Λάβαμε και δημοσιεύουμε σήμερα ένα άρθρο – παρέμβαση της συντρόφισσας Σίσσυς Βωβού, στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιας για την προεδρία του κόμματος στο ιδρυτικό συνέδριο, με θέμα την υπόθεση Σαμπιχά.
Υπάρχει κι άλλο ένα θέμα με την Σαμπιχά Σουλεϊμάν, με το οποίο κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να ασχοληθεί. Ποιοί νομίζουν ότι μπορούν να παίζουν με το όνομα μιας γυναίκας, μέλους μιας μειονότητας, να την επιλέγουν και να την ξε-επιλέγουν, να την κάνουν πανελλήνια συζήτηση και αντιπαράθεση, και να λένε μετά, «αλλάξαμε γνώμη»;
Την ομιλία της Σαμπιχά Σουλεϊμάν στον ΟΗΕ πριν δύο χρόνια την είχαμε διαβάσει. Ότι αυτή η γυναίκα είναι πιθανόν να ποδηγετείται από τις μυστικές υπηρεσίες του ελληνικού βαθέως κράτους ή να επιλέγει να συνεργάζεται μαζί τους για να κερδίσει οφέλη για την μειονότητά της ή προσωπικά οφέλη για την ίδια, είναι ένα θέμα που θα μπορούσε να σχολιαστεί στην περιοχή της ή και πανελληνίως, ως τέτοιο. Ποιές μειονότητες μέσα στις μειονότητες επιλέγουν τον ολισθηρό δρόμο του πολέμου μεταξύ των φτωχών και καταφρονεμένων αντί της συνεργασίας και της δημιουργικής διεκδίκησης; Αυτό είναι ένα ερώτημα που γνωρίζουμε ότι απασχολεί τους δημοκρατικούς ή και τους αριστερούς ανθρώπους της μειονότητας στη Θράκη, οι οποίοι αγωνίζονται για δικαιώματα και εναντίον των διακρίσεων. Και οι οποίοι, προφανώς, αντιδράσανε.
Ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν ρωτήθηκαν πριν παρθούν κάποιες αποφάσεις, είχε ως αποτέλεσμα να γίνει μια ακατάλληλη επιλογή από μεριάς της «Κουμουνδούρου», η οποία όμως είχε μια μεγάλη επίπτωση στη συγκεκριμένη γυναίκα. Την συζήτησε όλη η Ελλάδα, έγινε σχεδόν κεντρικό θέμα σε όλα τα ΜΜΕ με τα «υπέρ» και τα «κατά», μετά ξε-επιλέχθηκε από μεριάς Κουμουνδούρου που αποφάσισε να διαβουλευθεί με τις τοπικές οργανώσεις εκ των υστέρων, και να κόψει στο γόνατο μια υποψηφιότητα που δεν έπρεπε ποτέ να είχε υποδειχθεί και στη συνέχεια ψηφιστεί από 150, όπως λέει η ίδια, μέλη της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ.
Οπότε, εκτός του ότι αυτή η γυναίκα μπορεί να είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης από μεριάς «βαθέως ελληνικού κράτους» της Θράκης, έγινε αντικείμενο ενός ανεύθυνου παιχνιδιού από μεριάς ενός κόμματος που αγωνίζεται ενάντια στις διακρίσεις στην περιοχή. Είπαμε, ξείπαμε.
Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η δική της συνέντευξη στον Παρατηρητή της Θράκης, αν θέλει κανείς να μάθει κάτι περισσότερο για το συγκεκριμένο πρόσωπο, αν και υπάρχουν πληροφορίες και από άλλες πηγές.. Εκεί, στο «Δροσερό», με μια κοινότητα 5000 ανθρώπων, η ζωή είναι, λέει η ίδια, «όπως στην Αφρική». Και σ’ αυτές τις συνθήκες, προφανώς, οι άνθρωποι είναι συνηθισμένοι στις διακρίσεις. Μια διάκριση πάνω, μια κάτω, ένας διασυρμός του ονόματός της, δεν έχει και τόση σημασία. Η «Κουμουνδούρου» δικαιούται να κάνει και λάθη. Αν αυτά τα λάθη έχουν επίπτωση σε μια γυναίκα, «τι να κάνουμε»;
Τελικά εκείνη ξε-επιλέχθηκε, αλλά όλος αυτός ο ντόρος γύρω από το όνομά της έχει παράξει αρνητικά αποτελέσματα. Τα ονόματα αυτών που την επέλεξαν δεν τα μάθαμε, εκείνοι δεν ξε-επιλέχθηκαν και εξακολουθούν να κάθονται ωραία-ωραία στις καρέκλες τους. Όχι ότι αν «έπεφταν» αυτά τα «κεφάλια» θα διορθωνόταν το αποτέλεσμα για τη συγκεκριμένη γυναίκα, αλλά τουλάχιστον θα επιδεικνυόταν μια έμπρακτη μεταμέλεια, που θα ήταν ίσως αποτρεπτική για παρόμοιες καταστάσεις στο μέλλον που θα μπορούσαν να παράγουν τέτοια βλαπτικά αποτελέσματα. Και επιπλέον θα βοηθούσαν το λαό που αγωνίζεται για τη νίκη του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές να παρηγορηθεί για το συγκεκριμένο σφάλμα.
Φαίνεται όμως, ότι για μια τσιγγάνα δεν αξίζουν τέτοιου είδους ευαισθησίες… Δεν ξέρουμε αν ήταν τυχαίο που η βλάβη αυτή έγινε σε μια γυναίκα, συνήθως ακούμε την απάντηση ότι και άντρας να ήταν, η ίδια συμπεριφορά θα υπήρχε, κατά «σύμπτωση» όμως, τέτοιες ακραίες συμπεριφορές επιφυλάσσονται για γυναίκες.
{fcomment}