Η κυβέρνηση Ζελένσκι συνεχίζει να χρησιμοποιεί κυνικά τη ρώσικη εισβολή για να δικαιολογήσει την καταπίεση πολιτικών αντιπάλων. Έντεκα οργανώσεις έχουν ποινικοποιηθεί από την αρχή του πολέμου. Παρόλο που κάποια από τα μέλη αυτών των οργανώσεων έχουν θετική στάση απέναντι στην ρωσική εισβολή, δεν έχουν παρουσιαστεί στοιχεία συνεργασίας μεταξύ αυτών και της Ρωσίας.
Ενώ αρκετά μέλη από αυτές τις οργανώσεις είδαν θετικά την εισβολή της Ρωσίας, η πλειοψηφία τάσσεται απλά εναντίον της κυβέρνησης Ζελένσκι. Ανάμεσα σε αυτές τις οργανώσεις είναι η Αριστερή Αντιπολίτευση, η διάδοχη οργάνωση του Κομμουνιστικού κόμματος Ουκρανίας (CPU), το οποίο είχε περιορίσει τις δράσεις του λόγω των αντικομουνιστικών νόμων του 2015. Αξίζει να σημειωθεί ότι το αδερφικό τους κόμμα, το κομμουνιστικό κόμμα Ρωσίας υποστηρίζει την εισβολή του Πούτιν, κάτι που που το κάνει απωθητικό για τους Ουκρανούς εργάτες.
Τα κύρια αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης (Μπλοκ της Αντιπολίτευσης), τα οποία ιστορικά υποστήριζαν πιο στενές οικονομικές σχέσεις με την Ρωσία, δεν έχουν δείξει σημάδια συνεργασίας με την Ρωσία. Το κόμμα «Πλατφόρμα της Αντιπολίτευσης- Για τη Ζωή» (OPFL),το οποίο έχει 43 βουλευτές στην ουκρανική Βουλή (Ράντα), είναι ένα από τα κόμματα που απαγορεύτηκαν με την κατηγορία ότι συνεργάζονται με τους Ρώσους. Στην πραγματικότητα το OPFL διέγραψε έναν βουλευτή του που υποστήριζε την Ρωσική εισβολή, έβγαλε δήλωση στην οποία απαιτούσε να σταματήσει η Ρωσική εισβολή και κάλεσε μέλη του να μπουν στην εδαφική άμυνα. Το κόμμα είχε έρθει δεύτερο στις εκλογές του 2019 με 1,9 εκατομμύρια ψήφους (13%). Το συνολικό ποσοστό ψήφων όλων των παράνομων πλέον κομμάτων ανέρχεται σε 2,7 εκατομμύρια (18%).
Άλλα κόμματα χωρίς παρουσία στη Ράντα φαίνεται να έχουν απαγορευτεί επειδή το όνομα τους περιείχε λέξεις όπως «Σοσιαλιστικό» ή «Αριστερό» ή επειδή αποτελούνταν κυρίως από ρωσόφωνους. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτές οι ενέργειες δεν αφορούν την εθνική άμυνα, αλλά τα συμφέροντα του κόμματος του Ζελένσκι και πιο συγκεκριμένα, την επιδίωξη για ένα μονοπώλιο της εξουσίας σε περίπτωση που υπάρξει μια κατάπαυση του πυρός.
Έχει επίσης αναφερθεί μια πληθώρα από συλλήψεις ακτιβιστών, αριστερών και γενικά αντιπολιτευόμενων. Για παράδειγμα, ο Γιούρι Τκάτσεφ δημοσιογράφος της εφημερίδας Timer στην Οδησσό, συνελήφθη στο σπίτι του από την ουκρανική ασφάλεια (SBU). Ο Τκάτσεφ έπαιρνε μέρος σε ένα αρκετά ουδέτερο ρεπορτάζ σχετικά με τον πόλεμο, συμπεριλαμβανομένης της ενημέρωσης για ζημιές που προκλήθηκαν από ρωσικά πυρά και βομβαρδισμούς. Παρόλα αυτά, κατηγορήθηκε για «χρήση εκρηκτικών και όπλων». Ο Τκάτσεφ μάλλον πλήρωσε το γεγονός ότι έπαιξε κεντρικό ρόλο στο ρεπορτάζ για την οργανωμένη από τους νεοναζί «σφαγή της Οδησσού» στις 2 Μαΐου 2014.
Γίνονται επίσης, αναφορές για συλλήψεις διάφορων ακτιβιστών καθημερινώς. Κάθε Ουκρανός θα πρέπει να εναντιωθεί στις κυνικές δράσεις της κυβέρνησης Ζελένσκι που συλλαμβάνει και απειλεί πολιτικούς αντιπάλους χωρίς αποδείξεις. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτοί που έχουν την εξουσία χρησιμοποιούν κατηγορίες συνεργασίας με τον εχθρό ως έναν τρόπο για να αποθαρρυνθούν πιθανοί, μελλοντικοί πολιτικοί τους αντίπαλοι. Αυτός είναι ο λόγος που βάζουν όλες αυτές τις οργανώσεις «στο ίδιο τσουβάλι».
Πέρα από την απόφαση να απαγορευτούν 11 κόμματα συνολικά, ο Ζελένσκι έχει επίσης χρησιμοποιήσει τον στρατιωτικό νόμο για να ενώσει όλα τα κανάλια της χώρας σε ένα, ελεγχόμενο από την κυβέρνηση. Αυτό επέτρεψε στον Ζελένσκι να κλείσει ένα κανάλι σχετιζόμενο με τον πρώην πρόεδρο Ποσοσένκο, το οποίο κατηγορούσε τον Ζελένσκι πως προσπαθεί να εγκαταλείψει την προοπτική ένταξης στο ΝΑΤΟ. Το πιο πιθανό είναι ότι αυτό ήταν μια κυνική προσπάθεια του Ποροσένκο να πάρει μια πολιτική ρεβάνς. Αλλά σε κάθε περίπτωση, το γεγονός παραμένει: η κυβέρνηση έχει απαγορεύσει την έκφραση κάθε αντιπολιτευόμενης άποψης, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που δεν μπορούν να κατηγορηθούν ότι υποστηρίζουν τη ρωσική εισβολή.
Ομάδα της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης (IMT) στην Ουκρανία
Μετάφραση από την ιστοσελίδα www.marxist.com: Η. Καμ.
