Η αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας στην Αμερική συνεχίζεται. Παρά την δημοσιοποίηση στοιχείων που δείχνουν αύξηση των θέσεων εργασίας τις τελευταίες εβδομάδες, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Οι δουλειές στον κατασκευαστικό τομέα, τη σπονδυλική στήλη κάθε οικονομίας, συνέχισαν να μειώνονται κατά τον Οκτώβρη για 38ο μήνα στη σειρά.
Για τη μεγάλη πλειοψηφία των Αμερικανών, οι ημέρες που υπήρχαν δουλειές υψηλής ποιότητας με ικανοποιητικούς μισθούς, συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, πλήρη ασφάλιση και συνταξιοδότηση, ανήκουν στο παρελθόν. Η ανεργία, η αύξηση των αστέγων και ακόμα η ύπαρξη πείνας στις ΗΠΑ, αποτελούν ένα σαρωτικό “κατηγορώ” απέναντι σε ένα σύστημα που προτάσσει τα κέρδη πάνω από τις ανθρώπινες ανάγκες.
Παρόλο που το ποσοστό ανεργίας φαίνεται να έπεσε από το 6,1 στο 6%, η πραγματική κατάσταση αποκρύπτεται με την κυβερνητική μέθοδο διαστρέβλωσης των στοιχείων. Σύμφωνα με την έκθεση για την «Κατανόηση της σοβαρότητας της παρούσας οικονομικής ύφεσης» που συντάχθηκε από τους Λι Πράις και Τζούλια Φάνγκαρντ, μια σειρά από παράγοντες θα πρέπει να ληφθούν υπόψη, ώστε να κατανοηθεί η σοβαρότητα της κρίσης στην αγορά εργασίας. Τέτοιοι παράγοντες είναι η απώλεια 2,4 εκατομμυρίων θέσεων πλήρους απασχόλησης από το 2001, η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης και του χρόνου εργασίας, το «χαμένο εργατικό δυναμικό» (δυναμικό που είναι περισσότερο από 1 χρόνο εκτός αγοράς εργασίας και δεν προσμετρείται). Αν τα επίσημα στοιχεία λάμβαναν υπόψη αυτούς τους παράγοντες αυτό θα σήμανε την εκτίναξη αυτόματα του ποσοστού ανεργίας στο 7,4%. Σε αυτή την οικονομική κάμψη, για πρώτη φορά στην ιστορία σημειώνουν οι συντάκτες της έκθεσης, δεν υπάρχει καμία ανάκαμψη για 31 συνεχόμενους μήνες, από τη στιγμή που η αμερικάνική οικονομία εισήλθε στην ύφεση, δηλαδή το Μάρτη του 2001.
Εξάπλωση της φτώχειας
Το έτος 2002 1,7 εκατομμύρια Αμερικάνοι προστέθηκαν σε αυτούς που βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας, φθάνοντας των αριθμό των φτωχών στα 34,6 εκατομμύρια. Αυτό είναι ούτε λίγο ούτε πολύ το 1/8 του πληθυσμού. Από αυτούς τα 13 εκ. είναι παιδιά. Στην πραγματικότητα οι ΗΠΑ βρίσκονται στη χειρότερη θέση ανάμεσα στα βιομηχανικά έθνη σε ότι αφορά το ποσοστό παιδικής φτώχειας και το προσδόκιμο όριο ζωής και αυτή η θλιβερή κατάσταση ολοένα και χειροτερεύει.
Τριανταένα εκατομμύρια Αμερικάνοι θεωρούνται «ανασφαλείς σχετικά με την εξασφάλιση τροφής», δηλαδή κυριολεκτικά δε γνωρίζουν από πού θα εξασφαλίσουν το επόμενο γεύμα τους. Από αυτούς πάνω από 9 εκατομμύρια βιώνουν συνθήκες πραγματικής πείνας όπως παραδέχεται το Αμερικάνικο Υπουργείο Γεωργίας. Ο αριθμός των Αμερικανών που επισκέπτονται καταλύματα που προσφέρουν φαγητό για απόρους έχει ανέβει από 17 σε 22 εκατομμύρια από τότε που τη διακυβέρνηση ανέλαβε ο Μπους. Τώρα υπάρχουν περισσότεροι Αμερικάνοι που ζουν σε συνθήκες φτώχειας από ότι το 1965.
Κι όμως οι ΗΠΑ είναι η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο! Που πηγαίνει όλος αυτός ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι; Αυτό δεν είναι καθόλου μυστήριο. Βρίσκεται στα χέρια μιας μικρής μειοψηφίας ζάπλουτων παράσιτων οι οποίοι εκμεταλλεύονται τη σκληρή δουλειά, το αίμα, τον ιδρώτα και τα δάκρυα των εργαζομένων. Η μόνη λύση είναι οι εργαζόμενοι να φτιάξουν το δικό τους κόμμα που θα παλέψει να γκρεμίσει αυτό το άδικο σύστημα και να οδηγήσει την αμερικανική κοινωνία σε μια σοσιαλιστική προοπτική για την οριστική εξάλειψη όλων των ταξικών ανισοτήτων.
Τζων Πήτερσον
Μετάφραση: Άγγελος Ηρακλείδης
