Άλλη μια σχολική χρονιά ξεκίνησε και εκατοντάδες σχολεία ανοίγουν με τεράστιες ελλείψεις σε βιβλία και προσωπικό. Φέτος όμως, η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας προχώρησαν ακόμα περισσότερο στην υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου, με την ψήφιση του νόμου για την «Αναδιάρθρωση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Λοιπές Διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων».
Σύμφωνα με αυτόν τον σκανδαλώδη νόμο, το Γενικό Λύκειο μετατρέπεται ακόμα περισσότερο σε εξεταστικό κέντρο ανταγωνισμού και βαθμοθηρίας. Έτσι για την πρόσβαση των μαθητών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, θα συνυπολογίζονται πλέον οι επιδόσεις τους από την πρώτη στιγμή που μπαίνουν στο Λύκειο. Πρόκειται ουσιαστικά για την εισαγωγή «Πανελληνίων» εξετάσεων από την πρώτη Λυκείου, καθώς τα θέματα όλων των «ενδοσχολικών» εξετάσεων θα προέρχονται κατά 50% από «Τράπεζα Θεμάτων». Την ίδια στιγμή, επιχειρείται και η αφαίρεση της αξιολόγησης των μαθητών από τους καθηγητές τους, με τη δημιουργία ειδικού σώματος βαθμολογητών, του «Εθνικού Οργανισμού Εξετάσεων».
Παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης, με αυτά τα μέτρα είναι προφανές ότι όχι μόνο δε θα μειωθεί, αλλά θα αυξηθεί δραματικά το ασήκωτο πλέον για τις περισσότερες οικογένειες, οικονομικό βάρος των φροντιστηρίων (ιδιαίτερα όταν ταυτόχρονα, συρρικνώνονται οι δαπάνες για τα προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας). Φυσικά, από μόνες τους αυτές οι διατάξεις, αποτελούν παράγοντα που ενισχύει και την ολοκληρωτική απομάκρυνση των μαθητών από το «δύσβατο» Γενικό Λύκειο προς τα Επαγγελματικά Λύκεια ή ακόμα και την παιδική εργασία.
Είναι ακόμα εμφανής, η προσπάθεια του Υπουργείου να ενισχύσει την «υπερ-ειδίκευση» των μαθητών σε βάρος της γενικής και πολύπλευρης μόρφωσης, σύμφωνα με τις αντίστοιχες κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό πραγματοποιείται με την μείωση των ωρών για μαθήματα «Γενικής Παιδείας» και την αύξηση των ωρών για τα μαθήματα «Προσανατολισμού» στην Γ’ Λυκείου και κυρίως, με την ώθηση των μαθητών που ήδη περιγράφηκε, προς τα Επαγγελματικά Λύκεια (ΕΠΑ.Λ.)
Επαγγελματικά Λύκεια: κέντρα μαθητείας των επιχειρήσεων με τη βοήθεια του ΟΑΕΔ
Χωρίς περιστροφές, ο νέος νόμος προβλέπει για την κατάρτιση των αναλυτικών προγραμμάτων των ΕΠΑΛ, ακόμα και τη συμμετοχή του ΣΕΒ. Παράλληλα, δημιουργείται ένα τέταρτο προαιρετικό «έτος ειδίκευσης», οι μαθητές του οποίου παραδίδονται βορά στη «μαθητεία», μέσω προγραμμάτων του ΟΑΕΔ. Και ύστερα από αυτό, η πόρτα για τα ΑΕΙ θα είναι πλέον και νομικά κλειστή για τους μαθητές των ΕΠΑΛ. Την ίδια στιγμή, καταργούνται με συνοπτικές διαδικασίες όλες οι 102 Επαγγελματικές Σχολές (ΕΠΑ.Σ.). Στη θέση τους δημιουργούνται από «δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς», έξω από το δίκτυο της τυπικής εκπαίδευσης, οι Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης (Σ.Ε.Κ.) – κάτι σαν «ΙΕΚ για μαθητές» – όπου η εκπαιδευτική διαδικασία αντικαθίσταται από τη απλήρωτη και ανασφάλιστη, παιδική εργασία. Οι «φορείς» μάλιστα αυτοί, θα αμείβονται παχυλά από το ΕΣΠΑ για την εκμετάλλευση ανήλικων παιδιών.
Σαν να μη φτάνουν τα παραπάνω «μεσαιωνικά» μέτρα του «Νέου Λυκείου», η κυβέρνηση ψήφισε την ίδια ώρα, την υποχρεωτική λειτουργία Δημοτικών Σχολείων και Νηπιαγωγείων μόνο μέχρι τις 12.30 το μεσημέρι! Και φυσικά όλα τα παραπάνω μέτρα γίνονται πραγματικότητα, με την παράλληλη καρατόμηση του εκπαιδευτικού προσωπικού μέσω της «διαθεσιμότητας».
Πώς πρέπει να απαντήσει το κίνημα – τα καθήκοντα της Αριστεράς
Οι καθηγητές απαντώντας μαχητικά στις απολύσεις, προχωρούν σε απεργία διαρκείας. Σε αυτή τη μάχη πρέπει να βρουν συμμάχους τους, όλη την εκπαιδευτική κοινότητα και το εργατικό κίνημα συνολικά. Οι μαθητές ειδικά, πρέπει να προχωρήσουν σε καταλήψεις και διαδηλώσεις, δημιουργώντας παράλληλα, δημοκρατικά εκλεγμένα από τις συνελεύσεις τους σε κάθε σχολείο, συντονιστικά. Αυτά τα συντονιστικά θα πρέπει ακόμα να εκλέγουν αντιπροσώπους – που θα μπορούν ανά πάσα στιγμή να ανακληθούν – ώστε να δημιουργηθούν συντονιστικά κατά πόλη αλλά και ένα κεντρικό πανελλαδικό συντονιστικό. Με αυτόν τον τρόπο θα επιτυγχάνεται ο συντονισμός του αγώνα των μαθητών από τα διάφορα σχολεία, η σύνδεση με τους φοιτητές και τους εκπαιδευτικούς, η διοργάνωση κεντρικών, μαζικών, διαδηλώσεων και η περιφρούρηση των κινητοποιήσεων από την αστυνομία, τους φασίστες και τους «αγανακτισμένους γονείς».
Ενωμένοι, οι μαθητές, οι φοιτητές και οι εκπαιδευτικοί, θα πρέπει να προσελκύσουν το σύνολο του εργατικού κινήματος, σε έναν απεργιακό αγώνα διαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης και την εκλογή μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ.
Η κυβέρνηση αυτή, θα πρέπει να προχωρήσει στην κατάργηση των Μνημονίων και των μέτρων που απορρέουν από αυτά, στη διαγραφή του χρέους και στην εφαρμογή ενός σοσιαλιστικού προγράμματος. Ένα τέτοιο πρόγραμμα θα περιλαμβάνει την κατάργηση όλων των «αντι-εκπαιδευτικών» μέτρων που πάρθηκαν την τελευταία 15ετία, την ελεύθερη πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και την καθιέρωση ενός ενιαίου, 12χρονου υποχρεωτικού σχολείου, με παράλληλη κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης. Την ίδια στιγμή, θα πρέπει να καθιερώσει την δημοκρατική διοίκηση των σχολείων από εκλεγμένους και ανά πάσα στιγμή ανακλητούς εκπροσώπους των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των γονέων και να ιδρύσει έναν ενιαίο, εθνικό φορέα για την εκπαίδευση που θα αποτελείται από εκπροσώπους της κυβέρνησης, εκπροσώπους μαθητών – φοιτητών – εκπαιδευτικών και εκπροσώπους συνδικάτων και επιστημονικών φορέων. Έτσι, η εκπαίδευση θα αποτελέσει τμήμα της κοινωνικοποιημένης, δημοκρατικά σχεδιασμένης οικονομίας και της πραγματικής δημοκρατίας του εργαζόμενου λαού.
