Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με τεράστιο κόστος σε ανθρώπινες ζωές και υποδομές. Είναι αδύνατο να προσδιοριστούν με ακρίβεια οι απώλειες αλλά, σύμφωνα με αναλυτές, οι απώλειες της Ουκρανίας υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τις 600.000 νεκρούς, ενώ πολλοί περισσότεροι είναι οι βαριά τραυματίες. Ο ανθός της νέας γενιάς Ουκρανών έχει αφανιστεί στα χαρακώματα. Ο μέσος όρος ηλικίας του Ουκρανικού στρατού είναι πλέον τα 43 χρόνια, κάτι που σημαίνει ότι στην πρώτη γραμμή πολεμούν πολλοί 50ρηδες και 60ρηδες. Δεκατέσσερα εκατομμύρια Ουκρανοί είναι πρόσφυγες πολέμου και η πλειοψηφία όσων έχουν βγει εκτός συνόρων δηλώνουν ότι δεν θα γυρίσουν ποτέ. Επιπρόσθετα, το κόστος για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας υπολογίζεται στο αστρονομικό ποσό των 486 δισ. δολαρίων.
Η Ουκρανία είναι πλέον μία κατεστραμμένη χώρα που έχει ήδη χάσει τον πόλεμο. Τίποτα πλέον δεν μπορεί να αλλάξει τον στρατιωτικό συσχετισμό δύναμης ανάμεσα σε Ρωσία και Ουκρανία (εξαιρουμένης της άμεσης επέμβασης του ΝΑΤΟ). Τον Αύγουστο, τα ουκρανικά στρατεύματα υποχωρούσαν περισσότερο από ένα μίλι την ημέρα. Το ηθικό των Ουκρανών είναι πολύ χαμηλό και υπολογίζεται ότι οι λιποτάκτες ανέρχονται στους 200.000. Στο εσωτερικό της Ουκρανίας η διάθεση έχει επίσης αλλάξει, με μια πρόσφατη δημοσκόπηση να δείχνει το 57% των Ουκρανών είναι υπέρ των διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία για την επίτευξη ειρήνης.
Ακόμα και αν ο ουκρανικός στρατός είχε ανεξάντλητη πηγή όπλων και πολεμοφοδίων (κάτι που δεν συμβαίνει, καθώς ακόμα και οι ΗΠΑ αδυνατούν να καλύψουν τις ανάγκες του ουκρανικού στρατού σε εξοπλισμούς) δεν μπορεί να καλύψει τις απώλειες σε στρατιώτες και ιδιαίτερα σε καλά εκπαιδευμένους στρατιώτες.
Η ήττα της Ουκρανίας και του ΝΑΤΟ διαφαίνεται ξεκάθαρα στον ορίζοντα. Ο διακηρυγμένος πολεμικός στόχος των δυτικών ιμπεριαλιστών ήταν η υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας της Ουκρανίας ενάντια στην «αναίτια» επιθετικότητα της Ρωσίας. Ο πραγματικός στόχος του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού ωστόσο, ήταν η αποδυνάμωση της Ρωσίας και η ανατροπή του Πούτιν. Αυτό το παραδέχθηκε ανοιχτά ο Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ. Αυτός ο στόχος όμως δεν επιτεύχθηκε.
Η ρωσική οικονομία όχι μόνο δεν κατέρρευσε αλλά ενισχύθηκε και σημείωσε ανάπτυξη 3,6% το 2023. Από την άλλη πλευρά, ενισχύθηκε επίσης και ο ρωσικός στρατός, φτάνοντας τα 1,5 εκατομμύρια καλά εκπαιδευμένων και σε μεγάλο βαθμό πλέον εμπειροπόλεμων βετεράνων. Η μόνη πραγματική επιτυχία που σημείωσαν οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές με αυτό τον πόλεμο ήταν να δημιουργήσουν ένα ρήγμα ανάμεσα σε Ρωσία και Ευρώπη. Ένα ρήγμα που είχε καταστροφικές συνέπειες για τους Ευρωπαίους καπιταλιστές, ανταγωνιστές των ΗΠΑ, ιδιαίτερα τη Γερμανία η οποία, στερημένη από το φθηνό ρωσικό αέριο, έχει βυθιστεί σε βαθειά κρίση.
Αλλά αφού το αποτέλεσμα αυτού του πολέμου φαίνεται προκαθορισμένο, τότε γιατί συνεχίζεται η άσκοπη αιματοχυσία; Μία συνθηκολόγηση που θα οδηγήσει σε χάσιμο εδαφών της Ουκρανίας θα ήταν ένα καταστροφικό πλήγμα για το γόητρο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Η κυβέρνηση Μπάιντεν προσπαθεί να καθυστερήσει αυτή την αναπόφευκτη προοπτική με τη συνέχιση του πολέμου μέχρι τελευταίας σταγόνας ουκρανικού αίματος. Σε μία πράξη απελπισίας μάλιστα , εξέτασαν σοβαρά το ενδεχόμενο να επιτρέψουν στην Ουκρανία να πλήξει τη ρωσική ενδοχώρα με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς! Ωστόσο, μετά από μία σύντομη δήλωση του Πούτιν, με την οποία τόνισε ότι αυτό πρακτικά θα σήμαινε την άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ στον πόλεμο, η Ουάσιγκτον αρνήθηκε, προς το παρόν, να δώσει το πράσινο φως για πλήγματα με πυραύλους στο εσωτερικό της Ρωσία.
Οι πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς δεν μπορούν να αλλάξουν το συσχετισμό δυνάμεων στο πεδίο της μάχης. Αυτό που μπορούν να κάνουν όμως, είναι να προκαλέσουν μεγάλο αριθμό απωλειών σε αμάχους στη Μόσχα και σε άλλα μεγάλα αστικά κέντρα της Ρωσίας. Αυτό θα ανάγκαζε τη Ρωσία να κλιμακώσει τον πόλεμο και πιθανά, θα ανάγκαζε το ΝΑΤΟ να επέμβει στρατιωτικά στην Ουκρανία. Αυτό είναι το «σχέδιο νίκης» του Ζελένσκι. Με άλλα λόγια, η μόνη ελπίδα του αντιδραστικού καθεστώτος στην Ουκρανία για «νίκη» είναι ο 3ος παγκόσμιος πόλεμος και ο πυρηνικός όλεθρος. Αυτό το γεγονός είναι ακόμα μια ένδειξη του παραλογισμού του καπιταλιστικού συστήματος στη φάση της ιστορικής του παρακμής.
Τζακ Χαλίνσκι-Φιτζπάτρικ
Περίληψη ανάλυσης που δημοσιεύθηκε στις 30/9/2024 στην ιστοσελίδα www.marxist.com