Ο κορονοϊός υπήρξε μόνο η αφορμή. Οι επιχειρηματίες, αυτή η… συμπαθής, πολύπαθη και καταταλαιπωρημένη τάξη, συντρέχουν στο κράτος, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την πανδημία. Έτσι, κατά χιλιάδες έθεσαν τους ανθρώπους τους οποίους απασχολούν στο πρόγραμμα αναστολής συμβάσεων. Ως εδώ καλά. Από κει και πέρα, όμως, το ελληνικό δαιμόνιο έχει σπάσει κάθε ρεκόρ εφευρετικότητας.
Δεν αρκούνται μόνο στο ότι δεν πληρώνουν μισθούς, αλλά πιέζουν τους υπαλλήλους τους να εργαστούν από το σπίτι. Αυτό το μοντέρνο είδος απασχόλησης λέγεται τηλε-εργασία. Καραμπινάτη παρανομία, αλλά ποιος νοιάζεται για τέτοια ψιλά πράγματα; Οι άνθρωποι θα καταθέσουν κάποιο ποσό ως δωρεά (εκπίπτει των φόρων για όσους ενδιαφέρονται) σε κάποιο νοσοκομείο, ευαγές ίδρυμα ή ακόμη καλύτερα σε κάποια ιερά μητρόπολη, θα κάνουν το σταυρό τους και από κει πάνε και οι άλλοι. Ωστόσο, για να επανερχόμαστε, αναστολή σύμβασης σημαίνει παύση εργασίας. Πού πατάνε; Στο γεγονός ότι απαιτείται η συναίνεση των… υπηκόων τους. Γιατί ο καπιταλισμός φημίζεται για τις δημοκρατικές ευαισθησίες του. Ε, αν μερικές φορές ξεφεύγει η δόση δημοκρατίας, τι να κάνουμε; Συμβαίνουν κι αυτά.
Τώρα στο θέμα μας. Όπως όμως και να έχει, οι εργαζόμενοι πρέπει να συμφωνήσουν με τους εργοδότες για επιπλέον μισθολογική καταβολή -όσο χρόνο απασχολούνται, ενώ βρίσκονται σε καθεστώς αναστολής. Άλλοι πάλι -πιο προχωρημένοι- με αυτό το 800άρι του κράτους ζητούν από τους υπαλλήλους τους να δίνουν στα καλά αφεντικά τη διαφορά, καθώς σήμερα οι περισσότεροι… μαύροι αμείβονται με λιγότερα από 800 ευρώ. Θέλουν -δημοκρατικά πάντα- η διαφορά να πάει στην τσέπη τους.
Οι… επιχειρηματικές απόψεις, για το καλό της… εθνικής οικονομίας, δεν σταματούν εδώ. Ορισμένοι βλέπουν πιο μακριά, προτείνοντας συμβιβασμό είτε με μη καταβολή του πασχαλινού Δώρου είτε με χρέος που οφείλουν προς τους ανθρώπους των εταιριών τους. Τα νέα Μαθηματικά είναι πολύ απλά: Παίρνεις μισθό 600. Σου δίνει το κράτος 800; Κάτι πρέπει να γίνει με τα υπόλοιπα 200. Θα το βαφτίσουμε έναντι Δώρου, έναντι χρέους παρελθόντων μηνών, κάτι θα βρούμε. Καλή διάθεση να υπάρχει. Έτσι κάνουν οι άντρες οι σωστοί, οι πρόστυχοι. Βάζουν συνεταίρους τους το κράτος και τους υπαλλήλους τους. Στα κέρδη; Α πα πα πα. Στις ζημιές και στα δύσκολα, βρε σεις! Δεν… στρίβετε καθόλου; Σου λέει: «Τι θα κάνουν οι πτωχοί Μπιθουλαίοι; Πού θα βρουν καλύτερα;».
Εννοείται ότι ο κλάδος των media πρωτοστατεί στις νέες μορφές εργασίας και αμοιβών. Τα 21 εκατ. ευρώ δώρο για τις άδειες τηλεοπτικών συχνοτήτων, τα οποία γλίτωσαν το 2020, με απόφαση των αρίστων, φαίνεται πως δεν ήταν αρκετά. Όλα αυτά τα χρόνια της δεκαετούς μνημονιακής λαίλαπας, τραπεζίτες, επιχειρηματίες, εφοπλιστές, μιντιάρχες και λοιπές… δημοκρατικές δυνάμεις είχαν τις οικονομικές εξυπηρετήσεις από τις κυβερνήσεις. Μα λιγότερες ασφαλιστικές εισφορές, μα… τόνωση του επιχειρείν με τέτοια δώρα, μα νομοθετικές παρεμβάσεις για μισθούς-φιλοδωρήματα, πάντως, κανείς τους δεν πρέπει να έμεινε με το παράπονο. Κερδίζουν 100, δίνουν 10 για την αντιμετώπιση του κορονοϊού και κάνουν και το κομμάτι τους. Και βέβαια το φθινόπωρο θα υπάρξουν… ανακατατάξεις στην αγορά εργασίας, για να το διατυπώσω όσο πιο επιστημονικά μπορώ.
Τελικά, στην ανθρώπινη ιστορία δεν πρέπει να έχει εφευρεθεί πιο επινοητικό και αρπαχτικό σύστημα από τον καπιταλισμό. Ένα σύστημα το οποίο νοιάζεται μόνο για την κερδοφορία των ολίγων εις βάρος της ζωής των πολλών. «Κάθε κέρδος είναι μια αδικία σε κάποιον», έλεγε ο Αριστοτέλης Ωνάσης. Ε, κάτι παραπάνω θα ήξερε από μας τα απολωλότα πρόβατα, βοήθειά μας. Μετανοείτε, χριστιανοί, για τις σκέψεις και μόνο που κάνετε, όπως θα έλεγε η Ιερά Σύνοδος, η οποία κρατά ψηλά τις αρχές του ουμανισμού, της ανθρωπιάς και κυρίως του Χριστιανισμού. Αν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός απέφευγε τα πολλά κομμουνιστικά, πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα… Πόσο πιο φίλος των ιεραρχών και των επιχειρηματιών θα γινόταν; Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου; Φτου μου και θου μου…
Αλέξανδρος Αρβανιτάς
