Ορισμένες παρατηρήσεις για τις Θέσεις
1. Στη θέση 5 αναφέρεται ορθά: «Στο πλαίσιο της ανισόμετρης ανάπτυξης η Ελλάδα, με στοιχεία υποχώρησης, παραμένει σε ενδιάμεση θέση στη διεθνή ιμπεριαλιστική πυραμίδα, με εξαρτήσεις απ’ τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Στο εσωτερικό της Ευρωζώνης, η Ελλάδα αποτελεί τον πιο αδύναμο κρίκο (…)».
Στη θέση 72 αναφέρεται: «Ο ελληνικός καπιταλισμός βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο ανάπτυξής του, σε ενδιάμεση θέση στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, με ισχυρές εξαρτήσεις από τις ΗΠΑ και την ΕΕ». Η πρόταση ορθά σημειώνει την ενδιάμεση θέση και τις εξαρτήσεις και η διατύπωση ότι ο ελληνικός καπιταλισμός βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο ανάπτυξης αν ερμηνευτεί ως ένταξη του ελληνικού ΚΜΚ στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, δε δημιουργεί θέμα. Αν όμως θεωρηθεί ο ελληνικός καπιταλισμός ως ιμπεριαλιστική δύναμη, όπως έχει υποστηρίξει ο θεωρητικός οικονομολόγος του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Μηλιός, τότε υπάρχει θέμα. Παρόμοια θέση ότι η Ελλάδα είναι ιμπεριαλιστική δύναμη και ταυτόχρονα εξαρτημένη από τις ΗΠΑ υποστήριξε ο ιστορικός Ν. Ψυρούκης. Ο Λένιν διακρίνει τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, τα κράτη εισοδηματίες – τοκογλύφους που κατέχουν μονοπωλιακή θέση στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα από τις υπόλοιπες καπιταλιστικές χώρες (π.χ., σχετικά με τη συσσώρευση χρηματικού κεφαλαίου, το μοίρασμα αγορών, τη δυνατότητα εξαγοράς μεγάλου στρώματος εργατικής αριστοκρατίας κ.λπ.).
Ορθά στη θέση 72 αναφέρεται «Η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ – επομένως και οι δεσμοί – οι οικονομικοπολιτικές και πολιτικοστρατιωτικές εξαρτήσεις από την ΕΕ και τις ΗΠΑ περιορίζουν τη διαπραγματευτική δύναμη και τα περιθώρια ελιγμών της αστικής τάξης της Ελλάδας, όπου όλες οι συμμαχικές σχέσεις του κεφαλαίου διέπονται από τον ανταγωνισμό, την ανισομετρία και συνεπώς την πλεονεκτική θέση του ισχυρότερου, διαμορφώνονται ως σχέσεις ανισότιμης αλληλεξάρτησης» και οι σχέσεις ανισότιμης αλληλεξάρτησης σημαίνουν εξάρτηση. Συνεπώς, είναι μη παραγωγική η δημοσίευση άρθρων στον κομματικό Τύπο ότι δεν υπάρχει εξάρτηση. Με βάση τα παραπάνω η κατεύθυνση της πάλης της λαϊκής συμμαχίας θα έπρεπε να είναι αντιιμπεριαλιστική – αντιμονοπωλιακή – αντικαπιταλιστική.
2. Στη θέση 18 περιγράφεται ορθά ότι η «Χρυσή Αυγή είναι εθνικοσοσιαλιστική ναζιστική φασιστική οργάνωση…». Ομως, είναι αναγκαία μια τοποθέτηση του φασισμού με βάση τον ορισμό του Γ. Δημητρώφ (περί της πιο ανοιχτής τρομοκρατικής αντίδρασης του χρηματιστικού κεφαλαίου με στόχο την εξαφάνιση των εργατικών οργανώσεων κ.λπ.).
3. Στη θέση 66 αναφέρεται: «Η Λαϊκή Συμμαχία σήμερα έχει μια ορισμένη μορφή διαμόρφωσης με τη δράση σε κοινό πλαίσιο των ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΜΑΣ, ΟΓΕ, δεν αποτελεί συμμαχία πολιτικών κομμάτων». Αν το ότι δεν αποτελεί συμμαχία πολιτικών κομμάτων αναφέρεται στο σήμερα είναι λογικό. Στην επόμενη παράγραφο όμως αναφέρεται: «Στην πορεία της πολιτικής πάλης είναι ενδεχόμενο να εμφανιστούν πολιτικές δυνάμεις που εκφράζουν θέσεις μικροαστικών στρωμάτων, συμφωνούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στον αντικαπιταλιστικό αντιμονοπωλιακό χαρακτήρα του κοινωνικοπολιτικού αγώνα … Το ΚΚΕ, διατηρώντας την αυτοτέλειά του, θα επιδιώξει την κοινή δράση με αυτές τις δυνάμεις, στη στήριξη της Λαϊκής Συμμαχίας». Επομένως, η λαϊκή συμμαχία είναι κοινωνικοπολιτική συμμαχία, πράγμα απολύτως ορθό και θεμιτό.
4. Στη θέση 67 αναφέρεται: «Στις συνθήκες του μονοπωλιακού καπιταλισμού εμφανίζονται με διάφορες μορφές (άμεση απόσχιση από ΚΚ ή με ρίζα σε παλιότερες αποσχίσεις ή δημιουργία νέων ομάδων – κομμάτων κομμουνιστικής αναφοράς) οπορτουνιστικά πολιτικά κόμματα και ομάδες που διαφοροποιούνται από το ΚΚΕ … πρώτα απ’ όλα στο κύριο πολιτικό ζήτημα, της μεταρρύθμισης ή επανάστασης. Το ΚΚΕ δεν μπορεί να κάνει καμία πολιτική συνεργασία με αυτές τις πολιτικές δυνάμεις ούτε σε περίοδο συγκέντρωσης δυνάμεων ούτε σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης…». Το κριτήριο για το αν το ΚΚΕ θα προβεί σε πολιτική συμμαχία με δυνάμεις μικροαστικού προσανατολισμού είναι κυρίως αν τα κόμματα αυτά σε μια δεδομένη χρονική στιγμή εκφράζουν την ταλάντευση των μικροαστών σε ριζοσπαστική κατεύθυνση. Η υιοθέτηση του αγροτικού προγράμματος των αριστερών εσέρων, η ολιγόμηνη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση των μπολσεβίκων ακολουθήθηκε από τη μαζική στήριξη των αγροτών πρώην οπαδών των αρ. εσέρων στους μπολσεβίκους, όταν αυτοί αποχώρησαν από την κυβέρνηση και στράφηκαν ένοπλα ενάντια στην προλεταριακή εξουσία. Η απόλυτη δήλωση καμίας συνεργασίας σε οποιεσδήποτε συνθήκες με δυνάμεις κομμουνιστικής αναφοράς με παρελθόν διάσπασης είναι μη συμβατή με το προηγούμενο κριτήριο. Το ΚΚΕ δε χρειάζεται να δικαιολογήσει τη μη συνεργασία με το αριστερό ρεύμα του ΣΥΝ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ με ανάλογες θέσεις. Εξάλλου, δεν πρέπει να υπάρχει αυταπάτη ότι οι πιθανές συμμαχικές μικροαστικές πολιτικές δυνάμεις – θέση 66 – (κινούμενες στο «βάλτο» του ρεφορμισμού – οπορτουνισμού) δεν θα κατατρύχονται από ταλαντεύσεις και ότι μπορεί την αποφασιστική στιγμή να οπισθοχωρήσουν προς τον ταξικό αντίπαλο. Επίσης χρειάζεται μεγαλύτερη τεκμηρίωση, γιατί η λαϊκή συμμαχία που στοχεύει στο τσάκισμα του αστικού κράτους δεν μπορεί να μετέχει στις αστικές εκλογές.
5. Στη θέση 29 αναφέρεται ορθά: «Η άρνηση συμμετοχής του Κόμματος σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για το εργατικό και λαϊκό κίνημα». Στη θέση 65 αναφέρεται: «Στα καθήκοντα του Κόμματος είναι η πρόβλεψη της εξέλιξης του συσχετισμού δυνάμεων, με στόχο πρώτ’ απ’ όλα το εργατικό κίνημα και κατά συνέπεια και η Λαϊκή Συμμαχία να μη χάσουν το στόχο της εξουσίας, να μην εγκλωβιστούν σε κυβερνήσεις στο έδαφος του καπιταλισμού». Αν με το μη εγκλωβισμό σε κυβερνήσεις στο έδαφος του καπιταλισμού εννοούνται αυτές της αστικής διαχείρισης, τότε καλώς. Αν όμως συμπεριλαμβάνεται απορριπτικά και η έννοια της εργατικής κυβέρνησης του 4ου συνεδρίου της ΚΔ (υπό την καθοδήγηση του Λένιν), τότε είναι μη παραγωγικό να αποκλείεται το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης με στόχους λαϊκής συμμαχίας που θα θέσει αντικειμενικά πολύ γρήγορα το θέμα της πολιτικής εξουσίας εν μέσω σφοδρής ταξικής πάλης. Επίσης, η αναφορά της θέσης 76 «Κατά τη διάρκεια της επαναστατικής διαδικασίας, η εργατική τάξη με τους συμμάχους της διαμορφώνει ως φύτρα τα όργανα της εργατικής εξουσίας» πρέπει να εμπλουτιστεί με την έννοια της δυαδικής εξουσίας.
Αν στη λαϊκή συμμαχία υπάρξουν και άλλες πολιτικές δυνάμεις, εφόσον παραμείνουν σταθερές στη συμμαχία, ποιο το μέλλον τους στο σοσιαλισμό; Γενικότερα, πρέπει στο Πρόγραμμα να γίνεται λόγος για δυνατότητα πολυκομματισμού στα πλαίσια του σοσιαλισμού. Η ύπαρξη ή μη και άλλων πολιτικών κομμάτων είναι ζήτημα που θα λυθεί ανάλογα με την πορεία της ίδιας της επανάστασης και οικοδόμησης. Ομως, το κύριο είναι ότι πρέπει να εκφράζονται όλες οι μη ανταγωνιστικές αντιθέσεις εργατικής τάξης, αγροτιάς, διανόησης, έτσι ώστε να μην καταλήξουν ανταγωνιστικές και, με βάση τον εργατικό έλεγχο μέσω του πολιτικού συστήματος, να αποτραπεί η αυτονόμηση γραφειοκρατικού στρώματος με τη σκιώδη οικονομία και τη μετατροπή του σε εν δυνάμει καπιταλιστές (όπως έγινε τελικά στην ΕΣΣΔ).
Βαγγέλης Κυριακού
ΚΟΒ Μηχανικών ΚΟ
—
Για το 19ο Συνέδριό μας
Χαιρετίζω κάθε εργάτη του χεριού και του πνεύματος και κάθε άνθρωπο που με οποιονδήποτε τρόπο αντιστέκεται στην επίθεση που δεχόμαστε από την ντόπια και ξένη πλουτοκρατία.
Γίνεται προσπάθεια με τα σημερινά μου γραφόμενα να βοηθήσω στον προβληματισμό και τη διαμόρφωση των θέσεων για το 19ο Συνέδριό μας. Οι παρακάτω επισημάνσεις μου αναφέρονται κατά κάποιο τρόπο στις θέσεις και οπωσδήποτε στις επισημάνσεις μου θα υπάρχει και το στοιχείο του υποκειμενισμού.
1] Εκλογές Μαΐου – Ιουνίου 2012: Ξέχωρα από τις αναφορές των θέσεων κατά τη δική μου ταπεινή άποψη βοηθήσαμε ως ένα βαθμό και εμείς να περάσει η άποψη στο λαό ότι δεν θέλουμε στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο να αναλάβουμε κυβέρνηση. Παραδείγματα (ελάχιστα) υπάρχουν πολλά: Δεν είμαστε αριστερά αλλά ΚΚΕ, έχουμε δικαιωθεί για όσα είπαμε τα προηγούμενα χρόνια, προτροπή αλλαγής ψήφου (σχεδόν διαταγή), δεν συμμετέχουμε σε καμία κυβέρνηση, δε μας λύνει καμία κυβέρνηση τα προβλήματα (Ριζοσπάστης) λάθος.
Ολα αυτά σ/φοι, χωρίς να μακρηγορώ και κάνω αναλύσεις, σωστά. Ομως δεν απευθυνόμαστε σε κομματικά μέλη αλλά πλατύτερες εργατικές μάζες του λαού.
Εχουμε αναλύσει και αναφέρει για το σημερινό σημείο συνειδητότητας της ε.τ. και των άλλων σύμμαχων στρωμάτων χρειάζεται καλύτερη μελέτη – ανάλυση. Η ευθύνη είναι συλλογική, βαραίνει όλους από κάτω προς τα πάνω, κύρια την ΚΕ τη συγκεκριμένη περίοδο.
Εδώ ταιριάζει αυτό που λένε κάποιοι σ/φοι: σωστή η πολιτική μας αλλά δεν μας καταλαβαίνουν οι εργαζόμενοι, καλύπτοντας τη δική μας άγνοια στον τρόπο αντίδρασης των εργαζομένων.
Σ/φοι, κανείς δε γεννιέται επαναστάτης, η συμμετοχή στον αγώνα, η ανάπτυξη της ταξικής πάλης καθορίζουν το βαθμό ανάπτυξης κάθε εργαζόμενου με το να πλησιάσει, αγγίξει το λόγο του ΚΚΕ ή να ταυτιστεί μ’ αυτόν.
2] Κάποιοι σ/φοι θα γνωρίζουν από τις αφηγήσεις των παππούδων τους ή από τις καταγραφές σε βιβλία παλαιότερων σ/φων για την κρίση του 1929. Η επίθεση της αστικής τάξης εναντίων εργατών – αγροτών έφτασε να τους παίρνει και τα οικιακά τους σκεύη επειδή δεν τους είχε απομείνει τίποτε άλλο. Το σε ποιο σημείο θα βρεθεί αύριο η ε.τ. – λαός ούτε η φαντασία μας μπορεί τώρα να το συλλάβει. Εμείς πρέπει να είμαστε έτοιμοι να έχουμε γνώση και μεγάλη οξυδέρκεια κάθε στιγμή.
3] Γνωρίζουμε: α) Το σημείο που βρίσκεται το κομμουνιστικό κίνημα, β) χώρες σοσιαλιστικές, γ) συνεχείς ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
Ολα αυτά δημιουργούν κατά κάποιο τρόπο αρνητικό κλίμα, δεν βρισκόμαστε στη μεταπολεμική περίοδο. Η αναφορά μου στις παραγράφους 1-2-3 είναι η αγωνία που με κατέχει χωρίς βέβαια σ/φοι να ξεφύγουμε από τον κύριο στόχο μας να δώσουμε να κατανοήσουν η ε.τ. και τα σύμμαχα στρώματα προς αυτή, καλύτερα την πολιτική μας.
Τα σημερινά προβλήματα της ε.τ. και τα αυριανά που θα είναι πολύ χειρότερα δεν μπορούμε να τα βάλουμε σε δεύτερη μοίρα. Παράλληλα με τον κύριο στόχο μας λαϊκή εξουσία – λαϊκή οικονομία – σοσιαλισμός πρέπει να βαδίζουν και τα προβλήματα της ε.τ. που δημιούργησε η συνεχόμενη επίθεση της αστικής τάξης.
Ανάγκη της παραπέρα ανάπτυξης της συντροφικής αλληλεγγύης μέσα στο κόμμα και της μεγαλύτερης ανάπτυξης αλληλεγγύης κάθε σ/φου σε κάθε κλάδο εργαζομένων που βρίσκεται σε αγώνα.
Ουσιαστική κατεύθυνση από μεριάς ΚΕ για καλυτέρευση της μαρξιστικής – λενινιστικής παιδείας κάθε μέλους του ΚΚΕ. Αυτό θα βοηθήσει στον τρόπο παρέμβασής μας, της κατανόησης των εργαζομένων και παράλληλα στη συμμετοχή όλων. Διαμόρφωσης πολιτικής ΚΚΕ – Εφαρμογής.
Συνέχεια της πορείας μας χρειάζεται από μεριάς της ΚΕ : 1] κατεύθυνση για πλατιά κομματική ζύμωση και συσπείρωση του κόμματος, 2] ανάπτυξη συζήτησης του τρόπου δημιουργίας πολιτικού κινήματος – πολιτικού αγώνα.
Σ/φοι δεν αρκεί ούτε είναι νομοτέλεια μόνο το τι σκεπτόμαστε και τι θέλουμε εμείς αλλά και το τι σκέπτεται και τι θέλει ο λαός την κάθε συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Δεν είναι ανάγκη να ξεφύγουμε από το στόχο μας από το δρόμο που έχουμε χαράξει αλλά να αφουγκραζόμαστε, να έχουμε γνώση και τέχνη στο να μπολιάζουμε την πολιτική μας με τον καλύτερο και πειστικότερο τρόπο.
Εχουμε χρέος να βρούμε τον τρόπο, την επιμονή στο να κατανοήσει ο λαός ότι η σημερινή κρίση είναι κρίση του ίδιου του συστήματος και όχι όπως παρουσιάζεται.
Αυτό κατ’ αρχήν θα αρχίσει να προβληματίζει και στη συνέχεια η πολιτική του ΚΚΕ θα γίνεται προσιτή σαν η μόνη λύση.
Καταθέτω το πρώτο τρίστιχο του Μπρεχτ από το «εγκώμιο στον επαναστάτη»:
«Οταν η καταπίεση αυξάνει πολλοί αποθαρρύνονται
μα το δικό του κουράγιο μεγαλώνει»
Κουράγιο σ/φοι θα κερδίσουμε. Είμαστε το νέο, το καινούριο. Θα γκρεμίσουμε το παλιό, το σάπιο. Το μέλλον είναι δικό μας.
Νικόλαος Ιατρού
ΚΟΒ Κατασκευών Σπάρτης
—
Για το Καταστατικό του ΚΚΕ
Το Καταστατικό του Κόμματος είναι ένα ντοκουμέντο καθοριστικής σημασίας για την ομαλή λειτουργία, τη συσπείρωση των γραμμών για την ανάπτυξή του.
Επόμενα, πρέπει να εκτιμηθεί, γιατί αλλάζει, τι αλλαγές γίνονται, σε ποια κατεύθυνση, τι επιδιώκει η ΚΕ με το προτεινόμενο σχέδιο.
Βασικές αλλαγές
Αρθρα:
5. Για το μέλος του Κόμματος
2. Αλλαγές στην οργανωτική δομή. Κατάργηση επιτροπών Πόλεων, Νομαρχιακών και Αχτιδικών Επιτροπών, συγκρότηση Τομεακών και Περιοχών
15. Η ΚΕ ορίζει και τον Πρόεδρο της ΕΚΕ
Κεφ. 7 αλλάζει η σχέση Κόμματος – ΚΝΕ, ουσιαστικά ο χαρακτήρας της ΚΝΕ
Συνολικά, αλλάζει το πνεύμα, η αντίληψη, εκφράζεται με επαναστατικά λόγια, όμως στην ουσία, την ΚΕ διαπερνά ένας φόβος, απέναντι στα στελέχη και τα μέλη του ΚΚΕ. Περιορίζεται περισσότερο το σκέλος της Δημοκρατίας, δυναμώνει ο συγκεντρωτισμός, αντί για βελτίωση της καθοδήγησης αυξάνεται η διοίκηση. Το προτεινόμενο Καταστατικό κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση από τις κομματικές ανάγκες.
Επόμενα, οι αλλαγές σχετίζονται οπωσδήποτε με την αλλαγή του προγράμματος, εκτός από αυτές που αναφέρθηκαν είναι και άλλες, διαμορφώνουν και υπηρετούν ένα ελεγχόμενο στενό μικρό Κόμμα.
Φυσικά αλλαγές χρειάζονται, ώστε να διαπερνά το πνεύμα του Λενινισμού, να εξαλειφθούν αντιλήψεις κομμάτων εξουσίας που κληρονομήσαμε.
Να συμβάλλει στη συσπείρωση και δραστηριοποίηση των κομματικών δυνάμεων και όχι στον παραμερισμό στελεχών και στο σχεδιασμό εκκαθαριστικών επιχειρήσεων.
Ο Δημοκρατικός Συγκεντρωτισμός για να λειτουργήσει σωστά και να υπάρχουν τα αποτελέσματα για τα οποία καθορίσθηκε και θεσμοθετήθηκε, πρέπει πρώτα να λειτουργήσει το σκέλος της Δημοκρατίας που δε σημαίνει ότι το μέλος του Κόμματος και το στέλεχος λέει τη γνώμη του αλλά απαιτούνται μέτρα και προϋποθέσεις όπως: ολόπλευρος και όχι μονομερής ιδεολογικός εξοπλισμός, συγκεκριμένη, ολοκληρωμένη και έγκαιρη ενημέρωση. Αναγνώριση στην πράξη (θεσμοθέτηση) διαφορετικών απόψεων, εκτιμήσεων και θέσεων (εκτός βέβαια από την ιδεολογία και το Στρατηγικό στόχο). Ισότιμη προβολή τους στο Δημόσιο διάλογο.
Να δοθεί μεγαλύτερη ευθύνη στα μέλη του Κόμματος για την ανάδειξη των οργάνων και των αντιπροσώπων. Από τις ΚΟΒ μέχρι το επίπεδο Νομών, Αχτίδων μεγάλων Πόλεων (ή όπως ονομασθούν) να καταργηθούν οι επιτροπές προτάσεων. Παρέμβαση της καθοδήγησης μόνο για λόγους ακαταλληλότητας του προτεινόμενου.
Να κατοχυρωθεί το Κόμμα από παραβιάσεις και αδικαιολόγητες παραλήψεις του ΠΓ και της ΚΕ. Εκλογή Επιτροπής Κομματικού Ελέγχου από το Συνέδριο, με αρμοδιότητες τήρησης καταστατικού, προγράμματος και αποφάσεων, έγκαιρη ενημέρωση των ΚΟΒ.
Στις θέσεις σοβαρής ευθύνης και μεγάλης προβολής για να μη δημιουργούνται προσωπικές πολιτικές, νοοτροπίες ιδιοκτητών, φαινόμενα οικογενειοκρατίας, να υπάρχει καθορισμένος χρόνος παραμονής.
Προτάσεις
Αρθρα:
1στ. Η κατοχύρωση των διαφορετικών γνωμών, θέσεων και απόψεων, η ολοκληρωμένη ενημέρωση των ΚΟΒ, η ισότιμη προβολή τους.
12. Η σύγκληση τακτικού Συνεδρίου ανακοινώνεται 6 μήνες και οι θέσεις δημοσιεύονται πριν 5 μήνες. Ο δημόσιος διάλογος προηγείται των ΓΣ και Συνδιασκέψεων.
13. Εκλέγει 9μελή Επιτροπή Κομματικού Ελέγχου, τα μέλη της πρέπει να έχουν τουλάχιστον 20 χρόνια κομματική ηλικία.
– Για την ΚΕ 12 χρόνια κομματική ηλικία και να έχουν δουλέψει τουλάχιστον 3 χρόνια σε Νομαρχιακό ή Αχτιδικό Κομματικό Οργανο.
23. Γενικός Γραμματέας, μέλη του ΠΓ, Βουλευτές, Ευρωβουλευτές, Περιφερειακοί και Δημοτικοί σύμβουλοι, συνδικαλιστές, αποσπασμένοι από την παραγωγή, δε μπορεί να παραμένουν περισσότερο από 8 ή σε εξαιρετικές περιπτώσεις 12 χρόνια.
41. Η διατύπωση του προηγούμενου προγράμματος.
Βασίλης Καλαματιανός
ΚΟΒ Ευαγγελισμο
{fcomment}
