Η καταδίκη της Χρυσής Αυγής (ΧΑ) και ο χαρακτηρισμός της ως εγκληματική οργάνωση χωρίς αναγνώριση ελαφρυντικών για τα ηγετικά στελέχη της αποτελεί αναμφίβολα μια μεγάλη νίκη του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας και του αντιφασιστικού κινήματος που αναπτύχθηκε από τις τάξεις τους με κύριους σταθμούς το διάστημα μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσα και τις τελευταίες βδομάδες πριν την αναγγελία της απόφασης από το δικαστήριο. Ήρθε σαν αποτέλεσμα της πίεσης αυτού του κινήματος που κορυφώθηκε την Τετάρτη 7/10, με πάνω από 50.000 χιλιάδες διαδηλωτές να πλημμυρίζουν τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας έξω από το Εφετείο, παρά την αυξημένη απειλή από την πανδημία.
Η καταδίκη της Χρυσής Αυγής δεν ήταν προδιαγεγραμμένη. Μόλις πριν από λίγους μήνες η εισήγηση της εισαγγελέως Αδαμαντίας Οικονόμου ήταν να αθωωθεί η Χρυσή Αυγή, υποτίθεται, «ελλείψει στοιχείων». Αυτή η εισήγηση δεν ήταν τυχαία αλλά εξέφραζε την πρόθεση κύκλων της αστικής Δικαιοσύνης να ρίξει τους φασίστες στα «μαλακά». Οι φασίστες είναι μία χρήσιμη εφεδρεία για την αστική τάξη για την τρομοκράτηση του εργατικού κινήματος και της νεολαίας. Δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να τους καταστρέψουν. Αλλά όπως έχουμε εξηγήσει σε παλαιότερα άρθρα μας, ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους αναγκάστηκαν να προχωρήσουν στη δίωξη της ΧΑ μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν ο φόβος για τη δημιουργία ενός μαζικού αντιφασιστικού κινήματος και την πρόκληση μιας γενικότερης επαναστατικής διέγερσης στη νεολαία και το εργατικό κίνημα.
Το αστικό πολιτικό κατεστημένο και οι δικαστές έλαβαν σοβαρά υπόψη τις μαζικές διαδηλώσεις και το γενικευμένο ενδιαφέρον χιλιάδων εργαζόμενων και νέων για την έκβαση της δίκης. Αν η απόφαση ήταν αθωωτική αυτό θα γινόταν η αφορμή για την πλήρη κατάρρευση οποιουδήποτε κύρους της αστικής Δικαιοσύνης και πάνω απ’ όλα, το σήμα για το ξέσπασμα ενός νέου μαζικού κινήματος. Αυτό ήταν που τρομοκράτησε την κυβέρνηση και έσπευσε να προσποιηθεί τον πολέμιο του φασισμού και της ΧΑ.
Η ΝΔ και τα αστικά ΜΜΕ προσπάθησαν υποκριτικά να παρουσιάσουν τη καταδίκη της ΧΑ ως νίκη της αστικής Δικαιοσύνης και αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας της ηγεσίας της ΝΔ. Η αλήθεια είναι όμως, πως πριν τη δολοφονία του Φύσσα τα τάγματα εφόδου δρούσαν για χρόνια σε καθεστώς ασυλίας από το κράτος και την αστική Δικαιοσύνη. Πριν ακόμη την εκλογική άνοδο της ΧΑ, η αστυνομία όχι μόνο άφηνε σε καθεστώς ασυλίας τη ΧΑ αλλά στήριζε τη δράση της. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε απόρρητο έγγραφο της ΕΛ.ΑΣ που είχε αποκαλυφθεί το 2004 στην εφημερίδα «Τα Νέα» αναφέρεται: «Η οργάνωση (σ.σ.: η Χρυσή Αυγή)…Διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία και αποστράτους αξ/κούς της ΕΛ.ΑΣ., αλλά και με απλούς αστυνομικούς. δ) Στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια των επετείων της 17ης Νοέμβρη, αλλά και άλλων εκδηλώσεων του αριστερίστικου και αναρχικού χώρου, η αστυνομία τούς προμήθευε με ασυρμάτους και κλομπς, για να τους εντοπίζουν και να τους κτυπούν, εμφανιζόμενοι ως “αγανακτισμένοι» πολίτες”. ».
Η ελληνική αστική τάξη και το βασικό της κόμμα, η ΝΔ δεν πάλεψαν ποτέ με συνέπεια το φασισμό γιατί απλούστατα οι φασίστες ήταν για χρόνια ένα χρήσιμο εργαλείο που μπορούσε να το στρέψει ενάντια στην εργατική τάξη και τη νεολαία. Η ΝΔ είχε ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με τη ΧΑ όπως έδειξαν οι κρυφές συνομιλίες του Κασιδιάρη με τον Γενικό Γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου της κυβέρνησης Σαμαρά, Μπαλτάκο. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη επί κυβέρνησης Σαμαρά, Ν. Δένδιας, αμέσως μετά τη δολοφονία του Φύσσα έβγαλε από το συρτάρι του 32 εγκληματικές υποθέσεις που αφορούσαν τη Χρυσή Αυγή από το 1999 και μετά. Αυτά τα στοιχεία ωστόσο δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ από την «ανεξάρτητη Δικαιοσύνη», παρά μόνο όταν η ηγεσία της ΝΔ θεώρησε αναγκαίο να προχωρήσει στη δίωξη της ΧΑ. Η προσπάθεια λοιπόν της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και του φίλα προσκείμενου σε αυτήν τύπου να παρουσιάσει τη ΝΔ ως μέρος ενός «δημοκρατικού τόξου» που παλεύει ενάντια στο φασισμό αποτελεί ένα προκλητικό ψέμα που μπορεί μόνο να αποπροσανατολίσει την εργατική τάξη από τους ταξικούς της εχθρούς.
H καταδίκη της ΧΑ αποτελεί μια πρώτη νίκη του κινήματος ενάντια στη κυβέρνηση της ΝΔ- κινδυνεύει να ανοίξει την όρεξη στην εργατική τάξη και τη νεολαία να διεκδικήσουν ακόμη περισσότερα. Πράγματι, όταν ανακοινώθηκαν τα νέα για την καταδικαστική απόφαση το πλήθος ξέσπασε σε ζητωκραυγές και χειροκροτήματα. Οι δεκάδες χιλιάδες αγωνιστές που συγκεντρώθηκαν έξω από το Εφετείο, καθώς και χιλιάδες άλλοι που δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν το θεώρησαν δικαιολογημένα μία δική τους νίκη και το επόμενο διάστημα θα κινηθούν με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση να διεκδικήσουν, δουλειά, μισθούς δημοκρατικά δικαιώματα και όσες κατακτήσεις χάθηκαν το προηγούμενο διάστημα.
Το κλίμα πανηγυρισμού διακόπηκε βίαια από την εκδικητική μανία των δυνάμεων καταστολής. Λίγα δευτερόλεπτα μετά την ανακοίνωση της καταδικαστικής απόφασης – σαν να ήταν το σήμα για την επίθεση τα ΜΑΤ – άρχισαν να ρίχνουν δακρυγόνα στο πυκνό πλήθος, ενώ τα υδροφόρα οχήματα της αστυνομίας χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά ρίχνοντας νερό υπό πίεση στους διαδηλωτές. Η συγκέντρωση διαλύθηκε μέσα σε ένα νέφος δακρυγόνων. Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη φοβήθηκε πως αν δεν διαλύονταν η συγκέντρωση, χιλιάδες ακόμη θα συγκεντρώνονταν στο Εφετείο για να γιορτάσουν το γεγονός κάνοντας τη μεγαλύτερη συγκέντρωση εδώ και πολλά χρόνια.
Η καταδικαστική απόφαση για τη ΧΑ σημαίνει αντικειμενικά την αποδυνάμωση των φασιστών για κάποια χρόνια. Οι στρατολογίες νέων μελών σε φασιστικές οργανώσεις θα γίνει αρκετά δύσκολη υπόθεση για ένα διάστημα, από το φόβο των διώξεων. Ωστόσο το βάθεμα της κρίσης του καπιταλισμού και η κρίση της αστικής δημοκρατίας θα δημιουργήσει κατάλληλες συνθήκες για την ενίσχυση και την επαναδραστηριοποίηση των φασιστών. Βέβαια, λόγω της αριθμητικής και οργανωτικής δύναμης του εργατικού κινήματος και της αποδυνάμωσης των μικροαστικών στρωμάτων (των παραδοσιακών στηριγμάτων του φασισμού τη δεκαετία του 30) συνεχίζει να μην υπάρχει η προοπτική για τη δημιουργία ενός μαζικού φασιστικού κινήματος το επόμενο διάστημα.
Η μαζική αντιφασιστική συγκέντρωση της 7/10 και η συντριπτική πίεση από το αντιφασιστικό κίνημα και από την χειμαρρώδη γενικότερη έκφραση των αντιφασιστικών αισθημάτων του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας προς το δικαστήριο για την επιβολή των αυστηρότερων δυνατών ποινών στη Χρυσή Αυγή έδειξαν τον πραγματικό συσχετισμό δύναμης στην κοινωνία ανάμεσα στις δυνάμεις του εργατικού κινήματος και τη νεολαίας και σε αυτές της αστικής αντίδρασης. Από τη μία πλευρά είχαμε πάνω από 50.000 διαδηλωτές στους δρόμους με καλέσματα για συμμετοχή από συνδικάτα, φορείς και οργανώσεις που εκπροσωπούν εκατοντάδες χιλιάδες μέλη και απαιτούσαν την παραδειγματική καταδίκη της ΧΑ. Από την άλλη πλευρά δεν υπήρξε ούτε ένας υποστηρικτής της ΧΑ, ούτε καν μέσα στην ασφάλεια της αίθουσας του Εφετείου για να δηλώσει τη συμπαράσταση του.
Αυτό δείχνει με γλαφυρό τρόπο πως η γενική κατεύθυνση στην οποία βαδίζει η κοινωνία δεν είναι η φασιστικοποίηση, όπως λανθασμένα ισχυρίζονταν πολλοί στην Αριστερά τα προηγούμενα χρόνια, αλλά προς τη ριζοσπαστικοποίηση, τα μεγάλα κινήματα και αναπόφευκτα προς τα επαναστατικά κινήματα όπως είδαμε να συμβαίνει σε μία σειρά χώρες ανά τον κόσμο τους προηγούμενους μήνες.
Φυσικά οι φασιστικές συμμορίες ήταν και παραμένουν ένας σοβαρός κίνδυνος για το εργατικό κίνημα. Το αστικό κράτος – ιδιαίτερα τα ένοπλα σώματά του – είναι γεμάτο από φιλοφασιστικούς θύλακες και άμεσους υποστηρικτές και συνεργάτες της ίδιας της Χρυσής Αυγής. Καθώς το αστικό καθεστώς θα βυθίζεται στην κρίση οι υπηρεσίες των φασιστών θα γίνουν χρήσιμες ξανά και σε κάποιο σημείο θα ξεκινήσουν ξανά τις δολοφονική τους δράση ενάντια στο εργατικό κίνημα και ανυπεράσπιστους πρόσφυγες.
Η πείρα από την μέχρι τώρα δράση της ΧΑ πρέπει να γίνει ένα πολύτιμο μάθημα για το εργατικό κίνημα και την πρωτοπόρα νεολαία. Αυτό που επέτρεψε στην ΧΑ (η οποία παρά την εκλογική της απήχηση δεν ξεπέρασε τα 3000 μέλη) να τρομοκρατεί χιλιάδες αγωνιστές και μετανάστες σε όλη τη χώρα ήταν η ασυλία από το κράτος και την αστική δικαιοσύνη, αλλά πάνω απ’ όλα, η απουσία οποιουδήποτε σοβαρού μέτρου αντιφασιστικής αυτοάμυνας από μέρους των πολιτικών και συνδικαλιστικών ηγεσιών του εργατικού κινήματος και της νεολαίας. Ομάδες αυτοάμυνας στις γειτονιές και τους χώρους δουλειάς θα μπορούσαν εύκολα να «εξαφανίσουν» τα ολιγάριθμα τάγματα εφόδου από τις γειτονιές. Το εργατικό κίνημα και η νεολαία πρέπει να πάρουν την υπόθεση της άμυνας από τη δράση των φασιστών στα χέρια τους όταν οι μαχαιροβγάλτες φασίστες δραστηριοποιηθούν ξανά και να μη δείξουν καμία εμπιστοσύνη στην αστική δικαιοσύνη και το κράτος που όλο το προηγούμενο διάστημα τους παρείχε ασυλία.
Τέλος, αυτό που σηματοδότησε αυτό το μεγαλειώδες αντιφασιστικό συλλαλητήριο είναι το διαφαινόμενο τέλος της περιόδου υποχώρησης των μαζικών αγώνων της εργατικής τάξης και της νεολαίας που ακολούθησε μετά την ήττα του καλοκαιριού του 2015. Μία νέα γενιά μαθητών, φοιτητών και νέων εργαζομένων μπαίνουν τώρα αποφασιστικά στον αγώνα όπως είδαμε και με το μαζικό κίνημα καταλήψεων στα σχολεία και βέβαια με την μαζική συμμετοχή της νεολαίας στις αντιφασιστικές συγκεντρώσεις. Ο καπιταλισμός αποκαλύπτει σε αυτή τη νέα γενιά το αποκρουστικό του πρόσωπο. Οι αγώνες της νεολαίας είναι προάγγελος για μεγάλους ταξικούς αγώνες το επόμενο διάστημα ενάντια στη φτώχεια την ανεργία, το ρατσισμό και στο σύστημα που τα γεννά, τον καπιταλισμό.
Να επιβληθούν στους φασίστες της ΧΑ οι υψηλότερες από τις προβλεπόμενες ποινές!
Καμία αυταπάτη για την αστική δικαιοσύνη, την κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα. Μόνο η δράση του εργατικού κινήματος μπορεί να νικήσει οριστικά το φασισμό!
Μόνη εγγύηση για την οριστική νίκη ενάντια στο φασισμό η ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος!
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ – www.marxismos.com
