ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ – ΥΣΤΑΤΟΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ : ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ!
Πιεζόμενος ασφυκτικά από την επαναστατική οργή που κατέκλυσε τη χώρα με το ισχυρότερο απεργιακό κίνημα των τελευταίων δεκαετιών, κατέλαβε τα γήπεδα και ματαίωσε κρατικές παρελάσεις, ο επικεφαλής των πολιτικών απατεώνων που κυβερνούν τη χώρα, στη σημερινή του ομιλία στη Βουλή ξεπέρασε σε υποκρισία και πονηριά τον ίδιο του τον εαυτό. Ανήγγειλε δημοψήφισμα για την έγκριση της νέας συμφωνίας της Ευρωζώνης για το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, η οποία όπως είναι ήδη γνωστό βυθίζει ακόμα πιο βαθιά τον ελληνικό λαό σε ένα σκοτάδι λιτότητας, φτώχειας και ανεργίας χωρίς τέλος.
Η σύλληψη της ιδέας της διεξαγωγής δημοψηφίσματος για αυτό το θέμα, συνιστά έναν ύπουλο εκβιασμό του λαού για να υποκλαπεί η μεγαλύτερη δυνατή ανοχή στην αντιδραστική κυβερνητική πολιτική και να ανακάμψει με τον πλέον τεχνητό τρόπο το καταρρακωμένο κοινωνικό κύρος της κυβέρνησης.
Παρότι ο Παπανδρέου στον σημερινό του λόγο στη Βουλή παρουσίασε το δημοψήφισμα σαν μια «δημοκρατική επιλογή», η μέθοδος ενός τέτοιου δημοψηφίσματος συνιστά ακριβώς το αντίθετο. Είναι μια κλασσικά ολοκληρωτική μέθοδος.
Αυτό το κατανοεί εύκολα κάποιος αν αναλογιστεί το είδος του διλλήματος που θα τεθεί στον λαό από την κατά τα άλλα «δημοκρατική» κυβέρνηση Παπανδρέου. Ο λαός δεν θα έχει να επιλέξει ανάμεσα σε διαφορετικές πολιτικές επιλογές για το μέλλον του, αλλά απλά ανάμεσα σε ένα «ναι» ή ένα «όχι» σε μια δεδομένη συμφωνία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και των τραπεζών, για την οποία ο ίδιος δεν ρωτήθηκε και η οποία συνεχίζει σε μια σειρά πτυχές της να διαμορφώνεται ερήμην του, με μια διαδικασία «κεκλεισμένων των θυρών», στην οποία συμμετέχουν μόνο οι εκπρόσωποι των αρχουσών τάξεων. Οι θιασώτες του «ναι», κυβέρνηση, αστικά κόμματα, τρόικα και ΜΜΕ θα ασκήσουν εκβιαστική τρομοκρατία στον λαό ισχυριζόμενοι ότι ένα ενδεχόμενο «όχι» θα φέρει τη χώρα κοντά σε μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία που θα οδηγήσει στην αδυναμία να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις και στην επιστροφή στη δραχμή. Με άλλα λόγια, το δίλλημα που θα τεθεί στο λαό θα είναι : αποδοχή και νομιμοποίηση της συμφωνίας ή μαζική πείνα και εξαθλίωση από την επομένη του δημοψηφίσματος.
Τέλος, ο χρονικός προσδιορισμός του δημοψηφίσματος στον Γενάρη αποτελεί παράλληλα ένα τέχνασμα για να κερδηθούν 3 μήνες για την κυβέρνηση στην εξουσία, ώστε να περάσουν μερικά ακόμα κρίσιμα σκληρά μέτρα.
Η τακτική του πιστού υπηρέτη τους για προσφυγή σε δημοψήφισμα, έχει γίνει δεκτή με έντονο προβληματισμό από την ελληνική αστική τάξη και τους αξιωματούχους του ευρωπαϊκού και διεθνούς καπιταλισμού. Μέχρι τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος η αβεβαιότητα που θα επικρατήσει για το αν τελικά η συμφωνία θα επικυρωθεί από την ψήφο των Ελλήνων ή όχι, θα έχει αποσταθεροποιητικό ρόλο για τον ευρωπαϊκό καπιταλισμό. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος αν τελικά διεξαχθεί, πρακτικά θα απειλεί να τινάξει στον αέρα την συμφωνία στην οποία με κόπο κατέληξαν οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές την 27η Οκτωβρίου. Έτσι είναι πολύ πιθανό στον τυχοδιωκτικό πολιτικό ακροβατισμό του Παπανδρέου, οι έλληνες αστοί και οι αξιωματούχοι του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού να απαντήσουν με αφόρητες πιέσεις ώστε να μεταβάλει την τακτική του ή ακόμα και να δώσει το συντομότερο τη θέση της κυβέρνησής του σε μια άλλη, «σταθερότερη» μέσα από εκλογές ή μη.
Η τοποθέτηση του ύπουλου διλλήματος του δημοψηφίσματος από την κυβέρνηση, στο άκουσμά της, είναι δεδομένο ότι δημιουργεί σύγχυση στις τάξεις των εργαζόμενων. Όμως ταυτόχρονα, η συνειδητοποίηση της αυταρχικής και εκβιαστικής του φύσης, καθώς και η επερχόμενη κλιμάκωση της επίθεσης στο βιοτικό επίπεδο των εργαζόμενων μαζών που απορρέει από τη νέα συμφωνία στην Ευρωζώνη, όσο πλησιάζουμε προς το δημοψήφισμα θα αυξάνουν το μίσος τους για την κυβέρνηση και θα δημιουργήσουν έτσι τις προϋποθέσεις για έναν ακόμα πιο μαχητικό και μαζικό αγώνα εναντίον της, οδηγώντας την σε πτώση πολύ πριν προλάβει να κάνει το δημοψήφισμα ή – αν τελικά καταφέρει να φθάσει μέχρι το δημοψήφισμα – στο να υποστεί ένα συντριπτικό «όχι» που θα σημάνει το τέλος της.
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η αναγγελία δημοψηφίσματος είναι μια ακόμα ένδειξη ότι η πίεση από την επαναστατική οργή του εργαζόμενου λαού έχει οδηγήσει αυτή την κυβέρνηση στην απώλεια της ψυχραιμίας της και σε σπασμωδικές, τυχοδιωκτικές ακόμα και από τη σκοπιά της εξυπηρέτησης των καπιταλιστικών συμφερόντων κινήσεις. Αυτό σημαίνει ότι τώρα είναι η κατάλληλη ώρα για να της δοθεί από το εργατικό κίνημα η «χαριστική βολή».
Οι αγωνιστές του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς πρέπει να ασκήσουν τεράστια πίεση στις ηγεσίες να σταματήσουν εδώ και τώρα την παθητική στάση που οδήγησε στην απότομη ανακοπή του απεργιακού κινήματος αμέσως μετά την μεγαλειώδη 48ωρη γενική απεργία, με το θλιβερό φαινόμενο να μένει ουσιαστικά αναπάντητη η κρατική δολοφονία ενός απεργού διαδηλωτή. Μόνη λύση είναι μια καλά οργανωμένη γενική πολιτική απεργία διαρκείας, οργανωμένη από τα συνδικάτα και απεργιακές επιτροπές σε κάθε εργατικό χώρο, με σκοπό την εκλογή στην εξουσία μιας εργατικής κυβέρνησης που θα διαγράψει το ληστρικό χρέος και θα εφαρμόσει ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα. Πάνω στη βάση της υποστήριξης αυτής της λύσης πρέπει να συγκροτηθεί σήμερα ένα ενιαίο μέτωπο πάλης όλων των μαζικών οργανώσεων της εργατικής τάξης και των μαζικών δυνάμεων και κομμάτων της Αριστεράς.
Μαρξιστική Φωνή
