Τα αποτελέσματα των χθεσινών Ευρωεκλογών στην Ελλάδα ανέδειξαν ως αδιαφιλονίκητα κυρίαρχη τάση στο εκλογικό σώμα την αποχή και συνιστούν συντριπτική ήττα για τη ΝΔ και την κυβέρνηση.
Τα εκλογικά αποτελέσματα από τη φύση τους, σε τελική ανάλυση, δεν αποτυπώνουν για τη συνείδηση της κοινωνίας τίποτα περισσότερο από μια «φωτογραφία της στιγμής». Επιπλέον, η ύπαρξη της τεράστιας αποχής που εμφανίστηκε χθες, υπονομεύει την προσπάθεια να βγουν απόλυτα ασφαλή συμπεράσματα για την πολιτική κατεύθυνση της κοινωνικής συνείδησης. Ωστόσο, με μια στοιχειωδώς προσεκτική ματιά στα χθεσινά αποτελέσματα διακρίνονται αξιόπιστα οι γενικές πολιτικές τάσεις, επιτρέποντάς μας να βγάλουμε ορισμένα βασικά συμπεράσματα.
Ξεκαθαρίζουμε από την αρχή ότι στην ανάλυσή μας είμαστε υποχρεωμένοι να χρησιμοποιήσουμε ως βασικό μέτρο σύγκρισης τα αποτελέσματα των τελευταίων εθνικών εκλογών (Ιούνιος 2023) και όχι εκείνα των προηγούμενων Ευρωεκλογών. Ο Μάης του 2019, με τα κολοσσιαίας σημασίας διεθνή και εγχώρια γεγονότα που έχουν ακολουθήσει από τότε (πανδημία, διεθνής έκρηξη πληθωρισμού, πόλεμος στην Ουκρανία, απότομη κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ κ.α.), βρίσκεται πάρα πολύ μακριά μας, αφού πλέον έχει διαμορφωθεί ένα πολύ διαφορετικό πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό.
Αποχή: αποτύπωση μαζικής πολιτικής δυσαρέσκειας
Η επίσημη αποχή ανήλθε χθες σε ποσοστό 58,61%. Ασφαλώς, η μη «εκκαθάριση» των εκλογικών καταλόγων από εκλογείς που διαμένουν μόνιμα στο εξωτερικό ή που ο πιθανός θάνατός τους δεν έχει ακόμα καταγραφεί, είναι παράγοντες που δυσκολεύουν τον ακριβή προσδιορισμό του αριθμού των απεχόντων. Έτσι, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το ό,τι σύμφωνα με στοιχεία που είχε δώσει στη δημοσιότητα ο Γ.Γ. του Υπουργείου Εσωτερικών μετά τις εκλογές της 21ης Μάη του 2023, στους εκλογικούς καταλόγους υπάρχουν τουλάχιστον 179.000 ονόματα ανθρώπων άνω των 100 ετών που έχουν πεθάνει χωρίς να έχουν ακόμα διαγραφεί, και ακόμα περίπου 100.000 ονόματα άλλων αποθανόντων επειδή τα ληξιαρχεία αργούν 1-2 χρόνια να δηλώσουν τους θανάτους στο Υπουργείο. Επιπλέον, θα πρέπει να αφαιρέσουμε και 300.000 έως 500.000 άτομα που είναι μόνιμοι μετανάστες και δεν αισθάνονται ότι υπάρχει νόημα να συμμετάσχουν σε εκλογές που διεξάγονται με την ευθύνη του ελληνικού κράτους.
Αν αφαιρέσουμε από τους συνολικά 5.752.593 ψηφοφόρους που τυπικά απείχαν χθες αυτούς τους περίπου 600-800.000 ψηφοφόρους που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται στους καταλόγους, απομένουν περίπου 5.000.000 ψηφοφόροι που πραγματικά επέλεξαν την αποχή στις χθεσινές εκλογές. Αυτός είναι ένας τεράστιος αριθμός και αντιπροσωπεύει ένα ποσοστό πραγματικής αποχής σχεδόν 51%, το οποίο πιστοποιεί ότι η αδιαφιλονίκητα κυρίαρχη τάση των χθεσινών εκλογών ήταν η αποχή.
Το χθεσινό, είναι το μεγαλύτερο ποσοστό αποχής που έχει καταγραφεί σε όλες τις ως τώρα ενιαία διεξαγόμενες εκλογικές διαδικασίες στη χώρα (Εθνικές εκλογές, Ευρωεκλογές, Α’ Γύροι Δημοτικών και Περιφερειακών εκλογών), τουλάχιστον για την περίοδο της Μεταπολίτευσης, δηλαδή για τα 50 τελευταία χρόνια! Ξεπέρασε κατά πολύ τις τελευταίες εθνικές εκλογές όπου το ποσοστό της αποχής (46.26%) ήταν ήδη το υψηλότερο για τα δεδομένα των εθνικών εκλογών. Επίσης, ξεπέρασε και το προηγούμενο ρεκόρ αποχής σε Ευρωεκλογές στην Ελλάδα, το οποίο είχε σημειωθεί τον Ιούνιο του 2009 (48%).
Σε σύγκριση με τις εθνικές εκλογές του Ιουνίου του 2023 είχαμε 1.211.607 νέους απέχοντες. Η τεράστια αυτή αύξηση των απεχόντων μέσα σ’ έναν χρόνο, και συνολικά το φαινόμενο της αποχής, εκφράζει μια έντονη δυσαρέσκεια πλατιών μαζών του εκλογικού σώματος ενάντια στην κυβέρνηση, και γενικότερα – ως τμήμα ενός πανευρωπαϊκού φαινομένου – ενάντια στο διεφθαρμένο και αντιδραστικό αστικό πολιτικό σύστημα. Ταυτόχρονα, οφείλεται και στην απογοήτευσή τους από την έλλειψη μιας ορατής εναλλακτικής λύσης εξουσίας προς όφελος της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Η μεγάλη αποχή δεν εκφράζει μια αφηρημένη, ατομική τάση των ψηφοφόρων για πολιτική απάθεια και αδιαφορία, έξω και πέρα από τις συνθήκες που διαμορφώνει η υπάρχουσα κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. Μια τέτοια ερμηνεία αθωώνει την άρχουσα τάξη και τις ηγεσίες των υπαρχόντων κοινοβουλευτικών κομμάτων, τα οποία με τη στάση τους, άλλο περισσότερο και άλλο λιγότερο, διαμορφώνουν και επηρεάζουν αυτή την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. Κανείς από όλους αυτούς δεν έχει το δικαίωμα σήμερα να «κουνά το δάχτυλο» στους απέχοντες.
Ιδιαίτερα, τα γνωστά κόμματα που μιλούν στο όνομα της Αριστεράς, είτε εξέλεξαν είτε απέτυχαν να εκλέξουν Ευρωβουλευτές, έχουν τις δικές τους σοβαρές πολιτικές ευθύνες για την αύξηση της αποχής, αφού απέτυχαν με την πολιτική τους να δώσουν κίνητρο σε εκατοντάδες χιλιάδες δυσαρεστημένους ψηφοφόρους για να πάνε στην κάλπη. Με αυτή την έννοια, δεν δικαιούνται καθόλου να μέμφονται τους απέχοντες και να τους χρεώνουν τη δική τους πολιτική αποτυχία. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο από τη στιγμή που οι απέχοντες, και ειδικά εκείνοι που είχαν ψηφίσει τον περσινό Ιούνιο, είναι ψηφοφόροι που σ’ ένα μεγάλο ποσοστό προέρχονται από τη ΝΔ και αρνήθηκαν να στραφούν σε μια δεξιά ή ακροδεξιά εκλογική επιλογή.
Γενικότερα, η μεγάλη πλειονότητα των απεχόντων είναι «σάρκα από τη σάρκα» της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Ανήκει στα πιο πληβειακά τους τμήματα, που χάνουν ή έχουν χάσει εντελώς κάθε εμπιστοσύνη στον καπιταλισμό και τη ψευδεπίγραφη αστική δημοκρατία. Είναι άνθρωποι που στο μεγαλύτερο τμήμα τους μπορούν να μπουν ενεργά στο πολιτικό προσκήνιο μόνο σε μια επαναστατική κατάσταση, και γι’ αυτό αποτελούν βασικό και αναπόσπαστο τμήμα της μελλοντικής επιρροής ενός μαζικού επαναστατικού εργατικού κόμματος.
Στροφή στα δεξιά;
Από τα πρώτα λεπτά μετά την ανακοίνωση των χθεσινών αποτελεσμάτων, για μία ακόμα φορά έχουν κάνει την εμφάνισή τους στην Αριστερά οι φωνές που μιλούν για μαζική στροφή της κοινωνίας στα δεξιά, «συντηρητικοποίηση» ή ακόμα και για «εκφασισμό». Οι φωνές αυτές απηχούν τις απόψεις κυρίως των ηγεσιών κομμάτων της Αριστεράς που είτε ηττήθηκαν σοβαρά χθες (Νέα Αριστερά, ΜέΡΑ25), είτε σημείωσαν ένα κακό, αλλά μη καταστροφικό, αποτέλεσμα (ΚΚΕ). Με αυτές τις αβάσιμες εκτιμήσεις επιχειρούν από κοινού να κρύψουν τη δική τους πολιτική ανεπάρκεια πίσω από τη μικρή, όπως θα δούμε, άνοδο των ποσοστών της Άκρας Δεξιάς, αξιοποιώντας και το γενικότερο κλίμα σύγχυσης που διαμορφώνουν οι πραγματικές επιτυχίες που είχε η Ακροδεξιά σε ορισμένες χώρες στις χθεσινές Ευρωεκλογές.
Όμως οι αριθμοί των χθεσινών αποτελεσμάτων μιλούν από μόνοι τους. Το αθροιστικό ποσοστό του πολιτικού στρατοπέδου Δεξιάς και Ακροδεξιάς είναι 48,77%, ενώ στις εθνικές εκλογές του Ιουνίου του 2023 το ποσοστό αυτό ήταν 54,48%. Οι συνολικές τους ψήφοι χθες ήταν 1.939.928, ενώ τον Ιούνιο του 2023 ήταν 2.838.000. Με άλλα λόγια, μέσα σε έναν χρόνο η Δεξιά και η Ακροδεξιά έχασαν αθροιστικά 5,71 ποσοστιαίες μονάδες και σχεδόν 898.000 ψήφους! Αυτό αποδεικνύει περίτρανα ότι αυτή τη στιγμή στην κοινωνία δεν λαμβάνει χώρα κάποια δεξιά στροφή ή συντηρητικοποίηση, αλλά ότι η κύρια τάση είναι η μαζική δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση και το αστικό καθεστώς, καθώς και η πολιτική απογοήτευση από την έλλειψη μιας ορατής εναλλακτικής λύσης εξουσίας.
Στο μειοψηφικό πλέον, εκλογικά ενεργό μέρος των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους, όπως είχε φανεί και στις δύο εθνικές εκλογές του 2023, η κύρια τάση είναι η πολιτική πόλωση προς τα δεξιά και τ’ αριστερά. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι τα κόμματα που βρίσκονται στα δεξιά της ΝΔ και στ’ αριστερά του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, συγκεντρώνουν ως σύνολο πολύ υψηλά ποσοστά.
Τα αθροίσματα ποσοστών και ψήφων της πέραν της ΝΔ (Άκρο)Δεξιάς ήταν χθες 20,46% και 814.326 αντίστοιχα, από 13,93% και 722.678 αντίστοιχα που ήταν τον Ιούνιο του 2023. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να μιλήσουμε για μια αξιοσημείωτη στροφή προς την Άκρα Δεξιά, αφού παρά τις 989.720 χαμένες ψήφους της ΝΔ, η Άκρα Δεξιά κατάφερε να κερδίσει μόλις 90.720 περισσότερες ψήφους .
Από την άλλη πλευρά, τα κόμματα που βρίσκονται στ’ αριστερά του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ (έστω και μόνο τυπικά στ’ αριστερά για ορισμένες περιπτώσεις όπως η Νέα Αριστερά), έλαβαν ένα αθροιστικό ποσοστό 18,42% και 746.630 ψήφους. Το συνολικό αυτό ποσοστό μάλιστα αυξήθηκε κατά 3,89 ποσοστιαίες μονάδες, αφού τον Ιούνιο του 2023 ήταν 14,53%. Σε αριθμό ψήφων οι απώλειες των κομμάτων που κινούνται σ’ αυτόν τον χώρο, ήταν μόλις σχεδόν 12.000 χιλιάδες, αφού τον Ιούνιο του 2023 είχαν λάβει συνολικά 758.537 ψήφους.
Αυτό το αποτέλεσμα, φανερώνει φυσικά την παρούσα αδυναμία της Αριστεράς να εκφράσει πολιτικά την τεράστια δυσαρέσκεια και οργή των μαζών, αλλά απέχει πάρα πολύ από το να μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια συνολική ήττα της Αριστεράς. Αντίστοιχα, και η μικρή ενίσχυση της Άκρας Δεξιάς σε συνθήκες μεγάλης αποδυνάμωσης του συνολικού ποσοστού του δεξιού πολιτικού στρατοπέδου, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως νίκη.
ΝΔ: συντριβή με ιστορικές διαστάσεις, η «συριζοποίηση» έρχεται
Η ΝΔ έλαβε χθες ποσοστό 28,31% και 1.125.602 ψήφους, ενώ στις εθνικές εκλογές τον Ιούνιο του 2023 είχε λάβει 2.115.322 ψήφους και 40,79%, έχασε δηλαδή 12,5 ποσοστιαίες μονάδες και 989.720 ψήφους! Ο Κυρ. Μητσοτάκης προεκλογικά, γεμάτος αλαζονεία και αυτοϊκανοποίηση, αντανακλώντας την αυξανόμενη απομόνωση της άρχουσας τάξης από τον λαό, είχε το θράσος να θέσει τον «πήχη» των εκλογικών προσδοκιών της ΝΔ στο αποτέλεσμα των προηγούμενων Ευρωεκλογών, του Μάη του 2019. Τότε η ΝΔ είχε λάβει 33,12% και 1.873.137 ψήφους. Τελικά στο πλαίσιο μιας δίκαιης τιμωρίας της κυβερνητικής αλαζονείας, σε σύγκριση με τον ίδιο τον «πήχη» που έθεσε ο Μητσοτάκης, η ΝΔ έχασε 4,81% και 747.535 ψήφους!
Το μέγεθος της χθεσινής συντριβής της ΝΔ αποκτά ιστορικές διαστάσεις, αν λάβουμε υπόψη ότι ακόμα και η απαξιωμένη και σε διαρκή κρίση από τα χτυπήματα του μαζικού αντιμνημονιακού κινήματος κυβερνητική ΝΔ του Αντ. Σαμαρά, στις Ευρωεκλογές του 2014 είχε καταφέρει να λάβει 173.346 περισσότερες ψήφους από το χθεσινό αποτέλεσμα που είχε η «ισχυρή» κυβέρνηση του «καταλληλότερου πρωθυπουργού» Κυρ. Μητσοτάκη (στις Ευρωεκλογές του 2014 η ΝΔ είχε λάβει 1.298.948 ψήφους).
Ακόμα χειρότερα για τον επηρμένο «καταλληλότερο», το χθεσινό αποτέλεσμα της ΝΔ συνιστά το νέο αρνητικό ρεκόρ ψήφων για τη ΝΔ στην ιστορία της, σε όλες τις διαδικασίες εκλογών, εθνικών ή ευρωπαϊκών! Το προηγούμενο αρνητικό ρεκόρ της ήταν στην καρδιά της περιόδου κρίσης του αστικού μνημονιακού στρατοπέδου, στις εθνικές εκλογές του Μάη του 2012, όταν επί ηγεσίας Αντ. Σαμαρά είχε λάβει 1.192.102 ψήφους. Και τώρα η ΝΔ του Μητσοτάκη έλαβε 66.500 ψήφους λιγότερες!
Το αποτέλεσμα αυτό δείχνει την αυξανόμενη εγκατάλειψη της ΝΔ από τα μικροαστικά στοιχεία που της έδωσαν το περιβόητο 41% του καλοκαιριού του 2023, ως αποτέλεσμα της ταχύτατα αυξανόμενης φτωχοποίησής τους από τη ληστρική ακρίβεια, την υπερφορολόγηση και την οικονομική επιβράδυνση. Έτσι, δεν μπορούσε παρά να παγώσει τα χαμόγελα των αλαζονικών εγκεφάλων της άρχουσας τάξης και να τους δημιουργήσει έκδηλο (σε όλα τα χθεσινοβραδινά τηλεοπτικά πάνελ) προβληματισμό και ανησυχία.
Είναι βέβαιο ότι πλέον η καρέκλα του Μητσοτάκη τρίζει και ήδη τα σενάρια για μια αναγκαία στο μέλλον διάδοχη κατάσταση στη ΝΔ έχουν αρχίσει να μπαίνουν στο τραπέζι. Ό,τι και αν κάνουν όμως οι στρατηγοί της άρχουσας τάξης, είναι τόσο μεγάλη η δυσαρέσκεια που αναπτύσσεται για την εξουσία της πάνω στο έδαφος της γενικότερης ιστορικής κρίσης και του αδιεξόδου του καπιταλισμού, που θα μετατρέψει αναπόφευκτα το κόμμα της στο νέο μεγάλο ασθενή μετά τον απαξιωμένο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα. Έτσι, την αυτοϊκανοποίηση των γαλάζιων ηγετών και στελεχών που θεωρούσαν πως το κόμμα τους δεν θα υποστεί ποτέ τα πρόσφατα παθήματα του ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη διαδεχθεί ο τρόμος μπροστά στην αναπόφευκτη «συριζοποίηση» της ΝΔ.
Άκρα Δεξιά: χωρίς ιδιαίτερη δυναμική (ακόμα)
Η ελληνική Ακροδεξιά, με τις χθεσινές εκλογικές της επιδόσεις απέδειξε ότι είναι (ακόμα) πολύ αδύναμη για να καταφέρει να δώσει αντιδραστική κατεύθυνση σε ένα μεγάλο μέρος του όγκου της λαϊκής δυσαρέσκειας που αναπτύσσεται ενάντια την κυβέρνηση.
Η Ελληνική Λύση του ακροδεξιού δημαγωγού Κυρ. Βελόπουλου έλαβε χθες 9,30% και 369.727 ψήφους. Με δεδομένο ότι τον Ιούνιο του 2023 είχε λάβει 4,44% και 231.491 ψήφους, ενισχύθηκε αποφασιστικά, αφού υπερδιπλασίασε το ποσοστό της και κέρδισε 138.236 περισσότερες ψήφους. Ωστόσο, εδώ θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι ένα σημαντικό μέρος από αυτές τις νέες ψήφους προήλθαν «εκ δεξιών» της Ελληνικής Λύσης, ως αποτέλεσμα της ντε φάκτο διάλυσης του κωμικού φασιστικού θιάσου των Σπαρτιατών, ο οποίος τον Ιούνιο του 2023 είχε καταφέρει να λάβει 243.922 ψήφους.
Η ίδια βασική πηγή ψήφων, όπως φαίνεται ξεκάθαρα από τα αποτελέσματα, τροφοδότησε σε σημαντικό βαθμό και την «έκπληξη» της Φωνής Λογικής της επίδοξης Ελληνίδας Μελόνι, Αφρ. Λατινοπούλου, που εξέλεξε ευρωβουλευτή λαμβάνοντας 3,04% και 120.753 (τον Ιούνιο του 2023 είχε λάβει μόλις 0,43% και 22.347 ψήφους). Από την άλλη πλευρά όμως, από τη φθορά της ΝΔ και τη διάλυση των Σπαρτιατών δεν ωφελήθηκε καθόλου η Νίκη, η οποία χθες με ποσοστό 4,37% και 173.574 ψήφους, έλαβε 19.550 λιγότερες ψήφους από όσες είχε αποσπάσει τον Ιούνιο του 2023 (είχε λάβει 3,70% και 193.124 ψήφους).
Ωστόσο, η μικρή αθροιστική άνοδος της Ακροδεξιάς στην Ελλάδα και η πολύ μεγαλύτερη άνοδός της σε ορισμένες άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αποτελούν μια ιστορική προειδοποίηση. Όσο στην κοινωνία δεν κάνει την εμφάνισή της μια επαναστατική εναλλακτική λύση εξουσίας προς όφελος της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, η ακροδεξιά δημαγωγία θα κερδίζει έδαφος, παραπλανώντας τα μικροαστικά στρώματα και τα πιο καθυστερημένα τμήματα της εργατικής τάξης και της νεολαίας, και προσφέροντας ένα προσωρινό σωσίβιο στο αστικό καθεστώς «με αντισυστημικό» μανδύα.
Η «Κεντροαριστερά» σε τέλμα
Οι χθεσινές εκλογές επιβεβαίωσαν το τέλμα στο οποίο βρίσκεται η εκλογική απήχηση της λεγόμενης Κεντροαριστεράς (ή σωστότερα τέως Αριστεράς και νυν ντε φάκτο Κεντροδεξιάς) και την αδυναμία της να επωφεληθεί από τη μεγάλη εκλογική φθορά της ΝΔ.
Παρά την εντύπωση νίκης που προσπαθεί να καλλιεργήσει στην κοινή γνώμη το συγκρότημα του «ολιγάρχη» Μαρινάκη (Βήμα κ.λπ.) και η ηγετική ομάδα του Στ. Κασσελάκη, ο νέος ΣΥΡΙΖΑ-Κόμμα Κασσελάκη, έλαβε χθες 14,92% και 593.133 ψήφους, όταν τον Ιούνιο του 2023 ο παλιός καταρρέων ΣΥΡΙΖΑ του Αλ. Τσίπρα είχε λάβει 17,83% και 930.013 ψήφους. Δηλαδή έχασε μέσα σε έναν χρόνο 336.000 ψήφους! Το ΠΑΣΟΚ του Ν. Ανδρουλάκη, που υποτίθεται ότι θα επωφελούταν από την κρίση και τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, λαμβάνοντας χθες 12,79% και 508.399 ψήφους, όχι μόνο δεν σημείωσε άνοδο σε σύγκριση με τον Ιούνιο του 2023, αλλά έχασε και 109.018 ψήφους (τον Ιούνιο του 2023 είχε λάβει 11,84% και 617.417 ψήφους). Η διασπαστική κάθοδος των Δημοκρατών του Ανδ. Λοβέρδου δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία, καθώς αυτό το κομματίδιο καταποντίστηκε, λαμβάνοντας μόλις 1,45% και 57.496 ψήφους.
Μακράν το πιο απογοητευτικό αποτέλεσμα από όλες τις άλλες συνιστώσες της Κεντροαριστεράς σημείωσε χθες η Νέα Αριστερά, η οποία έλαβε μόλις 2,45% και 97.554 ψήφους. Το αποτέλεσμα αυτό αποτέλεσε δίκαιη ανταμοιβή γι’ αυτό το συνονθύλευμα υπουργών και λοιπών μικρομεσαίων αξιωματούχων της μνημονιακής κυβέρνησης Τσίπρα που επιμένει να αυτοπροσδιορίζεται ως Αριστερά, και δικαιώνει πλήρως τον τίτλο «μνημονιακή σέχτα» που του είχαμε δώσει όταν γεννήθηκε πριν από λίγους μήνες.
Η γνωστοποίηση αυτής της νέας εκλογικής αποτυχίας της «Κεντροαριστεράς» έφερε ξανά στο προσκήνιο προτάσεις όπως αυτή του νέου σοσιαλδημοκράτη καριερίστα Δ. Τεμπονέρα και του υπουργού του παλιού ΠΑΣΟΚ Αντ. Κοτσακά, για μια «ενωμένη Κεντροαριστερά». Το γεγονός ότι το κείμενο αυτής της έκκλησης για ενότητα «ενάντια στη Δεξιά» δεν περιλαμβάνει ούτε μισή συγκεκριμένη φιλεργατική πολιτική θέση και δεν απευθύνεται παρά μόνο σε ηγεσίες κομμάτων που έχουν δώσει διαπιστευτήρια νομιμοφροσύνης στο καθεστώς μέσα από τη συμμετοχή τους σε κυβερνήσεις σκληρής λιτότητας, φανερώνει το τι μπορούν να περιμένουν οι εργαζόμενοι από μια τέτοια ενότητα. Αν πραγματοποιηθεί, θα συνιστά απλώς μια απόπειρα ματαίωσης της κοινής καταστροφής που απειλεί τη σταδιοδρομία μερικών εκατοντάδων καριεριστών πολιτικών, η οποία πρέπει να αφήσει παγερά αδιάφορη την εργατική τάξη.
ΚΚΕ: μια «αξιοπρεπής» ήττα
Το χθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα του ΚΚΕ μπορεί να χαρακτηριστεί μια «αξιοπρεπής» ήττα. Ήταν «αξιοπρεπής» γιατί το 9,25% και οι 367.769 ψήφοι που έλαβε το κόμμα αποτελεί καλύτερη επίδοση από τις Ευρωεκλογές του 2019, όπου είχε λάβει 5,35% και 302.603 ψήφους. Λαμβάνοντας 65.166 περισσότερες ψήφους από το 2019, επιβεβαίωσε την ύπαρξη ενός διακριτού τμήματος πρωτοπόρων εργαζόμενων και νέων που αρχίζουν να αναζητούν πολιτική λύση στις ιδέες του κομμουνισμού.
Παρ’ όλα αυτά, όπως ήδη έχουμε τονίσει στην αρχή του άρθρου, το μακρινό πλέον 2019 δεν μπορεί να αποτελεί μέτρο σύγκρισης. Έτσι, με δεδομένο ότι το κόμμα έλαβε 33.455 λιγότερες ψήφους από τον Ιούνιο του 2023 (είχε λάβει τότε 7,69% και 401.224 ψήφους), το χθεσινό αποτέλεσμα συνιστά αντικειμενικά μια πολιτική ήττα, γιατί ήρθε στην περίοδο μιας διπλής πολιτικής κρίσης, τόσο της δεξιάς κυβέρνησης, όσο και της λεγόμενης Κεντροαριστεράς. Και δυστυχώς, όπως αποδείχθηκε, από αυτήν την κρίση επωφελήθηκε (έστω ελάχιστα) η βαθιά συστημική Άκρα Δεξιά, αλλά απέτυχε παταγωδώς να επωφεληθεί το τυπικά – αλλά όχι ουσιαστικά, εξαιτίας της πολιτικής της ηγεσίας του – «επαναστατικό» ΚΚΕ.
Το εκλογικό αποτέλεσμα του ΚΚΕ στις 9 Ιουνίου επιβεβαίωσε την εκτίμηση που έχουμε επανειλημμένα διατυπώσει, ότι η κεντρική πολιτική γραμμή του κόμματος είναι οργανικά ακατάλληλη για να αναπτύξει την επιρροή και τις δυνάμεις του. Η επιλογή της άρνησης του καθήκοντος της προετοιμασίας ενός πραγματικού αγώνα για την εξουσία, η οποία αντανακλάται στην υπεράσπιση μόνο αμυντικών, «άμεσων» εργατικών αιτημάτων που δεν αμφισβητούν την καπιταλιστική ιδιοκτησία και το αστικό κράτος, έχει ως φυσικό της συμπλήρωμα μια παθητική τακτική στους εργατικούς και νεολαιίστικους αγώνες, και ως γενική ιδεολογικοπολιτική μήτρα την απολογητική του σταλινισμού. Αν αυτή η γραμμή δεν αλλάξει εκ θεμελίων, δεν μπορεί παρά να οδηγήσει μόνο σε νέες ήττες, τόσο το κόμμα, όσο και την εργατική τάξη.
Πλεύση που βαλτώνει, ΜέΡΑ που «νυχτώνει»
Η Πλεύση Ελευθερίας της Ζ. Κωνσταντοπούλου έλαβε χθες ποσοστό 3,40% και 135.310 ψήφους, σημειώνοντας χειρότερη επίδοση από εκείνη των εθνικών εκλογών του Ιουνίου του 2023, στις οποίες είχε λάβει 3,17% και 165.523 ψήφους. Το χθεσινό αποτέλεσμα φανερώνει ότι αυτό το προσωποπαγές και χωρίς σαφείς ιδεολογικοπολιτικές αρχές και πρόγραμμα κόμμα, η ηγεσία του οποίου αποκηρύσσει την αριστερή ταυτότητα και εξαντλείται σε μια γενικόλογη και αταξική ρητορική για τη δημοκρατία, δεν μπορεί να προσελκύσει τις μεγάλες μάζες των δυσαρεστημένων από την κυβέρνηση και την καπιταλιστική κρίση, και γι’ αυτόν τον λόγο δεν φαίνεται να έχει βιώσιμο μέλλον.
Το ΜέΡΑ25 – Ανατρεπτική και Οικολογική Αριστερά φανέρωσε την αδυναμία του να ανακάμψει από την εκλογική ήττα του Ιουνίου του 2023. Τότε το ΜέΡΑ25 είχε λάβει 2,50% και 130.378 ψήφους, ενώ χθες, σε πολύ ευνοϊκότερες πολιτικές συνθήκες, το κόμμα έλαβε μόλις 2,54% και 101.127 ψήφους. Κάπου εδώ, φαίνεται ότι κλείνει άδοξα ο πολιτικός κύκλος του ΜέΡΑ25. Αυτή η νέα πικρή ήττα συνιστά οριστική απόδειξη ότι η σοσιαλδημοκρατική ουτοπία της διεκδίκησης μιας «προοδευτικής» καπιταλιστικής ΕΕ χωρίς λιτότητα που πρεσβεύει ο Βαρουφάκης, δεν μπορεί να βρει ισχυρή απήχηση στους εργαζόμενους και τη νεολαία, οι οποίοι δεν ξεχνούν ότι δοκιμάστηκε κατά την περίοδο της «μαχητικής διαπραγμάτευσης» του πρώτου εξαμήνου του 2015, με τον ιδρυτή του ΜέΡΑ25 μάλιστα σε κεντρική κυβερνητική θέση, αλλά κατέρρευσε με «κρότο».
Τι να κάνουμε
Η επόμενη μέρα των Ευρωεκλογών βρίσκει την κυβέρνηση της ΝΔ να κυβερνά απόλυτα απονομιμοποιημένη, μόνο με την υποστήριξη του 11% του εκλογικού σώματος, αλλά και πιο ανασφαλή, και γι’ αυτό, αποφασισμένη να επιταχύνει την εφαρμογή του αντιδραστικού της προγράμματος, που δεν είναι άλλο από το πέρασμα του βάρους των χρεών και της κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού στις πλάτες της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Οι κοινοβουλευτικές εκλογές αποδείχθηκε και πάλι ότι δεν μπορούν να παρέχουν καμιά πραγματική πολιτική λύση στα βασικά προβλήματα των εργαζόμενων και της νεολαίας. Έτσι, χρειάζεται να δουλέψουμε συστηματικά και με ενθουσιασμό για να προετοιμάσουμε μια τέτοια λύση στο προσεχές μέλλον. Γι’ αυτό, κάθε εργαζόμενος και νέος που αυτοπροσδιορίζεται ως αντικαπιταλιστής ή κομμουνιστής οφείλει να παλέψει οργανωμένα για τη διάδοση ενός επαναστατικού κομμουνιστικού προγράμματος.
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, η καρδιά του παγκόσμιου κομμουνισμού χτυπάει στην Ιταλία, όπου ιδρύεται και τυπικά η ήδη ραγδαία αναπτυσσόμενη Επαναστατική Κομμουνιστική Διεθνής, η οποία συσπειρώνει στις γραμμές της σε κοινό αδελφικό συντονισμό χιλιάδες επαναστάτες από όλο τον κόσμο. Το ελληνικό της τμήμα, η Επαναστατική Κομμουνιστική Οργάνωση, σας καλεί να ενταχθείτε στις γραμμές του και να γίνετε μέλη της!
Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από τις χρεοκοπημένες πολιτικές των βαλτωμένων κομμάτων της σοσιαλδημοκρατίας και του σταλινισμού. Πρέπει να εμπιστευθούμε τις δικές μας δυνάμεις και τις ιδέες που δείχνουν τον μόνο δρόμο για να σωθεί η εργαζόμενη ανθρωπότητα από τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού. Να μην παραχωρήσουμε ούτε «σπιθαμή» σε αισθήματα απογοήτευσης και αποθάρρυνσης! Πολιτική λύση υπάρχει και βρίσκεται στον οργανωμένο και διεθνή αγώνα για τον γνήσιο κομμουνισμό. Οργανωθείτε σήμερα, και παλέψτε μαζί μας για μια επαναστατική κομμουνιστική λύση εξουσίας στην Ελλάδα, την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο!
Σταμάτης Καραγιαννόπουλος
