο σοσιαλισμός δεν είναι ένα όραμα ή ένας αφηρημένος στρατηγικός στόχος, όπως παρουσιάζεται από την Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και τις ηγεσίες όλων των συνιστωσών που την συναποτελούν.
– Είναι μια επείγουσα ιστορική και κοινωνική αναγκαιότητα.
– Και για να είμαστε πιο ακριβείς, ο σοσιαλισμός μπορεί να είναι όραμα και αφηρημένος στρατηγικός στόχος μόνο για γραφειοκράτες και διανοουμένους που ακόμα δεν έχουν ξεβολευτεί από την κρίση.
– Για τα 2,5 εκ φτωχούς και το 1,5 εκ ανέργους της χώρας, ο σοσιαλισμός δεν είναι όραμα, αλλά ζήτημα ζωής ή θανάτου!
– Σύντροφοι και συντρόφισσες,
– ο σοσιαλισμός έχει ένα πολύ συγκεκριμένο κοινωνικό και οικονομικό περιεχόμενο,
δεν είναι μια αφηρημένη αξία, ούτε ένα πείραμα αλληλεγγύης σα μικρή νησίδα μέσα στον καπιταλισμό.
– Στηρίζεται στην εγκαθίδρυση κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και κεντρικού, δημοκρατικού σχεδιασμού της οικονομίας.
– Η παραδοχή αυτής της θεμελιώδους θέσης από την Αριστερά, έχει νόημα μόνο αν οδηγεί στη διαμόρφωση του ανάλογου προγράμματος και της ανάλογης πρότασης εξουσίας.
– Αυτό σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διαθέτει ένα πρόγραμμα που θα ανατρέπει τον καπιταλισμό και θα θεμελιώνει το σοσιαλισμό!
– Η κατανόηση της ιστορικής αναγκαιότητας του σοσιαλισμού, δεν είναι ο μόνος λόγος που επιβάλει ένα τέτοιο πρόγραμμα.
– Υπάρχει ένας ακόμα σημαντικός λόγος:
– Σε συνθήκες μια τόσο βαθειάς ιστορικής κρίσης του καπιταλισμού, δεν μπορεί να υπάρξει καπιταλισμός με φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις, δεν μπορεί να υπάρξει σήμερα καπιταλισμός χωρίς λιτότητα.
– Η λιτότητα, τα Μνημόνια και ο νεοφιλελευθερισμός, είναι το παγκόσμιο πρόγραμμα του καπιταλισμού.
– Αν μια αριστερή κυβέρνηση δοκιμάσει ειλικρινά να καταργήσει τη λιτότητα και να κάνει επιμέρους φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις, θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα σφοδρό πόλεμο από τους καπιταλιστές, που θα αρνούνται να πληρώσουν φόρους και θα σαμποτάρουν την οικονομία με φυγή καταθέσεων και κεφαλαίων.
– Και αν η κυβέρνηση είναι πραγματικά αριστερή και φιλολαϊκή, θα αναγκαστεί να κοινωνικοποιήσει τις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις για να σώσει το λαό από τη μαζική φτώχεια και την ανεργία, με άλλα λόγια, θα αναγκαστεί – αν είναι πραγματικά αριστερή – να εφαρμόσει το πρόγραμμα του σοσιαλισμού.
– Πιο συγκεκριμένα,
η επερχόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, θα βρεθεί αντιμέτωπη με έναν αδυσώπητο πόλεμο από το ντόπιο και το ξένο κεφάλαιο.
– Η τρόικα δεν θα ανεχθεί αλλαγές στα Μνημόνια. Από τη στιγμή που οι Γερμανοί αστοί διαμηνύουν ότι δεν πρόκειται να χρηματοδοτήσουν τα χρέη του Νότου, δεν υπάρχουν τα παραμικρά περιθώρια για «επαναδιαπραγμάτευση».
– Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι εγκληματικό να φθάσει στην εξουσία με τη λογική του «βλέποντας και κάνοντας», όπως προτείνει η Διακήρυξη της Γραμματείας.
– Πρέπει να είναι πολιτικά έτοιμος!
– Όμως ο βαθμός ετοιμότητας του ΣΥΡΙΖΑ για την εξουσία δεν είναι ένα μεταφυσικό ζήτημα,
– Είναι ζήτημα πολιτικού προγράμματος.
– Για να ετοιμαστούμε λοιπόν πραγματικά για την εξουσία, η Πρωτοβουλία για έναν Επαναστατικό ΣΡΥΙΖΑ, πιστεύει ότι πρέπει από τώρα να υπερασπίσουμε δημόσια – όχι ένα σχέδιο Β ή Γ- αλλά ένα πρόγραμμα σοσιαλιστικό.
– Αυτό πρέπει να περιλαμβάνει πρώτα από όλα, πειστικές απαντήσεις στο θεμελιώδες ερώτημα που θέτουν στους βουλευτές μας οι αστοί και δυστυχώς, δεν το απαντούν ως τώρα με επάρκεια.
– Που θα βρούμε τη χρηματοδότηση για την περίφημη παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανόρθωση του βιοτικού επιπέδου του λαού;
– Η διακήρυξη της Γραμματείας απαντάει : από ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα!
– Αλλά τα έσοδα από τη φορολογία από μόνα τους, δεν είναι αρκετά,
-ειδικά, από τη στιγμή που δεν προτείνεται από την Γραμματεία ο εργατικός έλεγχος για να αποκαλυφθούν οι φορολογικές απάτες του κεφαλαίου.
– Η Πρωτοβουλία για έναν Επαναστατικό ΣΥΡΙΖΑ προσθέτει με τη διακήρυξη της: τα έσοδα θα τα βρούμε όχι μόνο από τη βαριά φορολογία του πλούτου και του κεφαλαίου,
αλλά και από άλλες 3 πρόσθετες βασικές πηγές :
1Η πρόσθετη πηγή : Η μονομερής διαγραφή του χρέους, που θα απαλλάξει τη χώρα από ένα τρομερό βάρος ,από το οποίο δεν πρόκειται ποτέ από μόνοι τους να την απαλλάξουν οι κερδοσκόποι πιστωτές.
– Το να μιλάμε για «επαναδιαπραγμάτευση», είναι σα να αναγνωρίζουμε αυτό το χρέος σαν χρέος των εργαζόμενων.
– Όμως το χρέος, όπως εξηγούμε με στοιχεία στην εναλλακτική διακήρυξη, είναι το αποτέλεσμα του διεφθαρμένου αστικού κράτους και της ίδιας της κρίσης του καπιταλισμού
– Τα δάνεια δεν λαμβάνονται για μισθούς και συντάξεις!
– Η αλήθεια είναι ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
– Είναι οι περικοπές των μισθών και των συντάξεων που χρηματοδοτούν τους τόκους των δανείων.
– Τα στοιχεία από τον προϋπολογισμό του 2013 είναι αποκαλυπτικά: Στα τρία χρόνια των Μνημονίων τα δάνεια που υποτίθεται ότι έχουν εκταμιευθεί για την Ελλάδα (αν συμπεριλάβουμε και την δόση που ακόμα δεν έχει δοθεί) ανέρχονται στα 156 δισ. ευρώ.
– Το ίδιο διάστημα όμως, ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει σε τοκογλύφους και κερδοσκόπους κατόχους ομολόγων ποσό που ξεπερνάει τα 202 δισ. ευρώ!
– Το αληθινό δίλημμα είναι συγκεκριμένο και δεν χωράει διαπραγμάτευση : είτε οι συντάξεις, τα νοσοκομεία, τα σχολεία και οι θέσεις εργασίας – είτε τα κέρδη των τοκογλύφων.
2η πρόσθετη πηγή : η δημιουργία ενός νέου κράτους, χωρίς σπατάλες και διαφθορά. Πως θα γίνει αυτό; Έχει απαντήσει ο Λένιν και η Οκτωβριανή επανάσταση, την οποία, ενώ την «τιμούν» τυπικά οι ηγεσίες όλων των συνιστωσών, αρνούνται να υπερασπίσουν το πολιτικό της περιεχόμενο σήμερα.
– Αυτό το νέο φθηνό και αδιάφθορο κράτος θα γίνει πράξη βασικά :
– Αν όλοι οι αξιωματούχοι, από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι τον τελευταίο διευθυντή κρατικών υπηρεσιών αμείβονται όσο ο ειδικευμένος εργάτης,
– αν οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των εργαζόμενων, με ειδικές επιτροπές κατά χώρο και πανελλαδικά, αποκτήσουν τη δυνατότητα να ελέγχουν το σύνολο των κρατικών δαπανών,
Και
η 3η πρόσθετη πηγή : πάνω από όλα, τα έσοδα θα βρεθούν από τις κοινωνικοποιήσεις (δηλαδή τις κρατικοποιήσεις, με εργατικό έλεγχο και διαχείριση) των μεγάλων επιχειρήσεων στη βιομηχανία, το εμπόριο και τις υπηρεσίες,
οι οποίες έτσι, θα απαλλαγούν από τη σημερινή λειτουργία τους με σκοπό το καπιταλιστικό κέρδος και θα μπορούν να χρηματοδοτήσουν τις κοινωνικές ανάγκες.
– Για το σκοπό αυτό, πιο συγκεκριμένα, χρειάζεται η άμεση μετατροπή σε κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις και η ένταξη σε ενιαίους κοινωνικοποιημένους φορείς κατά κλάδο:
· των υπαρχόντων κρατικών επιχειρήσεων
· των μεγάλων επιχειρήσεων στις οποίες έχει το κράτος μετοχικά μερίδια
· των μεγάλων επιχειρήσεων που ιδιωτικοποιήθηκαν
· των μεγάλων επιχειρήσεων που έκλεισαν με την κρίση ή που θα κλείσουν στο πλαίσιο του οικονομικού πολέμου ενάντια στην κυβέρνηση της Αριστεράς
· και από εκεί και πέρα,
η κυβέρνηση της Αριστεράς σε συνεργασία με τα συνδικάτα, θα πρέπει να καταρτίσει ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την κοινωνικοποίηση όλων των μεγάλων επιχειρήσεων κατά οικονομικό κλάδο, με κριτήριο
την έκταση που αντικειμενικά καταλαμβάνουν στην εθνική οικονομία και τον κλάδο τους,
το μερίδιό τους στις συνολικές πιστώσεις και στα συνολικά κέρδη, στις εξαγωγές, στη διαμόρφωση των τιμών, στην απασχόληση και γενικότερα στην οικονομική ζωή της χώρας.
– Δυο συνήθη αποπροσανατολιστικά ζητήματα προβάλλουν συνήθως, όσοι αρνούνται τις κοινωνικοποιήσεις;
– Το πρώτο είναι που θα βρει το κράτος τα λεφτά για τις εξαγορές;
– Η απάντηση είναι ότι οι κοινωνικοποιήσεις δεν είναι εξαγορές. Είναι μέτρο επαναστατικό για να ελεγχθεί συνειδητά η οικονομία από την κοινωνία και να σχεδιαστεί με σκοπό να μην πεθάνουν από την πείνα οι εξαθλιωμένοι εργαζόμενοι και άνεργοι!
– Αποζημίωση μπορεί να προβλεφθεί μόνο για μικρομετόχους και μόνο σε περίπτωση αποδεδειγμένης ανάγκης!
– Το δεύτερο είναι ότι τάχα οι κοινωνικοποιήσεις οδηγούν στη γραφειοκρατία και τον κρατισμό.
– Αυτό είναι λάθος
– Όπως εξηγούμε στη Διακήρυξή μας
– Όλες οι κοινωνικοποιημένες εταιρείες θα πρέπει να διοικούνται δημοκρατικά, όχι από διορισμένες, αλλά από εκλεγμένες και ανακλητές διοικήσεις,
– που ενδεικτικά, μπορούν να αποτελούνται κατά 1/3 από εργαζόμενους του συγκεκριμένου χώρου, 1/3 από τους εργαζόμενους καταναλωτές (Συνδικάτα, Αγροτικούς και άλλους επαγγελματικούς συλλόγους, Τοπική Αυτοδιοίκηση) και 1/3 από τους εκπροσώπους της εκλεγμένης κυβέρνησης.
–
– Επιπρόσθετα, κοινωνικοποιημένη – σχεδιασμένη οικονομία δεν σημαίνει ότι θα κρατικοποιηθεί η πλειοψηφία των επιχειρήσεων, που είναι σήμερα μικρές και μεσαίες.
– Στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, η Κυβέρνηση της Αριστεράς οφείλει να παράσχει πιστώσεις και κίνητρα για τη συνένωση τους σε μεγαλύτερες μονάδες και για τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό τους,
– εντάσσοντας τες βεβαίως αμέσως σε ένα κεντρικό πλάνο συμπληρωματικής και όχι ανταγωνιστικής λειτουργίας με τους κοινωνικοποιημένους φορείς, αλλά και σταδιακής και εθελοντικής πλήρους συνένωσης με αυτούς στο μέλλον.
– Για να μπορέσει ασφαλώς να λειτουργήσει αρμονικά μια σχεδιασμένη κοινωνικοποιημένη οικονομία, θα πρέπει να θεσμοθετηθεί η κοινωνικοποίηση του συνόλου των τομέων των μεταφορών, των συγκοινωνιών, της ύδρευσης, της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, του ορυκτού πλούτου, των υποδομών και των κατασκευών,
– με τη δημιουργία ενιαίων κοινωφελών οργανισμών, που θα διοικούνται και αυτοί σύμφωνα με το πρότυπο που περιγράψαμε πριν για τις κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις.
– Να λοιπόν που θα βρούμε τα έσοδα για μισθούς συντάξεις και κοινωνικές ανάγκες!
– Με αυτόν τον δρόμο, σύντομα, θα έχουμε μόνιμα και διαρκώς αυξανόμενα πλεονάσματα.
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
– Η Διακήρυξη της «Πρωτοβουλίας για έναν επαναστατικό ΣΥΡΙΖΑ» προτείνει ακόμα τις ακόλουθες βασικές προγραμματικές θέσεις:
1ον) Τη νομοθετική κατοχύρωση του εργατικού ελέγχου στις επιχειρήσεις για να αποκαλυφθούν οι φορολογικές και άλλες απάτες του κεφαλαίου και να ελεγχθεί η ακρίβεια στην πηγή της.
– Οι διεφθαρμένες, γραφειοκρατικές και ανεξέλεγκτες υπηρεσίες του αστικού κράτους δεν μπορούν να διεξάγουν έναν αποτελεσματικό πόλεμο ενάντια στη φοροδιαφυγή και την ακρίβεια.
– Οι επιτροπές εργατικού ελέγχου των μεμονωμένων επιχειρήσεων, θα πρέπει να εκλέξουν σε ειδικές συνδιασκέψεις μια Πανελλαδική Επιτροπή Εργατικού Ελέγχου, που θα αποτελέσει πολύτιμο στήριγμα της κυβέρνησης της Αριστεράς.
– Η Πανελλαδική Επιτροπή Εργατικού Ελέγχου πρέπει να γνωστοποιεί ενώπιων του λαού τα πορίσματά της, ξεκαθαρίζοντας ποια είναι τα εισοδήματα και ποιες οι δαπάνες της κοινωνίας, ποιο είναι το μερίδιο που οικειοποιούνται από το εθνικό εισόδημα οι καπιταλιστές σαν άτομα και η τάξη τους σαν σύνολο.
– Η εφαρμογή του εργατικού ελέγχου με αυτό τον τρόπο θα βοηθήσει τις πλατιές λαϊκές μάζες να συνειδητοποιήσουν την ανάγκη για ένα άλλο οικονομικό μοντέλο, συνειδητού κοινωνικού σχεδιασμού και ελέγχου της οικονομίας.
– Πάνω από όλα, ο ίδιος ο εργατικός έλεγχος αποτελεί το πιο πολύτιμο μέσο εκπαίδευσης των εργαζόμενων πάνω στο πώς μπορεί να διοικηθεί μια δημοκρατικά σχεδιασμένη, κοινωνικοποιημένη οικονομία.
-2ον) Την πραγματοποίηση του ιστορικού αιτήματος του εργατικού κινήματος για μείωση του εργασίμου χρόνου όσο απαιτείται για να βρουν δουλειά όλοι οι άνεργοι!
Η Κυβέρνηση της Αριστεράς σε συνεργασία με τα συνδικάτα και την Πανελλαδική Επιτροπή Εργατικού Ελέγχου, πρέπει να διεξάγει μια αναλυτική εθνική απογραφή,
με σκοπό την αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων εργατικών χεριών, μέσα από την ενιαία μείωση του εργάσιμου χρόνου.
3ον) Την Κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, με τη δημιουργία μιας ενιαίας κρατικής τράπεζας – στρατηγείου για τον ορθολογικό σχεδιασμό ολόκληρης της οικονομίας,
που θα διοικείται σύμφωνα με το δημοκρατικό πρότυπο των κοινωνικοποιημένων επιχειρήσεων που περιγράψαμε.
4ον) Την κατάργηση του διεφθαρμένου αστικού κρατικού μηχανισμού και την ίδρυση ενός νέου
που εκτός από τη κατάργηση των μισθολογικών προνομίων των αξιωματούχων και τον εργατικό έλεγχο όλων των δαπανών που περιγράψαμε προηγουμένως, θα περιλαμβάνει
– έναν αληθινά εκδημοκρατισμένο στρατό, με εκλεγμένες επιτροπές φαντάρων και κατώτερων αξιωματικών, με δημοκρατική εκλογή και έλεγχο των αξιωματικών.
και
– σώματα ασφαλείας χωρίς τα σημερινά όργανα αστυνόμευσης και καταστολής των αγώνων, που θα υπάγονται στον απευθείας έλεγχο των μαζικών οργανώσεων του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας.
Ταυτόχρονα, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να στοχεύσει στην συντομότερη δυνατή ψήφιση ενός νέου Συντάγματος, που θα κατοχυρώνει:
· σαν κοινωνική κατάκτηση την κοινωνικοποιημένη, δημοκρατικά σχεδιασμένη οικονομία
· την αιραιτότητα και ανακλητότητα όλων των κρατικών αξιωματούχων
· ένα νέο εκλογικό σύστημα που θα προβλέπει την εκλογή αυξημένου αριθμού βουλευτών από εργατικές περιφέρειες και μεγάλες πόλεις
5ον) Την εφαρμογή μιας ταξικής, διεθνιστικής εξωτερικής πολιτικής
με την αποχώρηση από το ΝΑΤΟ και το διώξιμο των αμερικάνικων βάσεων από τη χώρα.
Και την
ανοιχτή και διαρκή έκκληση στους ευρωπαίους εργαζόμενους για κοινό αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό, με τελικό σκοπό τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης!
– Σύντροφοι και συντρόφισσες,
– η απόπειρα εφαρμογής ενός τέτοιου προγράμματος συνιστά σύγκρουση και πόλεμο με την καπιταλιστική ΕΕ, που από τη φύση της και τις ιδρυτικές της αρχές, δεν μπορεί να ανεχτεί
τις κοινωνικοποιήσεις και τον δημοκρατικό σχεδιασμό της οικονομίας.
– Ο πόλεμος από τα επιτελεία της ΕΕ θα εκφραστεί αναπόφευκτα και με έξωση από το ευρώ.
– Σε αυτή την περίπτωση η έκδοση ενός νέου νομίσματος θα είναι ένα αναγκαστικό βήμα για να γίνουν πληρωμές και να τροφοδοτηθεί η σχεδιασμένη οικονομία με ένα νομισματικό σύμβολο των παραγόμενων αξιών.
–
– Αλλά εδώ πρέπει να είμαστε προσεκτικοί !
– Η έκδοση νομίσματος θα μας επιβληθεί από τα πράγματα για να επιβιώσει η σχεδιασμένη οικονομία, αλλά από μόνη της δε λύνει κανένα πρόβλημα!
– Γι’ αυτό το αληθινό δίλημμα δεν είναι ευρώ η δραχμή, όπως έχουν παρασυρθεί και υποστηρίζουν πολλές τάσεις και οργανώσεις στο ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά,
– αλλά πρόγραμμα διαχείρισης του καπιταλισμού ή σοσιαλιστικό πρόγραμμα ανατροπής του καπιταλισμού!
– Τόσο το σύνθημα της εξόδου από το ευρώ, όσο και εκείνο της υπεράσπισης του ευρώ, συγχύζουν τους εργαζόμενους, αποπροσανατολίζοντας τους από τα κύρια, επαναστατικά, σοσιαλιστικά καθήκοντα της εποχής μας.
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
– Είναι βέβαιο ότι αν επιχειρηθεί να εφαρμοστεί ένα τέτοιο πρόγραμμα στην Ελλάδα, ο πόλεμος – όχι μόνο από την ΕΕ – αλλά συνολικά από το διεθνές κεφάλαιο θα είναι μεγάλος, με σκοπό τη διεθνή απομόνωση της χώρας.
– Για ένα διάστημα θα δημιουργηθούν αναπόφευκτα ελλείψεις ή περιορισμένη πρόσβαση σε αναγκαία εισαγόμενα αγαθά.
–
– Σε αυτό τον πόλεμο όμως, θα έχουμε δύο πολύτιμους συμμάχους που θα μας εξασφαλίσουν τη νίκη:
– Ο πρώτος είναι η ίδια η κοινωνικοποιημένη – σχεδιασμένη οικονομία η μόνη ασπίδα κοινωνικής προστασίας.
– Οι παραγωγικές δυνάμεις της χώρας, απελευθερωμένες από το ζυγό του κέρδους
– θα μπορούν να εξασφαλίσουν ότι δεν θα υπάρξει πείνα και στερήσεις βασικών αγαθών για κανέναν εργαζόμενο!
– Ο δεύτερος πολύτιμος σύμμαχος είναι ο ισχυρότερος που μπορεί να υπάρξει : είναι οι εργαζόμενοι ολόκληρης της Ευρώπης!
– Οι μαζικές, συντονισμένες πανευρωπαϊκές απεργιακές κινητοποιήσεις της περασμένης βδομάδας έδειξαν σε μικρογραφία,
πως ότι και αν επιχειρήσουν να κάνουν ενάντια σε μια επαναστατική Ελλάδα,
πάνω στη βάση των κοινών προβλημάτων της ευρωπαϊκής εργατικής τάξης,
το επαναστατικό παράδειγμα της Ελλάδας θα εξαπλωθεί παντού και θα σπάσει σύντομα την απομόνωση που θα επιχειρήσει το κεφάλαιο να μας επιβάλει.
– Πρέπει λοιπόν να συνειδητοποιήσουμε πως άλλος δρόμος δεν υπάρχει!
– Ο άλλος δρόμος είναι μόνο ο δρόμος του καπιταλισμού με τα διαδοχικά Μνημόνια και την μέχρι θανάτου ανεργία και εξαθλίωση!
– Σας καλούμε λοιπόν,
με αφετηρία τη συνδιάσκεψη
να δώσετε μαζί μας τον αγώνα για έναν ΣΥΡΙΖΑ επαναστατικό και σοσιαλιστικό
που δεν θα προδώσει τις ελπίδες και την εμπιστοσύνη του εργαζόμενου λαού
– Γιατί εμείς πιστεύουμε ότι
– η δεξιά πορεία του ΣΥΡΙΖΑ στα πρότυπα του ΠΑΣΟΚ δεν είναι σε καμία περίπτωση νομοτέλεια!
–
– Η αντίθετη, η επαναστατική πορεία του είναι εφικτή, αρκεί να παλέψουμε για αυτή συνειδητά και οργανωμένα!
–
– Συνειδητά και οργανωμένα, όλοι μαζί,
μέσα από την Πρωτοβουλία για έναν Επαναστατικό ΣΥΡΙΖΑ!
{fcomment}
