Αυτοδιοικητικές εκλογές: Πρόγραμμα Διεκδικήσεων

Οι επερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές είναι οι πρώτες εκλογές, μετά την κήρυξη της ολομέτωπης επίθεσης κυβέρνησης, τρόικας (ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ) και κεφαλαίου, στους εργαζόμενους, τη νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Η επίθεση αυτή σηματοδοτεί την είσοδο σε μια νέα ιστορική περίοδο, τόσο για τον ελληνικό καπιταλισμό όσο και για την ίδια την ελληνική κοινωνία, που γυρίζει βίαια δεκαετίες πίσω, χάνοντας κατακτήσεις και δικαιώματα που είχε αποσπάσει από την αστική τάξη με σκληρούς αγώνες.

Απέναντι σε όλα αυτά, οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές αποτελούν μια ευκαιρία, για να εκφραστεί με μαζικούς όρους η λαϊκή αποδοκιμασία της βάρβαρης επίθεσης του κεφαλαίου καθώς και να αλλάξουν οι συσχετισμοί υπέρ των δυνάμεων της Αριστεράς. Οι εργαζόμενοι έχουν την ευκαιρία, να μετατρέψουν αυτήν την εκλογική μάχη σε εφαλτήριο αντεπίθεσης, δείχνοντας ότι δεν εμπιστεύονται το παρόν και το μέλλον τους στη τρόικα και την κυβέρνηση.

Ο Καλλικράτης θα επιφέρει όχι μόνο μαζικές απολύσεις αλλά και περαιτέρω  εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση των δημοτικών λειτουργιών και υπηρεσιών. Είναι τμήμα του πολέμου που κήρυξαν κυβέρνηση και αστικά επιτελεία στην κοινωνία, αφού στο όνομα της αποκέντρωσης, στην πραγματικότητα δημιουργεί υπερσυγκεντρωτικές, γραφειοκρατικές δομές σε περιφερειακό επίπεδο, που χωρίς πόρους από την κεντρική εξουσία θα πρέπει να ιδιωτικοποιήσουν και τις ελάχιστες κοινωνικές υπηρεσίες που έχουν απομείνει στους Δήμους και να αναζητήσουν χορηγούς ακόμη και για τη λειτουργία των σχολείων.

Οι νέες τοπικές διοικήσεις του «Καλλικράτη» δεν έχουν καμιά σχέση με την έννοια της «αυτοδιοίκησης». Η «Τοπική αυτοδιοίκηση» άλλωστε από τότε που εγκαθιδρύθηκε ως θεσμός ήταν και είναι ο τοπικός βραχίονας του αστικού κράτους. Η αλλαγή που επιφέρει ο Καλλικράτης, αν και βίαιη, είναι ποσοτική και όχι ποιοτική στον χαρακτήρα του θεσμού. Είναι μια αλλαγή που επιβάλλεται σαν αποτέλεσμα της χρεοκοπίας του ελληνικού καπιταλισμού και όχι σαν αποτέλεσμα μιας μεταρρυθμιστικής απόπειρας εκσυγχρονισμού, όπως προσπαθούν να μας πείσουν τα επιτελεία των αστών. Με τον «Καλλικράτη» θεσμοθετούνται, με βάση τις σημερινές ανάγκες του κεφαλαίου, τρία επίπεδα της αστικής κρατικής δομής: κεντρική – περιφερειακή και τοπική διοίκηση. Η «νέα» αλλαγή της τοπικής και περιφερειακής διοικητικής δομής της χώρας, ως συμπλήρωμα του Μνημονίου, σηματοδοτεί την ένταση της επίθεσης του κεφαλαίου, ενάντια στην εργατική τάξη.

Συγκεκριμένα, πάνω από 200.000 υπάλληλοι μετατάσσονται υποχρεωτικά ή και απολύονται τους επόμενους μήνες, εξαιτίας της κατάργησης χιλιάδων «ανενεργών» και ζημιογόνων οργανισμών των σημερινών δήμων.

Η «αποκέντρωση» των αρμοδιοτήτων Υγείας – Πρόνοιας με όχημα τον Καλλικράτη αποτελεί μέσο για την παραπέρα δραστική μείωση των κρατικών και εργοδοτικών δαπανών για την Υγεία – Πρόνοια με μεταφορά της οικονομικής επιβάρυνσης στους ίδιους τους εργαζόμενους. Επίσης, στοχεύει στη μεταφορά της ευθύνης λειτουργίας των Υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και Πρόνοιας από το κράτος σε διάφορους φορείς, που συνιστούν τα λεγόμενα «δίκτυα ΠΦΥ και αλληλεγγύης». Έτσι η Τ.Α αναλαμβάνει το ρόλο διαχειριστή της ακραίας φτώχειας στην προσπάθεια να υποβιβαστούν οι λαϊκές ανάγκες για υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας στο επίπεδο του φτωχοκομείου.

Παράλληλα,στον τομέα της Παιδείας, ο Καλλικράτης σπάει τον ενιαίο χαρακτήρα του αναλυτικού προγράμματος (απογευματινές ελεύθερες ζώνες, ολοήμερα, ΖΕΠ, κτλ.), γεγονός που χτυπάει καίρια τον ενιαίο χαρακτήρα του σχολείου, αφού δίνεται η δυνατότητα παρέμβασης της Τοπικής Διοίκησης, των «κοινωνικών εταίρων», των επιχειρήσεων, ΜΚΟ (που θα εμφανίζονται με το μανδύα των δωρητών, των εθελοντών).

Όλα αυτά συντελούνται μέσα σε ένα περιβάλλον χρεών και οικονομικού αδιεξόδου. Οι τραπεζικές οφειλές των 1.034 σημερινών δήμων ανέρχονται σε 1,7 δισ. ευρώ, ενώ άλλο 1 δισ. ευρώ υπολογίζονται οι υποχρεώσεις προς τρίτους και περίπου 200 εκατ. ευρώ, με τις πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις, οι ασφαλιστικές εισφορές που δεν έχουν καταβληθεί για το 2009. Περίπου 50 από τους 325 νέους «καλλικρατικούς» δήμους, σύμφωνα με κυβερνητικούς παράγοντες, θα βρεθούν σε αδιέξοδο και η υπαγωγή τους στον μηχανισμό επιτήρησης που προβλέπεται από το νέο πλαίσιο για την Αυτοδιοίκηση, το Ειδικό Πρόγραμμα Εξυγίανσης όπως αποκαλείται, θεωρείται αναπόφευκτη.

 

Ο διαχωρισμός των λεγόμενων «αυτοδιοικητικών» ζητημάτων από τα «κεντρικά πολιτικά», αποτελεί μια σαφή αποδοχή της κυρίαρχης αστικής αντίληψης για τους Δήμους και τις Περιφέρειες, από την οποία η Αριστερά πρέπει να μείνει μακριά. Τα προβλήματα των Δήμων δεν είναι κοινωνικά ουδέτερα, ούτε μπορούν να λυθούν με απλή τεχνοκρατική διαχείριση. Απαιτούν ρήξεις με την κυρίαρχη πολιτική και τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Προϋπόθεση, όμως, για αυτό είναι η ύπαρξη δημοτικών συνδυασμών αφοσιωμένων στην υπεράσπιση των εργαζομένων, της νεολαίας και των λαϊκών στρωμάτων απέναντι στην επίθεση κυβέρνησης και τρόικας (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ) και στη ζύμωση εναλλακτικών προτάσεων στις συνοικίες και τις γειτονιές από σήμερα, τονίζοντας την ανάγκη για μια αριστερή, σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση. Δημοτικών συνδυασμών που θα διεκδικήσουν δημοτικές διοικήσεις αφοσιωμένες στη στήριξη των συμφερόντων των εργαζόμενων, που θα εξασφαλίσουν την ενεργή συμμετοχή τους στη λήψη των αποφάσεων και θα τους κινητοποιήσουν διεκδικώντας λύση στα θεμελιώδη προβλήματα της ζωής τους ενάντια στον καπιταλισμό.

Το πολιτικό – διεκδικητικό πλαίσιο θέσεων αυτών των συνδυασμών θα πρέπει να είναι το ακόλουθο :

• Άμεσος διπλασιασμός των κρατικών δαπανών για τις απαραίτητες λειτουργίες και υπηρεσίες των Δήμων και απόδοση των δισεκατομυρίων ευρώ που χρωστά το κράτος στην ΕΝΑΕ από την παρακράτηση φόρων. Αντίθεση σε κάθε ανάθεση στους Δήμους ευθυνών του κράτους σε Παιδεία – Υγεία, χωρίς την απαιτούμενη  χρηματοδότηση. Καμία συγχώνευση ΝΠΔΔ χωρίς προηγούμενη εξασφάλιση των απαραίτητων πόρων για τη λειτουργία τους και διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας.

• Οι δήμοι να πάρουν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για να ανακουφιστούν και να προστατευθούν οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι από την κρίση.

–    να μην επιτραπεί από τους Δήμους να κοπεί το ρεύμα, το νερό ή να γίνει έξωση σε άνεργους και φτωχούς δημότες.  

–    να διεκδικηθούν βαριές εισφορές των μεγάλων επιχειρήσεων στους Δήμους για να δημιουργηθεί ένα δίκτυο κοινωνικής φροντίδας για τους φτωχούς και τους ανέργους με λαϊκά συσσίτια και άλλες μορφές στήριξης.

–  να επιβληθεί στις Μητροπόλεις να καταβάλουν βαριές εισφορές στους Δήμους για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής και να απαλλοτριωθούν εκτάσεις και ακίνητα της Εκκλησίας στην υπηρεσία αυτού του σκοπού.

–  να διεκδικηθεί η απαλλοτρίωση από τον Δήμο κάθε χρόνια ακατοίκητου και εγκαταλελειμμένου ακινήτου για την αξιοποίηση του με σκοπό την στέγαση και σίτιση απόρων, την δημιουργία ΚΑΠΗ και χώρων ψυχαγωγίας για τους νέους, αλλά και την εμπορική τους εκμετάλλευση με την λειτουργία σε αυτά δημοτικών καταστημάτων πάσης φύσεως που θα χρηματοδοτούν της ανάγκες και την κοινωνική πολιτική του Δήμου

• Θεσμοθέτηση διαδικασίας λαϊκού-συμμετοχικού προϋπολογισμού, όπου οι δημότες θα αποφασίζουν για τη διαχείριση των διαθέσιμων πόρων μέσα από τακτικές λαϊκές συνελεύσεις.

• Θεσμοθετημένο έλεγχο της διαχείρισης και της λειτουργίας των υπηρεσιών του Δήμου από τους εργαζόμενους σε αυτές και εκλεγμένες και ανακλητές επιτροπές δημοτών με στόχο την διαχείριση των κονδυλίων και της δημοτικής περιουσίας προς όφελος των συμφερόντων των δημοτών και όχι των ιδιωτικών συμφερόντων.

• Πραγματική αυτοδιοίκηση με τακτικές Λαϊκές Συνελεύσεις ανά δημοτικό διαμέρισμα όπου θα δίνεται απολογισμός και θα ελέγχονται τα πεπραγμένα της δημοτικής αρχής με δικαίωμα ανακλητότητας της σε περίπτωση αθέτησης των δεσμεύσεων της

• Ενεργοποίηση των συνοικιακών συμβουλίων, τα οποία πρέπει να είναι αιρετά και ανακλητά και να έχουν θεσμοθετημένες αποφασιστικές αρμοδιότητες και πόρους

• Δικαίωμα και δυνατότητα στους πολίτες για ανάκληση της Δημοτικής Αρχής κατά τη διάρκεια της θητείας της από τους δημότες μέσω δημοψηφίσματος.

• Περικοπή των αποζημιώσεων του δημάρχου, των δημοτικών συμβούλων και όλων των νομικών προσώπων ώστε να μην υπερβαίνουν το μισθό ενός ειδικευμένου δημοτικού υπαλλήλου.

• Έλεγχος των δαπανών όλων των δημοτικών αξιωματούχων μέσα από εξελεγκτική επιτροπή αιρετή και ανακλητή από τους Δημότες.

• Κλιμακωτή φορολόγηση των δημοτών ανάλογα με το εισόδημά τους και απαλλαγή φορολόγησης για άνεργους, χαμηλοσυνταξιούχους, χαμηλά αμοιβόμενους εργαζόμενους.

• Αναβάθμιση δημοτικών υπηρεσιών και δωρεάν παροχή τους σε όλους τους πολίτες. Δημοτικοί παιδικοί σταθμοί, δημοτική συγκοινωνία, κέντρα πρωτοβάθμιας ιατρικής περίθαλψης και κοινωνικής μέριμνας, κέντρα άθλησης και πολιτιστικής έκφρασης.

• Δημοτικά προγράμματα κοινωφελών έργων χρηματοδοτούμενα από το κράτος για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Διοχέτευση στους δήμους όλων των κονδυλίων που δίνονται σαν επιδότηση για προσλήψεις στις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Κονδύλια από την κεντρική εξουσία για το άνοιγμα θέσεων εργασίας πλήρους απασχόλησης στους δήμους στους τομείς των κοινωνικών υπηρεσιών και των κοινωφελών έργων.

• Δημιουργία ειδικής επιτροπής του Δήμου για τον συστηματικό έλεγχο τήρησης της εργατικής νομοθεσίας από τις τοπικές επιχειρήσεις, σε συνεργασία με τους τοπικούς και κεντρικούς συνδικαλιστικούς φορείς.

• Προγράμματα δωρεάν λαϊκής επιμόρφωσης και εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας στους μετανάστες. Προγράμματα εκμάθησης της μητρικής τους γλώσσας και παροχή χώρων για στέγαση εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων που σχετίζονται με την κουλτούρα τους.

• Κοινωνικά και πολιτιστικά Στέκια Νεολαίας στις γειτονιές, στεγασμένα σε κατάλληλα διαμορφωμένους δημοτικούς χώρους, που θα λειτουργούν σε καθεστώς αυτοδιαχείρισης από τους νεολαίους που μετέχουν σε αυτά, με την οικονομική αρωγή του Δήμου.

• Δημοτικά προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας στους μαθητές από φτωχές οικογένειες.

• Παύση της επινοικίασης σε ιδιώτες των δημοτικής ιδιοκτησίας αναψυκτηρίων – χώρων διασκέδασης  και έναρξη λειτουργίας τους από τους Δήμους με μειωμένες τιμές για τους νέους.

• Ενεργή συμπαράσταση του Δήμου στους αγώνες της νεολαίας, πολιτική και υλική. Υπεράσπιση της νεολαίας από φαινόμενα αστυνομικής αυθαιρεσίας.

• Ενθάρρυνση – χρηματοδότηση και στέγαση συλλογικών μορφών καλλιτεχνικής και πολιτιστικής δημιουργίας από τους νέους.

• Ίδρυση ειδικής συμβουλευτικής υπηρεσίας με το κατάλληλο επιστημονικό προσωπικό για την βοήθεια εξαρτημένων ατόμων από ψυχοτρόπες ουσίες και γενικά για την ψυχολογική αρωγή σε προβλήματα των νέων ανθρώπων.

• Σταθερή και πλήρη εργασία για όλους τους εργαζόμενους στους Δήμους.

• Ικανοποίηση των πάγιων αιτημάτων του συνδικαλιστικού κινήματος στους ΟΤΑ για αυξήσεις στις συλλογικές συμβάσεις ανεξάρτητα από σχέση εργασίας, για την αναγνώριση των βαρέων και ανθυγιεινών συνθηκών για όλους όσοι τα δικαιούνται, για την προάσπιση των αποθεματικών των ταμείων και συνολικά του ασφαλιστικού συστήματος.