Το νέο νομοσχέδιο που φέρει την υπογραφή της (πρώην πλέον) συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ και του υπουργού παιδείας κ. Γαβρόγλου αποτελεί λαιμητόμο για τα εργασιακά δικαιώματα χιλιάδων αναπληρωτών καθηγητών. Το νέο νομοσχέδιο οδηγεί σε απόλυση των εργαζομένων αυτών, δίχως να αναγνωρίζει την τεράστια προσφορά τους στο εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο κράτησαν όρθιο, παρά τους πενιχρούς μισθούς και την έλλειψη πληρότητας υποδομών στα σχολεία. Η προϋπηρεσία πλέον δεν θα παίζει κανένα ρόλο και η κυβέρνηση δημιουργεί μια «ρωμαϊκή αρένα», στην οποία μόνο οι έχοντες (υψηλότερα μόρια και την οικονομική άνεση να τα αποκτήσουν) θα καταφέρουν να επιβιώσουν, ενώ παράλληλα μεταξύ των υποψηφίων εργαζομένων θα επωάζεται η νοοτροπία «ο θάνατός σου, η ζωή μου». Το διαρκές κυνήγι μεταπτυχιακών διπλωμάτων και παρακολούθησης σεμιναρίων στο οποίο οδηγούνται οι καθηγητές, υπηρετεί τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για εξοικονόμηση πόρων, αλλά και τη σύνδεση των απόφοιτων καθηγητικών σχολών με την αγορά σεμιναριακών βεβαιώσεων ιδιωτικών οργανισμών.
Το νομοσχέδιο αυτό, αποτελεί το καλύτερο ορμητήριο για να μπορέσει το σύστημα να γεννήσει τις κανιβαλικές του τάσεις στις συνειδήσεις των εργαζομένων. Μέσα λοιπόν σε όλη την παραφιλολογία και τη λάσπη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών για μόνιμη-σταθερή εργασία, καθώς και για δωρεάν-δημόσια παιδεία για όλους δεν πρέπει να καλυφθούν από το θόρυβο των δακρυγόνων και της αστυνομικής καταστολής, η οποία αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι αποτελεί τον πιο πιστό σύμμαχο της κυβερνητικής ασέλγειας επάνω στους εργάτες. Καθ’ όλη τη διάρκεια των κινητοποιήσεων, οι αστυνομικές δυνάμεις δε δίστασαν να αντιμετωπίσουν τους διαδηλωτές σαν χούλιγκανς, χτυπώντας και τραυματίζοντας σοβαρά ακόμη και γυναίκες καθηγήτριες, οι οποίες τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν με τη φωνή τους για να υπερασπιστούν τα αναφαίρετα εργασιακά τους δικαιώματα.
Η «αριστερή» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως αντιμετωπίζει τη φωνή με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζει τη γροθιά. Στην ανάγκη αυτής της μαζικότητας λοιπόν θα πρέπει να επικεντρωθούμε αν θέλουμε να δώσουμε απάντηση στον τρόπο με τον οποίο θα μπορέσει ο αγώνας αυτός να δικαιωθεί. Θα χρειαστεί διαρκής αγώνας όλων των καθηγητών και δασκάλων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης με άμεση διεκδίκηση την ικανοποίηση των αιτημάτων των αδιόριστων, αλλά και τις αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με αξιοπρεπείς μισθούς σε όλες τις βαθμίδες για να καλυφτούν τα διδακτικά κενά. Τέλος, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι στον αγώνα αυτό θα πρέπει να συμμετέχουμε όλοι, φοιτητές, μαθητές, γονείς κ.τλ., με σκοπό τη δημιουργία μιας πλήρως αναβαθμισμένης και δωρεάν-δημόσιας παιδείας, που θα υπηρετεί τις ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας της κοινωνίας και όχι τις μεγάλες επιχειρήσεις, τις τράπεζες και τους δημοσιονομικούς στόχους λιτότητας των αστικών κυβερνήσεων
Νίκος Ασημακόπουλος
