Παρά τις συκοφαντίες και την τρομοκρατία της κυβέρνησης χιλιάδες μαθητές κατέβηκαν την προηγούμενη Πέμπτη (1/10) στους δρόμους σε δεκάδες περιοχές σε όλη τη χώρα. Το κίνημα των καταλήψεων ξεπέρασε τα 700 την τελευταία βδομάδα του Σεπτεμβρίου και είναι το μεγαλύτερο μαθητικό κίνημα από την νεολαιίστική εξέγερση του 2008 μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, όπου οι καταλήψεις είχαν φτάσει τις 900.
Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να σταματήσει το κίνημα. Αρχικά ξεκίνησε με τη συκοφαντία, λέγοντας ότι οι καταλήψεις γίνονται από «αρνητές μάσκας». Όταν αυτό το πασιφανές ψέμα έγινε έκδηλο κατέφυγε στις εισαγγελικές διώξεις και στην αστυνομική τρομοκρατία στα σχολεία. Προχώρησε στην καταστολή με χημικά της μαθητικής πορείας την Πέμπτη 1/10. Σε αρκετά σχολεία «αγανακτισμένοι γονείς», αστυνομικοί και ασφαλίτες τρομοκρατούν καθημερινά τους μαθητές ενώ δεν λείπουν και οι επιθέσεις σε μαθητές για να ανοίξουν οι καταλήψεις. Τώρα η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τον ωμό εκβιασμό. Το Υπουργείο Παιδείας επέβαλε υποχρεωτική τηλεκπαίδευση στα σχολεία που γίνεται κατάληψη και με τους μαθητές που συμμετέχουν στην κατάληψη να μην μπορούν να λάβουν μέρος στο μάθημα. Επιπρόσθετα το Υπουργείο Παιδείας ζητά από τους καθηγητές να γίνουν χαφιέδες και να «καταδώσουν» τους μαθητές που στηρίζουν τις καταλήψεις.
Αυτά τα μέτρα δείχνουν ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε πανικό. Φοβάται -και δικαιολογημένα – πως αυτό το κίνημα θα μπορούσε να πάρει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις. Τα αιτήματα των μαθητών είναι απόλυτα δίκαια, αποτελούν στοιχειώδη μέτρα για την προστασία των μαθητών, των καθηγητών και συνολικά του πληθυσμού από τη διάδοση του Covid-19 και συνεπώς έχουν την υποστήριξη καθηγητών, γονέων και των εργαζόμενων. Πάνω απ’ όλα όμως, η κυβέρνηση φοβάται ότι αυτό το κίνημα θα γίνει σημείο αναφοράς για την κινητοποίηση πλατύτερων στρωμάτων της εργατικής τάξης και της νεολαίας που θα ξεσηκωθούν ενάντια στις πολιτικές λιτότητας την απουσία μέτρων για την υγεία, και συνολικά των επιπτώσεων της κρίσης του παρηκμασμένου καπιταλιστικού συστήματος.
Για να νικήσει το μαθητικό κίνημα χρειάζεται να κάνει αυτούς τους φόβους πραγματικότητα. Χρειάζεται οι καταλήψεις να μαζικοποιηθούν και να συνεχιστούν με ένα κίνημα καταλήψεων διαρκείας μέχρι να δικαιωθούν τα αιτήματα τους. Η απόφαση της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Αθήνας για καταλήψεις Τετάρτη και Παρασκευή συνιστούν πρόταση για αποκλιμάκωση του αγώνα τη στιγμή που οι καταλήψεις μαζικοποιήθηκαν, η κυβέρνηση είναι απομονωμένη και μεγάλη μερίδα των καθηγητών και των γονιών στηρίζει τους μαθητές. Επιπρόσθετα, για να είναι νικηφόρος ο αγώνας πρέπει να διορθωθούν μία σειρά αδυναμίες αλλά και σοβαρά λάθη από τις οργανωμένες δυνάμεις μέσα στο μαθητικό κίνημα.
Η πρώτη βασική αδυναμία είναι το γεγονός ότι απουσιάζει η δημοκρατική οργάνωση και ο συντονισμός στο μαθητικό κίνημα. Οι μαθητές ψηφίζουν για το αν θα γίνει ή όχι κατάληψη, ωστόσο δεν αποφασίζουν συλλογικά για ευρύτερες δράσεις ανά περιοχή, πόλη και πανελλαδικά. Σε μεγάλο βαθμό, συντονιστικό ρόλο παίζουν οι Συντονιστικές Επιτροπές Μαθητών σε διάφορες πόλεις. Αυτές όμως δεν είναι επιτροπές που έχουν δημιουργηθεί δημοκρατικά από το κίνημα αλλά μαθητικά σχήματα της ΚΝΕ στα οποία συμμετέχουν εκλεγμένοι μαθητές από 5μελή και 15μελή των σχολείων. Χρειάζεται να δημιουργηθεί ένα πραγματικό συντονιστικό που θα εκφράζει αυθεντικά τους αγωνιζόμενους μαθητές. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την εκλογή αντιπροσώπων από τη συνέλευση κάθε κατειλημμένου σχολείου και η δημιουργία Συντονιστικών Επιτροπών ανά Δήμο αρχικά και ακόλουθα πανελλαδικά με τη δημιουργία μίας Πανελλαδικής Ένωσης Μαθητών που θα αναλάβει την οργάνωση του αγώνα. Αυτό θα επιτρέψει στο μαθητικό κίνημα να οργανώσει καλύτερα τον αγώνα, να προβάλει ενιαία αιτήματα αλλά και να συντονίσει πιο αποτελεσματικά τον αγώνα του με το φοιτητικό και το εργατικό κίνημα.
Επίσης χρειάζεται να υπάρχει η μέγιστη δυνατή ενότητα στο μαθητικό κίνημα. Δυστυχώς είδαμε για άλλη μία φορά την απόπειρα διάσπασης του κινήματος στο τελευταίο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της προηγούμενης Πέμπτης όπου τα μπλοκ μαθητών της Συντονιστικής Επιτροπής Αθήνας έκαναν ξεχωριστή πορεία από τους υπόλοιπους μαθητές, φοιτητές και καθηγητές χωρίς να εξηγήσουν τον λόγο στους μαθητές που παρευρίσκονταν στην συγκέντρωση. Αυτές οι διασπαστικές πρακτικές είναι ιδιαίτερα επιζήμιες γιατί αποδυναμώνουν το κίνημα και απογοητεύουν και συγχύζουν χιλιάδες μαθητές. Αυτές οι πρακτικές μπορούν να απομονωθούν αν οι μαθητές πάρουν στα χέρια τους την οργάνωση του κινήματος και αποφασίσουν δημοκρατικά τις μεθόδους δράσης τους με τον τρόπο που εξηγήσαμε παραπάνω.
Επίσης τα φαινόμενα βίας και τρομοκρατίας στα κατειλημμένα σχολεία πρέπει να αντιμετωπιστούν με ομάδες περιφρούρησης. Οι Γενικές Συνελεύσεις σε κάθε σχολείο πρέπει να εκλέγουν ομάδες μαθητών που θα είναι υπεύθυνες για την περιφρούρηση των καταλήψεων τους. Στην περιφρούρηση πρέπει επίσης να παίξει αποφασιστικό ρόλο το εργατικό κίνημα ξεκινώντας από τους ίδιους τους καθηγητές, το φοιτητικό κίνημα καθώς και οι γονείς. Αντίστοιχα πρέπει να υπάρχουν ομάδες περιφρούρησης που θα οργανώνονται από το φοιτητικό κίνημα και τα συνδικάτα για την περιφρούρηση των μαθητικών συγκεντρώσεων.
Τέλος για να μπορέσει να είναι νικηφόρος ο αγώνας των μαθητών χρειάζεται η αποφασιστική είσοδος του εργατικού κινήματος στον αγώνα. Η ΟΛΜΕ αποφάσισε στάση εργασίας και ζήτησε από τους καθηγητές να μην προχωρήσουν στην τηλεκπαίδευση, μία απόφαση που βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση. Χρειάζεται όμως κλιμάκωση των απεργιακών κινητοποιήσεων και απαίτηση από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ να κηρύξουν Γενική Απεργία για τα δίκαια αιτήματα του μαθητικού κινήματος που αφορούν όχι μόνο τα σχολεία αλλά συνολικά τη Δημόσια Υγεία μαζί φυσικά με αιτήματα για την καταπολέμηση της ανεργίας, της λιτότητας και των αντεργατικών νόμων!
Η πολιτική της κυβέρνησης στα σχολεία δεν είναι μόνο έκφραση της απροθυμίας να δαπανήσει χρήματα για την προστασία της υγείας των μαθητών και των καθηγητών. Εκφράζει την παρακμή του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος και την αδυναμία του να προστατεύσει τη Δημόσια Υγεία όπως φαίνεται από σχετικές πολιτικές των κυβερνήσεων σε ολόκληρο τον κόσμο που έχουν καταδικάσει στο θάνατο χιλιάδες ανθρώπους. Ο καπιταλισμός δεν είναι μόνο ανίκανος να εξασφαλίσει αξιοπρεπείς μισθούς, δουλειά, στέγη, ειρήνη είναι ανίκανος να υλοποιήσει τα πιο στοιχειώδη μέτρα για την προστασία της υγείας και της ζωής. Ο αγώνας λοιπόν για Υγεία, Παιδεία και μία καλύτερη ζωή είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον αγώνα για την ανατροπή του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος που γεννά καθημερινά φτώχεια, πολέμους, προσφυγιά!
Όχι στη διάσπαση του κινήματος, ενιαίες μορφές δράσης και οργάνωσης!
Δημοκρατικός συντονισμός του μαθητικού κινήματος με Συντονιστικές Επιτροπές από εκλεγμένους αντιπροσώπους από τις Γενικές Συνελεύσεις των σχολείων, κατά Δήμο και Πανελλαδικά
Η ΟΛΜΕ να κλιμακώσει τον αγώνα με απεργία διαρκείας!
Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ να καλέσουν 24 Γενική Απεργία για την ικανοποίηση των αιτημάτων του μαθητικού κινήματος,
Αποσυμφόρηση των σχολικών αιθουσών – 15 μαθητές ανά τμήμα!
Μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών για την κάλυψη των ελλείψεων στα σχολεία!
Μαζικά δωρεάν τεστ σε μαθητές και καθηγητές!
Μαζικές προσλήψεις προσωπικού καθαριότητας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης!
Κατάργηση του αντιδραστικού νόμου Κεραμέως!
Νεολαία Ενάντια στον Καπιταλισμό
