Η χθεσινή σύσκεψη του Αριστερού Ρεύματος του ΣΥΝ και η στάση μας
Χθες διεξήχθη πολύωρη σύσκεψη του Αριστερού Ρεύματος του ΣΥΝ, δηλαδή της οργανωμένης έκφρασης της αριστερής πλειοψηφίας του κόμματος, με τη συμμετοχή δεκάδων μελών και στελεχών.
Μέλη του ΣΥΝ που συμμετέχουν στη συντακτική επιτροπή της «Μαρξιστικής Φωνής» έδωσαν το παρών στη σύσκεψη, διανέμοντας ένα κείμενο προτάσεων για μια αριστερή διέξοδο από την κρίση του κόμματος και του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και λαμβάνοντας το λόγο στη συζήτηση.
Η συζήτηση ήταν πολύ ζωντανή και εστίασε στην κατάσταση που επικρατεί στο ΣΥΝ και στο ΣΥΡΙΖΑ. Τα κύρια χαρακτηριστικά που ανέδειξε ήταν η αγωνία της αριστερής βάσης να σταθεί το κόμμα στο ύψος των κρίσιμων περιστάσεων που διαμορφώνει η βαθειά καπιταλιστική κρίση και η πρωτόγνωρη επίθεση του κεφαλαίου στο βιοτικό επίπεδο της εργαζόμενης κοινωνίας, τα συμπτώματα κούρασης και απογοήτευσης που εμφανίζονται στις γραμμές του κόμματος αυτή την περίοδο σαν αποτέλεσμα της προβληματικής πολιτικής του παρουσίας και τέλος, οι αντικρουόμενες απόψεις που εκφράζονται στις τάξεις των μελών της ΚΠΕ για το ζήτημα του εκτάκτου συνεδρίου.
Το μέλος της Π.Κ του ΣΥΝ Ν. Φιλαδέλφειας – Ν. Χαλκηδόνας και μέλος της συντακτικής επιτροπής της «Μαρξιστικής Φωνής» σ. Σταμάτης Καραγιαννόπουλος, στην τοποθέτησή του ανέπτυξε τις θέσεις της εφημερίδας μας, αναφέροντας μεταξύ άλλων τα εξής : «Το σημαντικότερο καθήκον του κόμματος είναι να καταλάβει σωστά την περίοδο και τα καθήκοντα που θέτει στον ΣΥΝ. Σε μια περίοδο κρίσης των θεμελίων του καπιταλισμού, είναι ανάγκη να επιστρέψουμε στις θεμελιώδεις ιδέες του κομμουνιστικού κινήματος για να αντλήσουμε έμπνευση για τα καθήκοντα του σήμερα. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός, ότι ενώ τα κείμενα των τελευταίων μας συνεδρίων απέτυχαν να προβλέψουν την σημερινή κρίση, ένα κείμενο που γράφτηκε πάνω από 160 χρόνια πριν, το Κομμουνιστικό Μανιφέστο, μπορεί να ερμηνεύσει με έναν αξιοθαύμαστα επίκαιρο τρόπο την κρίση, τα αίτια και τις συνέπειες της. Σε μια εποχή χρεοκοπίας του καπιταλισμού πρέπει να προβάλουμε ξανά τις βασικές θέσεις ενός σοσιαλιστικού προγράμματος, που λείπουν από τον προγραμματικό λόγο του κόμματος. Η όξυνση της ανεργίας και η εκτόξευση του δημόσιου χρέους, επαναφέρουν αποφασιστικά στο προσκήνιο τη διεκδίκηση για εθνικοποίηση των τραπεζών και των μονοπωλίων κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση, στον αγώνα για μια δημοκρατικά σχεδιασμένη οικονομία. Δυστυχώς όμως, οι προτάσεις που προβάλει η ηγεσία μας για την ανεργία και την κρίση είναι ελλιπείς, όπως δείχνει η αποκλειστική έμφαση στους 500.000 διορισμούς στο Δημόσιο και η ανυπαρξία θέσης για το μέλλον των εργατών που καταλαμβάνουν τα εργοστάσια που κλείνουν. Σημαντικές αλλαγές πρέπει να γίνουν και στην τακτική του κόμματος. Έχει εγκαταλειφτεί εντελώς η έκκληση συνεργασίας στο ΚΚΕ και τείνει να αντικατασταθεί από την έκκληση για συμμαχία με τους Οικολόγους Πράσινους, που δεν αποτελούν μια αριστερή πολιτική δύναμη. Αυτό που πρέπει να γίνει λοιπόν, δεν είναι να εγκλωβιστούμε σε μια αντιπαράθεση για τη μορφή της πολιτικής συζήτησης, αλλά να διεξαχθεί μια τέτοια συζήτηση άμεσα, με την ενεργή συμμετοχή της βάσης. Η διαίρεση της αριστερής πλειοψηφίας πάνω στο ζήτημα του συνεδρίου πρέπει να πάψει, καθώς ενθαρρύνει την Ανανεωτική Πτέρυγα να προκαλεί περισσότερο, σπρώχνοντας το κόμμα προς την αναξιοπιστία και τον κατακερματισμό. Αν η «Α.Π» βρει απέναντί της μια ενωμένη αριστερή πλειοψηφία, τότε δεν θα καταφέρει να φέρει σε πέρας τα διασπαστικά της σχέδια και θα απομονωθεί πολιτικά. Εδώ και τώρα, όλοι οι σύντροφοι της ηγεσίας της αριστερής πλειοψηφίας που φιλονικούν γύρω από το ζήτημα του έκτακτου συνεδρίου, πρέπει να κάτσουν στο τραπέζι και να βρουν μια κοινά αποδεκτή ημερομηνία για ένα συνέδριο του ΣΥΝ, που θα συζητήσει διεξοδικά και δημοκρατικά το πρόγραμμα, την πολιτική και την τακτική του».
