Η παρούσα οικονομική κρίση είναι αποτέλεσμα των δομικών αντιφάσεων του καπιταλισμού και όχι το αποτέλεσμα μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Αυτή είναι η θεμελιώδης εκτίμηση του επιστημονικού σοσιαλισμού στον οποίο πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να βασίζει τον αγώνα του για τον σοσιαλισμό. Έναν αγώνα χωρίς Κευνσιανές ψευδαισθήσεις μιας και ο σοσιαλισμός είναι σήμερα επείγουσα κοινωνική αναγκαιότητα.
Οι αστοί δοκίμασαν το Κεϋνσιανό μοντέλο. Όταν αυτό απέτυχε στράφηκαν στον νεοφιλελευθερισμό. Σήμερα βρισκόμαστε σε μία νέα κρίση που έχει οδηγήσει σε πτώση του ΑΕΠ κατά 25% (διάστημα 2008-2013) και σε ένα στρατό ανέργων σε ποσοστό μεγαλύτερο από χώρες όπως το Ιράκ και το Κονγκό.
Η οικονομική κρίση εξαπλώνεται σε όλη την Ευρωζώνη. Οι ισχυροί ευρωπαίοι καπιταλιστές προκειμένου να διατηρήσουν το ευρώ, είναι αναγκασμένοι να χρηματοδοτούν τις υπερχρεωμένες χώρες του Νότο. Αυτό θα γίνεται μέχρι να αποφασίσουν ότι η Ευρωζώνη είναι πια ασύμφορη για τα ισχυρά κράτη του Βορρά. Σε μια τέτοια περίπτωση η Ελλάδα θα είναι από τις πρώτες υποψήφιες χώρες για αποχώρηση από το ευρώ.
Η υιοθέτηση της εξόδου από το ευρώ και το δίλλημα «ευρώ ή δραχμή» είναι λανθασμένες τακτικές για την Αριστερά μιας και καλλιεργούν την εντύπωση ότι για την κρίση ευθύνεται το νόμισμα και όχι οι αντιφάσεις του καπιταλισμού. Καλλιεργούν επίσης την ψευδαίσθηση του εθνικού προστατευτισμού σαν όπλο της εργατικής τάξης. Το μόνο πολιτικό δίλλημα των εργαζομένων σήμερα είναι: πρόγραμμα βάρβαρου καπιταλισμού ή θεμελίωση του σοσιαλισμού.
Οι εργαζόμενοι ενάντια στην επίθεση της συγκυβέρνησης Σαμαρά είδαν στο πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ μια ελπίδα για αντεπίθεση. Αντί αυτού η ηγεσία έδειξε μεγάλη παθητικότητα και ξεχνώντας την διαγραφή χρέους, όπως ανήγγειλε προεκλογικά, μετατοπίστηκε σε δεξιότερες θέσεις δείχνοντας πρόθεση για επαναδιαπραγμάτευση με την τρόικα.
Η δεξιά μετατόπιση θα φέρει μεγάλες ήττες όταν το μετριοπαθές πρόγραμμα, που παρουσιάζει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρηθεί να εφαρμοστεί από μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και «κεντροαριστερούς» η ακόμα και «λαικοδεξιους» συμμάχους όπως προτείνει η ηγεσία. Ένα μετριοπαθές πρόγραμμα δεν μπορεί να εφαρμοστεί όπως περίτρανα αποδείχτηκε στην περίπτωση της Κύπρου. Οι δανειστές απέδειξαν ότι δεν είναι διατεθειμένοι για την παραμικρή υποχώρηση στους όρους που επιβάλουν σε χώρες του Νότου.
Ο δρόμος της «σταδιακής μεταρρύθμισης» του καπιταλιστικού κράτους οδηγεί μόνο σε αδιέξοδο. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παλέψει για μια επαναστατική και σοσιαλιστική κυβέρνηση στην οποία δεν χωράνε αστικά κόμματα αλλά μόνο το ΚΚΕ εφόσον αυτό εγκαταλείψει την σημερινή σεχταριστική τακτική και υιοθετήσει μια λενινιστική και ενωτική πολιτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ στο συνέδριο πρέπει να υιοθετήσει ένα πρόγραμμα με τα παρακάτω κεντρικά σημεία:
1. Διαγραφή του χρέους και κατάργηση των μνημονίων καθώς και των μέτρων που επιβλήθηκαν από αυτά
2. Βαριά φορολογία στο μεγάλο κεφάλαιο
3. Εργατικό έλεγχο στις επιχειρήσεις
4. Κινητή κλίμακα ωρών εργασίας ώστε να εργαστούν όλοι οι άνεργοι
5. Κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των μοχλών της οικονομίας
6. Κρατικό μονοπώλιο στο εξωτερικό εμπόριο
7. Νέο σοσιαλιστικό σύνταγμα
8. Διεθνιστική πολιτική για ενωμένες σοσιαλιστικές πολιτείες της Ευρώπης
Οι θέσεις και οι ιδέες που ανέφερα σύντομα σε αυτό το άρθρο περιέχονται αναπτυγμένες στο εναλλακτικό – αντιπαραθετικό κείμενο στις Θέσεις της ΚΕ, με τίτλο Κομμουνιστική Πλατφόρμα. Η Κομμουνιστική Πλατφόρμα κατατέθηκε από την Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ και υπογράφεται από 130 μέλη του κόμματος. Δυστυχώς, παρά τις επανειλημμένες διαμαρτυρίες των μελών που την συνυπογράφουμε, τόσο η Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου, όσο και το γραφείο του σ. συντονιστή της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, αρνήθηκαν να ενημερώσουν τις Τ.Ο του κόμματος ότι η Κομμουνιστική Πλατφόρμα είναι εναλλακτικό κείμενο, έτσι ώστε αυτό να διασαφηνίζεται σε όλες τις συνελεύσεις και να προβλέπεται η παρουσίασή της. Αυτό συνιστά κατάφωρη παραβίαση του Κανονισμού Συνεδρίου και των δημοκρατικών δικαιωμάτων των μελών. Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να στηρίξουν την Κομμουνιστική Πλατφόρμα με την ψήφο τους στις συνελεύσεις και στο ίδιο το συνέδριο, συμβάλλοντας έτσι αποφασιστικά στην δημιουργία ενός κόμματος σταθερά προσανατολισμένου στην προάσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης και στο σκοπό του σοσιαλισμού.
Παύλος Κυρούσης – ΣΥΡΙΖΑ Νέας Σμύρνης
{fcomment}
