Το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων τηλεφώνων, με κορυφή μόνο του παγόβουνου αυτές που αφορούσαν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Νίκο Ανδρουλάκη, από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ), έχει σοβαρό αντίκτυπο στη συνείδηση του λαού αποκαλύπτοντάς του γλαφυρά, για μία ακόμη φορά, την αληθινή, αυταρχική φύση των κυβερνήσεων της Δεξιάς και συνολικά του αστικού κράτους.
Οι παραιτήσεις του επικεφαλής της ΕΥΠ, Π. Κοντολέοντος, και του γραμματέα του γραφείου του πρωθυπουργού, Γρ. Δημητριάδη, στις 4 Αυγούστου, «ξεδίπλωσαν» την υπόθεση των παρακολουθήσεων από την ΕΥΠ με τη μέθοδο της επισύνδεσης τηλεφώνου (sic), δηλαδή με την «παγίδευση» των τηλεφώνων αυτών και τη μετατροπή τους σε «μικρόφωνα». Πέρα από τις παρακολουθήσεις της ΕΥΠ, οι οποίες τυπικά – και ασφαλώς σκανδαλωδώς – είναι νόμιμες, υπήρξαν διαρροές ότι ο Ανδρουλάκης παρακολουθούταν παράνομα από ιδιώτες με το σύστημα Predator. Η παρακολούθηση του Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο και ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 2021 λίγο μετά από την εκλογή του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.
Η κυβέρνηση, προκαλώντας ανοικτά τον ελληνικό λαό, μέσω της δημόσιας δήλωσης πρωθυπουργού σήμερα το απόγευμα προσπάθησε να «πετάξει» την ευθύνη από πάνω της, υποστηρίζοντας υποκριτικά ότι δεν γνώριζε τίποτα γι’ αυτές τις παρακολουθήσεις. Μάλιστα, σύμφωνα με διαρροές στελεχών του κυβερνώντος κόμματος τις προηγούμενες μέρες πίσω από την παρακολούθηση του Ανδρουλάκη υποτίθεται ότι κρύβονταν οι μυστικές υπηρεσίες της Ουκρανίας, της Αρμενίας και της Κίνας! Κανείς όμως δεν μπορεί να ξεχάσει ότι την επομένη κιόλας των εκλογών της 7ης Ιουλίου 2019 η ΕΥΠ υπάχθηκε απευθείας στο γραφείο του πρωθυπουργού, δηλαδή άμεσος πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ έγινε ο ίδιος ο Μητσοτάκης. Συνεπώς γνώριζε από «πρώτο χέρι» για τις παρακολουθήσεις.
Επίσης ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ, Ν. Ρωμανός, ανέφερε χτες ότι «ο ίδιος ο κ. Ανδρουλάκης θα πρέπει να δώσει απαντήσεις για τις αιτιάσεις που αφορούν αυτή τη νόμιμη συνακρόαση μέσω της ΕΥΠ» και «…να έχει το θάρρος να κοινοποιήσει τα στοιχεία που θα τα μάθει μόνο ο ίδιος, καθώς είναι ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα…». Με άλλα λόγια, φαίνεται πως η ηγεσία της ΝΔ γνωρίζει πολύ καλά για το περιεχόμενο της «επισύνδεσης» του Ανδρουλάκη και για τα «στοιχεία» που όμως «θα τα μάθει μόνο ο ίδιος» και όχι βέβαια εκατομμύρια απλοί πολίτες. Αυτό δείχνει πως η κυβέρνηση έδρασε σαν μια κοινή συμμορία, δήθεν για την προστασία της «εθνικής ασφάλειας». Και βέβαια, στο μήνυμά του ο πρωθυπουργός δεν απάντησε ποιος ήταν ο σκοπός της παρακολούθησης του Ανδρουλάκη, ούτε φυσικά ποιο ήταν το περιεχόμενο των συνομιλιών του. Επιπλέον, ο πρωθυπουργός και οι συν αυτώ ανέφεραν επανειλημμένα ότι η «επισύνδεση» του Ανδρουλάκη ήταν νόμιμη, αλλά πολιτικά λάθος, χωρίς να εξηγεί τι σημαίνει αυτό.
Η πραγματικότητα είναι ότι το κράτος, δηλαδή η ελληνική άρχουσα τάξη που ασκεί την εξουσία μέσω αυτού και των κυβερνήσεων της Δεξιάς (κατά κανόνα), μέσω της ΕΥΠ μπορεί να παρακολουθεί ανενόχλητη χιλιάδες πολίτες, αρκεί ένας εισαγγελέας (βγαλμένος από τα αντιδραστικά της σπλάχνα) να υποστηρίξει ότι υπάρχει «λόγος για την εθνική ασφάλεια». Έτσι, όποιος αποτελεί εν δυνάμει κίνδυνο για την εξουσία της άρχουσας τάξης, μπορεί να παρακολουθείται «νόμιμα». Αυτή είναι η σύγχρονη αστική ψευτοδημοκρατία στην Ελλάδα (και διεθνώς)! Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2021 οι παρακολουθήσεις με εισαγγελική άρση του απορρήτου για λόγους «εθνικής ασφαλείας» ήταν 15.475, το 2020 ήταν 13.751 και το 2019 ήταν 11.680!
Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, όπως και το κυβερνών κόμμα, ζήτησαν να συσταθεί «Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής» για τη διερεύνηση της υπόθεσης Ανδρουλάκη. Πέραν από το αστείο της ανάθεσης σε μια κοινοβουλευτική επιτροπή της διαλεύκανσης μιας υπόθεσης στην οποία εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα και τα ίδια τα πρόσωπα που θα συμμετάσχουν ή θα έχουν λόγο στην συγκρότηση και τα πορίσματα αυτής της επιτροπής, πρέπει να τονιστεί ότι το κύριο ζήτημα δεν είναι σε καμία περίπτωση η συγκεκριμένη παρακολούθηση (ακόμα και αν έγινε παράνομα από ιδιώτες με το σύστημα Predator), αλλά εν γένει ο ρόλος της ΕΥΠ και οι «νόμιμες» παρακολουθήσεις χιλιάδων πολιτών. Από αυτήν τη σκοπιά, σωστά το ΚΚΕ ανέφερε πως θα πιέσει για να εξεταστούν και οι σοβαρές και στοιχειοθετημένες καταγγελίες του περί παρακολουθήσεων των κεντρικών γραφείων του στον Περισσό από το 2017, όταν βρισκόταν στην κυβέρνηση η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ασφαλώς δεν έκανε τίποτα ουσιαστικό για να παρεμποδίσει τις παρακολουθήσεις της ΕΥΠ. Ωστόσο, καμία διαλεύκανση και καμία απόδοση πραγματικών ευθυνών δεν μπορεί να αναμένεται όσο αυτή η αντιδραστική δεξιά κυβέρνηση Μητσοτάκη μένει στην εξουσία. Τα μαζικά κόμματα της Αριστεράς δεν πρέπει να περιορίζονται μόνο σε καταγγελίες και σε απαίτηση να «ριχτεί φως στο σκάνδαλο με τις υποκλοπές». Έχουν καθήκον να ενώσουν σήμερα έμπρακτα τις δυνάμεις τους με τα εργατικά συνδικάτα και τις μαζικές οργανώσεις της νεολαίας στον αγώνα για να εκδιωχτεί αυτή η κυβέρνηση από την εξουσία.
Γενικότερα, όπως απέδειξε και το παράδειγμα του συμβιβασμού κατά την περίοδο 2015-2019 της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ με την άρχουσα τάξη και το αντιδραστικό-αντιλαϊκό της σύστημα, το οποίο περιλαμβάνει σε προεξάρχουσα θέση τις παρακολουθήσεις τηλεφώνων χιλιάδων πολιτών από την ΕΥΠ, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι όσο υπάρχει ο καπιταλισμός και το κράτος του θα συνεχίζονται οι «νόμιμες» και οι «παράνομες» παρακολουθήσεις, κυρίως όλων αυτών που απειλούν πραγματικά με τη δράση τους αυτό το σάπιο σύστημα, αλλά ακόμα και αστών πολιτικών όπως ο Ανδρουλάκης ή και αστών δημοσιογράφων, όταν αυτό κρίνεται σκόπιμο από τις αστικές κυβερνήσεις για να εξυπηρετούνται στόχοι, όχι εθνικής ασφαλώς, αλλά ταξικής ασφάλειας, της ασφάλειας δηλαδή του ελληνικού κεφαλαίου και των κρατικών του εκπροσώπων. Μόνο με την ανατροπή του καπιταλισμού και του αστικού κράτους και με την αντικατάστασή τους από τον σοσιαλισμό και την εργατική δημοκρατία, στην οποία κάθε κρατικός θεσμός ή όργανο θα εκλέγεται, θα ελέγχεται και ο εκπρόσωπός του θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανακληθεί από τον εργαζόμενο λαό, μπορεί να υπάρξει πλήρης διαφάνεια και αληθινή δημοκρατία στη χώρα.
Εφημερίδα ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ – www.marxismos.com
(Στη φωτογραφία το σημερινό πρωτοσέλιδο της βρετανικής εφημερίδας Guardian που παραλληλίζει στον τίτλο της τα πεπραγμένα της κυβέρνησης με την πολιτική της στρατιωτικής δικτατορίας)
