Η εφαρμογή της δημοκρατίας και του καταστατικού είναι επιλεκτική;
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΛΑΧΟΓΙΩΡΓΟΥ*
Ο λόγος του άρθρου αυτού είναι να προσπαθήσω να εξηγήσω αλλά και να καταθέσω την άποψή μου για αυτά που συνέβησαν σχετικά με την υποψηφιότητά μου για την προεδρία του Συνασπισμού κατά τη διάρκεια του 6ου Συνεδρίου του.
Δηλώνω άλλη μια φορά ότι η συγκεκριμένη υποψηφιότητα δεν τέθηκε για να αμφισβητήσει τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά γιατί πίστευα και πιστεύω ότι η πρόταση εξόδου από την καπιταλιστική κρίση πρέπει να συνοψίζεται ως εξής: Διαγραφή του χρέους – έξοδος απ’ την ΟΝΕ – κρατικοποίηση τραπεζών, ΔΕΚΟ, βαριάς βιομηχανίας – αποκατάσταση εισοδηματικών απωλειών για τους εργαζόμενους, όπως και των εργασιακών δικαιωμάτων – αναδιανομή του εισοδήματος με τη φορολόγηση του πλούτου – δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας, ζητώντας στον λαό να εξουσιοδοτήσει σε αυτό το πλαίσιο μια αριστερή κυβέρνηση παραμένοντας σε αγωνιστική εγρήγορση.
Δεν θα επεκταθώ άλλο στο θέμα, αφού δεν είναι αυτός ο σκοπός της επικοινωνίας μαζί σας. Κατά την άποψή μου αυτή η πολιτική πρόταση, αν και τέθηκε στο συνέδριο και από εμένα αλλά και από άλλους συντρόφους και συντρόφισσες, δεν συζητήθηκε επαρκώς και σε οποιαδήποτε περίπτωση της άξιζε μία καλύτερη τύχη από μία τροπολογία στο τελικό κείμενο των θέσεων που τελικά απορρίφθηκε.
Με αυτή την εκτίμηση έθεσα υποψηφιότητα πιστεύοντας ότι αυτή η πρόταση εξόδου είναι κεντρικής σημασίας και, στον βαθμό που είναι διαφορετική από τη διαφαινόμενη πλειοψηφούσα άποψή της άξιζε να υποστηριχθεί και με μία υποψηφιότητα προέδρου.
Δυστυχώς όμως από εδώ και πέρα αρχίζουν τα περίεργα και τα προβλήματα:
Α) Ενώ η υποψηφιότητα ήταν γνωστή από το απόγευμα του Σαββάτου και είχα καταθέσει σχετική δήλωση στο προεδρείο του συνεδρίου, περίμενα να κληθώ να την υποστηρίξω με τη σχετική ομιλία, η οποία θα έπρεπε να απαντηθεί από τον απερχόμενο πρόεδρο και τυπικά ανθυποψήφιό μου. Αφού τελείωσε λοιπόν η ομιλία του προέδρου και δεν με κάλεσαν στο βήμα και το προεδρείο διέκοψε τις εργασίες για το Σάββατο, υπέθεσα ότι η συγκεκριμένη διαδικασία θα πραγματοποιηθεί την επομένη, όπως άλλωστε έχει ξανασυμβεί.
Όταν λοιπόν την Κυριακή επανήλθα στο θέμα και μου ζητήθηκε νέα δήλωση υποψηφιότητας, την οποία κατέθεσα εκ νέου και βεβαίως ζήτησα τον λόγο έστω και την τελευταία στιγμή, μου ελέχθη ότι δεν μπορώ να τον έχω γιατί το συνέδριο έχει λήξει.
Μετά τις έντονες διαμαρτυρίες, δικές μου αλλά και παρισταμένων συντρόφων και συντροφισσών, μου δόθηκε ο λόγος για τρία λεπτά, χρόνος λιγότερος από αυτόν που διατίθεται για κάθε σύνεδρο. Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι αυτή η περίεργη και βαθιά αντιδημοκρατική συμπεριφορά προήλθε από την απόφαση της ηγεσίας του κόμματος να υποβαθμίσει την υποψηφιότητά μου.
Τα ερωτήματα είναι εύλογα: Η εφαρμογή της δημοκρατίας και του καταστατικού είναι επιλεκτική; Έγινε προσπάθεια να διαφυλαχθεί το κύρος του προέδρου που θα μειωνόταν αν ερχόταν σε πολιτική αντιπαράθεση με ένα μικρομεσαίο στέλεχος σαν και μένα; Στην περίπτωση που ισχύει το τελευταίο, δηλώνω ότι η συγκεκριμένη στάση είναι άκρως απαξιωτική όχι προς το πρόσωπό μου, που άλλωστε λίγο με ενδιαφέρει, αλλά προς αυτό που αντιπροσωπεύω, δηλαδή τη βάση του κόμματος και την περιφέρεια, όπως πολιτικώς ορθά ονομάζεται τον τελευταίο καιρό -επαρχία θα έλεγα εγώ με περηφάνια. Αν λοιπόν η πρόθεση ήταν να προστατευθεί το κύρος του προέδρου, η συγκεκριμένη μεθόδευση τον εξέθεσε.
Β) Ως γνωστόν, στο τέταρτο συνέδριο του κόμματος είχε παρθεί απόφαση ότι όποιος υποψήφιος πρόεδρος συγκεντρώσει ποσοστό ανώτερο του 5% τοποθετείται σαν υπεράριθμος στην ΚΠΕ. Στην περίπτωσή μου δεν ίσχυσε, αφού είχα ποσοστό 5,3% και η σχετική ένσταση που έκανα απορρίφθηκε. Καλώ τους συντρόφους και τις συντρόφισσες να κρίνουν το γεγονός.
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω όσους και όσες με ψήφισαν αποδεικνύοντας ότι η ελευθεροφροσύνη δεν εξαφανίστηκε στο κόμμα μας, επίσης την Αριστερή Ανασύνθεση που υποστήριξε την υποψηφιότητα έστω και αν προερχόμουν από το Κόκκινο Πράσινο Δίκτυο, όπως και όλους και όλες που υποστήριξαν την ένστασή μου στην εφορευτική επιτροπή.
*Ο Γιώργος Βλαχογιώργος είναι γιατρός του ΕΣΥ, υπηρετεί στο νοσοκομείο Ζακύνθου, στέλεχος της ΚΝΕ μέχρι το 1981, στη συνέχεια στις Αριστερές Συσπειρώσεις και από το 1993 μέλος του ΣΥΝ. Υποψήφιος βουλευτής Εύβοιας του ΣΥΡΙΖΑ το 2004, υποψήφιος νομάρχης το 2006 και νομαρχιακός σύμβουλος.
