Σε όλα τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, «ανεβαίνουν» ειδήσεις, βίντεο και φωτογραφίες από τους βομβαρδισμούς στο Χαλέπι της Συρίας. Οι τίτλοι μιλούν για «σφυροκόπημα» της περιοχής από μαχητικά αεροσκάφη, για 25 ή 30 ή 100 νεκρούς. Γυναίκες, παιδιά και άντρες τα θύματα, νοσοκομεία, σχολεία και σπίτια ο απολογισμός των καταστροφών. Στο Χαλέπι, σύμφωνα με τη Unicef, από το περασμένο Σάββατο δεν έχουν νερό λόγω των βομβαρδισμών.
Και κάθε μέρα οι διάφορες ιμπεριαλιστικές και αστικές δυνάμεις συνεχίζουν να χτυπούν αλύπητα. ΗΠΑ, Ρωσία, συριακό καθεστώς και ακραίες θρησκευτικές ομάδες, δολοφονούν κάθε μέρα, καταστρέφουν ζωές και οικογένειες. Τα μέσα συγκαλύπτουν τα συμφέροντα των κρατών-δολοφόνων και επικεντρώνονται στις «συγκρούσεις» θρησκευτικών ομάδων. Δεν «βλέπουν» τη μάχη των αστικών συμφερόντων πάνω στα πτώματα των παιδιών της Συρίας, όπως δεν τα έβλεπαν τόσα χρόνια στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Δεν βλέπουν τις «κοκορομαχίες» των δυτικών και ανατολικών δολοφόνων πάνω στα ερείπια σπιτιών που κάποτε ζούσαν οικογένειες.
Ο εκπρόσωπος των Αμερικανών κεφαλαιοκρατών (βλ. αμερικάνικο κράτος), σταμάτησε πριν δύο μέρες τις συνομιλίες με τον εκπρόσωπο των Ρώσων κεφαλαιοκρατών (βλ. ρωσικό κράτος). Οι συνομιλίες αυτές είχαν σκοπό την «ειρηνική επίλυση» του συριακού προβλήματος! Θέλησαν και τα δύο δολοφονικά κράτη να επιβάλλουν την «ειρήνη» και την «ελευθερία» όπως μόνο αυτά ξέρουν, αλλά οι συνομιλίες απέτυχαν μιας και οι δύο πλευρές εγκάλεσαν η μια την άλλη ότι δολοφονούν αμάχους στη Συρία αντί να φέρουν την αγάπη και την ομόνοια, όπως συνηθίζουν..
«Ευρωπαϊκή πολιτική» : ευρωπαϊκή καταστολή- ευρωπαϊκή ντροπή
Παράλληλα με όλα αυτά, σε μια άλλη, «δημοκρατική» και «πολιτισμένη» γωνιά του πλανήτη, στην Ευρώπη, τα πράγματα δεν φαίνονται να πηγαίνουν καλύτερα.
Τις τελευταίες μέρες, κυκλοφόρησαν έγγραφα που αποκαλύπτουν ότι η Ευρώπη σκέφτεται να χαρακτηρίσει, μετά την Τουρκία, και το Αφγανιστάν «ασφαλή χώρα» και να απελάσει εκεί 80.000 πρόσφυγες και μετανάστες. Κι αν το «ασφαλές» Αφγανιστάν, με το σχεδόν μισού αιώνα πόλεμο να μαίνεται, σκεφτεί να αρνηθεί, οι ευρωπαϊκές αστικές τάξεις και τα κράτη που τις συντηρούν έχουν τη λύση: Κόβεται η παρεχόμενη οικονομική βοήθεια. Όπως παραδέχεται η βρετανική εφημερίδα «Guardian», «η πίεση στο Αφγανιστάν αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής της ΕΕ, να παρέχει οικονομικές ενισχύσεις προς φτωχές χώρες με τον όρο να αποδεχθούν να απελαθούν μετανάστες στα εδάφη τους». Τα έγγραφα αυτά επιβεβαιώθηκαν λίγες μέρες αργότερα, όταν στις 6/10/2016 η ΕΕ υπέγραψε την εν λόγω συμφωνία με το Αφγανιστάν.
Στην Ουγγαρία, στήθηκε δημοψήφισμα, ώστε να μη δεχτεί το κράτος της να φιλοξενήσει ούτε έναν πρόσφυγα. Στο δημοψήφισμα ψήφισε μόλις το 39,9% των ψηφοφόρων – γεγονός ελπιδοφόρο για την υπόθεση της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες – και θεωρήθηκε άκυρο. Για την ιστορία, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν 98,3% κατά της φιλοξενίας των προσφύγων.
Στη Γερμανία, αφού η άρχουσα τάξη μέσω της κυβέρνησης πούλησε ανθρωπιστικές φαμφάρες και έλαβε όσο φτηνό εργατικό δυναμικό χρειαζόταν το 2015, άρχισε τώρα τα μισόλογα και τις υπεκφυγές. Τα στελέχη της κυβέρνησης στέλνουν μηνύματα και μάλιστα αντιφατικά, ενόψει εκλογών, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Ο ένας υπουργός ζητάει να απελαύνονται οι πρόσφυγες πίσω στην Ελλάδα, ο άλλος τα μαζεύει και ανακοινώνει ότι το γερμανικό κράτος θα δεχτεί 6000 πρόσφυγες από την Ελλάδα και άλλους 6000 από την Ιταλία ώστε να επανενωθούν με τις οικογένειές τους. Καμία τέτοια πληροφορία βέβαια δε μπορεί να χαρακτηριστεί ως επίσημη.
Στην Ελλάδα από την άλλη, ο γνωστός «ανθρωπιστής» υπουργός κύριος Μουζάλας, μας ενημερώνει ότι για καλή μας τύχη, η απάνθρωπη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας τηρείται ακόμη, γιατί αλλιώς θα είχαν έρθει στην Ελλάδα άλλοι 180.000 κατατρεγμένοι πρόσφυγες. Καλύτερα δηλαδή – μας λέει με άλλα λόγια – που τους κράτησε εκεί το τουρκικό κράτος του Ερντογάν, κλεισμένους σε μπουντρούμια παρά να έρθουν εδώ και, «θεός φυλάξει», να θέλουν να περάσουν και στην Ευρώπη…
Η βαρβαρότητα όμως του ελληνικού κράτους δεν τελειώνει στις μελιστάλαχτες κουβέντες του Υπουργού. Βλέπουμε να έρχονται τα πρώτα απορριπτικά χαρτιά σε πρόσφυγες και μετανάστες, που πολύ απλά δεν μπορούν να γυρίσουν στις πατρίδες τους, μιας και οι επεκτατικοί πόλεμοι της Δύσης και τα χρόνια της αποικιοκρατίας και της ιμπεριαλιστικής εκμετάλλευσης, τις έχουν καταστρέψει, είτε με βομβαρδισμούς, είτε με απελπιστική φτώχεια. Αυτονόητες είναι λοιπόν οι απελπισμένες αντιδράσεις μερικών από αυτούς τους ανθρώπους, όταν βλέπουν ότι η ελπίδα για μια ασφαλή ζωή σβήνει. Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν σε διάφορα site, ένας νεαρός Αφγανός, έκοψε τις φλέβες του όταν αντίκρισε την απορριπτική επιστολή.
Σαν να μην είναι όλα αυτά αρκετά, ο περιφερόμενος θίασος των αστικών συμφερόντων, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, προσπαθεί να απομονώσει τους πρόσφυγες και μετανάστες από οποιαδήποτε ταξικά αλληλέγγυα φωνή και προσπαθεί να τους κρατήσει όσο γίνεται πιο μακριά από τα «αδιάκριτα» βλέμματα των ντόπιων ομάδων αλληλεγγύης.
Όπως καταγγέλλουν τα μέλη της φεμινιστικής οργάνωσης «το Μωβ», ζητήθηκε άδεια από το υπουργείο Μεταναστευτικής πολιτικής στις 13/9/16, για να επισκεφθούν τα δύο στρατόπεδα στη Μυτιλήνη, Καρά Τεπέ και Μόρια, για τη διανομή του φυλλαδίου τους που απευθύνεται στις γυναίκες πρόσφυγες και ενημερώνει για τα θέματα ασύλου (στα οποία συμπεριλαμβάνεται η έμφυλη βία), αλλά η άδεια δεν τους δόθηκε. Το φυλλάδιο αυτό, το έχουν ήδη μοιράσει σε αρκετές δομές διαβίωσης προσφύγων που είναι κατειλημμένες και αυτοδιαχειριζόμενες, επίσης σε αντιρατσιστικά φεστιβάλ και σε πολλούς αλληλέγγυους-αλληλέγγυες που το διανέμουν σε όλη τη χώρα.
Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και η καταγγελία της συλλογικότητας «Αλληλέγγυοι κρατουμένων στα νότια», οι οποίοι μέσα από τη δράση τους ενημερώνουν για τους αγώνες που γίνονται μέσα στο κέντρο κράτησης γυναικών ελληνικού. Καταγγέλλουν το διοικητή του κρατητηρίου ότι τους απαγόρευσε εδώ και 2 εβδομάδες να πραγματοποιούν επισκεπτήρια, τα οποία έχουν κερδίσει με δυναμικό αγώνα εδώ και 2 χρόνια, ώστε να απομονώσει τις αγωνιζόμενες κρατούμενες μετανάστριες και να κάμψει, με τις προσφιλείς του τακτικές, το δίκαιο αγώνα τους για ελευθερία.
Και για να μην κατηγορηθεί το ελληνικό κράτος ότι μεροληπτεί υπέρ των ανήλικων προσφυγόπουλων, ανέλαβε το ΑΤ Ομονοίας να παίξει το γνωστό του ρόλο, για τον οποίο κανείς από την κυβέρνηση δεν έχει ιδέα. Συνέλαβαν λοιπόν τα όργανα της τάξης μια ομάδα μικρών προσφύγων, 12-14 χρονών και τους κράτησαν όμηρους στο κολαστήριο της Ομόνοιας, για 6 ώρες, χωρίς να τους επιτραπεί η επικοινωνία με τους γονείς τους. Αφού τα εκφόβισαν, τα έβαλαν να γδυθούν εντελώς, χτύπησαν όσα αρνήθηκαν και τα φωτογράφησαν με τα κινητά τους τηλέφωνα εν μέσω παρενοχλήσεων κι βρισιών, τότε μόνο τα άφησαν να επικοινωνήσουν με τους γονείς τους. Ο λόγος; Κρατούσαν πλαστικά όπλα γιατί συμμετείχαν σε μια παράσταση..
Είναι φανερό ότι όσο η κρίση των καπιταλιστικών αφεντικών – μικρών και μεγάλων – βαθαίνει, ο πόλεμος, η καταστροφή, η φτώχεια και ο ξεριζωμός, είναι οι μόνες «επιλογές» που θα δεχτεί να δώσει το καπιταλιστικό σύστημα στην εργατική τάξη. Τα σύνορα κι οι φράχτες θα σηκώνονται πιο ψηλά, η ανθρώπινη ζωή θα «κοστίζει» λιγότερο και τα κράτη για να συντηρήσουν τα κέρδη των αφεντικών, θα καταστέλλουν βίαια ντόπιους και μετανάστες. Μόνη λύση απέναντι στη βαρβαρότητα είναι η ταξική αλληλεγγύη, η δυναμική και αποφασιστική ταξική πάλη και η μαχητική αντίσταση του παγκόσμιου προλεταριάτου απέναντι στη σκλαβιά και την εκμετάλλευση.
Αντριάνα Κοκκίνη
