Την ώρα που η παγκόσμια οικονομία επιβραδύνει βαδίζοντας προς βαθιά ύφεση και ενώ οι Αμερικάνοι και Ρώσοι ιμπεριαλιστές με όργανο τον Ερντογάν καταλύουν κυνικά την κουρδική ανεξαρτησία στη Β. Συρία αξιοποιώντας τα εγκληματικά λάθη της κουρδικής ηγεσίας, μια μεγάλη πολιτική ελπίδα γεννιέται για τους εκμεταλλευόμενους ολόκληρου του κόσμου: είναι το παγκόσμιο επαναστατικό κύμα που σαρώνει τον πλανήτη, έχοντας ξεκινήσει από τα τέλη του περασμένου χρόνου στο Σουδάν, με διαδοχικούς σταθμούς την Αλγερία, την Αϊτή, το Πόρτο Ρίκο, το Εκουαδόρ, το Ιράκ, την Καταλονία, το Λίβανο και τη Χιλή.
Σε όλες αυτές τις χώρες, οι εργατικές μάζες μπήκαν αποφασιστικά στο προσκήνιο τρομοκρατώντας ή και ανατρέποντας αντιδραστικές κυβερνήσεις που επιχείρησαν να περάσουν μέτρα άγριας λιτότητας. Αυτό το επαναστατικό κύμα διαψεύδει τους κυνικούς που βλέπουν παντού «συντηρητικές στροφές της κοινωνίας» και παρουσιάζουν τον καπιταλισμό παντοδύναμο. Αντίθετα, αποδεικνύει το πόσο ευάλωτος είναι, αφού ακόμα και τα πιο αυταρχικά αστικά καθεστώτα λυγίζουν σήμερα μπροστά στον μαχητικό αγώνα των μαζών.
Και όπως δείχνει το μαζικό κίνημα στην Καταλονία, οι επαναστατικές διεργασίες δεν κάνουν διάκριση ανάμεσα σε ανεπτυγμένες και υπανάπτυκτες χώρες. Πάνω στο κοινό έδαφος της ιστορικής, διεθνούς κρίσης του καπιταλισμού αρχίζει να αναπτύσσεται – ασφαλώς όχι ταυτόχρονα και με την ίδια μορφή, αλλά πιο συγχρονισμένα από ποτέ – η ενιαία ιστορική διαδικασία της παγκόσμιας επανάστασης, που αν αποκτήσει μια συνειδητή επαναστατική ηγεσία και αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα μπορεί να αλλάξει ριζικά σε λίγα χρόνια ολόκληρο τον κόσμο.
Σε αυτό το περιβάλλον, ο ελληνικός καπιταλισμός συνεχίζει να είναι πλήρως εκτεθειμένος στην πτωτική πορεία της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά και στις διεργασίες της παγκόσμιας επανάστασης.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ, αξιοποιώντας επικοινωνιακά την προσωρινή μείωση των επιτοκίων των ελληνικών ομολόγων, η οποία όμως είναι ένα γενικευμένο φαινόμενο στην Ευρωζώνη λόγω του νέου προγράμματος αγοράς ομολόγων από την ΕΚΤ και, κυρίως, εκμεταλλευόμενη την παράλυση του εργατικού κινήματος που είναι το αποτέλεσμα των εγκληματικών πολιτικών και τακτικών των ηγεσιών της εργατικής τάξης, επιτίθεται σαρωτικά στο εργατικό εισόδημα και τα δημοκρατικά δικαιώματα. Μάλιστα, αφού πέρασε ήδη τον αντεργατικό «αναπτυξιακό» νόμο που υπονομεύει τη συνδικαλιστική δράση και το δικαίωμα στην απεργία, ετοιμάζεται να χτυπήσει και το δικαίωμα στη διαδήλωση (βλ. «Καθημερινή» 3/11).
Όμως τα νέα για την ελληνική αστική τάξη σύντομα θα πάψουν να είναι καλά. Όλα τα οικονομικά στοιχεία δείχνουν ότι η κρίση του ελληνικού καπιταλισμού κάθε άλλο παρά έχει περάσει: το κρατικό χρέος παραμένει στα ύψη, ο ρυθμός ανάπτυξης είναι κατώτερος των επίσημων στόχων και οι επενδύσεις είναι σταθερά οι χαμηλότερες στην Ευζωζώνη. Η παρούσα αναιμική ανάκαμψη με επίκεντρο τον τουρισμό θα συντριβεί με τον ερχομό της διεθνούς ύφεσης, οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα θα γίνουν άπιαστοι και η εξυπηρέτηση του χρέους που σήμερα γίνεται κανονικά μόνο ως αποτέλεσμα των μεταθέσεων πληρωμών για το μέλλον, θα ξαναγίνει προβληματική. Ήδη οι εγχώριες επιπτώσεις της χρεοκοπίας της “Thomas Cook” έδειξαν το τι έρχεται. Οι οικονομικοί εφιάλτες των Ελλήνων αστών (απειλή χρεοκοπίας, Grexit) σύντομα θα αναβιώσουν. Μαζί τους, αναπόφευκτα θα επανέλθει στο προσκήνιο και ένα νέο κύμα μαζικών ταξικών αγώνων. Ήδη, οι φοιτητικές κινητοποιήσεις ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα για την Εκπαίδευση, οι οποίες αποφασίστηκαν από τις μαζικότερες φοιτητικές συνελεύσεις των τελευταίων 12 χρόνων, μας δίνουν μια γεύση του μέλλοντος. Με αυτήν την έννοια, η επαναστατική Χιλή δεν είναι καθόλου μακριά μας! Ο μόνος τρόπος για να προετοιμαστούμε κατάλληλα για τα επαναστατικά γεγονότα της εποχής μας είναι η οργάνωση και ο αγώνας με τις ιδέες του επαναστατικού μαρξισμού.
