Η μεγάλη χτεσινή επικράτηση του «Όχι» με το εκπληκτικό 61,3% που επιτεύχθηκε σε συνθήκες αδυσώπητου πολέμου από την τρόικα και την ελληνική άρχουσα τάξη και είχε σαν επίκεντρο τις εργατικές γειτονιές, είχε ξεκάθαρα επαναστατικό και ταξικό χαρακτήρα. Εκατομμύρια άνθρωποι του μόχθου, που ψήφισαν όντες άνεργοι ή απλήρωτοι και υπό τη διαρκή απειλή τρομοκρατικών απειλών, δεν έδωσαν καμία εντολή για νέα μνημονιακή συμφωνία ή για «εθνική ενότητα» με τους εγχώριους φίλους της τρόικας. Η σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών και η παραίτηση Βαρουφάκη «για να διευκολυνθούν» οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα, είναι γεγονότα που δεν δείχνουν τη διάθεση για άμεση ανταπόκριση στο επαναστατικό μήνυμα του χτεσινού δημοψηφίσματος. Αντί για διαβούλευση με τους αστούς μνημονιακούς αρχηγούς η κυβέρνηση θα έπρεπε ήδη να αρχίζει να εφαρμόζει ένα σχέδιο εθνικοποιήσεων, ξεκινώντας από τις τράπεζες, για να προστατεύσει το βιοτικό επίπεδο του λαού από τον οικονομικό πόλεμο του «μαύρου μετώπου» τρόικας – ολιγαρχίας, καλώντας το λαό σε αυτο-οργάνωση και διαρκή εγρήγορση. Οι μόνες «εκκαθαρίσεις» που θα πρέπει να γίνουν τώρα στην κυβέρνηση είναι αυτές των εκπροσώπων της δεξιάς πτέρυγας που ζητούσαν τη ματαίωση του δημοψηφίσματος.
