Συναντήσαμε τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ από τη Νέα Φιλαδέλφεια, Κώστα Πάνο (δεξιά) και Ηλία Λεμοντζόγλου (αριστερά) και τους ζητήσαμε να απαντήσουν σε 6 ερωτήσεις μας σχετικά με την πορεία του κόμματος.
«Ε»: Ήσασταν σύνεδροι στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρείτε ότι από αυτήν τη συλλογική διαδικασία του κόμματος προέκυψαν κάποια θετικά στοιχεία από τη σκοπιά των συμφερόντων των εργαζόμενων και ποια είναι αυτά;
Ηλίας Λεμοντζόγλου: Πράγματι θεωρώ πως μέσα από τις εργασίες του συνεδρίου και τις ζυμώσεις που πραγματοποιήθηκαν σε αυτό, επιβεβαιώθηκε ένας από τους βασικούς στόχους του κόμματος, η στήριξη της εργατικής τάξης. Η πολιτική απόφαση ενίσχυσης των ελεγκτικών μηχανισμών ως μέσο αντιμετώπισης της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και βεβαίως η δέσμευση για πραγματική αύξηση του κατώτατου μισθού είναι δύο παραδείγματα που επιβεβαιώνουν τον αρχικό συλλογισμό.
Κώστας Πάνος: Ναι, παρά το γεγονός ότι τα κανάλια για ευνόητους λόγους εστίασαν στις όποιες διαφορετικές απόψεις εκφράστηκαν – εντελώς φυσιολογικά για ένα συνέδριο μαζικού κόμματος – το συνέδριο υιοθέτησε μια πολιτική απόφαση που κάνει λόγο σαφώς για την κατάργηση των αντεργατικών νόμων της κυβέρνησης Μητσοτάκη, για μια ουσιαστική και πραγματική αύξηση του κατώτατου μισθού, για την επαναφορά της ΔΕΗ σε δημόσιο έλεγχο και για άλλα ανάλογα αναγκαία φιλεργατικά και φιλολαϊκά μέτρα. Φυσικά, κανένα συνειδητό αριστερό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να θεωρεί ότι επειδή αυτά τα μέτρα ψηφίστηκαν σε ένα κομματικό συνέδριο η εφαρμογή τους θα είναι εγγυημένη μετά από μια εκλογική νίκη του κόμματος. Σε τελική ανάλυση, κανένα φιλεργατικό μέτρο δεν μπορεί να εφαρμοστεί σταθερά και οριστικά χωρίς την ενεργή κινητοποίηση του εργατικού κινήματος και της νεολαίας.
«Ε»: Ποια είναι η άποψή σας για τις αλλαγές που αποφάσισε το συνέδριο στον τρόπο εκλογής του προέδρου και της ΚΕ;
Ηλίας Λεμοντζόγλου: Όπως είναι γνωστό, οι συγκεκριμένες αποφάσεις πάρθηκαν με ψηφοφορία σε κάλπη, γεγονός που δείχνει από την μια μεριά σεβασμό στην ύπαρξη διαφορετικών απόψεων και από την άλλη μεριά, σεβασμό στην πλειοψηφία. Οι αποφάσεις αυτές αποτελούν μια μορφή στοιχήματος για το κόμμα και πιστεύω πως αν πραγματικά τα μέλη ενταχθούν με τρόπο ουσιαστικό, συμμετέχουν μαζικά και αισθάνονται πως η γνώμη τους έχει σημασία, το στοίχημα θα το έχουμε κερδίσει.
Κώστας Πάνος: Προσωπικά δεν τις θεωρώ πρωτεύον ζήτημα. Το κύριο ζήτημα σήμερα είναι να καταφέρουμε όσο γίνεται περισσότερα από τα δεκάδες χιλιάδες νέα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ να είναι ενεργά, να μπορούν ελέγχουν δημοκρατικά την ηγεσία και να συνδιαμορφώνουν τις βασικές επιλογές του κόμματος.
«Ε»: Ποια είναι κατά την άποψή σας τα διδάγματα από τις προηγούμενες κυβερνητικές θητείες του ΣΥΡΙΖΑ; Ποιες πολιτικές επιλογές δεν θα πρέπει να επαναληφθούν;
Ηλίας Λεμοντζόγλου: Η πρώτη φορά Αριστερά, επετεύχθει σε ένα πολύ δύσκολο διεθνές και εσωτερικό περιβάλλον. Το κόμμα ουσιαστικά παρέλαβε “καμμένη γη” και οι πιέσεις που ασκήθηκαν ήταν τεράστιες. Παρόλ ΄αυτά έγιναν σημαντικά βήματα προς τα εμπρός και η χώρα κατάφερε να βγει από τα μνημόνια. Θεωρώ πως το κάλεσμα σε προοδευτικούς, ριζοσπάστες, δημοκρατικούς ανθρώπους θα ενισχύσει το κόμμα στην βάση του και στην συλλογική συνείδηση, παρέχοντας ένα ακόμη εφόδιο για την εφαρμογή ενός ακόμη καθαρότερου, αριστερού, προοδευτικού προγράμματος στην δεύτερη κυβερνητική θητεία.
Κώστας Πάνος: Το βασικότερο δίδαγμα είναι ότι για να επιτευχθεί μια ρήξη με το κεφάλαιο και την ΕΕ προς όφελος του λαού πρέπει να υπάρχουν απαραίτητα και οι δύο μαζί ακόλουθες προϋποθέσεις: μια ηγεσία αποφασισμένη να φτάσει τη ρήξη μέχρι τέλους και ένας εργαζόμενος λαός επίσης αποφασισμένος να στηρίξει αυτή τη ρήξη με όλες τις θυσίες που αυτή συνεπάγεται. Αν δεν υπάρχει κάποια από τις δύο αυτές προϋποθέσεις τότε η επικράτηση της απόπειρας διαχείρισης του συστήματος με όλα όσα αυτή συνεπάγεται, είναι ένα φυσιολογικό αποτέλεσμα.
«Ε»: Τι θεωρείτε ότι πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα για να φύγει το συντομότερο δυνατό η αντεργατική και αντιλαϊκή κυβέρνηση της ΝΔ από την εξουσία;
Ηλίας Λεμοντζόγλου: Πρώτα απ’ όλα να ζητήσει εκλογές, όπως ήδη και σωστά έχει κάνει ο Πρόεδρός μας. Εν συνεχεία να αποδομεί καθημερινά το ψευδές αφήγημα της κυβερνητικής πολιτικής, να καταθέτει προτάσεις, τροπολογίες, να συγκροτεί μέτωπα ενάντια στην νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, πράγματα που θεωρώ πως σε όλους και όλες μας είναι εμφανές πως ήδη πράττει.
Κώστας Πάνος: Πρέπει να εντείνει την προσπάθεια για να δυναμώσει κάθε μικρή και μεγάλη εργατική και λαϊκή αντίσταση ενάντια στην δεξιά κυβέρνηση της ακρίβειας, της μαζικής φτωχωποίησης και της καταστολής των δικαιωμάτων, χωρίς να υποκαταστήσει την ίδια την εργατική τάξη και τη νεολαία που έχουν να επιτελέσουν τον βασικό ρόλο σε αυτήν την υπόθεση.
«Ε»: Στο συνέδριο έγιναν αναφορές στο ιστορικό δίλημμα «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα». Τι θα πρέπει να κάνει κατά την άποψή σας μια επόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για να υπηρετήσει τον σκοπό του σοσιαλισμού και όχι τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα;
Ηλίας Λεμοντζόγλου: Θεωρώ πως θα πρέπει να απλώσουμε τα χέρια σε όλες και όλους που έχουν ανάγκη στήριξης, να ανοίξουμε μια ομπρέλα προστασίας για τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, να δυναμώσουμε την πεποίθηση πως τουλάχιστον οι αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης όλων, είναι κάτι που θέλουμε και που μπορούμε να κάνουμε σε ένα εύλογο μάλιστα χρονικό διάστημα. Μέσα σε συνθήκες παγκόσμιας ανασφάλειας και έντονου προβληματισμού η αίσθηση πως ο λαός έχει κάτι να ελπίζει είναι πολύ σημαντική. Πιστεύω, πραγματικά, πως το κόμμα έχει τέτοιους στόχους, έχει δυνατότητες και πείρα για να τους πετύχει.
Κώστας Πάνος: Θα πρέπει να δείξει αποφασισμένη να συγκρουστεί με το εγχώριο και ευρωπαϊκό αστικό κατεστημένο για τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα όπου αυτό απαιτείται- και πράγματι αυτό απαιτείται σε όλους τους βασικούς τομείς για να βελτιωθεί η ζωή των εργαζόμενων – και επίσης να επιχειρήσει να κινητοποιήσει τον ίδιο τον εργαζόμενο λαό να εγγυηθεί ότι θα εφαρμοστούν τα αναγκαία κυβερνητικά μέτρα, ορισμένα από τα οποία υπάρχουν και στην πολιτική απόφαση του συνεδρίου.
«Ε»: Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο ρόλος των ρευμάτων εντός του ΣΥΡΙΖΑ που τοποθετούνται στ’ αριστερά της ηγεσίας; Μπορούν να ωθήσουν το κόμμα προς τ’ αριστερά; Τι θα πρέπει να κάνουν αν η ηγεσία ερχόμενη στην κυβέρνηση αθετήσει βασικές προεκλογικές υποσχέσεις της απέναντι στους εργαζόμενους;
Ηλίας Λεμοντζόγλου: H πολυφωνία, μέσα στα πλαίσια του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ -Π.Σ., θεωρώ πως είναι δείγμα υγείας. Οι τάσεις καλώς υπάρχουν και καλώς γίνονται ζυμώσεις με βάση τις θέσεις που καταθέτουν και τις απόψεις που εκφράζουν. Αυτός ο πλουραλισμός καλό μόνο κάνει, διότι αποτελεί δικλείδα ασφαλείας ως προς την δυνατότητα έκφρασης. Πιστεύω πως η ηγεσία αφουγκράζεται όλες αυτές τις διεργασίες και τις συνθέτει σε ανώτερο επίπεδο. Το γεγονός πως η Πολιτική Απόφαση του πρόσφατου συνεδρίου μας πάρθηκε με σχεδόν απόλυτη πλειοψηφία, αποτελεί ένα καλό παράδειγμα για το γεγονός πως δεν μπορεί η επόμενη κυβέρνηση να αθετήσει βασικές προεκλογικές υποσχέσεις της, γιατί δεσμεύεται απέναντι σε όλο το κόμμα και όλον τον λαό.
Κώστας Πάνος: Ο ρόλος των πιο αριστερών ρευμάτων μέσα στο κόμμα είναι να συμβάλουν στην υπηρέτηση των ιδρυτικών αριστερών αρχών του κόμματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τις ρίζες του στο κομμουνιστικό κίνημα, δεν δημιουργήθηκε τώρα, συνεπώς τα ρεύματα και τάσεις με κομμουνιστικές αναφορές πρέπει να θεωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ ως φυσικό τους χώρο. Θα πρέπει όπου χρειάζεται να ασκούν ξεκάθαρη και δημιουργική κριτική στην ηγεσία, και αυτό να μην εκλαμβάνεται ως «αντικομματική πράξη» αλλά ως καθήκον κομματικού πατριωτισμού. Αν τώρα, η ηγεσία αθετήσει βασικές της πολιτικές δεσμεύσεις όπως με ρωτάς, τότε από το δυναμικό αυτών των αριστερών ρευμάτων πρέπει να υπάρχει η τόλμη και η πολιτική ευθύνη να αναληφθούν πρωτοβουλίες για να ανανεωθεί η ηγεσία και η πολιτική του κόμματος.
Σ. Κ
