Συνέντευξη του Άλαν Γουντς στην ιστοσελίδα “News 24/7” για τις εξελίξεις στη Βρετανία

Μια πρώτη ανάγνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων, κύριε Γουντς, τι μας λέει;

Μετά το σοκ του Brexit, η Βρετανία υπέμεινε ακόμη ένα πολιτικό σεισμό. Η κλήση σε βιαστικές εκλογές, προκειμένου να ενισχύσουν την εξουσία της Τερέζα Μέι μετατράπηκαν στην καταστροφή των Συντηρητικών. Ο θρίαμβος των Συντηρητικών, στον οποίο υποτίθεται ότι οδηγούν οι δεκαετίες συντηρητικής κυριαρχίας, αποδείχθηκε μύθος. Στον αντίποδά του, είδαμε ότι η πλειοψηφία της κυβέρνησης εξαφανίστηκε από το αναδυόμενο Εργατικό Κόμμα, υπό τον Τζέρεμι Κόρμπιν.Ο Ντέιβιντ Κάμερον τζογάρισε και έχασε, όπως έκανε τώρα και η Τερέζα Μέι, η οποία επίσης τζογάρισε για να χάσει. Το αποτέλεσμα των εκλογών που προκήρυξε έχει τώρα βυθίσει τη χώρα σε πολιτική αβεβαιότητα. Η Βρετανία εισήλθε σε μια περίοδο βαθιάς πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής αστάθειας. Το 2015, οι Συντηρητικοί είχαν 331 έδρες. Τώρα διαθέτουν 318 έδρες. Αυτό δημιουργεί ένα ασταθές κοινοβουλευτικό εκκρεμές (κανείς δεν έχει την πλειοψηφία). Οι Συντηρητικοί έχουν υποστεί ένα καταστροφικό πλήγμα.

To κλίμα είναι πολωμένο στη χώρα;

Υπάρχει μια αυξανόμενη τάση προς την πόλωση και προς τα Αριστερά και προς τα Δεξιά. Οι Συντηρητικοί τείνουν όλο και περισσότερο προς τα δεξιά, και η Εργατικοί με τον Κόρμπιν στρέφονται προς την Αριστερά. Αυτή η πολιτική πόλωση είναι μια αντανάκλαση μιας αυξανόμενης πόλωσης μεταξύ των τάξεων στη βρετανική κοινωνία. Το κέντρο που εκπροσωπείται από τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες (Lib Dems) συμπιέζεται από αυτή την πόλωση. Αλλά πρέπει να εστιάσουμε στο ότι το εκκρεμές της βρετανικής πολιτικής ζωής έχει μετατοπιστεί απότομα προς τα Αριστερά. Ένα πρόγραμμα αρκετά ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων, συμπεριλαμβανομένων των εθνικοποιήσεων κέρδισε την υποστήριξη  μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού. Οι κλασσικές ιδέες της αριστερής πτέρυγας, που υποτίθεται ότι είχαν βυθιστεί με ασφάλεια στη λήθη, έχουν επιστρέψει σταθερά στην ημερήσια διάταξη.

Χωρίς αυτοδυναμία θα αναγκαστεί η Τερέζα Μέι να συμβιβαστεί;

Φυσικά, θα συμβιβαστεί. Έχει χάσει την πλειοψηφία της στο Κοινοβούλιο. Επειδή κανένα κόμμα δεν θέλει να συνάψει συνασπισμό με τους Συντηρητικούς (οι Φιλελεύθεροι γνωρίζουν ότι αυτό θα ήταν αυτοκτονία), έπρεπε να καταλήξουν σε συμφωνία με τους Ulster Unionists της Βορείου Ιρλανδίας (DOP). Οι δέκα βουλευτές τους στο Γουέστμινστερ μπορούν να κρατήσουν μια κυβέρνηση μειονοτικών Συντηρητικών στην εξουσία – τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα.
Αλλά η υποστήριξη τους θα έχει ακριβό τίμημα. Τα κόμματα έχουν τις διαφορές τους και η συμφωνία είναι απίθανο να διαρκέσει και μόλις ξεσπάσει η αναταραχή της επόμενης περιόδου. «Η συμφωνία σημαίνει ότι η κ. Μέι θα κυβερνά μέσα από μια ένωση άκρως διαφορετικών συμφερόντων”, επεσήμαναν οι Financial Times. Η εξάρτηση από το DUP θα δημιουργήσει επίσης πολύ σοβαρά προβλήματα στη Βόρεια Ιρλανδία, η οποία βρίσκεται ήδη σε πολύ σοβαρή πολιτική κρίση.

Ο Τζέρεμι Κόρμπιν, σε αυτό το νέο πλαίσιο, μπορεί να παίξει ένα νέο ρόλο;

Ο Κόρμπιν είναι ο πραγματικός νικητής αυτών των εκλογών. Και αυτό, κόντρα σε όλες τις προβλέψεις. Ολόκληρη η μηχανή του Τύπου και του κατεστημένου βρίσκονταν πίσω από την Tερέζα Μέι. Οι διαρροές του Τύπου προσπάθησαν ακόμη και να κηλιδώσουν το όνομά του, εμφανίζοντάς ως τον υπεύθυνο για τα τρομοκρατικά χτυπήματα και άλλα εγκλήματα.

Αναφέρεστε στις πρόσφατες επιθέσεις στο Μάντσεστερ και στο Λονδίνο;

Ναι, χρησιμοποίησαν τις συγκεκριμένες τρομοκρατικές επιθέσεις για να αμαυρωθεί το όνομά του ως απολογητή της τρομοκρατία. Εκτός από τις βιτριολικές επιθέσεις από το κατεστημένο και τα μέσα ενημέρωσης, ο Κόρμπιν έπρεπε να αντιμετωπίσει και τις κακόβουλες επιθέσεις στο εσωτερικό των Εργατικών. Η δεξιά πτέρυγα προέβλεπε συνεχώς ότι η παράταξη θα χάσει και ότι οι Συντηρητικοί θα κερδίσουν με τον τρόπο που θριάμβευσε η Μαργαρίτα Θάτσερ στη δεκαετία του1980. Δεν υπάρχει απολύτως καμία αμφιβολία ότι οι υποστηρικτές του Τόνι Μπλερ στο Κόμμα επιθυμούσαν διακαώς να δουν ένα τέτοιο αποτέλεσμα, ώστε να ξεκινήσουν μια νέα επίθεση απομάκρυνσης του Κόρμπιν από την ηγεσία του κόμματος. Αλλά η πλεκτάνη τους απέτυχε. Kόντρα σε όλα τα προγνωστικά οι Εργατικοί πέτυχαν μία από τις πιο θεαματικές επιστροφές στη βρετανική πολιτική ιστορία. Το κόμμα σημείωσε άνοδο στις κάλπες και κέρδισε έδρες όταν όλοι προέβλεπαν μεγάλες απώλειες. Ακόμη πιο σημαντικό από τις έδρες, είναι ότι οι Εργατικοί κέρδισαν το 41% των ψήφων. Εκατομμύρια στράφηκαν προς τις κάλπες, ωθώντας το επίπεδο σε ένα από τα υψηλότερα ποσοστά των τελευταίων 25 ετών. Όταν άκουσαν τα exit polls οι Συντηρητικοί για κάποιο χρονικό διάστημα απλώς αρνήθηκαν να τα πιστέψουν. Όταν η αλήθεια τελικά έπεσε επάνω τους αδιαπραγμάτευτη, τα πρόσωπά τους πρόδωσαν το σοκ, την έκπληξη και την απελπισία τους.

Πού αποδίδετε αυτή τη στροφή των ψηφοφόρων;

Στη μαζική εκστρατεία του Εργατικού Κόμματος, στο αριστερό μανιφέστο του και στην εμπλοκή της νεολαίας. Ξεκινώντας με περισσότερους από 20 πόντους πίσω στις δημοσκοπήσεις, η ενθουσιώδης εκστρατεία του Κόρμπιν έκοψε δραστικά τη φόρα των Συντηρητικών, κι αυτό μέσα σε λίγες μόλις εβδομάδες.
Σε νέους 18 έως 24 ετών, σύμφωνα με δημοσκόπηση της YouGov κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, ο Κόρμπιν απολάμβανε την πρωτοκαθεδρία ενός 71% έναντι του 15% των Tories. Υπάρχει στην βρετανική κοινωνία μια βαθιά δυσαρέσκεια και ενα μίσος για το κατεστημένο και τους κατεστημένους πολιτικούς. Ο Κόρμπιν συνδεόταν με αυτά τα συναισθήματα και αυτή τη διάθεση, ειδικά μεταξύ των νέων. Το αποτέλεσμα των εκλογών έδειξε για άλλη μια φορά πόσο μακριά από το κατεστημένο και τους πολιτικούς του είναι η πραγματική διάθεση της κοινωνίας.

Τα ποσοστά των Εργατικών δίνουν επομένως στο Κόρμπιν μια ισχυρή βάση για να αντιταχθεί στην κυβέρνηση συνασπισμού της Μέι και δηιουργούν ένα νέο εφαλτήριο για τις επόμενες εκλογές;

Ναι. Είναι πολύ πιθανό ότι θα μπορέσει να κερδίσει τις επόμενες εκλογές – όλοι οι “εμπειρογνώμονες” επέμεναν πως η σημερινή επιτυχία ήταν αδύνατη. Το μοναδικό πρόβλημα εντοπίζεται στο εσωτερικό του ίδιου του κόμματος, διότι η δεξιόστροφη κοινοβουλευτική πλειοψηφία του είναι αποφασισμένη να απαλλαγεί από αυτόν. Ενδεχομένως, λοιπόν, να δούμε μια διάσπαση στο Εργατικό Κόμμα. Το ίδιο μπορεί να δούμε και στο Συντηρητικό Κόμμα. Δυο διασπάσεις με στόχο τη δημιουργία ενός νέου «κεντρώου» κόμματος. Δεν είναι αδύνατο, δεδομένου ότι η κατάσταση είναι εξαιρετικά ασταθής.

Ποια θα είναι η επόμενη ημέρα στη χώρα; Το Brexit θα δρομολογηθεί κανονικά;

Μετά τις εκλογές, η Βρετανία βρίσκεται σε ανεξερεύνητα νερά. Οι δύσκολες διαπραγματεύσεις για το Brexit είναι μέρος τους. Η βρετανική άρχουσα τάξη χρειαζόταν μια “ισχυρή και σταθερή” κυβέρνηση για να το αντιμετωπίσει. Αυτό ήταν το εκλογικό σύνθημα της Τερέζα Μέι . Ακόμη και με μια συμφωνία με τους Ulster Unionists, μια μειοψηφούσα κυβέρνηση των Συντηρητικών δεν θα μπορεί να είναι μακράς διαρκείας. Σίγουρα δεν θα ολοκληρώσει τη θητεία της.
Οι πιέσεις θα ασκηθούν εξωκοινοβουλευτικά, με το ένα κίνημα να βγαίνει μετά το άλλο στους δρόμους ενάντια στην κυβέρνηση. Οι Συντηρητικοί θα αποσυντονιστούν εντελώς. Το συντομότερο θα χρειαστούν νέες εκλογές. Η πολιτική κρίση στην Μεγάλη Βρετανία, αντανάκλαση της καπιταλιστικής κρίσης που ξεκίνησε το 2008, θα δημιουργήσει απότομες και ξαφνικές αλλαγές, γεγονός που θα δημιουργήσει νέες ευκαιρίες για τους Εργατικούς και την Αριστερά.
Αυτές οι εκλογές αποτελούν σημαντικό σημείο καμπής για τη Βρετανία. Το όλο πολιτικό κλίμα έχει αλλάξει ριζικά. Υπάρχει κατεπείγουσα ανάγκη για αλλαγές στην κοινωνία. Την προσεχή περίοδο, η ενίσχυση των ιδεών του αυθεντικού Σοσιαλισμού και του Μαρξισμού θα είναι αλματώδης. Ένα συναρπαστικό νέο κεφάλαιο ανοίγει μπροστά μας.