2 Ιουνίου
Ο Υπουργός Εμπορίου-Βιομηχανίας Κονοβάλοφ παραιτείται, με αιτιολογία πως οι σχέσεις ανάμεσα σε Κεφάλαιο και Εργασία είναι πολύ τεταμένες. Λένιν: « Όσο η αστική τάξη είναι στην εξουσία, η ειρήνη της είναι καταδικασμένη να αποτελεί “μια ανταλλαγή προσαρτήσεων”. Εμείς αποκηρύσσουμε όλες τις προσαρτήσεις, δηλαδή όλες τις κατακτήσεις σε βάρος άλλων εθνών! Όταν έρθει στην εξουσία το προλεταριάτο, τότε μόνο η “ειρήνη χωρίς προσαρτήσεις” θα είναι εφικτή. Το σύνθημά μας, “ειρήνη χωρίς προσαρτήσεις” πρέπει να είναι συνδεδεμένο με την προλεταριακή επανάσταση – αλλιώς είναι άχρηστο. Για τους ρεφορμιστές, “ειρήνη χωρίς προσαρτήσεις” σημαίνει διατήρηση του στάτους κβο! Για εμάς, σημαίνει τα πάντα εκτός από αυτό! Είναι δυνατό η Εκτελεστική Επιτροπή του Σοβιέτ να “οργανώσει την εθνική οικονομία” χωρίς να κρατά στα χέρια της την κρατική εξουσία;».
3 Ιουνίου
Η διάθεση στους δρόμους και στα χαρακώματα αλλάζει. Η απογοήτευση της πρώτης περιόδου έχει αντικατασταθεί με μία πολύ κριτική διάθεση. Το συνέδριο των αξιωματικών ζήτησε τη σύλληψη του Λένιν! Το συνέδριο των αγροτών έδωσε επιπλέον χρόνο στον Λένιν ώστε να τελειώσει την ομιλία του, στην οποία καλεί σε απαλλοτριώσεις γης. «Το λέει αλήθεια;» ρωτά ένας στρατιώτης.
Ο Λένιν γράφει στη Πράβντα: Οι Μπολσεβίκοι προτείνουν τα κτήματα να κατασχεθούν αμέσως και χωρίς αποζημίωση. Η δυαδική εξουσία ΔΕΝ έχει εξαφανιστεί μετά τον συνασπισμό!
5.500 πλύστρες σε παραπάνω από 200 καταστήματα απεργούν από τη 1 Μάη. Οι εργοδότες απάντησαν με βάναυσα αντίποινα. Αλλά οι εργάτες της Πετρούπολης αρχίζουν κινητοποιήσεις αλληλεγγύης. Μέχρι σήμερα, συνδικάτα, σοβιέτ και μεμονωμένα άτομα έχουν δωρίσει 16,000 ρούβλια. Περίπου 100 καθαριστήρια έχουν αποδεχτεί τα αιτήματα των εργατριών, η τελική νίκη πλησιάζει!
4 Ιουνίου
Ο Ζηνόβιεφ είναι ο βασικός οργανωτής του επερχόμενου συνεδρίου των εργοστασιακών επιτροπών την επόμενη βδομάδα. Οι Μπολσεβίκοι αναμένεται να κυριαρχήσουν.
6 Ιουνίου
Ο «απόλυτος» και «επιθετικός» Στρατηγός Μπρούσιλωφ αντικαθιστά τον προσεκτικό Αλεξέεφ σαν Αρχιστράτηγος καθώς γίνονται οι προετοιμασίες για την επίθεση! Ο Λένιν σε εσωτερικό σημείωμα προς τους Μπολσεβίκους: « Πρέπει να σπάσουμε με τη ρουτίνα, « χωθείτε μέσα στο Λαό». Να προσεγγίσουμε τους εργάτες, τα μη κομματικά μέλη και να μη διστάσουμε να βάλουμε τους καλύτερους από αυτούς στο κόμμα.»
Η αγροτιά έχει κουραστεί από την αναμονή για την αγροτική μεταρρύθμιση. Ολοένα και πιο πολύ, οι αγροτικές κοινότητες περνούν στην άμεση δράση. Το Αγροτικό Συνέδριο στην Πετρούπολη, καλεί για τη «μετατροπή όλη της γης σε εθνική ιδιοκτησία, για την ισότιμη χρήση της, χωρίς καμιά αποζημίωση». Οι Μπολσεβίκοι παρουσιάζουν τις θέσεις τους ως πρόταση για υπερψήφιση:
1) Όλα τα κτήματα και η ιδιόκτητη γη, συμπεριλαμβανομένων της μοναρχικής και της εκκλησιαστικής γης, να δοθούν άμεσα στο λαό, χωρίς αποζημίωση.
2) Η Αγροτιά πρέπει μέσα από τα τοπικά Σοβιέτ της, να πάρει άμεσα τον έλεγχο και την κατά τόπο οικονομική εκμετάλλευση της γης.
3) Όλη η γη πρέπει να ανήκει στο έθνος σαν σύνολο και θα πρέπει να διοικείται από τοπικούς δημοκρατικούς θεσμούς.
4) Καμιά συμφωνία με τους γαιοκτήμονες – η διάθεση της γης πρέπει να ρυθμίζεται από την οργανωμένη θέληση της πλειοψηφίας των κατά τόπους αγροτών και μόνο!
5) Για να εθνικοποιηθεί η γη, οι αγρότες και οι εργάτες πρέπει να πάρουν την εξουσία και να οργανώσουν παν-εθνικές ένοπλες πολιτοφυλακές που θα το επιβάλουν.
6) Οι εργάτες γης πρέπει να οργανωθούν ανεξάρτητα σε ξεχωριστά Σοβιέτ, για να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους ενάντια στους πλούσιους αγρότες.
7) Για να αποφευχθεί η οικονομική καταστροφή, οι εργάτες και οι αγρότες πρέπει να πάρουν τον έλεγχο της οικονομίας – βιομηχανικής και αγροτικής – στα δικά τους χέρια!
7 Ιουνίου
Η εφημερίδα των Καντέτων «Ρεχ» (Λόγος) , εξυμνεί τον Κερένσκι για την Αμυνίτικη λογική του: «η επιθετικότητα είναι αναγκαία ακριβώς επειδή είναι αναγκαία η ειρήνη». Ο Λένιν θέτει το ερώτημα: «Πως θα μπει τέλος στον Πόλεμο; Μέσω μιας συμφωνίας με τους καπιταλιστές ή με την ανατροπή τους; Ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσουμε την οικονομική κρίση είναι η εφαρμογή εργατικού ελέγχου στην οικονομία και η ένταξη των μαζών στην εργασία.»
10 Ιουνίου
Οι μάχες στην ύπαιθρο χειροτερεύουν τη κρίση με ελλείψεις τροφίμων. Πολλά κομμάτια γης μένουν ανεκμετάλλευτα καθώς οι γαιοκτήμονες περιμένουν τις «μεταρρυθμίσεις για τη γη». Οι ελλείψεις φαγητού επιδεινώνουν την απογοήτευση που υπάρχει στο μέτωπο, αν και ακόμα οι στρατιώτες στηρίζουν την επίθεση του Κερένσκι. Η Προσωρινή Κυβέρνηση έχει καταφέρει να ηρεμήσει τους αγρότες φτιάχνοντας επιτροπές γης. Αλλά αυτές κυριαρχούνται από τα πιο εύπορα τμήματα των αγροτών.
11 Ιουνίου
Σε λίγες μέρες θα γίνει το Πρώτο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ. Επιλέγονται αντιπρόσωποι από τα τοπικά Σοβιέτ με αναλογία 1 ανά 25.000 άτομα και μέγιστο αριθμό 8 αντιπροσώπων. Το συνέδριο των Σοβιέτ θα έχει σύνολο 1000 αντιπροσώπους. 882 με δικαίωμα ψήφου. Οι Μπολσεβίκοι θα έχουν παρόντες 105 αντιπροσώπους. Στο συνέδριο θα συμμετέχουν αντιπρόσωποι από 305 Σοβιέτ.
13 Ιουνίου
Χίλιοι αντιπρόσωποι εργατών συνεδριάζουν στο πρώτο συνέδριο των εργοστασιακών επιτροπών της Πετρούπολης. Ο βασικός διοργανωτής ήταν ο Ζινόβιεφ. Το βασικό ζήτημα που συζητήθηκε ήταν αυτό του εργατικού ελέγχου. Όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις αντιπροσωπεύονται στο συνέδριο. Οι Μπολσεβίκοι κερδίζουν την πλειοψηφία, γεγονός που αποκαλύπτει μια αλλαγή στη διάθεση.
Ο Λένιν βγάζει ένα λόγο στο συνέδριο των εργοστασιακών επιτροπών της Πετρούπολης.
Λένιν: Ο κατάλληλος τρόπος διαχείρισης της βιομηχανίας είναι ο εργατικός έλεγχος. Η διαχείριση θα πρέπει να δίνει λογαριασμό για τις πράξεις της στις εργατικές οργανώσεις.
Εργοστασιακές επιτροπές έχουν ξεφυτρώσει παντού καθώς οι εργάτες αγωνίζονται ενάντια στα αφεντικά και το σαμποτάρισμα που κάνουν στην οικονομία.
14 Ιουνίου
Το σαμποτάζ των καπιταλιστών έχει εκτοξεύσει τον πληθωρισμό ψηλότερα από ποτέ. Οι τιμές είναι 6,5 φορές ψηλότερες από το 1913, όταν τον Ιανουάριο ήταν 3,5 φορές ψηλότερες. Οι απεργίες αυξάνονται δραματικά καθώς οι εργάτες προσπαθούν να ελαχιστοποιήσουν την επίδραση του πληθωρισμού. Είναι όμως πολύ δύσκολο να αντισταθμίσουν με αυξήσεις μισθών τους ρυθμούς με τους οποίους αυξάνεται ο πληθωρισμός. Η εμπειρία των εργατών από τις διαρκείς απεργίες για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού, οδηγεί σε απεργίες που αγκαλιάζουν όλη τη βιομηχανία και σε αιτήματα για εργατικό έλεγχο.
15 Ιουνίου
Στην εργατική τάξη αρχίζει να αναπτύσσεται η απογοήτευση για την επανάσταση. Σε μια έρευνα του συνδικάτου ξυλουργών της Πετρούπολης σχετικά με τα επιτεύγματα της Φεβρουαριανής Επανάστασης εμφανίζεται πολλές φορές η απάντηση «τίποτα» ή «τίποτα ιδιαίτερο».
Ο «σοσιαλιστής» Υπουργός Εργασίας Μ.Ι. Σκομπέλεφ μιλά στη Συνδιάσκεψη Εργοστασιακών Επιτροπών στην Πετρούπολη : «Η ρύθμιση και ο έλεγχος της βιομηχανίας είναι έργο του Κράτους. Το καθήκον της εργατικής τάξης είναι να βοηθήσει το κράτος στην οργανωτική δουλειά του. Η μεταφορά των επιχειρήσεων στα χέρια του λαού, στην παρούσα φάση δεν θα βοηθούσε την Επανάσταση. Οι Επιτροπές θα βοηθούσαν με τον καλύτερο τρόπο το σκοπό των εργατών, με τον να υπαχθούν στο πανεθνικό δίκτυο των συνδικάτων».
Ο Μπολσεβίκος Νέμτσοφ εκφράζει μια διαφορετική άποψη: «Η λειτουργία των εργοστασίων είναι τώρα στα χέρια της ανώτερης διοίκησης. Πρέπει να εισάγουμε την αρχή της αιρετότητας (…). Για να ρυθμίσουμε τη δουλειά (…) δεν χρειαζόμαστε τις ατομικές αποφάσεις των προϊστάμενων. Εισάγοντας την αρχής της αιρετότητας μπορούμε να ελέγξουμε την παραγωγή».
16 Ιουνίου: Το 2ο συνέδριο των εργατικών πολιτοφυλακών εκλέγει το Συμβούλιο Πολιτοφυλάκων της Πετρούπολης: 11 μέλη – 2 αριστεροί Σοσιαλεπαναστάτες – 7 Μπολσεβίκοι.
Το συνέδριο των εργοστασιακών επιτροπών της Πετρούπολης, που αντιπροσωπεύει 400.000, αποφασίζει να εκλέξει το Κεντρικό Συμβούλιο των επιτροπών της Πετρούπολης: 19 Μπολσεβίκοι, 2 Μενσεβίκοι, 2 Σοσιαλεπαναστάτες, 1 Mezhrayontsy («Διαχτιδική Επιτροπή»). Το συνέδριο κάλεσε επίσης σε ένα πανρωσικό συνέδριο των εργοστασιακών επιτροπών ώστε να μπορέσει η εργατική τάξη να ελέγξει την οικονομία.. Το συνέδριο αποφασίζει: «Όταν η εργατική τάξη πάρει την εξουσία θα μπορέσει να αντιπαλέψει την αντεπαναστατική μπουρζουαζία και να σχεδιάσει και οργανώσει τη παραγωγή». Επίσης απαιτεί: «Μεταφορά της εξουσίας στα σοβιέτ, σπάσιμο με τους μετριοπαθείς σοσιαλιστές, μεταφορά της γης στους αγρότες και εθνικοποίηση των βασικών τομέων της οικονομίας. […]Ο εργατικός έλεγχος πρέπει να εφαρμοστεί σε όλη τη χώρα από όργανα που θα ελέγχονται από τις εργοστασιακές επιτροπές, τα σωματία και τα σοβιέτ.»
Το απόγευμα συνεδριάζει το Πρώτο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ. Συμμετέχουν 1090 αντιπρόσωποι (784 με πλήρη ψήφο) από 53 επαρχιακά, 305 τοπικά και 34 στρατιωτικά σοβιέτ. Οι αντιπρόσωποι έχουν ως εξής: 285 Σοσιαλεπαναστάτες (20 Αριστεροί), 248 Μενσεβίκοι (8 διεθνιστές), 105 Μπολσεβίκοι και 111 άλλοι. Ο Τσερετέλι λέει στο συνέδριο: «Δεν υπάρχει ούτε ένα κόμμα σήμερα που θα πάρει την εξουσία». Ο Λένιν φωνάζει από κάτω: «Υπάρχει!».
Ο Λένιν μιλάει στο Πανρωσικό συνέδριο των Σοβιέτ.
Ο Τρότσκι εκδίδει τη Βπεριόντ! (Vperyod – «Εμπρός!»)
Τρότσκι: Η Ρωσική Επανάσταση είναι το ξεκίνημα της μεγάλης Ευρωπαϊκής παλίρροιας. Η μπουρζουαζία προσπαθεί να ελέγξει την Επανάσταση και να της δώσει εθνικά χαρακτηριστικά. Γι’ αυτό και κρύβεται πίσω από τους Αμυνίτες. Η μάχη ενάντια στον σοσιαλπατριωτισμό και η υπεράσπιση του επαναστατικού διεθνισμού είναι το πιο βασικό καθήκον της εφημερίδας αυτής. Η εφημερίδα μας έχει ως στόχο να γίνει το όργανο του επαναστατικού σοσιαλισμού.
18 Ιουνίου
Ο Λένιν, σε άρθρο του στην «Πράβντα» επιτίθεται ξανά ενάντια στους Μενσεβίκους που προσπαθούν καθυσηχάσουν τις εργοστασιακές επιτροπές.
Λένιν: «Το ψήφισμα μας που πέρασε από το συνέδριο των εργοστασιακών επιτροπών είχε 4 βασικά σημεία: […] 1) Να εμποδίσει τη ‘διατήρηση’ των καπιταλιστικών κερδών; 2) Να καταργήσει το πέπλο των εμπορικών μυστικών; 3) Να δώσει τη πλειοψηφία στους εργάτες σε σημεία κλειδιά της οικονομίας; 4) Να οργανώσει πανεθνικά την οικονομία με ευθύνη των Σοβιέτ και όχι των καπιταλιστών.
Χωρίς αυτό, όλα τα λόγια περί ελέγχου και ρυθμίσεων είναι είτε ξεκάθαρες αερολογίες, είτε εξαπάτηση του λαού. Σε αυτή την απλή αλήθεια, κατανοητή σε κάθε πολιτικά συνειδητό και σκεπτόμενο εργάτη, επιτίθενται οι ηγέτες της μικροαστικής τάξης.[…] Δεν προτείνουμε πέρασμα των σιδηροδρόμων στους εργάτες των σιδηροδρόμων, αλλά εργατικό έλεγχο. Συνολικό σχεδιασμό της οικονομίας από τους εργάτες. […] ‘Πανεθνική οργάνωση’ της ανταλλαγής σιτηρών για βιομηχανικά προϊόντα κτλ. Όχι ρύθμιση και έλεγχο πάνω από τα κεφάλια των εργατών από τους καπιταλιστές αλλά το αντίθετο. Αυτή είναι η ουσία.»
Ενώ το συνέδριο των Σοβιέτ βρίσκεται σε εξέλιξη, αναρχικοί στο Βίμποργκ αποφασίζουν να καταλάβουν και να «απαλλοτριώσουν» την αντιδραστική εφημερίδα «Ρωσική Ελευθερία». 70 ένοπλοι αναρχικοί καταλαμβάνουν το τυπογραφείο της εφημερίδας και ενημερώνουν τους εργάτες ότι από εδώ και στο εξής το μέρος είναι δικό τους. Τα μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής των Σοβιέτ τρέχουν στο Βίμποργκ προσπαθώντας να πείσουν τους αναρχικούς να εγκαταλείψουν το χώρο. Οι αναρχικοί εκδίδουν μια ανακοίνωση από το τυπογραφείο της εφημερίδας: με ένα σμπάρο, δυο τριγόνια. Κλείνουμε μια αντιδραστική εφημερίδα και επιστρέφουμε στο λαό την ιδιοκτησία του. Οι εργάτες του Βίμποργκ συγκεντρώνονται έξω από το τυπογραφείο της «Ρωσικής Ελευθερίας». Οι περισσότεροι είναι υπέρ των αναρχικών και απογοητευμένοι από τα μέλη της Ε.Ε. των Σοβιέτ. Το Πανρωσικό συνέδριο των Σοβιέτ βγάζει μια ανακοίνωση καταδικάζοντας τη κατάληψη του τυπογραφείου της «Ρωσικής Ελευθερίας» από τους αναρχικούς. Οι αναρχικοί τελικά υποκύπτουν και εγκαταλείπουν το χώρο, ωστόσο οι πραγματικά χαμένοι είναι οι ηγέτες των Σοβιέτ που για άλλη μια φορά πήραν το μέρος της αντίδρασης ενάντια στο λαό.
19 Ιουνίου
Ο Κερένσκι είναι αποφασισμένος να προχωρήσει την επίθεση στο ανατολικό μέτωπο, αλλά την έχει αναβάλει για μετά το συνέδριο των σοβιέτ. Το ηθικό του στρατού έχει αναπτερωθεί λίγο, αλλά την ίδια στιγμή οι Μπολσεβίκοι συνεχίζουν να κερδίζουν έδαφος με βάση το αντι-πολεμικό τους πρόγραμμα. Αναφορά από το μέτωπο στη Ρουμανία: «Το ηθικό των στρατιωτών έχει βελτιωθεί, αλλά δεν είναι σίγουρο αν θα υπακούσουν σε μια εντολή επίθεσης».
Ο Λένιν γράφει 2 άρθρα ξεσκεπάζοντας τους σκοπούς της νέας επίθεσης. ( Άρθρα στα Αγγλικά:1 An Alliance to Stop the Revolution 2. The Diehards of June 3 Favour an Immediate Offensive)
Λένιν: «Μια επίθεση σημαίνει το πολιτικό ενδυνάμωμα της ηθικής του ιμπεριαλισμού, το δυνάμωμα των αισθημάτων υπέρ του ιμπεριαλισμού και της εμπλοκής σε αυτόν[…]. Σημαίνει το ενδυνάμωμα των παλιών, απαράλλαχτων αξιωματικών του στρατού και ενδυνάμωμα της βασικής θέσης της Αντεπανάστασης.».
21 Ιουνίου
Ο λαός του Βίμποργκ βγαίνει σε απεργία και ένοπλα εργατικά αποσπάσματα παρελαύνουν σε υπεράσπιση της κατάληψης της Βίλας Ντούρνοβο. Μια γιγάντια συγκέντρωση έξω από τη Βίλα εκλέγει αντιπροσώπους για να ζητήσουν από την Εκτελεστική Επιτροπή του Σοβιέτ, να εξασφαλιστεί ότι η Βίλα θα συνεχίσει να προορίζεται για χρήση από τον « καταπιεζόμενο λαό». Όμως, η Ε.Ε. του Σοβιέτ συμπαρατάσσεται με τον Υπουργό Δικαιοσύνης. Έτσι, οι αναρχικοί αποφασίζουν να υπερασπιστούν την κατάληψη, αν χρειαστεί ακόμα και ένοπλα. Καταφθάνει ο εκτελεστής της απόφασης για εκκένωση της Βίλας. Βλέποντας την κατάσταση που έχει απέναντί του, αποφασίζει πως δεν μπορεί να εκκενωθεί. Αλλά η Εκτελεστική Επιτροπή του Σοβιέτ θέλει διακαώς να ικανοποιήσει την αστική τάξη. Παραμένει αποφασισμένη να διώξει τους πάντες από τη Βίλα. Στο τέλος, οι αναρχικοί παραμένουν στη Βίλα Ντούρνοβο και η Ε.Ε. του Σοβιέτ έχει χάσει κάθε κύρος δρώντας σαν αστυνομία των καπιταλιστών.
Ένα σύντομο άρθρο του Λένιν για τις μυστικές συνθήκες του Τσαρισμού, που αρνιόταν να αποκαλύψει και να καταγγείλει η αστική Προσωρινή Κυβέρνηση. Ενδεικτικό για τον τρόπο που ο Λένιν διεξήγαγε αγκιτάτσια κατά τις μέρες του 1917.
22 Ιουνίου
Οι Μπολσεβίκοι αναδεικνύονται στην ηγεσία των εργατών της Πετρούπολης: Έχουν την πλειοψηφία του Εργατικού Τμήματος του Σοβιέτ. Η επιρροή τους ανάμεσα στους φαντάρους αυξάνεται κι’ αυτή. Το πυροβολικό της τσαρικής φρουράς, οι βομβιστές της Μόσχας και διάφορα άλλα στρατιωτικά αποσπάσματα υποστηρίζουν πλήρως τον Λένιν. Η Κεντρική Επιτροπή των Μπολσεβίκων και το Κεντρικό Γραφείο των Εργοστασιακών Επιτροπών καλούν τους εργάτες της Πετρούπολης σε ειρηνική διαδήλωση ενάντια στην αντεπανάσταση, στις 14.00 της 10ης Ιουνίου (παλιό ημερολόγιο). Τα συνθήματα των Μπολσεβίκων για την αυριανή διαδήλωση είναι: «Κάτω η Τσαρική Δούμα!», «Κάτω οι δεκα αστοί Υπουργοί!», «Όλη η εξουσία στο Παν-ρωσικό Σοβιέτ Εργατών, Στρατιωτών και Αγροτών αντιπροσώπων!», «Ζήτω ο έλεγχος και η οργάνωση της βιομηχανίας!», «Τέλος στον πόλεμο!», «Ούτε ξεχωριστή ειρήνη με τον Βίλχελμ (Γουλιέλμο), ούτε μυστικές συμφωνίες με τους Άγγλους και Γάλλους καπιταλιστές!», «Ψωμία, Γη, Ειρήνη!».
Οι εργάτες του Βίμποργκ βρίσκονται ακόμα στους δρόμους μετά τη χτεσινή κρίση της Βίλας Ντούρνοβο και η αυριανή διαδήλωση αναμένεται μαζική. Πολλά αποσπάσματα έχουν επίσης δηλώσει ότι θα συμμετάσχουν, μετατρέποντάς της σε μια πιθανά ένοπλη διαδήλωση. Οι Μπολσεβίκικες οργανώσεις στρατιωτών αναπτύσσονται ραγδαία. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι μειοψηφία, αλλά δεν τους ξεπερνά κάποια άλλη πολιτική δύναμη. Ο Τσχέιτζε ενημερώνει το Συνέδριο των Σοβιέτ για το κάλεσμα των Μπολσεβίκων. Στους διαδρόμους του Συνεδρίου επικρατεί αμέσως πανικός. Μια σκληρή αντίθεση των ηγετών των Σοβιέτ στην διαδήλωση των Μπολσεβίκων θα μπορούσε να οδηγήσει σε σύγκρουσή τους με τους εργάτες της Πετρούπολης. Το Συνέδριο αποφασίζει να στείλει αντιπροσώπους σε όλες τις εργατικές συνοικίες για να επιστρέψουν με αναφορές για τις διαθέσεις των εργατών. Τελικά, το Συνέδριο των Σοβιέτ προχωρά ενάντια στη διαδήλωση των Μπολσεβίκων, υιοθετώντας ψήφισμα απαγόρευσης των διαδηλώσεων και των συγκεντρώσεων για τρεις μέρες. Οι Μπολσεβίκοι αποφασίζουν να ακυρώσουν την αυριανή διαδήλωση, καθώς δεν θέλουν να προκαλέσουν την ανοιχτή σύγκρουση με τους ρεφορμιστές ακόμα. Το κύρος των Μπολσεβίκων εκτοξεύεται μετά τη ματαίωση: οι Μπολσεβίκοι θέλουν να πολεμήσουν την αντεπανάσταση, οι ηγέτες των Σοβιέτ την υπερασπίζονται!
23 Ιουνίου
Η διαδήλωση των Μπολσεβίκων ακυρώθηκε λόγω πιέσεων. Αλλά το κλίμα που είχε οδηγήσει στην οργάνωση της δεν εξαφανίστηκε. Χθες το Σοβιέτ έστειλε αντιπροσώπους στις εργατικές γειτονιές για να δουν τι διάθεση επικρατεί. Σήμερα γύρισαν με κακά νέα. Πουθενά δεν έγιναν δεκτοί με φιλικές διαθέσεις, τους άφηναν να περάσουν μετά από λογομαχίες. Το Βίμποργκ ήταν ξεκάθαρα υπέρ των Μπολσεβίκων και των αναρχικών. Το συνέδριο των Σοβιέτ δεν είχε πλέον κανένα κύρος. «Η πλειοψηφία των Μενσεβίκων-Σοσιαλεπαναστατών είχε πουληθεί στην αστική τάξη και τους ιμπεριαλιστές». Τα συντάγματα της Πετρούπολης είπαν στους αντιπροσώπους ότι το συνέδριο των Σοβιέτ ήταν μια συμμορία γαιοκτημόνων και καπιταλιστών, ή υπαλλήλων τους. Οι στρατιώτες θεωρούσαν απόλυτα αναγκαίο να ξεμπερδεύουν με την Κυβέρνησης Συνασπισμού. Μόνο οι Μπολσεβίκοι ήταν άξιοι εμπιστοσύνης! Οπουδήποτε κι αν πήγαιναν οι αντιπρόσωποι των σοβιέτ, οι Σοσιαλιστές υπουργοί χλευάζονταν σαν προδότες και υπαλληλίσκοι!
24 Ιουνίου
Μετά την ακύρωση της διαδήλωσης των Μπολσεβίκων, τα ανώτερα όργανα των σοβιέτ μαζεύτηκαν σε κλειστή συνεδρίαση ώστε να αποτιμήσουν τη κατάσταση. Ο Μενσεβίκος Νταν προτείνει ότι στο μέλλον πρέπει να επιτρέπονται μόνο διαδηλώσεις που βρίσκουν σύμφωνο το Σοβιέτ.
Τσερετέλι: «Οι Μπολσεβίκοι προσπαθούν να οργανώσουν ένα πραξικόπημα. Αφήστε τους να μας κατηγορούν όσο θέλουν, θα προχωρήσουμε σε άλλες μεθόδους πάλης».
Κάμενεφ προς Τσερετέλι: «Αν συμβαίνει αυτό, τότε συλλάβετε με αυτή τη στιγμή κύριε υπουργέ».
Τσερετέλι: «Οι Μπολσεβίκοι πρέπει να αφοπλιστούν. Δε θα επιτρέψουμε καμία συνομωσία».
Ο αφοπλισμός των Μπολσεβίκων σημαίνει στη πράξη αφοπλισμός του προλεταριάτου και μεγάλων τμημάτων του στρατού. Το κύρος των ηγετών του Σοβιέτ συρρικνωθεί. Παρόμοια ριζοσπαστικοποίηση λαμβάνει χώρα στο στρατό. Αξιωματικός του 61 συντάγματος: «πρέπει να σώσουμε τους εαυτούς μας, έχει φτάσει ένας Λενινιστής από τη Πετρούπολη… Πολλοί από τους καλύτερους στρατιώτες και αξιωματικούς το έχουν ήδη σκάσει…».
25 Ιουνίου
Οι ηγέτες των Σοβιέτ καλούν στις 18 Ιούνη διαδήλωση προς υπεράσπιση της «ενότητας» της δημοκρατίας. Σοβιέτ: «Μέχρι η επανάσταση να τερματίσει το πόλεμο, πρέπει να διατηρήσουμε το στρατό σε κατάσταση ετοιμότητας για επίθεση ή άμυνα… Το ζήτημα αν θα χρειαστεί κάποια επίθεση πρέπει να αποφασιστεί καθαρά με στρατιωτικούς και στρατηγικούς όρους».
28 Ιουνίου
Οι επιτροπές φαντάρων έχουν όλες υποστηρίξει λιγότερο ή περισσότερο, τη θέση για νέα στρατιωτική επίθεση, αλλά οι διαθέσεις ανάμεσα στις μάζες των φαντάρων είναι συντριπτικά ενάντιά της. Το ένα μετά το άλλο, τα ψηφίσματα που βγαίνουν από τις γραμμές του στρατού αντιτίθενται σε μια νέα επίθεση. Η Συνδιάσκεψη των Επιτροπών του 168ου συντάγματος του πεζικού καλεί σε εκλογή νέων φαντάρων αντιπροσώπων για τα Σοβιέτ, ώστε να παρθεί η εξουσία από τα χέρια τους. Διακηρύσσει πως «η εσωτερική και εξωτερική πολιτική της Προσωρινής Κυβέρνησης είναι επιζήμια για την επαναστατημένη Ρωσία. Αυτή τη στιγμή, μια επίθεση θα ήταν προδοσία των διακηρύξεων της επαναστατικής δημοκρατίας μας (…) Με πολύ αδύναμη δημοκρατικοποίηση και οργάνωση του στρατού, μια επίθεση θα οδηγούσε στην παράδοση της εξουσίας στην αντεπανάσταση».
30 Ιουνίου
Η Ρωσική επίθεση ενάντια στη Γερμανία αναμένεται να ξεκινήσει οποιαδήποτε από τις επόμενες μέρες. Ο Κερένσκι διατάζει το ναυτικό: χρειαζόμαστε ένα άμεσο κι αποφασιστικό χτύπημα… «Σας διατάζω – εμπρός!».
Τρότσκι: «Δεν έχουν ξανα-υπάρξει τόσοι πολλοί πασιφιστές όσο σήμερα, σε μια περίοδο που όλα τα έθνη σκοτώνονται μεταξύ τους… Τα ανεπτυγμένα κράτη σφάζονται μεταξύ τους κάτω υπό τη σημαία του ειρηνισμού, της κοινωνίας των εθνών και μιας διαρκούς ειρήνης… Ο Κερένσκι και ο Τσερετέλι φωνάζουν για μια επίθεση, στο όνομα της “γρήγορης επίτευξης της ειρήνης”. Αυτή η επίθεση είναι καταδικασμένη να αποτύχει επειδή η κυβέρνηση δε μπορεί να αποδείξει στους αγρότες ότι αποτελεί μια δική τους κυβέρνηση!».
Επιμέλεια: Ηλίας Κυρούσης, Μάριος Καλομενόπουλος, Πάτροκλος Ψάλτης
Νίκος Σέντης, Άγγελος Σταμούλης
