Η πρώτη εκτίμηση της Κομμουνιστικής Τάσης για το σημερινό εκλογικό αποτέλεσμα.
Τo διαφαινόμενο αποτέλεσμα των σημερινών εκλογών εκφράζει την απογοήτευση και την πολιτική σύγχυση που κυριαρχεί στην κοινωνία μετά το απότομο πέρασμα του ΣΥΡΙΖΑ στο στρατόπεδο των απολογητών – υπερασπιστών των Μνημονίων.
Ένα μεγάλο τμήμα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων έδωσε ψήφο ανοχής στον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς ενθουσιασμό και υψηλές πολιτικές προσδοκίες, εξαιτίας της απουσίας μιας άμεσης εναλλακτικής λύσης εξουσίας, αλλά και της γενικευμένης απέχθειας για τα παλιά, αστικά, μνημονιακά κόμματα. Ταυτόχρονα, ένα σημαντικό τμήμα της νεολαίας των μεγάλων αστικών κέντρων στράφηκε στην αποχή, γεγονός που δεν αντανακλά μια στάση πολιτικής αδιαφορίας, αλλά μια διάθεση απόρριψης ολόκληρου του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού.
Τα κόμματα και οι συνδιασμοί της αντιμνημονιακής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς (ΚΚΕ, ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) εμφανίζονται ανίκανα να εκφράσουν πολιτικά το ισχυρό ρεύμα ριζοσπαστικοποίησης που εμφανίστηκε στους κόλπους της εργατικής τάξης και της νεολαίας στο δημοψήφισμα, μόλις πριν από 2,5 μήνες.
Σε συνθήκες βαθειάς και διαρκώς οξυνόμενης καπιταλιστικής κρίσης και απότομων αλλαγών στην πολιτική κατάσταση, η κοινωνική συνείδηση είναι εξαιρετικά «ρευστή» και ευμετάβλητη. Τα σημερινά εκλογικά αποτέλεσματα αντανακλούν μια στιγμιαία, “φωτογραφική” αποτύπωση της κοινωνικής συνείδησης, που θα τείνει να μεταβληθεί αποφασιστικά τους επόμενους μήνες μέσα από την εμπειρία της εφαρμογής του νέου Μνημονίου.
Παρά το γεγονός ότι τα αποτελέσματα συνιστούν μια καθαρή ήττα για την αντιμνημονιακή και αντικαπιταλιστική Αριστερά, με βασική ηττημένη τη Λαϊκή Ενότητα, θα είναι εξαιρετικά επιζήμιο, αλλά και τραγικά λαθεμένο να επικρατήσει κλίμα ηττοπάθειας στις τάξεις των αριστερών αγωνιστών.
Αυτό που προέχει από αύριο είναι η εντατική προετοιμασία για τις νέες, μεγάλες ταξικές μάχες που βρίσκονται μπροστά μας, μέσα από μια ειλικρινή αποτίμηση των αιτιών της ήττας και τον αναγκαίο, πολιτικό αναπροσανατολισμό. Καθοριστικό στοιχείο γι’ αυτόν, αποτελεί η υιοθέτηση, υπεράσπιση και ευρεία διάδοση ενός αντικαπιταλιστικού – σοσιαλιστικού προγράμματος, μακριά από κάθε είδους ρεφορμιστικές αυταπάτες ή “πανάκειες” καπιταλιστικής διαχείρισης που καταρρέουν από την ίδια την πραγματικότητα, για να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά η απογοήτευση και να διαλυθεί η πολιτική σύγχυση που έχει επικρατήσει σήμερα στην εργατική τάξη, τη νεολαία και τα φτωχά λαικά στρώματα.
