To Σάββατο 450.000 διαδήλωσαν στη Βαρκελώνη (σύμφωνα με την τοπική αστυνομία) με δεκάδες χιλιάδες άλλους να συγκεντρώνονται σε άλλες μικρές και μεγάλες πόλεις της Καταλονίας για να απαιτήσουν την απελευθέρωση των δύο Jordi (που κρατούνται χωρίς δυνατότητα πληρωμής εγγύησης με την κατηγορία της υποκίνησης ανταρσίας) και να απορρίψουν το πραξικόπημα της εφαρμογής του άρθρου 155 που ανακοίνωσε ο Ισπανός πρόεδρος Ραχόι το πρωί. Κατά τη λήξη του υπουργικού συμβουλίου, ο Ραχόι ανακοίνωσε τις λεπτομέρειες για τα μέτρα που θέλει να εφαρμόσει η κυβέρνησή του και που θα ψηφιστούν από τη Γερουσία την επόμενη εβδομάδα (πιθανώς την Πέμπτη ή την Παρασκευή).
Αυτά τα μέτρα συνιστούν ένα πραξικόπημα ενάντια στη δημοκρατία στην Καταλονία. Ο Ραχόι επιθυμεί να διαλύσει το καταλανικό Κοινοβούλιο (εντός 6 μηνών ή νωρίτερα, μόλις η κατάσταση «γίνει πάλι ομαλή»), θα απομακρύνει από τη θέση του τον Καταλανό πρόεδρο, τον αντιπρόεδρο και όλους τους Καταλανούς υπουργούς, θα αναλάβει τη διεύθυνση της καταλανικής κυβέρνησης απευθείας από τη Μαδρίτη, θα περικόψει τις εξουσίες του καταλανικού κοινοβουλίου μέχρι τις εκλογές (δε θα έχει την εξουσία να εκλέξει πρόεδρο, να ψηφίσει πρόταση μομφής κατά των αρχών, ενώ κάθε νόμος πριν ψηφιστεί θα πρέπει προηγουμένως να εγκρίνεται από την ισπανική Γερουσία, η οποία θα έχει δικαίωμα βέτο.) Εκτός από αυτά τα γενικά μέτρα, η ισπανική κυβέρνηση θα έχει ειδικές εξουσίες ελέγχου της καταλανικής αστυνομίας, των οικονομικών, των τηλεπικοινωνιών και των καταλανικών κρατικών ΜΜΕ (για την εξασφάλιση της «ουδετερότητάς» τους.)
Πρόκειται για το απόλυτο σκάνδαλο, καθώς θα δώσει σε ένα κόμμα που έχει μόνο το 8,5% των ψήφων στην Καταλονία, τον απόλυτο έλεγχο της διακυβέρνησής της. Κορυφαίοι πολιτικοί του Λαϊκού Κόμματος είπαν πως όταν γίνουν οι εκλογές στην Καταλονία, τα κόμματα που τάσσονται υπέρ της ανεξαρτησίας δεν θα έχουν το δικαίωμα να υποστηρίξουν το πρόγραμμά τους. Η λύση είναι απλή: αν δεν μπορείς να κερδίσεις τις εκλογές, αρκεί να απομακρύνεις τους αντιπάλους σου!
Τα μέτρα που προτάθηκαν είχαν προηγουμένως συμφωνηθεί με το PSOE και το Cs και φυσικά έχουν την υποστήριξη του Βασιλιά. Δεν είναι μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος, αλλά μια αμυντική αντίδραση ολόκληρου του καθεστώτος του 1978.
Ο γενικός εισαγγελέας απείλησε επίσης τον Καταλανό πρόεδρο ότι εάν ανακηρύξει την ανεξαρτησία της Καταλονίας σαν απάντηση σ’ αυτά τα μέτρα, θα οδηγηθεί στο δικαστήριο με την κατηγορία της υποκίνησης σε εξέγερση, η οποία επισύρει ποινή φυλάκισης 30 χρόνων, ενώ θα μπορούσε να αντιμετωπίσει και προδικαστική κράτηση. Την ίδια τύχη θα έχει η καταλανική κυβέρνηση και τα μέλη του κοινοβουλίου, εφόσον συμμετάσχουν στην ανακήρυξη.
Αυτά τα μέτρα σωστά καταγγέλθηκαν από τα καταλανικά κυβερνητικά κόμματα PDECAT και ERC, όπως επίσης από τα CUP, CSQP και το Comuns, σαν πραξικόπημα κατά της δημοκρατίας. Ένας αριθμός κορυφαίων δημάρχων του PSC (το καταλανικό Σοσιαλιστικό Κόμμα) υπέγραψαν ένα γράμμα που αντιτίθενται στα μέτρα και ο σοσιαλιστής δήμαρχος της Sta Coloma, σαν αποτέλεσμα αυτών των γεγονότων, παραιτήθηκε από την περιφερειακή Επιτροπή του PSOE.
Ο βίαιος χαρακτήρας των μέτρων που προτάθηκαν δοκιμάζει τη συμμαχία της δημάρχου της Βαρκελώνης Ada Colau με το PSC. Το Βασκικό αστικό εθνικιστικό κόμμα PNV, το οποίο υποστηρίζει την κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος, τάχθηκε επίσης εναντίον της προτεινόμενης χρήσης του άρθρου 155.
Η σημερινή διαδήλωση ήταν τεράστια. Τα τραίνα που πήγαιναν προς τη Βαρκελώνη ήταν ασφυκτικά γεμάτα και ολόκληρη η διαδρομή που επρόκειτο να ακολουθήσει η πορεία ήταν γεμάτη κόσμο πριν ακόμα αυτή ξεκινήσει. Κυριαρχούσε ο θυμός και η διάθεση για αντίσταση. Ένας σημαντικός αριθμός πολιτικών ηγετών που είναι κατά της ανεξαρτησίας και έχουν ταχθεί κατά της μονομερούς ανακήρυξης της ανεξαρτησίας, ήταν παρόντες.
Στις 7.30 το απόγευμα, μετά τη συγκέντρωση, το προεδρείο του Καταναλικού κοινοβουλίου εξέδωσε ανακοίνωση του προέδρου της Βουλής Carnme Forcadell, με την οποία καταδίκαζε τα μέτρα και ενημέρωνε ότι το καταλανικό Κοινοβούλιο δεν πρόκειται να υποχωρήσει.
Αργότερα, στις 9 μ.μ. ο Καταλανός πρόεδρος έκανε τηλεοπτικό διάγγελμα στο οποίο κατήγγειλε τα μέτρα και ανακοίνωσε πως θα συγκαλέσει το καταλανικό Κοινοβούλιο για να συζητήσει το ζήτημα. Έχει σημασία ότι ούτε ανακήρυξε την ανεξαρτησία, ούτε είπε ότι θα ζητήσει από το Κοινοβούλιο να το κάνει. Επίσης, δεν έκανε καμία αναφορά στα μέτρα που θα λάβει η κυβέρνησή του για να αντιμετωπίσει τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Ραχόι.
Υπάρχει μεγάλη πίεση από τη βάση του κινήματος για την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας και για την οργάνωση μαζικής πολιτικής ανυπακοής απέναντι στα μέτρα. Υπάρχει συζήτηση για μια γενική απεργία. Οι Επιτροπές για την Υπεράσπιση του Δημοψηφίσματος κινητοποιήθηκαν από διαφορετικές πόλεις και γειτονιές για τη συγκέντρωση και στις συζητήσεις τις τελευταίες λίγες ημέρες κυριαρχεί το αίτημα για ανακήρυξη της Δημοκρατίας.
Εισερχόμαστε σε μια κρίσιμη εβδομάδα αυτού του αγώνα. Παρά την αναποφασιστικότητά της, η Καταλανική κυβέρνηση έχει ελάχιστο χώρο για μανούβρες. Στην τελευταία επιστολή που έστειλε την Πέμπτη ο Πουτζντεμόν στον Ραχόι, ανακοίνωσε ότι θα υποχρεωνόταν να ανακηρύξει την ανεξαρτησία εάν ενεργοποιούνταν το άρθρο 155.
Το ερώτημα είναι, εάν ανακηρυσσόταν μια Καταλανική Δημοκρατία, με ποιον τρόπο θα υπεράσπιζε τον εαυτό της; Είναι ξεκάθαρο για τον καθένα ότι η ΕΕ, στην οποία οι ηγέτες του PDECAT και του ERC έχουν τόση πίστη, δεν θα παρέμβει υπέρ των δημοκρατικών δικαιωμάτων, ούτε πρόκειται να θίξει το στάτους κβο.
Ο μόνος τρόπος που η Δημοκρατία θα μπορούσε να υπάρξει είναι με επαναστατικά μέσα. Εάν η καταλανική κυβέρνηση και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία ήταν σοβαρές ως προς αυτό, θα έπρεπε να ανακηρύξουν την ανεξαρτησία και στη συνέχεια να οργανώσουν την αντίσταση, να οχυρωθούν στα γραφεία τους και να καλέσουν το λαό να οργανωθεί και να υπερασπιστεί τα κτίρια, τους δημοκρατικούς θεσμούς με μαζικές συγκεντρώσεις, πολιτική ανυπακοή και μια επαναστατική γενική απεργία που θα παραλύσει την οικονομία.
Το CUP και οι Επιτροπές για την Υπεράσπιση του Δημοψηφίσματος έχουν το καθήκον να προωθήσουν αυτή την προοπτική και να ξεκινήσουν να την οικοδομούν, ανεξάρτητα από το τι κάνει ή τι θα κάνει η καταλανική κυβέρνηση. Οι αστοί και μικροαστοί πολιτικοί έχουν δείξει την αναποφασιστικότητά τους σε πολλές περιστάσεις. Άνθρωποι σαν τον Μας, τον Σαντι Βίλα και άλλους, σαμποτάρουν ξεκάθαρα το κίνημα σε κάθε φάση του. Δεν μπορούμε να περιμένουμε να δούμε τι θέλουν να κάνουν.
Οι ηγέτες του Unidos Podemos έχουν επίσης σοβαρές ευθύνες. Η θέση τους τις τελευταίες εβδομάδες ήταν σκανδαλώδης: καλούσαν σε διάλογο και κατηγορούσαν και τις δύο πλευρές για την «ανευθυνότητά τους», αντί να εξηγούν τον θεμελιωδώς αντιδημοκρατικό χαρακτήρα του Συντάγματος του 1978 και να οργανώνουν τον αγώνα για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων του Καταλανικού λαού, συνδέοντάς τον με τον αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική λιτότητα, για δουλειά, κατοικία και ψωμί, καθώς και για το τέλος του καθεστώτος του ’78.
Μια επαναστατική δυνατότητα έχει ανοίξει στην Καταλονία. Το ερώτημα είναι αν θα υπάρξει ηγεσία που θα αρθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Οι Μαρξιστές υποστηρίζουν χωρίς όρους το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του καταλανικού λαού και μάχονται για μια Καταλανική Σοσιαλιστική Δημοκρατία που θα αποτελέσει τη σπίθα για ένα παν-ιβηρικό επαναστατικό κίνημα.
Τζόρντι Μαρτορελ
Μετάφραση: Άγγελος Ηρακλείδης
