Σήμερα, η νεολαία της Βρετανίας, όπως και άλλων χωρών, αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη απειλή για τη ζωή και τις ελευθερίες της που έχει ποτέ σκεφτεί. Ο πόλεμος και η ειρήνη βρίσκονται σε μια ασταθή ισορροπία. Τα έθνη αντιμετωπίζουν το ένα το άλλο, οπλισμένα μέχρι τα δόντια και ετοιμοπόλεμα. «Είμαστε έτοιμοι», κομπάζει ο Τσάμπερλαιν, δείχνοντας την προετοιμασία του ναυτικού, της αεροπορίας και του στρατού, τις μεθοδικές προετοιμασίες της ΑRP και των σχεδίων εκκένωσης. Ναι, έχουν έτοιμους μέχρι και 250.000 έφεδρους για αυτούς που αναμένεται να σκοτωθούν στις πρώτες βδομάδες και μήνες των αεροπορικών επιδρομών, μόνο για το Λονδίνο. Πέρα από το κανάλι, και στις δύο πλευρές του Ρήνου, η κατάσταση προετοιμασίας είναι σε πλήρη εξέλιξη, ή ακόμα και έτοιμη.
Χρειάζεται μόνο ένα απλό σινιάλο από κάποια από τις πλευρές και η φρικαλέα τραγωδία του 1914-1918 θα έχει ξεκινήσει. Εκατομμύρια, δεκάδες εκατομμύρια θα σκοτωθούν στο παράλογο μακελειό. Ολόκληρες πόλεις και χώρες θα ξεριζωθούν, γυναίκες και παιδιά όπως ακριβώς και οι άντρες θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή, για να σφαγιασθούν. Ο λιμός και οι αρρώστιες θα εξαπλωθούν σε όλη την Ευρώπη. Το άνθος της ανθρωπότητας της Ευρώπης θα αλληλοσφαγιαστεί. Και όλο αυτό γιατί;
Οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές έχουν καταφέρει με την πίεσή τους να απεικονίσουν την κατάσταση σαν να επρόκειτο για τη «δίψα για εξουσία» από την πλευρά ενός φανατικού που εξουσιάζει τη Γερμανία. Αυτός ο άνθρωπος, λένε, έχει μια ακατάπαυστη επιθυμία να κυριαρχήσει στην Ευρώπη – στον κόσμο (sic). Μετά την κατάκτηση από αυτόν της Αυστρίας και της Τσεχοσλοβακίας, είναι τώρα η σειρά της Πολωνίας. Είναι καιρός, λένε, η βρετανική «δημοκρατία» να ορθώσει το ανάστημα της.
Είναι αλήθεια ότι ο γερμανικός ιμπεριαλισμός θέλει να κυριαρχήσει στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Όμως, ο λόγος γι’ αυτό, βρίσκεται στις άλυτες αντιφάσεις του γερμανικού καπιταλισμού. Στην πιο ανεπτυγμένη βιομηχανικά χώρα της Ευρώπης, με τον ερχομό του φασισμού στην εξουσία και τη συνακόλουθη βάρβαρη πτώση του βιοτικού επιπέδου του γερμανικού λαού, οι Γερμανοί καπιταλιστές έχουν έρθει σε μια θέση επιτακτικής αναζήτησης νέων αγορών, ώστε να ξεφορτωθούν την υπερπαραγωγή των αγαθών τους, τα οποία δεν μπορούν να πουλήσουν στην πατρίδα. Επιπρόσθετα, χρειάζονται πηγές πρώτων υλών και νέο ανθρώπινο δυναμικό για εκμετάλλευση, έχοντας αντλήσει και την τελευταία σταγόνα ενέργειας από την γερμανική εργατική τάξη. Έχουν ανοιχτά απαιτήσει την υπαγωγή της Κεντρικής και Νότιας Ευρώπης σε «γερμανική σφαίρα επιρροής».
Όμως και οι Βρετανοί και Γάλλοι καπιταλιστές, παρ’ όλα τα τεράστια αποθέματα των αυτοκρατοριών τους, με τα εκατομμύρια των αποικιακών σκλάβων, από τους οποίους καρπώνονται τεράστια κέρδη, ακόμα, παρά τα ψίχουλα που δίνουν στα κατώτερα στρώματα της εργατικής τάξης (στις χώρες τους), βρίσκουν τους εαυτούς τους στην ίδια θέση.
To ένα γενικό επιτελείο μετά το άλλο δηλώνουν ότι δεν προτίθενται να εγκαταλείψουν ούτε μία από τις αγορές τους οπουδήποτε στον κόσμο. Αυτή είναι η αιτία της διαμάχης μεταξύ των διαφορετικών ιμπεριαλιστικών συμμοριών. Απογυμνωμένη από τα μεγάλα λόγια για «την υπεράσπιση της δημοκρατίας», «την ελευθερία», «το δίκαιο του νόμου και όχι της πυγμής», από τη μία, και «τα θυσιασμένα δικαιώματα της Γερμανίας», «το ζωτικό χώρο», «την αδικία των Βερσαλλιών», από την άλλη, θα μπορούσε να μειωθεί σε ένα καυγά μεταξύ των διάφορων κλικών των μονοπωλίων για το ποιος θα έχει το προνόμιο να βγάζει κέρδη από την εκμετάλλευση των λαών όλου του κόσμου.
Η προσπάθεια να παρουσιαστεί η διαμάχη σαν πάλη μεταξύ του πολιτισμού με τη βαρβαρότητα, του φασισμού ενάντια στη δημοκρατία, της τυραννίας απέναντι στην ελευθερία, γελοιοποιείται από την προσπάθεια των Βρετανών καπιταλιστών να κερδίσουν στο πλευρό τους τον Φράνκο, το σφαγέα εκατομμυρίων Ισπανών εργατών, τον πιο αιματοβαμμένο τύραννο της Ευρώπης και τον Μουσολίνι, ούτε στο ελάχιστο καλύτερο από τον φίλο του δικτάτορα (τον Χίτλερ). Και δεν υπάρχει ανάγκη να τονίσουμε ότι χιλιάδες εργάτες σαπίζουν στις φυλακές της φασιστικής Πολωνίας, για την υπεράσπιση της οποίας πρέπει να πεθάνουμε.
Επιπλέον, με την εφαρμογή του στρατιωτικού νόμου, οι ελευθερίες των εργατών στην Αγγλία θα εξαφανιστούν σύντομα. Στη Γαλλία, η κίνηση προς τη δικτατορία έχει προχωρήσει περισσότερο απ’ ό,τι στην Αγγλία. Η ελευθερία του Τύπου, η ελευθερία των συγκεντρώσεων κλπ, έχει ήδη αποστερηθεί και έχει αντικατασταθεί από την εξουσία ενός «Γενικού Διευθυντηρίου» τεσσάρων δικτατόρων. Μόλις ο ήχος από τον πρώτο πυροβολισμό έχει σβήσει μέσα στον καπνό της μάχης, τα τελευταία απομεινάρια της ελευθερίας και της δημοκρατίας θα έχουν εξαφανιστεί. Ο πόλεμος θα ξεκινήσει σε μια ζυγαριά απολυταρχισμού.
Ήδη, οι καπιταλιστές έχουν ζητήσει «θυσίες» για το «εθνικό συμφέρον» από τους εργάτες των σιδηροδρόμων και τους μηχανικούς. Οι ακριβοπληρωμένες συνδικαλιστικές ελευθερίες της κατασκευαστικής βιομηχανίας έχουν φύγει από το προσκήνιο. Η «διάλυση», που οδηγεί σε μια πτώση του βιοτικού επιπέδου έχει ξεκινήσει. Επιθέσεις σε όλους τους κλάδους της εργατικής τάξης πρόκειται να ακολουθήσουν. Πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι οι ιδιοκτήτες των σιδηροδρόμων και όσοι βγάζουν κέρδη από τους εξοπλισμούς δεν καλούνται να κάνουν καμία θυσία.
Ο πόλεμος, αν έρθει, θα σημαίνει τεράστια κέρδη για τα καπιταλιστικά μονοπώλια και στις δύο πλευρές του χαρακώματος. Θα είναι η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα γενικά που θα υποφέρουν. «Τι θα γίνει όμως με την υπεράσπιση της πατρίδας μας», διαμαρτύρονται οι εκατομμυριούχοι κι οι πληρωμένες πόρνες τους από τον αστικό Τύπο. Την υπεράσπιση της πατρίδας ποιανού; Την υπεράσπιση των γαιοκτημόνων και των αφεντικών!
Υπερασπιζόμαστε την πατρίδα, όταν έχουμε μια πατρίδα να υπερασπιστούμε. Κόψτε πρώτα τα κέρδη από τον πόλεμο κατά 100%. Αφήστε τα ορυχεία, τα εργοστάσια, τους σιδηροδρόμους και τα εργαστήρια στον έλεγχο της εργατικής τάξης. Η εργατική τάξη και στις δυο πλευρές των χαρακωμάτων δεν έχει κανένα συμφέρον στην πάλη μεταξύ της μιας ή της άλλης αγέλης ορνέων, για να παχύνουν από τα πτώματα των εργαζόμενων λαών. Αν οι Βρετανοί καπιταλιστές νικήσουν στον πόλεμο, προετοιμάζονται να διαμελίσουν τη Γερμανία και να τη μοιράσουν μεταξύ αυτών και των συμμάχων τους. Ήδη, τα «Βραδινά Νέα» μια εφημερίδα-πρώην ενθουσιώδης υποστηρικτής του Χίτλερ, όταν αυτός κατέστρεφε τα συνδικάτα και τις άλλες εργατικές οργανώσεις, πρώην ενθουσιώδης οπαδός του Μοsley και του βρετανικού φασισμού, έχει προβάλλει στις κεντρικές της στήλες αυτή την πρόθεση της βρετανικής άρχουσας τάξης. Αν νικήσει ο Χίτλερ, θα επιβάλλει την τερατώδη τυραννία σε όλα τα άλλα τμήματα (sic) της Ευρώπης και στις αποικίες, όπως έχει κάνει με τον τσέχικο λαό. Οι Βρετανοί και οι Γερμανοί εργάτες δεν έχουν κανένα λόγο να αλληλοσφάζονται. Ας στραφούμε λοιπόν ενάντια στους πραγματικούς εχθρούς μας, ενάντια στη βρετανική και γερμανική αστική τάξη.
Αν ο παγκόσμιος καπιταλισμός δεν έχει άλλη λύση για τα προβλήματά του, εκτός από νέα και πιο φρικτά μακελειά για ολόκληρα έθνη, είναι καιρός αυτό το παράλογο σύστημα να πεθάνει. Και την ίδια στιγμή, ποιο είναι το μήνυμα του Εργατικού και του Κομμουνιστικού Κόμματος στους εργάτες του κόσμου; Μας προδίδουν και μας παραδίδουν στις διαθέσεις των χειρότερων εχθρών μας.
Εργαζόμενη νεολαία, ο καπιταλισμός μπορεί να συνεχίσει να ζει μόνο πάνω στα κόκαλα σας! Η μόνη διέξοδος για τη νεολαία είναι η ανατροπή του καπιταλισμού, η εργατική εξουσία και ο σοσιαλισμός. Ο δρόμος για μας περνάει μέσα από το χτίσιμο μιας επαναστατικής σοσιαλιστικής νεολαίας, που είναι η μόνη που μπορεί να μας οδηγήσει μακριά από τον εφιάλτη του πολέμου, που κρέμεται απειλητικά από πάνω μας.
Μετάφραση: Τζίνα Παλαιολόγου, Παναγιώτης Κολοβός
