Ένα ακόμα σύντομο άρθρο, στο πλαίσιο μιας σειράς δημοσιευμάτων που αποσκοπούν στην ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας σχετικά με τον ολέθριο ρόλο που διαδραμάτισε ο Στάλιν και ο σταλινισμός. Άλλωστε αυτή η υπόθεση, είναι απαραίτητος όρος για την πλήρη αποκατάσταση του κομμουνισμού στις συνειδήσεις των νέων αγωνιστών από τις συκοφαντικές επιθέσεις των κάθε λογής αντιπάλων του, που τον ταυτίζουν βολικά με τον σταλινισμό.
Στο άρθρο αυτό, παρατίθεται η λίστα με τα βιβλία που απαγορεύτηκαν στην ΕΣΣΔ στα μέσα της δεκαετίας του 1930, μόνο και μόνο γιατί το περιεχόμενό τους στρεφόταν ενάντια στη σταλινική γραφειοκρατία ή έθιγε προσωπικά το ψεύτικο κύρος του Βοναπάρτη Ιωσήφ Στάλιν. Μεταξύ αυτών, βρίσκονται τα έργα των Τρότσκι, Ζηνόβιεφ, Κάμενεφ, Πρεομπραζένσκι, Λουνατσάρσκι και Σλιάπνικωφ, δηλαδή Μπολσεβίκων ηγετών «πρώτης γραμμής» κατά τις μέρες της Οκτωβριανής επανάστασης, που ορισμένοι από αυτούς ήταν μέλη του Πολιτικού Γραφείου και της Κεντρικής Επιτροπής του Λένιν. Η λίστα αυτή, συνιστά μια γλαφυρή ένδειξη για την αδυσώπητη εχθρότητα που αισθανόταν ο Στάλιν και η σταλινική γραφειοκρατία συνολικά, απέναντι στον Μπολσεβικισμό-Λενινισμό. Η πιο αδιάσειστη απόδειξη ασφαλώς, ήταν η ίδια η φυσική εξόντωση των περισσότερων εξ αυτών των ηγετών, στις αισχρές, αντεπαναστατικές, σταλινικές «Εκκαθαρίσεις».
Μια «μαύρη λίστα» βιβλίων προς αφαίρεση από δημόσιες βιβλιοθήκες, με απόφαση του 1935. Χαρακτηρίζεται από την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος ως «Τροτσκιστική-Ζηνοβιεφική Αντεπαναστατική Βιβλιογραφία». Συντάχθηκε ως οδηγός για την NKVD (σ.Ε: η μυστική σταλινική αστυνομία) και το Κομμισαριάτο της Εκπαίδευσης ώστε να συντονίσει το ξεκαθάρισμα των βιβλιοθηκών, που γίνονταν, κατά την ίδια την απόφαση, αυθαίρετα και με «καταστροφικό» αποτέλεσμα.
Σε ειδική απόφαση ήδη από το 1933, αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι πάνω στη «φούρια» τους (σ. Ε: εννοεί τους σταλινικούς ιεροεξεταστές), αφαιρούν βιβλία των «συντρόφων» Μολότωφ, Καγκάνοβιτς, Καλίνιν (σ. Ε: πιστοί σταλινικοί), φιλοσοφικά έργα κ.α. Από αυτή την απόφαση που καταμαρτυρεί ότι η εκκαθάριση των βιβλιοθηκών ήταν σε εξέλιξη, διαβάζουμε: «Τα βιβλία των Τρότσκι και Ζηνόβιεφ πρέπει να μεταφερθούν από τις αγροτικές βιβλιοθήκες και αυτές των μικρών επαρχιών σε επαρχιακές ή σε βιβλιοθήκες των τοπικών επιτροπών. Αυτά τα βιβλία πρέπει να κυκλοφορούν μόνο σε αυστηρά περιορισμένη βάση, και η κυκλοφορία τους να επιτρέπεται μόνο με τη σύμφωνη γνώμη της κομματικής οργάνωσης».
Η απόφαση του 1935 όμως, αναφέρει ότι έπρεπε να αφαιρεθούν όλα τα βιβλία της παρακάτω λίστας, πλην 2 αντίτυπων από τις κεντρικές βιβλιοθήκες της ΕΣΣΔ.
Η λίστα με τα απαγορευμένα βιβλία εγκρίθηκε στις 16 Ιουνίου του 1935 και είχε ως εξής.
1. Τρότσκι: Όλα τα βιβλία
2. Ζηνόβιεφ: «Φιλοσοφία του καιρού μας», 1925
3. Ζηνόβιεφ: «Λενινισμός». 1926
4. Ζηνόβιεφ: “Λενινισμός και ΝΕΠ”, 1926
5. Ζηνόβιεφ: “Η ιστορία του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος των Μπολσεβίκων”
6.Ζηνόβιεφ: “Η θεωρία του Μαρξ και του Λένιν για τον πόλεμο”,1930
7.Ζηνόβιεφ: “Ο Δρόμος του Οκτώβρη”, 1926
8. Ζηνόβιεφ: “Είμαστε όλοι Οκτωβριστές”, 1924
9. Ζηνόβιεφ: “Η χρονιά της επανάστασης (Φλεβάρης 1917 – Μάρτιος 1918”
10. Ζηνόβιεφ: “Ν.Λένιν”, 1920
11. Ζηνόβιεφ:“Από την Ιστορία του Κόμματος μας”, 1923
12. Ζηνόβιεφ: “Οι διαφορές στη σκέψη μας”, 1926
13. Ζηνόβιεφ:“Για τις επινοημένες και αυθεντικές διαφωνίες στο κόμμα μας”, 1926
14. Κάμενεφ: “Ο Κάμενεφ και ο Ζηνόβιεφ για τον μεσαίο αγρότη”, 1926
15. Σλιάπνικωφ: “Η χρονιά 1917”, 1927 και 1931, βιβλία 1,2, 3, 4
16 Σλιάπνικωφ:“Στις παραμονές της χρονιάς 1917”,μέρος 1, 3η έκδοση, 1924,μέρη 1 και 2
17 Σλιάπνικωφ: “Στις παραμονές της χρονιάς 1917”,1920
18 M. I. Yavorsky “Σύντομη Ιστορία της Ουκρανίας”, 1927
19 M. I. Yavorsky “Κείμενα από την Ιστορία της Επαναστατικής Πάλης στην Ουκρανία”, 1927
20 G. Gorbachev “Δύο χρόνια μιας φιλολογικής επανάστασης”, 1926
21. Πρεομπαζένσκι: “Το λυκόφως του Καπιταλισμού”, 1931
22. Πρεομπαζένσκι: “Οικονομικές Κρίσεις στην ΝΕΠ”
23 V. Nevsky “Η ιστορία του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος (Κ.Κ.Ρ. (μπ)), 1926
24. V. Bulakh “Για τους εργάτες αγροκτημάτων”, 1929
25. V. Vardin “Οι μπολσεβίκοι μετά τον Οκτώβρη”
26. P. Zalutsky “Ζητήματα σχετικά με την κομματική δουλειά και τους οργανωτές επαφών”
27. N. Maiorsky και N. Elvov “Λενινισμός και μια αποτίμηση της Οκτωβριανής Επανάστασης”
28. A. Lunacharsky “Επαναστατικά Προφίλ”, 1923
29. G. Safarov “Τα θεμέλια του Λενινισμού”, 1924
30. G. Safarov “Για το ζήτημα της σταθεροποίησης μας”, 1925
31. Zalutsky and Safarov “Για τον κρατικό καπιταλισμό και το σοσιαλισμό : Μια επανεξέταση, 1926
32. G. Safarov “Ο Λενινισμός ως μια θεωρία ανάπτυξης της Προλεταριακής Επανάστασης”, 1925
33. G. Safarov “Το αγροτικό ζήτημα και ο Λενινισμός”
34. G. Safarov “Η θεωρία του Λένιν για τον Ιμπεριαλισμό”, 1925
35. A. Slepkov “Για την προπαγάνδα του Λενινισμού στο Εργατικό Κομματικό Σχολείο”, 1926
36. V. Volosevich “Οργανωτικές Αρχές του Μπολσεβικισμού”, 1929
37. V. Volosevich “Μάθημα για την Ιστορία του ΠΚΚ(μπ)”,1930
38. V. Volosevich “Μια πολύ σύντομη ιστορία του ΠΚΚ(μπ),1931
39. V. Volosevich “Μάθημα για την Ιστορία του ΠΚΚ(μπ)”,1931
40. V. Volosevich “Το 13ο συνέδριο”, 1928
41. V. Volosevich “Ο Μπολσεβικισμός στα χρόνια του Παγκόσμιου Πολέμου”
42. V. Astrov “Δημοκρατία μέσα στο κόμμα”
43. “9 του Γενάρη : Μια συλλογή άρθρων”, με πρόλογο από τον V. Friche, 1924
Αξίζει να σημειωσουμε εδώ, ότι από τους προαναφερόμενους της λίστας: α) εκτελέστηκαν/δολοφονήθηκαν οι: Τρότσκι (1940), Ζηνόβιεφ (1936) , Κάμενεφ (1936) , Σλιάπνικωφ (1937), Πρεομπαζένσκι (1937), V. Nevsky (1937), V. Bulakh (1936), P. Zalutsky (1937), A. Slepkov(1937), β) πέθαναν ως αποτέλεσμα της σταλινικής καταστολής κατά πάσα πιθανότητα στη φυλακή οι : G. Gorbachev (1942), V. Vardin (1941), G. Safarov (1942), γ) πέθαναν σίγουρο από φυσικό θάνατο οι: Λουνατσάρκσι (1933) , V. Astrov (1995;), δ) άγνωστη κατάληξη είχαν οι: M. I. Yavorsky (διεγράφη το 1930), N. Maiorsky, N. Elvov και V. Volosevich (σε ό,τι αφορά αυτον, με δεδομένη την ειδική αναφορά στο όνομα του ως «τροτσκιστή λαθρέμπορα» από τον Στάλιν στα «Ζητήματα Λενινισμού» – κεφ.«Για μερικά ζητήματα της ιστορίας του μπολσεβικισμού» σελ.487-488,1931 – μπορούμε εύκολα να φανταστούμε την τύχη του… ).
Πηγή : J.Arch Getty and Oleg V.Naumov, “The road to terror, Stalin and the Self-Destruction of the Bolsheviks, 1932-1939”, Yale University Press , (α)για την απόφαση στις 13-6-1933 σελ.106-7 (β)για την απόφαση στις 14-6-1935 και την (γ)έγκριση της λίστας στις 16-6-1935 σελ.181-184.
