Το κάλεσμα σε εκλογές για τη Συντακτική Συνέλευση έχει προκαλέσει την κλιμάκωση της αντεπίθεσης για «αλλαγή καθεστώτος» από την αντεπαναστατική αντιπολίτευση. Αυτή είναι μία κρίσιμη στιγμή για τη Μπολιβαριανή επανάσταση στην Βενεζουέλα.
Στις 23 Μαΐου, ο πρόεδρος Μαδούρο ανακοίνωσε τους κανόνες για τη σύγκλιση της Συντακτικής Συνέλευσης και την ίδια στιγμή, κάλεσε το CNE (Εθνικό Εκλογικό συμβούλιο) να ορίσει τις περιφερειακές εκλογές (για κυβερνήτες και δημοτικά συμβούλια), οι οποίες είχαν ανασταλεί από το 2016. Το CNE ανακοίνωσε αμέσως μετά, ότι οι εκλογές για τη Συντακτική Συνέλευση θα διεξαχθούν στα τέλη Ιουλίου και οι περιφερειακές τον Δεκέμβριο.
Η ελεγχόμενοι από την αντιπολίτευση Εθνοσυνέλευση, απέρριψε τις εκλογές για τη Συντακτική Συνέλευση και πρότεινε τη διενέργεια ενός δημοψηφίσματος για το «αν ο λαός θέλει Συντακτική Συνέλευση ή εθνικές εκλογές». Με τον όρο «εθνικές εκλογές», εννοούν βέβαια τις προεδρικές εκλογές (οι οποίες κανονικά θα διεξαχθούν στα τέλη του 2018).
Η MUD (εκλογικό μέτωπο της αντιπολίτευσης) έχει συνολικά υιοθετήσει μία πιο σκληρή γραμμή: την έκκληση για πιο πολλές κινητοποιήσεις στους δρόμους και την απόρριψη τόσο των εκλογών για Συντακτική Συνέλευση, όσο και για εθνικές εκλογές.
Το κάλεσμα τους είναι για σήμερα, Τετάρτη 24 Μάη, για μια μαζική πορεία προς τη CNE. Αυτό θα είναι άλλο ένα σημείο καμπής για τις ανατρεπτικές διαθέσεις της αντιπολίτευσης, της οποίας η ηγεσία τώρα ανοιχτά επικαλείται το άρθρο 350 του Συντάγματος (που αναφέρεται στην εξέγερση του λαού ενάντια σε μία αντιδημοκρατική κυβέρνηση).
Αυτό που θέλει η αντιπολίτευση δεν είναι εκλογές, αλλά η ανατροπή της κυβέρνησης μέσα από έναν συνδυασμό κινητοποιήσεων και ακραίας βίας από οργανωμένες ομάδες, όπως είδαμε την περασμένη εβδομάδα στο San Antonio de los Altos και τις τελευταίες ημέρες στην Barinas, όπου μεταξύ άλλων επιτέθηκαν και κατέστρεψαν το Δημαρχείο, το Κυβερνείο και ιδιωτικές επιχειρήσεις. Φυσικά μπορούν πάντα να βασίζονται στη στήριξη του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ και στους τοπικούς λακέδες τους.
Η αντιπολίτευση έχει αρχίσει να χάνει υποστήριξη τις τελευταίες μέρες, λόγω μίας σειράς παραγόντων: την εξάντληση στις ίδιες τις γραμμές της μετά από σχεδόν δύο μήνες κινητοποιήσεων χωρίς αποτελέσματα και την απόρριψη των βίαιων μεθόδων της από μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Τώρα θα έχει όμως την ευκαιρία να ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις της.
Σε αυτά, πρέπει να προσθέσουμε και τον εξαιρετικά προβοκατόρικο ρόλο που παίζει η Κολομβία, μετά την επίσκεψη του προέδρου της, Σάντος στον Τραμπ, με την μετακίνηση τεθωρακισμένων στα σύνορα και τον διαρκή θόρυβο για τον «ανθρωπιστικό διάδρομο» (δηλαδή στην έκκληση για μια ξένη επέμβαση).
Φιλο-καπιταλιστική, γραφειοκρατική ατολμία
Οι επόμενες λίγες μέρες θα είναι αποφασιστικής σημασίας. Είναι αναγκαίο να εξετάσουμε κριτικά την τακτική της κυβέρνησης και να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, λέγοντας ότι είναι λανθασμένη. Η έκκληση για Συντακτική Συνέλευση θα είχε νόημα αν συνέβαλε στη λύση των δύο κεντρικών προβλημάτων που οδηγούν στην μείωση της υποστήριξης στη Μπολιβαριανή επανάσταση.
Από τη μία πλευρά, έχουμε το πρόβλημα της οικονομικής κρίσης. Όμως η Συντακτική Συνέλευση καλείται να συζητήσει για την «οικονομία μετά το πετρέλαιο», στην οποία θα γίνει σεβαστή η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και θα γίνουν ξανά, εκκλήσεις στους καπιταλιστές να επενδύσουν. Αυτή είναι μία αποτυχημένη στρατηγική, η οποία δεν θα φέρει κανένα αποτέλεσμα.
Από την άλλη πλευρά, έχουμε το πρόβλημα της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς μέσα στο ίδιο το μπολιβαριανό κίνημα. Το εκλογικό σύστημα για τη Συντακτική Συνέλευση καθιστά πολύ δύσκολο να εκλεγούν υποψήφιοι που εκπροσωπούν πραγματικά την επαναστατική βάση του μπολιβαριανού κινήματος. Οι εκλογές γίνονται σε δύο μέρη, το ένα είναι τοπικό όπου έχουμε την εκλογή ενός αντιπροσώπου σε κάθε εκλογική περιφέρεια ανεξάρτητα από τον πληθυσμό. Στο άλλο μέρος, έχουμε εκλογές τμηματικές (εργάτες, αγρότες, φοιτητές, άτομα με ειδικές ανάγκες, συνταξιούχοι, μειονότητες, εργοδότες) όπου αντιπρόσωποι εκλέγονται από εθνικές λίστες με υψηλό τίμημα για να κατέβει κανείς υποψήφιος.
Η θέση μας παραμένει ακλόνητη: είμαστε σθεναρά απέναντι στη βία της αντίδρασης και του ιμπεριαλισμού. Αν καταφέρουν να πετύχουν τον στόχο τους, δηλαδή την ανατροπή της κυβέρνησης Μαδούρο, θα προχωρήσουν σε μία ανελέητη επίθεση απέναντι στην εργατική τάξη, με πολιτικές σκληρής λιτότητας, καθώς και διώξεις ενάντια στους ακτιβιστές του κινήματος και τις οργανώσεις τους και θα προχωρήσουν στην περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών.
Θα παλέψουμε με όλες μας στις δυνάμεις για να αποτρέψουμε κάτι τέτοιο. Την ίδια στιγμή, είναι καθήκον μας να τονίσουμε ότι είμαστε αντίθετοι στις πολιτικές της κυβέρνησης, που στο οικονομικό πεδίο συνιστούν παραχωρήσεις απέναντι στους καπιταλιστές και στο πολιτικό πεδίο δεν αλλάζουν τις γραφειοκρατικές μεθόδους λειτουργίας, που πνίγουν και περιορίζουν την επαναστατική πρωτοβουλία του λαού, που είναι η μόνη εγγύηση για την υπεράσπιση της επανάστασης. Οι κυβερνητικές πολιτικές οδηγούν στην ήττα.
Το επαναστατικό κίνημα πρέπει να προετοιμαστεί, ενισχύοντας την οργάνωση του, την πολιτική του κατανόηση για το τι χρειάζεται να γίνει στην παρούσα κατάσταση, καθώς και δημιουργώντας τα δικά του μέσα αυτοάμυνας στα εργοστάσια, στους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές. Ο εργαζόμενος λαός μπορεί να σωθεί μόνο βασιζόμενος στις δικές του δυνάμεις.
Κάτω η επίθεση της αντίδρασης και του ιμπεριαλισμού!
Υπερασπίστε την επανάσταση με επαναστατικά μέσα!
Χόρχε Μαρτίν
Μετάφραση από την ιστοσελίδα www.marxist.com: Ηλίας Κυρούσης
