Όταν το 2012 τα ΜΜΕ ανακοίνωναν την ίδρυση των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων» υπό την ηγεσία του πρώην βουλευτή της ΝΔ Πάνου Καμμένου, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι μέσα σε δύο χρόνια το κόμμα αυτό θα έπαιζε ρυθμιστικό ρόλο στο σχηματισμό της «Κυβέρνησης της Αριστεράς». Για το λόγο αυτό, κρίνουμε σκόπιμη την ανάλυση των βασικών προγραμματικών θέσεων που στηρίζει το κόμμα αυτό.
Το πολιτικό παρελθόν του Πάνου Καμμένου
Ο Πάνος Καμμένος δεν είναι καινούργια φυσιογνωμία στην πολιτική ζωή της Ελλάδας. Από το 1993 που έβαλε για πρώτη φορά υποψηφιότητα με τη ΝΔ εκλέγεται σταθερά Βουλευτής. Το 2007 στην κυβέρνηση Κ. Καραμανλή αναλαμβάνει το Υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, ενώ το 2011 διαγράφεται από τον Α. Σαμαρά επειδή δεν έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης την τότε κυβέρνηση Παπαδήμου. Στις αρχές του 2012 ιδρύει τους ΑΝΕΛ, ένα αστικό, εθνικιστικό κόμμα, που όπως θα αναλυθεί παρακάτω, κινείται δεξιότερα της ΝΔ σε πολλά ζητήματα και προσπαθεί να παίξει το ρόλο του «αντιμνημονιακού», εθνικού πατριωτικού μετώπου στο αστικό στρατόπεδο.
Το όνομα του Καμμένου έχει εμπλακεί σε αρκετά σκάνδαλα. Το 1991 ο τότε πρωθυπουργός Μητσοτάκης τον διορίζει πρόεδρο του Δ.Σ. της προβληματικής εταιρείας «Ελίντα ΑΒΕ» (συγχώνευση των εταιριών «Ιζόλα» – «Εσκιμό»), την οποία «αποκρατικοποίησε», απολύοντας τους εργαζομένους της. Γι΄ αυτή την υπόθεση ο Καμμένος βαρύνεται με κατηγορίες για απιστία, απάτη και υπεξαίρεση, οι οποίες φυσικά δεν εκδικάστηκαν ποτέ λόγω της βουλευτικής του ασυλίας.
Κατά την επέτειο της 21ης Απριλίου 1994 ο κ. Καμμένος δηλώνει πως πρέπει «να θέσουμε τέρμα στον πολιτικό ρατσισμό», αναφερόμενος ξεκάθαρα στην αποφυλάκιση των πραξικοπηματιών. Την ίδια χρονιά θα στηρίξει τον Καλαμπόκα, ΟΝΝΕΔίτη δολοφόνο του Νίκου Τεμπονέρα και το καλοκαίρι του 1995 είναι ένας από τους δέκα βουλευτές της ΝΔ που ταξίδεψαν στο Λονδίνο για τον γάμο του Παύλου Γλίξμπουργκ.
Το 1992 γράφει το βιβλίο «Τρομοκρατία, Θεωρία και Πράξη» στο οποίο αποπειράται να συνδέσει στελέχη του ΠΑΣΟΚ με την οργάνωση «17 Ν». Ολόκληρα κεφάλαια το εν λόγω βιβλίου έχουν συγγραφεί από τον Γ. Γεωργαλά, στενό του συνεργάτη, σύμβουλο επικοινωνίας και πρώην Υπουργό Τύπου επί Χούντας.
Το όνομά του συνεχίζει να εμπλέκεται σε «περίεργες» υποθέσεις, μεταξύ άλλων στην ιδιοκτησία πολυτελούς σκάφους που έχει στο όνομά του εγγεγραμμένο σε «offshore», στην υποστήριξη που έδωσε σε «ΟΥΚάδες» που κατηγορήθηκαν για ρατσιστικά συνθήματα κατά τη διάρκεια παρέλασης, στην προτροπή του σε πολίτες για λιντσάρισμα του Δημάρχου Σκουριών Χαλκιδικής κ.α.
Ποιο πρόγραμμα στηρίζουν οι ΑΝ.ΕΛ;
Το πολιτικό πρόγραμμα που υπερασπίζουν οι ΑΝ.ΕΛ είναι βαθύτατα αντιδραστικό. Οι κύριοι πυλώνες του θα μπορούσαν να συνοψιστούν στα παρακάτω:
– Απελευθέρωση της Ιδιωτικής Παιδείας και παράλληλα πλήρης κατάργηση του ασύλου στα πανεπιστήμια. Οι καταλήψεις θα είναι ποινικά αδικήματα και θα διώκονται οι φοιτητές, αλλά και το διοικητικό ή εκπαιδευτικό προσωπικό όταν αμελεί την φύλαξη των πανεπιστημίων και δεν ειδοποιεί εγκαίρως την αστυνομία. Επίσης προβλέπει την αναδιατύπωση και έλεγχο των σχολικών συγγραμμάτων με στόχο την «τόνωση του εθνικού φρονήματος των Ελλήνων».
– Μέτρα φοροελαφρύνσεων και παροχών στους εφοπλιστές. Συνεργασία πανεπιστημίων με εφοπλιστές για τη δημιουργία ενός patent pool προς όφελος των Ελλήνων εφοπλιστών, οι οποίοι μάλιστα θα δανειοδοτούνται κατά 60% για να φέρουν τις δραστηριότητες τους στην Ελλάδα και το υπόλοιπο 40% θα το πληρώνει το κράτος, αναλαμβάνοντας την έγερση των κτηριακών εγκαταστάσεων.
– Ίδρυση φορολογικών παραδείσων εντός Ελλάδος για τους αστούς και φορολογική πριμοδότησή όσων Ελλήνων επιχειρηματιών επιθυμούν να ανοίξουν χρηματιστηριακά και τραπεζικά ιδρύματα.
– Εκποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.
– Ανέγερση φυλακών στα Νησιά, σε ακατοίκητες βραχονησίδες και σε ακριτικά μέρη. Οι φυλακές θα λειτουργούν από ιδιώτη «στρατηγικό επενδυτή», ο οποίος θα επιδοτείται για να κάνει «σωφρονιστικές επενδύσεις» στην Ελλάδα.
– Ποσόστωση του πληθυσμού των αλλοδαπών με όριο 2,5%, με την προϋπόθεση αυτό το ποσοστό να είναι «οικονομικά και κοινωνικά βιώσιμο». Ενίσχυση της αστυνόμευσης των συνόρων και ενέργειες αντιστροφής του ρεύματος μετανάστευσης.
– Μείωση του ύψους εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών κατά 10%.
– Επανεξέταση του νομικού πλαισίου για τον συνδικαλισμό.
– Στους τομείς της Δημοσίας Τάξης και Εθνικής Άμυνας προτείνεται η διοίκησή τους από τη «φυσική ηγεσία» των σωμάτων ασφαλείας και των ενόπλων δυνάμεων.
Η συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ
Όπως προκύπτει από την απλή επισκόπηση σημείων του προγράμματος των ΑΝ.ΕΛ, φαίνονται τα εκ διαμέτρου αντίθετα συμφέροντα που εξυπηρετούν συγκριτικά με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η τεράστια αυτή αντίφαση είναι αναπόφευκτο ότι θα φανεί στο μέλλον και κατά τη διάρκεια της θητείας της νέας κυβέρνησης. Ήδη από τις πρώτες δημόσιες δηλώσεις του ο Καμμένος εμφανίζεται ως θεματοφύλακας του αστικού κράτους και της Εκκλησίας, παρέχοντας εγγυήσεις στους καπιταλιστές ότι δεν θα αφήσει τον ΣΥΡΙΖΑ να «παρεκτραπεί», δηλαδή να εφαρμόσει τα φιλεργατικά μέτρα ανακούφισης και παραγωγικής ανασυγκρότησης που διακηρύττει. Έτσι ο αστικός συρφετός των ΑΝΕΛ θα σταθεί εμπόδιο σε κάθε βήμα της κυβέρνησης που θα μπορούσε να απειλήσει τα θεμέλια του καπιταλισμού. Κανείς μας δεν πρέπει να ξεχνά το αδιέξοδο στο οποίο βρέθηκε η κυβέρνηση που σχημάτισε ο Αλιέντε στη Χιλή το 1973 και τον αιματοβαμμένο αγώνα των Χιλιανών εργαζόμενων.
Γι’ αυτό, η Κομμουνιστική Τάση υπερασπίζει την ανάγκη να «σπάσει» η κυβερνητική συμμαχία με τους ΑΝΕΛ και να σχηματιστεί μια αριστερή αυτοδύναμη κυβέρνηση, με σοσιαλιστικό πρόγραμμα.
Σοφία Παπακωνσταντίνου – Μέλος ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ Καλλιθέας
